Το νέο μέλος της οικογένειάς μας, ένα μωρό κουνελάκι, ολόλευκο και χνουδωτό! Το όνομα αυτής Χιονάτη, αν και δεν παίρνουμε όρκο ότι είναι θηλυκό! Είναι πραγματικά όσο γλυκό το βλέπετε στις φωτογραφίες κι ακόμα περισσότερο! Πανέξυπνο, φιλικό, με έμφυτη περιέργεια να εξερευνήσει όλο μας το σπίτι! Την έχω παρεούλα μου όσο γράφω στο λαπτοπ, κόβει βόλτες πάνω στο κρεβάτι, δε λερώνει πουθενά, παρά μόνο μέσα στο κουτί της. Κι είναι μόλις 1 μηνός (ίσως λίγο παραπάνω)! Πολύ παιχνιδιάρα και πολύ χαδιάρα, όπως όλα τα μωρά. Όπως καταλαβαίνετε, κατέβασα ό,τι πληροφορίες μπορούσα να βρω στο ίντερνετ για να μάθω πώς να την φροντίζω σωστά κι ό,τι άλλο χρειάζεται να ξέρω για να γίνω μια σωστή κουνελομαμά! Επιθυμία για σκυλάκι είχα εκφράσει, κουνελάκι τελικά μου ήρθε - καλύτερα, να γλυτώσω και τις βόλτες 3 φορές τη μέρα! Άσε που τα κουνελάκια δε γαυγίσουν, ούτε κλαίνε...μεγάλο τους προσόν αυτό!
Φυσικά την έχω ελεύθερη, όχι σε κλουβί, αλλά σε περιορισμένο χώρο και πουθενά που να μπορεί να μασήσει καλώδια. Διάβασα πως μπορεί να εκπαιδευτεί στοιχειωδώς κι από την επαφή μαζί της 3 μέρες τώρα βλέπω πως πράγματι είναι έξυπνα και καταλαβαίνουν τα πάντα. Για παράδειγμα, της έχω το κουτί της με πριονίδι, φαγητό (ειδική ξηρά τροφή και χόρτα ξερά) και το μπουκαλάκι της με το νερό (αυτό με την μπίλια που είναι σα μπιμπερό). Η πόρτα είναι πάντα ανοιχτή για να μπαινοβγαίνει. Όταν λοιπόν μπαίνει μέσα και πίνει νερό, μόλις πάει να βγει, την εμποδίζω με το χέρι μου. Προσπαθεί από την άλλη, της κλείνω την έξοδο. Πάει λοιπόν στη γωνία στο κουτί, κάνει τα τσίσα της και ξανάρχεται και τότε την αφήνω να βγει. Το κάναμε αυτό 2-3 φορές κι από τότε, όταν μπαίνει στο κουτί της να πιει νερό, πάει μόνη της στη γωνία, στην τουαλέτα της και μετά έρχεται έξω!
Διάβασα επίσης πως και τα κουνέλια, όπως και οι γάτες, πρέπει να στειρώνονται αν δεν τα ζευγαρώνεις συστηματικά. Διαφορετικά γίνονται επιθετικά, βασανίζονται από τις ορμόνες τους, λερώνουν το σπίτι και πεθαίνουν νωρίτερα από το κανονικό. Τα λέω αυτά σε περίπτωση που κάποιος θελήσει να πάρει κουνελάκι, να ξέρετε πως έχουν κι αυτά την ευθύνη τους, δεν είναι έτσι απλό, το πήραμε, το χώσαμε σ'ένα κλουβί και τελείωσε. Αν τους φερθούμε με αυτόν τον τρόπο, το πολύ να ζήσουν 2 χρόνια. Διαφορετικά φτάνουν τα 7, ίσως και παραπάνω, ανάλογα με τη ράτσα. Διευκρινίζω ότι αυτο δεν είναι κουνελάκι νάνος, μεγαλώνει αρκετά και φτάνει στο μέγεθος μιας γάτας. Αυτά που δε μεγαλώνουν έχουν μικρότερο κύκλο ζωής, γιατί είναι βιολογικά μεταλλαγμένα από τον άνθρωπο (απαράδεκτο!)
Αυτή λοιπόν είναι η Χιονάτη μας και μας έχει ξετρελάνει μάνα και κόρη, αλλά και όλους όσοι έρχονται στο σπίτι μας! Και δικαίως, δε νομίζετε;...
67 σχόλια:
Καλημέρα φιλενάδα...
