Όταν περνάω αυτή την πόρτα, σχεδόν κάθε Κυριακή, η καρδιά μου χτυπάει πιο δυνατά. Όχι, δεν περιμένω να βρεθώ στην εκκλησία για να νιώσω τον Θεό μέσα μου και δε συμβαίνει μόνο εκεί. Αλλά εκεί συμβαίνει πιο έντονα, το θρησκευτικό συναίσθημα με κατακλύζει και πάντα, μα πάντα κλαίω. Τρέχουν τα δάκρυα απ'τα μάτια μου κι εγώ δεν ξέρω γιατί, αλλά και ούτε που προσπαθώ πια να τα εμποδίσω. Στην αρχή ντρεπόμουν, έλεγα "τι θα λέει ο κόσμος", όμως σύντομα κατάλαβα πως ο κόσμος δεν ασχολείται μαζί μου, ο καθένας κουβαλάει το δικό του σταυρό...Δεν είναι καθόλου έτσι όπως νόμιζα η εκκλησία μας. Είναι ένας χώρος μαγικός, υπέροχος, όπου κάθε Κυριακή νιώθω ότι ξαναγεννιέμαι, νιώθω την καρδιά μου πιο ανάλαφρη να πετά στον ουρανό και τα πόδια μου πιο δυνατά και γερά να πατάνε στη γη. Δεν πρωτοπήγα στην εκκλησία από ανάγκη, για να παρακαλέσω για κάποιο θαύμα. Πήγα από ευγνωμοσύνη, για να ευχαριστήσω τον Θεό για τα όσα γενναιόδωρα σε όλη μου τη ζωή μου έδωσε κι εξακολουθεί να μου δίνει. Καθώς προσεύχομαι, αισθάνομαι ότι τίποτα και κανείς δε μπορεί να με βλάψει, όσο είμαι κοντά Του. Είναι η ασπίδα μου από κάθε κακό...
Στέκομαι όρθια, δίπλα στα στασίδια που είναι γεμάτα από κόσμο. Θέση να καθίσεις δεν υπάρχει, όσο νωρίς και να πας. Ξαφνικά μια κυρία, μεγαλύτερη από μένα, σηκώνεται και μου κάνει νόημα να καθήσω. Λέω "δεν είναι ανάγκη" αλλά επιμένει κι εγώ κάθομαι, πιστεύοντας ότι εκείνη θα φύγει. Δε φεύγει όμως, στέκεται όρθια δίπλα μου. Μετά από λίγη ώρα παρατηρώ ότι κι άλλη κυρία σηκώθηκε κι έδωσε τη θέση της και μετά από λίγο άλλη κι άλλη. Καταλαβαίνω πως είναι ένας άγραφος νόμος αυτός, για να ξεκουράζονται όσοι στέκονται να παρακολουθήσουν τη λειτουργία κι έτσι, σαν ένας κύκλος, όλοι κάθονται για λίγο τελικά.
Πώς μ'έκανε να νιώσω αυτό, καταλαβαίνετε; Ότι ανήκω σε αυτή την κοινωνία, ότι όλοι όσοι είμασταν εκεί είμασταν αδέλφια, σ'έναν κόσμο ιδεατό, με αγάπη και αδελφοσύνη, όπως ακριβώς θα μας ήθελε κι Εκείνος. Τα παιδιά Του.
Μ'αρέσει να πηγαίνω στην εκκλησία την Κυριακή. Όταν δεν τα καταφέρνω, κάτι μου λείπει, στεναχωριέμαι. Μέσα στον Οίκο του Θεού ηρεμώ, βρίσκω τον εαυτό μου, βρίσκω μ'ένα μαγικό τρόπο απάντηση στα ερωτήματά μου και λύση στα προβλήματά μου. Νιώθω καλύτερος άνθρωπος, δε θυμώνω, δεν έχω νεύρα, δεν ασχολούμαι με τις λεπτομέρειες της καθημερινότητας, εκτιμώ τη ζωή και τις αξίες της. Βιώνω απέραντη ευτυχία και συγκινούμαι, χαίρομαι που είμαι άνθρωπος και αγαπώ όλο τον κόσμο. Με αυτά τα συναισθήματα και τη χαρά που με πλημμυρίζει, σας εύχομαι φίλοι μου ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ και να είστε όλοι καλά. Μέσα σας πρώτα απ'όλα...
