19 Μαΐ 2008

Η παρουσίαση του Παιδιού της Αγάπης στο Ναύπλιο

Το Σάββατο που πέρασε πραγματοποιήθηκε και η παρουσίαση του Παιδιού της Αγάπης στο Ναύπλιο, στη πατρίδα μου. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη, για πολλούς λόγους.
Καταρχήν η αίθουσα που μας φιλοξένησε, το Βουλευτικό, κουβαλάει μια ολόκληρη ιστορία πίσω του, αφού στο κτίριο αυτό στεγάστηκε η Βουλή της επαναστατημένης Ελλάδας κι ήταν μεγάλη τιμή για μένα να βρεθώ εκεί με πρωταγωνιστή το βιβλίο μου.
Χρονολογείται περί το 1730, στα χρόνια της δεύτερης τουρκοκρατίας της πόλης και χτίστηκε αρχικά ως τζαμί. Έχει οικοδομηθεί με το σύστημα της ισόδομης λοξευτής τοιχοποιϊας κι αποτελείται από μια τετράγωνη αίθουσα που καλύπτεται με μεγάλο τρούλο. Μετά την απελευθέρωση της πόλης στο τζαμί αυτό στεγάστηκε η Βουλή των Ελλήνων από το φθινόπωρο του 1825 ως την άνοιξη του 1826, αφού πρώτα διαμορφώθηκε κατάλληλα από τον αρχιτέκτονα Βαλλιάνο. Αυτή υπήρξε και η σπουδαιότερη χρήση του και με την ονομασία Βουλευτικό έχει μείνει γνωστό μέχρι σήμερα.
Περισσότερα για το Βουλευτικό μπορείτε να βρείτε εδώ
Ο δεύτερος λόγος της συγκίνησής μου ήταν η παρουσία αγαπημένων ανθρώπων. Των πιο αγαπημένων ανθρώπων. Σήκωνα τα μάτια μου κι αντίκρυζα τα βουρκωμένα μάτια των γονιών και της αδελφής μου, των πρώτων αναγνωστών του βιβλίου μου. Είναι εκείνοι που με παρακίνησαν να στείλω την ιστορία του Στέλιου στον εκδοτικό οίκο, ήταν εκείνοι που με έπεισαν πως ναι, μπορεί να γίνει ένα καλό βιβλίο αυτή η καταγραφή των συναισθημάτων μου, αυτή η εξομολόγηση.
Και ολόγυρά τους άλλα αγαπημένα πρόσωπα, συγγενείς, φίλοι, άνθρωποι που θυμάμαι στη ζωή μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Με καμάρωναν. Πιο δίπλα οι φίλες αναγνώστριές μου που ήρθαν από μακριά - η μια από την Αθήνα (η Κλημεντίνη) κι η άλλη από την Πάτρα (η Χαρά, γνωστή στη μπλογκόσφαιρα ως Ζαχαρούλα), καθώς και η γλυκιά μου Αλίκη από το Ναύπλιο (Άσπρα Κοχύλια), την οποία επίσης γνώρισα από το ιστολόγιο και μου έκανε την τιμή να έρθει να με γνωρίσει από κοντά. Καταλαβαίνετε τη χαρά μου...
Μέσα σε όλο αυτόν τον κόσμο, η πανταχού παρούσα Πόπη Γαλάτουλα των εκδόσεων Ψυχογιός και δίπλα της... μα φυσικά η Λένα μου, η Λένα Μαντά με τον αγαπημένο της (και αγαπημένο μας) Γιώργο. Η Λένα, που αν και λίγα μέτρα μακριά μου, ένιωθα να μου κρατά το χέρι σε όλη τη διάρκεια της παρουσίασης.
Καθήσαμε στο πάνελ και δίπλα μου ο κύριος Κώστας Καρακάσης άρχισε να μιλά για το βιβλίο μου κι εγώ ένιωθα τα δάκρυα ν'ανεβαίνουν επικίνδυνα στα μάτια μου! Άπλωσε το χέρι του και κράτησε το δικό μου και τ'αυτιά μου δεν πίστευαν αυτά που άκουγαν! Είπε ότι με νιώθει σαν κόρη του, μίλησε για μένα και για το έργο μου με περίσσια αγάπη. Η Ντόρια Μαρνέρη μας ταξίδεψε με την αισθαντική φωνή της, διαβάζοντας αποσπάσματα από το βιβλίο. Όπως της έγραψα και στην αφιέρωση στο βιβλίο μου, μ'έκανε ν'αγαπήσω τον Στέλιο ακόμα περισσότερο κι από τότε που έγραφα την ιστορία του...
Δε θέλω να πω άλλα λόγια για την παρουσίαση, παρά μόνο ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους ανέφερα παραπάνω. Όλοι όσοι παρευρεθήκατε αλλά και όλοι εσείς που διαβάζετε τώρα τα λόγια αυτά, αποτελείτε την πηγή της ευτυχίας μου και τροφοδοτείτε το χαμόγελό μου. Χάρη σε σας παίρνω κουράγιο να συνεχίσω να γράφω και να σας χαρίσω πολλά ακόμα ταξίδια, όπως σας υποσχέθηκα.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!...