Φιλιά στη Χιονάτη...Πανέμορφη..γλύκα..
υπέροχο
λες να πάρω και τις αφεντιάς μου?
πολύ γλυκό το μικρό..
Αχ Μαρία μου, ζηλεύω!
Η μητέρα μου είχε κάποτε κουνέλια στο εξοχικό της κι όποτε πήγαινα, τρελαινόμουν!
Γλυκύτατο είναι!
Καλή σου μέρα και καλή βδομάδα!
Καλημέρα Ελενάκι μου; Είδες, σταρ την έχω κάνει, την έβαλα και στο facebook κι απέκτησε φανς! Καλή βδομάδα και φιλιά κοριτσάκι μου!
Akrat, να πάρεις, εφόσον είσαι διατεθημένος για όσα ανέφερα κι έχεις αρκετό ελεύθερο χρόνο για να του κάνεις παρέα. Καλημέρα κι αν το αποφασίσεις, εδώ είμαι εγώ για περαιτέρω οδηγίες!
Μαργαριτούλα μου, γιατί να ζηλεύεις και δεν παίρνεις ένα κι εσύ; Καλημέρα και καλή βδομάδα!
Μου έτυχε ένα τέτοιο στο δρόμο. Το έπιασα, το χάιδεψα αλλά τελικά δεν μπόρεσα να το πάρω. Ούτε χώρο έχω ούτε και χρόνο για να το φροντίζω. Να το χαίρεσαι αγαπητή. Χρόνια πολλά
Μπουκίτσα
Χιονομπάλα
Πον πον
Χαδάκι
Γλυκοπαραμυθένια
όλα αυτά και άλλα πολλά!!
Μα είναι γλύκα!!
Να τη χαίρεστε!!
Φιλάκια πολλά !
Καλή εβδομάδα!
ΚΟΥΚΛΑ η Χιονάτη σου!!!!
Δεν το περίμενα πως είναι τόσο έξυπνα.
Καλό αυτό που γνωρίζει και περιορίζεται στο δικό της χώρο.
Χάδι από μένα στην κουκλίτσα σου,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Δεν ξαναείδα πιο τρυφερή χιονάτη, να την χαίρεστε( και να την προσέχετε τόσο μικρούλα που είναι κανείς δεν ξέρει πού μπορέι να χωθέι!)
Φιλιά Μαρία! :)
Γλύκα, γλύκα, γλύκα!!
Τόσο τρυφερή και χνουδάτη!!
Να το χαίρεστε το νέο μέλος της οικογένειας:)
Mαρια μου να το χαιρεσαι ειναι οντως γλυκυτατο. Εχοντας ηδη 3 ανα καιρους στο σπιτι, την Πηνελοπη,τον Αχιλλεα και τη Κλεοπατρα, δεν μπορω να μη σου πω οτι μια μερα που λειπαμε η Πηνελοπη τοσκασε και μπηκε μεσα στο φουρνο μονη της!!!! Τη γλυτωσαμε απο ασφυξια την τελευταια στιγμη! Προσεξε λιγο τη μυρωδια,κατα τάλλα ειναι αξιολατρευτα.
Island, χρόνια πολλά και σε σένα; Στο δρόμο το βρήκες; Ποιός εγκληματίας το παράτησε εκεί; Αυτά τα κουνελάκια δε ζουν σε εξωτερικούς χώρους, είναι πολύ ευαίσθητα στο κρύο. Πώς δε σκέφτηκες να το πας σε κάποιο πετ σοπ; Εκεί όλο και κάποιος θα βρισκόταν να το υιοθετήσει. Να'σαι καλα΄, σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη!
Θαλασσινή μου, είναι πράγματι! Φιλιά πολλά και σε σένα, καλή βδομάδα!
Γλαρένια μου κι εγώ δεν το περίμενα, μ'έχει εκπλήξει αυτό το κουνελάκι! Τώρα που είμαι ημι-ξαπλωμένη στο κρεβατι μου και γράφω στο λαπ τοπ, κοιμάται πάνω στο στήθος μου, οπότε της το δίνω το χαδάκι σου! Φιλιά πολλά και σ'ευχαριστώ!
Μπετούλα μου, πού χάθηκες εσύ; Και βέβαια την προσέχουμε, από τα μάτια μου δεν την αφήνω! Φιλάκια πολλά, να μου έρχεσαι!
Έλενά μου, ευχαριστούμε! Είναι τόσο απαλή που φοβάσαι να την πιάσεις! Φιλάκια πολά!
