ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΜΑ!

Γλυκιά μου μανούλα,

Λυπάμαι τόσο που είμαι μακριά σου και δεν μπορώ, όπως παλιά, να σου κάνω έκπληξη με λουλούδια και καρτούλα και να σου πω Χρόνια Πολλά.
Αυτή η γιορτή ανέκαθεν για μένα ήταν πιο σημαντική κι από την ονομαστική σου γιορτή κι απ’τα γενέθλιά σου. Ήταν και είναι η μέρα που έχω την ευκαιρία να σου εκφράσω την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μου – αλήθεια γιατί να μην το κάνω πιο συχνά;
Μου λείπεις μανούλα. Έχω μεγαλώσει κι έχω πετάξει μακριά από τη φωλιά σου εδώ και χρόνια. Κι όμως πόσο λαχταράω αυτή την ασφάλεια της αγκαλιάς σου, όπως τότε που ήμουν μικρή κι έπεφτα και χτυπούσα κι εσύ με φώναζες «σκουντούφλω», αλλά πάντα με αγάπη και τρυφερότητα περιποιόσουν τα πληγιασμένα μου γόνατα....
Ή όπως τότε που μάλωνα με τις φίλες μου κι ερχόμουν στο σπίτι κλαίγοντας για να κρυφτώ στην αγκαλιά σου και να με παρηγορήσεις, λέγοντάς μου «σώπα αγάπη μου, εγώ είμαι εδώ»...
Θυμάσαι μαμά τότε που σκοτώθηκε ο Μπούμπης; Ήμουν μόλις 12 χρονών κι ήταν η πιο τραυματική στιγμή της ζωής μου. Το αυτοκίνητο τον πέταξε ψηλά σαν μια άψυχη κούκλα, μπροστά στα μάτια μου κι εγώ ήμουν μόνη μου εκεί στο δρόμο μ’ένα σωρό άγνωστους ανθρώπους που θέλανε να με πάρουν μακριά του. Να μην τον δω να ξεψυχάει, όμως εγώ φώναζα «αφήστε με, θέλω τη μαμά μου!» Κι εσύ ήσουν στην Αθήνα με τον μπαμπά κι ήρθατε αργότερα το ίδιο απόγευμα. Μέχρι να σε δω δε ζούσα. Δεν σκεφτόμουν, δεν έκλαιγα, δε μιλούσα. Και μόλις με πήρες αγκαλιά, εκεί ξέσπασα όλο μου τον πόνο, εκεί, στην αγκαλιά της μανούλας μου, στο καλύτερο παυσίπονό μου.
Ήσουν πάντα εκεί. Και είσαι πάντα εκεί. Ακόμα και τώρα που δε σε βλέπω συχνά, το νιώθω ότι πάντα εκεί είσαι μαμά μου. Δε μπορώ να διανοηθώ τη ζωή μου χωρίς εσένα, χωρίς αυτό το «εκεί» μέσα στο μυαλό μου, να μου δίνει ασφάλεια.
Όταν έφερα στον κόσμο το δικό μου παιδί, το δικό σου χέρι ζητούσα να κρατήσω. Την ώρα του πόνου και της αγωνίας, το βλέμμα σου γύρευα για να καθησυχαστώ. Κι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μέχρι και σήμερα, η δική σου μορφή με γαληνεύει όταν φοβάμαι, όταν πονάω, όταν ανησυχώ.
Πόση δύναμη έχεις μαμά μου! Το έχεις συνειδητοποιήσει αυτό; Έχεις τη δύναμη να με κάνεις καλά με μια σου γλυκιά κουβέντα, να με ηρεμείς με μια σου αγκαλιά. Κι απ’όλα τα δώρα που μου έχεις κάνει, τα άπειρα και γενναιόδωρα, το πιο σπουδαίο, το πιο σημαντικό, το πιο πολύτιμο ήταν εκείνη σου η κουβέντα: «Είμαι περήφανη για σένα». Λες κι έζησα όλη μου τη ζωή βρε μαμά μόνο για να σ’ακούσω να το λες αυτό...

Σήμερα που γιορτάζεις, θέλω γι άλλη μια φορά να σου πω ότι είσαι σημείο αναφοράς για μένα. Σε θαυμάζω και σ’αγαπώ, όχι επειδή είσαι η μαμά μου, αλλά επειδή το αξίζεις. Μακάρι να γίνω κι εγώ τόσο καλή μαμά για την κόρη μου, όσο υπήρξες κι εσύ για μένα...

Γλυκιά μου μανούλα Χρόνια σου Πολλά και να είσαι πάντα εκεί....

Σε λατρεύω,

Η κορούλα σου.