35 σχόλια:
Μαρουλάκι μου, όταν τύχει να περάσεις από τα Τρίκαλα, έξω από την εθνική οδό, να σταματήσεις στον Άγιο Νεκτάριο καλή μου, αυτή είναι η εκκλήσία του πατέρα μου. Είναι πολύ κοινωνικός και ανοιχτός άνθρωπος, θα χαρεί να μιλήσετε, άλλωστε κι εγώ έχω μιλήσει στους δικούς μου με τα πιο γλυκά συναισθήματα που τρέφω για εσένα κοντέσα μου και Το παιδί της Αγάπης. Με συγκίνησες πάλι.
Σε φιλώ γλυκά-γλυκά!
Μαράκι γλυκό κι αγαπημένο.. δύσκολο θέμα έθιξες για ακόμα μία φορά!!!
Εγώ έχω άλλη άποψη.. όχι ότι δεν πιστεύω.. αλλά δεν πηγαίνω στην εκκλησία.. τουλάιστον όσο συχνά θα ήθελα!!
Δεν μπορώ να βλέπω τους ιερείς, να ψέλνουν τρώγοντας τις μισές λέξεις, να μιλούν ακαταλαβίστικα, να "τσεκάρουν" τι φοράς και ποιος ήρθε!!! Δεν το αντέχω..
θα μου πεις βέβαια, εσύ πας για να βρεθείς κοντά στον θεό κλπ... και ότι και αυτοί είναι άνθρωποι.. και άλλα τέτοια, που ακούω από την μαμά μου, την γιαγιά μου... Και θα σου απαντήσω ότι δεν το βλέπω έτσι.. μπορεί να είναι άνθρωποι, αλλά επέλεξαν να εκπροσωπήσουν κάτι πολύ ιερό.. έτσι δεν υπάρχουν περιθώρια λαθών.. κατ'εμέ πάντα... Δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι.. είναι ιερείς..
Δεν θα ξεχάσω όταν θα γινόμουν κουμπάρα σε έναν γάμο πέρυσι, και έστειλα επιστολή στην Μητρόπολη Πατρών, και ζητούσα να μου απαντήσουν εγγράφως ποιες είναι οι υποχρεώσεις ενός κουμπάρου σε έναν γάμο.. βλέπεις ο Αγ. Ανδρέας στην Πάτρα, έχει "ταρίφα" 300 ευρώ... Όχι μόνο δεν μου απάντησαν αλλά όταν πήρα τλφ να ρωτήσω αν έλαβαν την επιστολή ου μόνο που δεν με έβρισαν..
Δεν θα ξεχάσω όταν βάφτησα την μικρούλα, που κυνηγούσαν τον μπαμπά μου στο προαύλιο (καθότι αυτός έδωσε τα φακελάκια) να τους δώσει κι άλλα λεφτά γιατί δεν έφθασαν για όλους...
Και σε ρωτώ γλυκιά μου....ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ??????????????????????
Ευλογημένες σκέψεις, από μια ευλογημένη ψυχή:)*σ'ευχαριστώ πολύ!
Καναρινένια μου κι εσύ με συγκινείς με τα λόγια σου... Θα χαιρόμουν πολύ να γνωρίσω τον πατέρα σου, είμαι σίγουρη ότι είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, αφού έχει μια τόσο υπέροχη κόρη... Καλό βράδυ καλή μου και καλή βδομάδα! Με αγάπη!