Αδαμαντία μου, την προσέχω, δεν την αφήνω ποτέ χωρίς επιτήρηση, παρά μόνο σ'ένα δωμάτιο που δεν έχει πουθενά να χωθεί και τίποτα να μασουλήσει! Μυρωδιά δεν έχει προς το παρόν, ίσως γιατί είναι μωρό, αργότερα θα δούμε τι θα κάνουμε. Αν έχεις και καμιά άλλη συμβουλή πες μου να μαθαίνω! Φιλιά πολλά!
Σαν ψεύτικο είναι... πολύ γλυκό!
Μαρία μου να την χαίρεσαι!!! ΄Ομορφο πλασματάκι φαίνεται!!! Εγώ δεν μπορώ να πω πως είμαι ζωόφιλη..μ΄αρέσει να τα βλέπω, να τα χαϊδεύω αλλά.....μακρυά από το σπίτι μου!!!!
Φιλάκια
Υ.Γ. Οι νάνοι που είναι?????
κούκλα είναι :)
Κούκλα η χιονάτη! Να της δώσεις τα φιλιά μου στα ωραία ροζ αυτιά της!
Μαριέλα μου, ακόμα δε μπορώ να πιστέψω ότι είναι αληθινή! Φιλάκια!
Γιάννα μου, αντιθέτως, εγώ είμαι πολύ ζωόφιλη! Και τα θέλω μέσα στο σπίτι μου, αρκεί να μπορώ να τους προσφέρω τις κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης βέβαια. Τους νάνους θα τους παραλείψουμε! Περιμένω μια απάντησή σου στο άλλο μπλογκ φιλενάδα, φιλιά!
Ευχαριστώ Μαγισσούλα μου, είναι πράγματι! Φιλί!
Γιάννη, πες το κι έγινε! Έτσι κι αλλιώς όλο φιλιά της δίνω! Κι ένα για σένα, να'σαι καλά!
Κουνέλια δεν είχαμε ποτέ στο σπίτι, αλλά πό γάτες δόξα τω Θεώ να φανκαι οι κότες! Πάντως είτε Χιονάτη είτε Χιονάτος, είναι χάρμα οφθαλμών!
Μαρία μου,γλύκα η Χιονάτη σου!Να σου ζήσει!Τελικά όσοι συνυπάρχουμε σε τούτο τον ιστότοπο έχουμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά.Ζωόφιλοι και μεις είχαμε κάνει το καναρινάκι που βλέπεις στο προφίλ μου το τρίτο μας παιδί.Μαζί μας έτρωγε,μαζί μας έπινε,όλη μέρα λεύτερο.Μόνο για ύπνο πήγαινε στο κλουβί του.Το τι κλάμα ρίξαμε όταν το "χάσαμε" δεν λέγεται.Τώρα έχουμε 6 καναρίνια,2 χελώνες και 2 ψαράκια!Ολα τα ζώα έχουν νοημοσύνη,αρκεί να τους δείξεις την αγάπη σου,να τους αφιερώσεις χρόνο και να τα κάνεις να σε εμπιστευτούν.Κι έχουν τρόπους να σου ανταποδίδουν την αγάπη τους και την ευγνωμοσύνη τους.
Νίκο μου κι εγώ τις λατρεύω τις γάτες, αλλά η τελευταία που είχα μου βγήκε πολύ ζωηρή και πολύ άγρια, κι είπα ποτέ ξανά στο διαμέρισμα! Με το κουνελάκι τα βολεύω καλύτερα! Να'σαι καλά, καλή βδομάδα!
Κούκλα το κουνελάκι σου και μην στεναχωριέσαι που δεν πήρες σκυλάκι. Ρώτα κι εμένα που ο μεγάλος μου ο γιος μας έφερε το Λούπο και μέχρι να μάθει να τα "κάνει" έξω τα είδαμε όλα. Γι'αυτό κουνέλι και πάλι κουνέλι.
Όσο για το ότι αρχίζουμε τώρα το σχολείο, τι να σου πω εμείς έχουμε πιάσει τα δυο άκρα.
Ο γιος μου είναι φέτος στο τέταρτο έτος στο Πανεπιστήμιο(ελπίζω ότι τελειώνει)και η μικρή στην πρώτη Δημοτικού.