Με τον κο Καρακάση και την αδελφή του, τη Λένα Μαντά και τους πολυαγαπημένους μου γονείς



Με την Κλημεντίνη και τη Χαρά




Με την πανέμορφη ανηψιά μου, Τζίνα, κόρη της αδελφής μου




Αφιερώσεις αγάπης....



Ο κύριος Καρακάσης διαβάζει την αφιέρωσή μου στο δικό του βιβλίο κρατώντας το χέρι μου...







Εκπληκτική η Ντόρια Μαρνέρη




Η Πόπη Γαλάτουλα και η Λένα Μαντά μετά του συζύγου Γιώργου





Με τη Λένα Μαντά και τον Κώστα Καρακάση. Πόσο τυχερή είμαι τελικά...


Με τη Χαρά και την Κλημεντίνη στη βόλτα που κάναμε αργότερα στο όμορφο Ναύπλιο

33 σχόλια:

Μαρία (Τρίπολη) είπε...

Πολύ όμορφα!!!!Τέλεια!
Κρίμα που δεν μπόρεσα να είμαι εκεί δίπλα σου Μαράκι μου!!!
Ήμουν νοερά όμως!!!!
Φιλάκια πολλά!!!

clementine είπε...

καλημέρα και καλή εβδομάδα. Περάσαμε φανταστικά, συμμεριστήκαμε τη χαρά σου και μας συγκίνησες ακόμα μια φορά. Να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου κορίτσι μου, και με το καλό να διαβάσουμε και το επόμενο. Σκαλί-σκαλί να ανέβεις στην κορυφή γιατί είσαι αυθεντική. Και αυτό φαίνεται. Σου το είχα πεί απ΄την αρχή ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΔΗΘΕΝ. Και δεν είχα άδικο.
Να στείλώ τους χαιρετισμούς μου στα κορίτσια και από εδώ και τις ευχαριστίες μου στην Πόπη, στη Λένα και φυσικά στον μοναδικό Γιώργο της που τον έχουμε όλοι στην καρδιά μας.
Γιάννο είσαι πραγματικά καθρέφτης. Να είσαι καλά παλικάρι μου.

Ιφιγένεια είπε...

Καλημέρα !
Τελικά ζηλεύω που δεν ήμουν εκεί :( ... Περάσατε τέλεια απ'ότι εμαθα (από την Χαρά) !!
Το βιβλίο είναι καταπληκτικό ! Το ξεκίνησα εχθές (και πάλι η Χαρα μου το έδωσε ) και δεν βλέπω την ώρα να γυρίσω σπίτι για να το συνεχίσω !!!
Σου εύχομαι πάντα επιτυχίες και μόνο χαρές !!

"ζαχαρούλα.." είπε...

Να ΄μαι κι εγώ.. καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!!

Καλή εβδομάδα εύχομαι , αν και το δικό μου μυαλό βρίσκεται ακόμα στο ΣΚ!!!!!!!!

Μαράκι μου, όλα ήταν τέλεια.. έχεις τόσο δίκιο για την Ντόρια, με καθήλωσε.. μπήκα μέσα στο βιβλίο και ξαναβίωσα συναισθήματα τόσο έντονα όσο όταν το διάβαζα.. ο Στέλιος για ακόμα μία φορά ήταν εκεί...
Χάρηκα που σε γνώρισα από κοντά.. τόσο φιλική, άμεση και καλοσυνάτη.. ρομαντική ψυχή.. (μην άλλάξεις)!!!!!
Χαίρομαι που γνώρισα το Γιάννο, έναν αφανή ήρωα.. και σούπερ φωτογράφο κι ας παραπονιέσαι!
Χαίρομαι που γνώρισα την κλημεντίνη, την aliki , δυο γλυκιές παρουσίες..
Όσο για την γνωριμία μου με την ΚΥΡΙΑ Λένα Μαντά.. τι να πρωτοπώ... ειλικρινά είναι μία γυναίκα ποταμός..