Ζαχαρούλα μου, αγαπημένη μου φίλη, δε θα σου πω αυτά που σου λέει η γιαγιά σου κι η μαμά σου. Θα σου πω αυτό που πιστεύω: να κάνες ό,τι σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα. Ό,τι σου δίνει χαρά. Προσωπικά τον λατρεύω τον παπά της ενορίας μας και δε μ'ενοχλεί τίποτα στη συγκεκριμένη εκκλησία. Κάνει φιλανθρωπίες, μιλάει με όλους, βοηθάει κι είναι ταπεινός. Επέλεξα την εκκλησία με τον κληρικό που μου αξίζει, που με ευχαριστεί. Τη δική μου χαρά, αυτό που εγώ παίρνω από την κυριακάτικη λειτουργία, κανένας άνθρωπος δε θα επέτρεπα να μου το στερήσει κι ας είναι και κληρικός. Αν είχα πρόβλημα μαζί του, απλά θα άλλαζα εκκλησία.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι ο παπάς, ούτε ο χώρος, ούτε οι κυρίες που μπορεί να κουτσομπολεύουν. Το θέμα είναι αν νιώθεις την ανάγκη γι αυτου του είδους την επικοινωνία. Αν την νιώσεις τίποτα και κανένας δε θα σε σταματήσει, πίστεψέ με...
Καλό σου βράδυ γλυκειά μου, σ'αγαπώ πολύ!
Καλησπέρα. Για μια ενημέρωση πέρασα. Αύριο συζητάνε στην Ε.Ε. το νομοσχέδιο για τα blog. Έχω σχετική ανάρτηση. Ας είμαστε σε επαγρύπνηση. Καλή εβδομάδα.
Κι εγώ σ'ευχαριστώ Κάβειρε, να'σαι πάντα καλά! Καλή βδομάδα!
Μαράκι πολύ σωστά το έθεσες το θέμα.
Νοιώθεις όμορφα στην συγκεκριμένη εκκλησία, νοιώθεις άνετα με τον συγκεκριμένο ιερέα.
Το εκκλησάκι της ενορίας μου είναι μια σταλίτσα. Ο ιερέας μας όμως έχει μιλήσει στις καρδιές όλων μας και κυρίως των νέων, που τον λατρεύουν.
Είναι πολύ ηλικιωμένος, δεν ξέρουμε για πόσο ακόμα θα τον έχουμε κοντά μας, αλλά για όσο τον έχουμε αισθανόμαστε πολύ τυχεροί.
Δυστυχώς δεν πηγαίνω όσο συχνά θέλω, λέω ότι φταίνε οι υποχρεώσεις που έχω, κατά βάθος το ξέρω ότι δικαιολογίες βρίσκω.
Οποτε τα καταφέρνω όμως, νοιώθω πραγματικά πολύ όμορφα.
Καλή βδομάδα να χουμε:))
Μαράκι,
δεν πάω στην εκκλησία, όχι γιατί δεν θέλω αλλά σε μια κλειστή κοινωνία, είναι αλλιώς. Τι θα βάλεις, αν έχεις πάει κομμωτρήριο, και άλλες τέτοιες μ.....ες που καμιά σχέση δεν έχουν με το θέμα. Πάντως χτες είχαμε το μνημόσυνο για τα δίχρονα του πατέρα μου, και άκουσα το κήρυγμα. Καθαρή μπικτή για το Άγιο Όρος, θά ήθελα όμως να ξεκαθάριζε την θέση της η εκκλησία καλύτερα, όχι τα λέω στην νύφη για να τα ακούει η πεθερά.
Όσο για όλα όσα γράφεις σε καταλαβαίνω απολύτως ....
καλημέρα και καλή βδομάδα
Μαρία με συγκίνησες. Τα ίδια συναισθήματα νοιώθω και εγώ. Αν και μεγάλωσα μέσα στην εκκλησία, ομολογώ πως έχω απομακρυνθεί. Θα σου γράψω σε email δύο λόγια παραπάνω.
Δες εδώ αν θες: εδώ.
O μπαμπάς της Καναρινένιας είναι ιερέας?
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
Μαράκι μου καλά κάνεις και πηγαίνεις στην εκκλησία κάθε Κυριακή.Δυστυχώς εγώ σπάνια αλλα τα συναισθήματα είναι όπως τα περιγράφεις.Καλή και ευλογημένη εβδομάδα.
Όντως, δεν είναι όμορφη η επαφή με Εκείνον που θυσίασε το Γιό Του για να ανοίξει αυτό το δίαυλο επικοινωνίας και να κάνουμε το ίδιο μας τον εαυτό ναό δικό Του; Χαίρομαι που νιώθουμε το ίδιο!
Καλημέρα Θοδωρή και καλή βδομάδα. Θα περάσω να το δω.