Φιλάκια
Δημήτρη, έχω κι εγώ ψαράκια, το ξέρεις φαντάζομαι! Από παρέα κι από αγάπη άλλο τίποτα η Χιονάτη, ολη μέρα εδώ μαζί καθόμαστε! Φιλιά πολλά σε σένα, τη Σταυρούλα και τα ζωάκια σας!
Σοφία, είσαι απίστευτη! Είναι δυνατόν να έχεις τόσο μεγάλο παιδί εσύ; Αφού σε είδα, γνωριστήκαμε, είσαι πολύ μικρή, αποκλείεται! Ξέχασα τώρα τι θα σου έλεγα για το κουνελάκι μας, αυτό που μου έγραψες με αποσυντόνισε... Τι ναπω παιδάκι μου, να σου ζήσουν και να τα χαίρεσαι, μικρά και μεγάλα!
ti koukli einai auto!!!poli poli glikouliko!!!!!na sou zisei!!!!polla filia kai kali evdomada!!!!
Μα τι χιονομπαλα ειναι αυτη!!!
Γλυκα ειναι. Χιονατη: της πηγαινει, εγω, παντως, θα την εβγαζα χιονομπαλα. Γουστα ειναι αυτα.
φιλακια σε σενα στο χριστινακι και στο μουσουδι της χιονομπαλας ;)
σμουτς
Ακαταμάχητη! Αύριο θα δείξω τη φωτογραφία και στα κορίτσια! Φιλιά!
Μαρία κάτι μου λέει ότι έχετε ξετρελαθεί με τη Χιονάτη!
Είναι κουκλί!
Να σας ζήσει να το χαίρεστε :).
Απίστευτη είσαι!
Μα, κουνέλι;;;
Λεβιάθαν, είδες που στο έλεγα; Σ'ευχαριστώ πολύ, καλημέρα και φιλί γλυκό!
Αλίκη μου, μπορείς να την φωνάζεις όπως θες! Το τριήμερο θα είμαστε κάτω, έλα να την δεις από κοντά! Φιλάκια πολλά!
Άσπα μου, να τους τη δείξεις, θα ξετρελαθούν, όπως όλα τα παιδιά άλλωστε (κι εγώ μαζί!) Κι ευχαρίστως να μου τις φέρεις να το δουν κι από κοντά, ευκαιρία να βρεθούμε κι εμείς επιτέλους! Φιλιά πολλά και καλημέρες!
Βασίλη, έχεις απόλυτο δίκιο, μέσα έπεσες! Και πιο πολύ εγώ, παρά η κόρη μου! Εγώ την έχω όλη μέρα βλέπεις, δεθήκαμε οι δυό μας! Σε φιλώ!
Λίλιθ μου, κουνελάκι, γιατί όχι; Δεν κάνουν θόρυβο, δε φωνάζουν, δεν απαιτούν, δε θέλουν βόλτα, μόνο αγκαλιές και χάδια! Είναι η καλύτερη συντροφιά που θα μπορούσα να έχω! Στο συστήνω ανεπιφύλακτα, καλημέρα και φιλάκι!
Καλημέρα Μαρία!
Πολύ χαριτωμένο και ήσυχη παρέα!
Και δεν θέλει και βόλτες, όπως λες!
πολλά φιλιά
Μαράκι καλημέρα. Πολύ ωραίο το κουνελάκι σου. Εγώ αντίθετα με την φιλενάδα μου είμαι αρκετά ζωόφιλη. Μάλιστα αυτήν την περίοδο ταίζω με το πιπερό 2 μικρά γατάκια και χθες απόκτησα και 2 χάσκι. Το ένα γατάκι με τρέχει όλη μέρα από πισώ και προχθές όταν με είδε που έφευγα απ΄το σπίτι μπήκε κάτω από τον τροχό του αυτοκινήτου για να μην φύγω. Αλίμονο μου αν πάθαινε κάτι.
Λουίζα
Σοφάκι μου, όπως το είπες: ήσυχη παρέα! Με το πρόγραμμα πώς τα πας; Πέρνα από κει να μας πεις τα νέα σου! Σε φιλώ!
Λουίζα μου, καλημέρα! Εμείς ταιριάζουμε περισσότερο σ'αυτό, την ίδια τρέλα έχω κι εγώ κι αν είχα μονοκατοικία καταλαβαίνεις τι θα γινόταν! Κάποτε θα γίνει κι αυτο, εκεί στην Κύπρο στο σπίτι του Γιάννου ήδη είχα αρχίσει, μέχρι και λίμνη τον έβαλα κι έφτιαξε, θυμάσαι; Τον έψηνα και για σκύλο, γάτα είχε ήδη, φτηνά τη γλύτωσε από μένα και την τρέλα μου τελικά! Χα,χα, σε γλυκοφιλώ!