Ήταν μία παρουσίαση όπως την περίμενα.. εξαίρετη όπως το βιβλίο.. ταίριαζε τόσο πολύ με το μαγευτικό-παραδοσιακό Ναύπλιο!! Ανταποκρίθηκε στα γούστα όλων, αφού όλοι ήταν κατενθουσιασμένοι!!

Εύχομαι η ζωή του Στέλιου, να βοηθήσει πολλούς.. να είναι ένα παράδειγμα!!!

καλοτάξιδο Μαράκι... αν και ήδη έχει αρχίσει και απογειώνεται!!!

Πάντα να μας χαρίζεις τέτοια διαμάντια!!!

Με το καλό και το δεύτερο....

Να πίνεις τεντουρίτσα στην υγειά μου..

φιλάκια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

αχ, Ναύπλιο, πόλη του ονείρου, που ένα τμήμα ΄της σ΄ψζεται α νέπαφο από τη λαίλαπα της αισθητική ςυποβάθ,ισης. Χαίρομαι που τόσος κόσμος και τόση αγάπη σε κρατά από το χέρι για να ανέβεις και τα δικά σου 999 σκαλιά, αυτά της συγγραφής!

Κάθε επιτυχία!

Maria Tzirita είπε...

Παρεάκι μου κι εγώ θα ήθελα πολύ να ήσουν μαζί μας, θα περνούσαμε καταπληκτικά και θα γελούσαμε ακόμα περισσότερο με το αστείρευτο χιούμορ σου, είμαι βέβαιη! Δεν πειράζει όμως, να είμαστε καλά κι από παρουσιάσεις άλλο τίποτα! σύντομα θα ξαναβρεθούμε! Φιλιά!

Κλημεντίνη μου, τι να πω για σένα... Μια αναγνώστρια που έγινε φίλη αληθινή και με στηρίζει σε κάθε μου βήμα. Να χαίρεσαι την όμορφη οικογένειά σου, τον Άλκη και τα παιδάκια σας και να είστε πάντα τόσο αγαπημένοι και χαρούμενοι όπως σας γνώρισα! Θα τα πούμε κι εμείς σύντομα από κοντά, κανονίστε! Ευχαριστώ για την αγάπη σου, φιλιά!

Ιφιγένεια, μακάρι να ερχόσουν, πράγματι. Έστειλες την εκπρόσωπο όμως, δεν έχω παράπονο! Να την χαίρεσαι την αδελφούλα σου, είναι ένα κομμάτι μάλαμα! Και να χαίρεσαι και την πανέμορφη κορούλα σου! Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, θα περιμένω ολοκληρωμένη κριτική μόλις το τελειώσεις! Τα φιλιά μου!

Ζαχαρένια μου.... εμείς τα είπαμε και στο μέιλ, αλλά γι άλλη μια φορά θα το πω κι από δω: Όνομα και πράγμα είσαι! Η γλυκιά χαρά της ζωής... Χάρηκα τόσο πολύ που σε γνώρισα, όσο δε φαντάζεσαι καλή μου! Φιλιά πολλά!

neoinileias είπε...

Έχεις αρκετά όμορφο blog, παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον…

Maria Tzirita είπε...

Νίκο Διακογιάννη, μόνο ένας λογοτέχνης σαν εσένα θα μπορούσε να γράψει τέτοιο σχόλιο... Σ'ευχαριστώ μέσα απ'την καρδιά μου, ελπίζω να τ'ανέβω με την ίδια επιτυχία που τα ανεβαίνεις εσύ!

Maria Tzirita είπε...

Νέοι του Ν.Ηλείας, σας ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σας λόγια...

Ra Ma είπε...