Έλενά μου, χαίρομαι που είσαι από τους τυχερούς που έχουν βρει έναν χώρο να τους εκφράζει κι έναν καλό ιερέα. Όποτε στο λέει η καρδούλα σου να πηγαίνεις, μόνο καλό μπορεί να σου φέρει στη ζωή σου και στην ηρεμία της ψυχής σου. Καλή βδομάδα και σε σένα γλυκειά μου!
Σοφάκι μου, δε νομίζω ότι ο κόσμος ασχολείται πια με τέτοια πράγματα, αλλά και πάλι δεν ξέρω για σας εκεί, μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά εσένα τι να σε νοιάζει αυτό καλή μου; Όποιος τρώγεται, με τον εαυτό του τρώγεται κι όποιος σκέφτεται κακό για σένα, στον ίδιον γυρίζει. Φιλάκια πολλά, καλή σου βδομάδα!
Πειρατή καιρό είχα να σε δω! Στενή σχέση λοιπόν κι εσύ με την εκκλησία,ε; Ίσως είναι καιρός να ξαναβρεθείς κοντά, ίσως με μια μικρή και φαινομενικά ασήμαντη αφορμή, όπως αυτή η ανάρτηση.... Να'σαι καλά, καλή μας βδομάδα!
Χελωνίτσα μου, καλή βδομάδα και σε σένα! Αφού τα έχεις νιώσει τα συναισθήματα, απορώ γιατί δεν πας...
Άλμα μου κι εγώ χαίρομαι κορίτσι μου... Φιλιά πολλά!
"Tρεχουν τα δάκρυα απ' τα ματια μου κι εγώ δεν ξέρω γιατί"
Αλήθεια οταν το διάβασα είδα σ'αυτή την εικόνα τον εαυτό μου..
Η αλήθεια είναι οτι ψάχνω ακόμα την εκκλησιά που θα με κάνει να λειτουργώ έτσι χωρίς να με νοιάζει.
Σε ζηλεύω ...που το έχεις καταφέρει!!!
καλή εβδομάδα
Χθες γύρισα απο τα Μετέωρα και καθώς επισκέφτηκα μοναστήρια δεν μπορώ να κρύψω οτι ένοιωσα δέος μπαίνοντας στο εκκλησάκι της μονής Αγ. Βαρβάρας και βλέποντας τις αγιογραφίες.Μιλώ βέβαια με τη σκέψη ενός ανθρώπου όπως εγώ που κάθομαι ώρες επάνω σε μια εικόνα ζωγραφίζοντας την.Ο Θεός είναι μέσα μας αν Τον θέλουμε, κανείς δεν μας υποχρεώνει, εμένα με χαρίζει γαλήνη και ελπίδα, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς τη ύπαρξη Του.Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν οι εκπρόσωποι του κατά τα καθιερωμένα της εκκλησίας, εγώ πιστεύω στην ύπαρξη Του και όχι σ' αυτούς που πιθανόν άπρεπε Τον υπηρετούν και δεν παρασύρομαι .Χριστιανή δεν έχω το δικαίωμα να ονομάσω τον εαυτό μου γιατί δεν ακολουθώ τον λόγο Του κατα το πρέπον.Εχω πολλές φορές άπρεπα συναισθήματα θυμό ,οργή ,επιθυμία για εκδίκηση, πόθο ,πλεονεξία..Ο έχων δυο ημμάτια είπε .. να δώσει το ένα..εγώ το κάνω ; όχι .Αγάπα τον πλησίον σου ως ευτόν.. το κάνω; προσπαθώ μα πολλές φορές ολυσθαίνω..
Μα χωρίς αυτήν την υπέρτατη ελπίδα δεν θα μπορούσα να ζήσω.
Μαράκι μου συμφωνώ απόλυτα με όλα! Η πίστη μας δίνει δύναμη σε στιγμές είναι πολύ δύσκολες, που έχουμε ανάγκη για βοήθεια. Ο θεός πάντα ακούει τις προσευχές μας και κάνει το καλύτερο για μας, ακόμα και αν πρέπει να αντέξουμε δύσκολες καταστάσεις.
Καλή εβδομάδα!!!!