Μαράκι μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ο Χριστόδουλος όπως σου είπα ασχολείται πολύ με τα ψάρια και μια προυπόθεση για το σπίτι που θέλουμε να κτίσουμε είναι να έχει χώρο για τα ενυδρεία του. Εγώ αντίθετα λατρεύω τα σκυλιά και τα γατιά. Καλημέρα (ξέχασα να σου πώ πριν) και γώ σου στέλλω τα φιλιά μου. (Αααα και φιλενάδα μην νομίζεις ότι μόνο αυτά τα ζωάκια έχω. Θα σου στείλω μαιλ.
Λουίζα
καλε τι κουκλα ειναι η χιονατη σου;!
Αμα το δουν τα παιδια μου θα τρελαθουν!
Καλημέρα Μαράκι και καλώς την δέχτηκες την Χιονάτη σου!!!
Είναι σαν ψεύτικη, πολύ χαριτωμένη! Μου άρεσε που την εκπαιδεύεις. Έτσι θα είστε όλοι πιο ευτυχισμένοι, αφού και εκείνη θα ξέρει τι πρέπει να κάνει, και θα αισθάνεται καλό ... παιδί!
Πολλά πολλά φιλάκια και καλά να περνάτε όλοι σας.
Χρήσιμες πληροφοριές*δε ξέρεις καμιά φορά:)
Λουιζάκι μου, θα περιμένω! Όσο περισσότερα έχεις, τόσο πιο πολύ θα σ'αγαπήσω!
Πουαντερούλα μου, εδώ τρελαθήκαμε εμείς, δε θα τρελαθούν τα παιδιά; Σε βλέπω με κουνέλι λίαν συντόμως! Φιλάκια!
Λίλυ μου, σ'ευχαριστώ, είναι αξιολάτρευτη η άτιμη αλλά και πανέξυπνη! Φιλάκια πολλά, κι εσύ να περνάς καλά!
Κάβειρε, πάρτο εσύ το κουνελάκι (για κατοικίδιο εννοώ, όχι για στιφάδο!) κι εδώ είμαι εγώ να σε κατατοπίσω! Φιλιά και καλημέρες!
Αχου! κουνελάκι είναι; έχουν τα εγγόνια μου, δεν τα είδες σε κάποια ανάρτηση φωτογραφία με το σκύλο τους.;
Xaxaxa...Με ξετρέλλανε η άσπρη μπαλίτσα. Μια τρέλλα είναι!
Στείρωσε το οπωσδήποτε Μαρία.
Κι όσο για το τι φύλο είναι, αν ψάξεις κάτω από την ουρά ή θα βρείς 2 ροζ "τρυπούλες", ή μια τρυπούλα και δυο μπαλίτσες μεγέθους πολύ μικρής φακής!Οπότε τότε μάλλον Χιονούλης θα είναι.
Και όπως σωστά λες, θα συμπληρώσω πως τα ζώα δεν είναι αιχμάλωτοι πολέμου για να τα έχουμε στα κλουβιά.
Πολλά φιλιά από την γατομαμά
Αχτιδούλα μου, ναι, το είχα δει κι από τότε γυρόφερνε στο μυαλό μου η ιδέα να το αποκτήσω! Να τους δείξεις και τη Χιονάτη μου και να τους δώσεις την αγάπη μου! Φιλιά!
Παναγιώτα μου, προσπάθησα αλλά προς το παρόν δε φαίνεται τίποτα! Να μεγαλώσει λίγο και θα πιστοποιήσω το φύλο της-του! Κι εννοείται πως θα τη στειρώσω, την αγαπάω πάρα πολύ, δε θέλω να βασανίζεται. Φιλάκια από την κουνελομαμά!
Κουκλιιιιιιιιιιιιιιιι! Η κόρη μου θέλει κουνελάκι κι εγώ τα λατρεύω! Καταπληκτικό είναι!
Καλά η Χιονατούλα σας είναι τρέλλα!!!
Είναι σκέτη γλύκα!!!
Ένα κατάλευκο χνουδωτό μπαλάκι!!!
Να το χαϊδεύετε και για μας!!!
πολλά φιλάκια !!!!:))
Κική μου, να πάρετε τότε, τι το σκέφτεσαι; Σε φιλώ και σε περιμένω στο άλλο μπλογκ, μην ξεχνιέσαι!