Λυπάμαι που δεν τα κατάφερα να σας δω στο Παγκράτι, οικογενειακές υποχρεώσεις.
Φοβερή η αίθουσα που σας φιλοξένισε και ωραία παρέα. Γιάννη σε ζηλεύω!
Εγώ ακόμα δεν το έχω ξεκινήσει, διαβάζω ακόμα το Νεκρονομικόν (μην τρομάζετε δεν έχει επικλήσεις!!!).
Καλή εβδομάδα και να είστε όλοι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Μου έλεγες οτι ήταν πολύ καλό..αλλά ήθελα να το διαπιστώσω απο μόνη μου! Τελίκά λίγα μου είπες! Κατάφερες να περάσεις πολλά μηνύματα...τα περισσότερα τα έχουν αναφέρει πολύ εύστοχα παραπάνω...!Αυτό που έχω εγώ να πώ είναι ότι κατάφερες να περάσεις γνώσεις σου απο την ψυχολογία με τόσο ωραίο τρόπο για να μας αναλύσεις καταστάσεις και συναισθήματα.Εκλαψα και εγώ...γιατί να το αρνηθώ άλλωστε?Με άγγιξε ήταν πολύ καλό...καλή συνέχεια με τους ανθρώπους που σε αγαπούν πάντα δίπλα σου!Σε ευχαριστώ για το ωραίο αυτό βιβλίο!

Maria Tzirita είπε...

Πειρατή κι εμείς λυπόμαστε που δε σε είδαμε τελικά, ελπίζω να τα καταφέρεις μια άλλη φορά. Η οικογένεια πάνω απ'όλα! Περιμένω την κριτική σου όταν με το καλό το διαβάσεις.

Αγγελική μου, εμείς τα είπαμε και τηλεφωνικώς. Σε περιμένω απ'το γραφείο να λύσω όλες σου τις απορίες!
Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Μαρία μου.
Όταν είσαι στο γέρμα της ζωής, είναι θείο δώρο το χαμόγελο ενός κοριτσιού...
Είναι θείο δώρο να μπορείς να κρατάς τα χεράκια του και να του λες..."τώρα, προχώρα...."
Είναι θείο δώρο και το καλύτερο μνημόσυνο να λες αύριο στα παιδιά και στα εγγόνια σου.... "να αυτός ο παππούς μου έδωσε κάποτε το χέρι του". Να έχεις όλες τις ευλογίες του Θεού στην ζωή σου.
Και η αγάπη μου για σένα είναι δεδομένη. Και ΠΡΟΣΕΞΕ.... Θα σε διαβάζω πάντα αυστηρά... (τάχατες!!!). Γράφε πάντα με την καρδιά σου.
Σε φιλώ.
Κωνσταντίνος

Maria Tzirita είπε...

Το παραπάνω μήνυμα είναι από τον κύριο Κώστα Καρακάση. Τα λόγια μου είναι περιττά...

Smaragdenia είπε...

θερμά συγχαρητήρια
Σμαραγδή

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο και πάλι μπράβο! Σου αξίζουν τα καλύτερα, τίποτα δεν είναι υπερβολή, το βιβλίο σου είναι καταπληκτικό, δε θα σταματήσω να το λέω! Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει στη ζωή μου! Φιλιά! Σε περιμένω Θεσσαλονίκη!

Ανώνυμος είπε...

Μαράκι εύχομαι και εις ανώτερα! Περιμένουμε το δεύτερο!

Σοφία

Unknown είπε...

Μαράκι μου καλησπέρα σου και καλή σου εβδομάδα. Τι χαρούμενες στιγμές είναι αυτές? Εύχομαι κάθε ευτυχία και επιτυχία. Και χαίρομαι ακόμα περισσότερο που βλέπω ότι οι blogoφιλίες εξελίσσονται σε ζεστές αληθινές φιλίες! Μπράβο! Να είστε όλοι καλά!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Πολλά πολλά συγχαρητήρια, πάντα μεγάλες επιτυχίες εύχομαι, πάντα να γοητεύεις και να συγκινείς όλους με την παρουσία σου:)

Ανώνυμος είπε...

Μαράκι μου, το ήξερα πως όλα θα πάνε καλά και είμαι πολύ χαρούμενη γι' αυτό. "Το παιδί της αγάπης" τελικά έφερε πιο κοντά πολύ κόσμο που σε αγκάλιασε με πολύ αγάπη.
Πόσο όμορφο είναι να σε αγαπούν πραγματικά και να σου το δείχνουν! Είτε από το οικογενειακό σου περιβάλλον είτε από το φιλικό. Τι κρίμα να μην μπορώ και εγώ να βρίσκομαι δίπλα σου! Ελπίζω να ανέβεις σύντομα Θεσσαλονίκη για την παρουσίαση του βιβλίου σου. Ο Θεός να έχει πάντα καλά εσένα και την οικογένεια σου. Σ'αγαπώ πολύ
Φιλιά πολλά και ένα μπουκέτο λευκά τριαντάφυλλα από εμένα.
Έλενα

Maria Tzirita είπε...