Μαράκι μου σε ευχαριστούμε για αυτή την ανάρτηση...
Τα είχαμε πει λίγο και την προηγούμενη εβδομάδα λίγο πάνω σε αυτό το θέμα, και χαίρομαι πάρα πολύ που μοιράζεσαι μαζί μας την σχέση σου με την εκκλησία και τον Χριστό μας.
Δεν μπορούσες να ανακοινώσεις αυτή τη σχέση με καλλίτερο τρόπο, και η μαρτυρία σου είναι 100% αληθινή γιατί ακριβώς αυτή είναι η χάρη του Θεού...
Αυτή τη βοήθεια προσφέρει η επαφή μαζι Του και έτσι νοιώθουν οι άνθρωποι που ακολουθούν το θέλημα Του!
Δεν έχω να πω κάτι άλλο, με συγκίνησες...
Ο Κύριος μας να σε έχει πάντα καλά Μαράκι μου!
καλημερούδια... σου έχω πρόσκληση!!!!!
Φανούλα μου, δεν υπάρχει τίποτα να ζηλεύεις, μέσα μας είναι όλα, στο μυαλό και την καρδιά μας, τον εαυτό σου πρέπει να βρεις και στη συνέχεια την κατάλληλη εκκλησία (αν υπάρχει κάτι τέτοιο). Καλή σου μέρα γλυκειά μου...
Αχτίδα μου, καλή μου φίλη κι αδελφή ψυχή,πόσο όμορφα τα περιγράφεις... Είσαι ευλογημένη πραγματικά, το χάρισμά σου να κάνεις αγιογραφίες είναι ξεχωριστό και σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Μακάρι όλοι οι χριστιανοί να είχαν το ήθος σου και την καλοσύνη της ψυχής σου. Είμαι πολύ περήφανη που είσαι φίλη μου και σ'αγαπώ πολύ... Καλή σου μέρα μανούλα!
Ναι Ειρήνη μου, οι προσευχές και οι εκκλήσεις εισακούονται, αρκεί να το πιστέψουμε πως έτσι συμβαίνει πραγματικά. Φιλάκια πολλά, καλημέρα σου!
Κι εσύ Λίλυ μου να είσαι καλά, ήμουν σίγουρη ότι θα με καταλάβαινες... Πόσο τους ξέρεις τελικά κάποιους ανθρώπους, πόσο τους νιώθεις, ακόμα κι αν ποτέ δεν τους έχεις συναντήσει....θαυμάσιο δεν είναι; Φιλάκια καλή μου!
Καλημερούδια Ζαχαρένια, πάω να δω!
Δυστυχώς με όσα γίνονται μας έχουν απομακρύνει από οτιδήποτε μας βοηθά να βρούμε τον εαυτό μας. Κάπου είπε η Σοφία ότι πλέον έχει γίνει χώρος κουτσομπολιού και δεν είναι καθόλου ψέμα. Ωστόσο, ο καθένας μας έχει τον τρόπο να προσεγγίζει ότι τον κάνει ανάλαφρο.
Σε φιλώ Μαράκι μου γλυκό
Kατάνυξη..
Αν και κάθε ψυχή έχει το δικό της τρόπο.
Καλημέρα Μαράκι και σε σένα!
Τα εχεις καλά με τον εαυτό σου ,αλλά οταν όλοι γύρω σε ρωτούν ...τι έχεις? ...συμβαίνει κάτι? όλοι καλά? τότε λές: θέλω ενα ξωκλήσι να 'μαι μόνη εγώ κι ο Θεός!!
φιλιά
Μαράκι ναι, είναι θαυμάσιο και είμαι σίγουρη ότι και πάλι αυτό είναι χέρι Θεού.
Σε φιλώ...
Ναι μαγισσούλα μου, το δικό της μοναδικό και μαγικό τρόπο... Να'σαι καλά, φιλάκια πολλά!
Φανούλα μου, μόνοι μας είμαστε με το Θεό, ας είναι δίπλα χιλιάδες άλλοι. Κατάσταση του μυαλού είναι, τίποτε άλλο... Φιλάκια σου πολλά!
Λίλυ μου, σύντομα θα τα πούμε κι από κοντά καλή μου...
Δημοσίευση σχολίου