Μάριαν, έτσι είναι, ειδικά όταν κοιμαται, σα χιονόμπαλα! Ήδη από την Παρασκευή πάντως μου φαίνεται ότι έχει μεγαλώσει και τώρα φαίνεται πιο πολύ σαν κουνέλι και λιγότερο σαν ποντίκι! Φιλάκια πολλά!
τα κουνέλια στο σπίτι μας είναι παράδοση, όσο η μεγάλη μου κόρη (σήμερα 20 ετών) ήταν ενός έτους της είχαμε αγοράσει δύο μωρά κουνελάκια ένα λευκό ένα καταμαυρο και έπαιζε μαζί τους με τις ώρες, με το λευκό κοιμόταν παρέα ξάπλωνε δίπλα της την ακολουθούσε σα σκυλάκι. πριν από 9 χρόνια ο πατέρας μου έφερε στα παιδιά (που ήταν και μεγαλούτσικα) ένα γκρί, από τα πολλά που είχε και εξέτρεφε, τα κοτόπουλα το είχαν τραυματίσει στο μάτι, τα παιδιά το περιποιήθηκαν και δεν το επέστρεψαν ποτέ στον παππού, ζούσε μαζί μας στο διαμέρισμα για αρκετά χρόνια μέσα στα μεγάλα παρτέρια, ανάμεσα στα λουλούδια της μεγάλης βεράντας, ήταν ο σταχτούλης τους, πέθανε πέρυσι, τώρα έχουν σκιουράκια, τρέλα, πανέμορφα και πανέξυπνα.
μεγαλώνοντας θα πρέπει να προσέχετε τα στρώματα και τις κουρτίνες σας, τα καλώδια κινδυνεύουν οπωσδήποτε, καθώς μεγαλώνει δεν θα μπορείτε να το ελέγξετε εύκολα, προσοχή η ζημιά μπορεί να είναι μεγάλη, τρώνε τα πάντα μέσα στο σπίτι, είναι ιδιαίτερα ζωηρά
είναι αξιαγάπητο
Ηλακάτη, σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη και τις πληροφορίες! η Χιονάτη μας είναι κουνελάκι εσωτερικού χώρου, δε θα την έχω έξω ποτέ και βεβαιώς δε θα την αφήνω μόνη της να τρώει τα πάντα! Όταν λείπουμε την αφήνω στην κουζίνα που δεν έχει καλώδια και τίποτα να μασουλήσει! Φιλιά πολλά, να'σαι καλά!
πανέμορφη η Χιονάτη αλλά όπως γράφεις κι εσύ μην ορκίζεσαι τα αρσενικά για να δείξουν θέλουν περίπου 1 χρόνο να αναπτυχθούν οι όρχεις για να φαίνονται, αγόρι ή κορίτσι, είναι πανέμορφο, το πολύ πολύ να γίνει χιονάτος!!!!!
θα πάρετε και νάνους!!!!!!!είναι και επτά θέλουν χώρο, έχετε;
'Ομορφα ζώα τα κουνέλια και απαλό το χνουδάτο τρίχωμα. Εδώ πάλι μου έρχονται κάποιες σκέψεις σχετικά με τη ζωοφιλία μας, γενικώς, των ανθρώπων (εμού συμπεριλαμβανομένου): Ποιά ζώα αγαπάμε; Είναι ζωοφιλία το να αγαπάμε ορισμένα ζώα και να αδιαφορούμε (ή και να απεχθανόμαστε) άλλα; Μήπως κριτήρια για την αγάπη μας είναι η αισθητιή αξία του ζώου, η φιλικότητά του, η τρυφερότητα της ματιάς του κλπ; Και τα άλλα, τα άσκημα, τα άγρια, τα τεράστια, τα βρώμικα, τα επικίνδυνα; Τι νοιώθουμε για τα φίδια, τις ύαινες, τις αράχνες, τα γουρούνια, τους κροκόδειλους; Δεν λέω ότι πρέπεινα τα κάνουμε pets όλα αυτά, αλλά προσπαθώ να δείξω ότι η "ζωοφιλία" συνήθως έχει εγωιστικά κριτήρια. 'Οπως και ο έρωτας, άλλωστε (που ξεχωρίζει από την γενικότερη αγάπη για τον πλησίον).
Πανέμορφη!!!φιλάκια.
Δημοσίευση σχολίου