Σμαραγδή, Χριστίνα και Σοφία, σας ευχαριστώ - είστε πάντα εδώ για μένα και μου γλυκαίνετε την κάθε μου μέρα....

Maria Tzirita είπε...

Λίλυ μου, μια από αυτές τις φιλίες της μπλογκόσφαιρας είναι και η δική μας! Ειλικρινά χάρηκα πολύ που σε γνώρισα! Σ'ευχαριστώ για όλα!

Maria Tzirita είπε...

Έλενα (από Hungry for Life), σ'ευχαριστώ για τις ευχές, η θετική ενέργεια είναι ό,τι μου χρειάζεται! Φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Έλενα (από Φλώρινα), στο είπα και στο μέιλ, είσαι πάντα δίπλα μου, με την καλημέρα σου κάθε πρωί και σ'ευχαριστώ γι αυτό. Μακάρι να κανονιστεί κάτι για Θεσ/νίκη, είναι κι άλλος κόσμος που με περιμένει και θα χαρώ απίστευτα να σας γνωρίσω όλους από κοντά. Να είσαι καλά κορίτσι μου, σ'ευχαριστώ για όλα!

Yiannos Savva είπε...

Σας χαιρετώ από την Κύπρο.

Γύρισα ψες. Θα σας ξανά έρθω σύντομα.
Η παρουσίαση του παιδιού της αγάπης ήτανε έκπληκτη από όλες τις απόψεις.
Χάρηκα που γνώρισα από κοντά φίλους και φίλες που τα λέμε εδώ.

@Μαρία (Τρίπολη), Radio Marconi, Έλενα
Μην στεναχωριέστε που δεν τα καταφέρατε να έρθετε. Ήσασταν στην σκέψη όλων μας.
@clementine
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πάντα γλυκύτατη!
@ ζαχαρούλα.."
Καλημέρα στην Πάτρα.
Η επίσης γλυκύτατη Χαρά. Ευχαριστώ και εσένα, χάρηκα που σε γνώρισα από κοντά. Ελπίζω να έχουμε και άλλες τέτοιες ευκαιρίες….
@ Νίκος Διακογιάννης
Πραγματικά το Ναύπλιο, είναι η πόλη του ονείρου όπως και το μαγευτικό Τολό.
@ Κώστα Καρακάση
Κύριε Κώστα Καρακάση σε ευχαριστούμε για την άψογη παρουσίαση του Παιδιού της αγάπης.

Στέλνω την αγάπη μου σε όλη την παρέα….

Ivy είπε...

Μπράβο Μαρία μου. Συγχαρητήρια. Πάντα να έχεις επιτυχίες. Ζηλεύω που δεν ήμουν και εγώ εκεί να γνωριστούμε.

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΡΙΑ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ.ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ.ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ.ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ.ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΔΙΚΗ ΜΟΥ.ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΟΓΟΥΣ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ.ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ .ΦΙΛΙΑ ΕΒΙΤΑ

Marios είπε...

Καλησπέρα.
Μηπως έχετε καιρο να κανετε μια βολτα απο το Blog μας ;
Μάλλον μας ξεχάσατε.

Maria Tzirita είπε...

Ήβη μου καλή, θα γνωριστούμε αργά ή γρήγορα, γι αυτό να είσαι βέβαιη! Σ'ευχαριστώ για τις ευχές!

Εβίτα, διάβασα και το μέιλ σου, είναι πραγματικά τρομερή η σύμπτωση! Βέβαια εμένα το όνειρό μου είναι να ζήσω κάποτε μόνιμα στην Κύπρο κι όχι απλά να την επισκέπτομαι! Τώρα που σε γνώρισα λοιπόν μη χαθείς, ν'ανταλλάσουμε εμπειρίες και συναισθήματα!

Μάριε, Μάριε.... είναι γεγονός πως έχω μέρες να σας επισκεφτώ, λόγω των τρεξιμάτων με τις παρουσιάσεις. Αλλά να σας ξέχασα; Είναι δυνατόν να το ρωτάς αυτό; Με το που ανοίγω τη σελίδα μου με πλημμυρίζει η μουσική σας - και να ήθελα δε θα μπορούσα ποτέ να σας ξεχάσω! Θα επανορθώσω άμεσα, τώρα κιόλας!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Maria μου,
είμαι εδώ και ώρα χωμένη σε μια πολυθρόνα του "σπιτιού" σου και νομίζω ότι θα κάτσω αρκετά, είναι ζεστή η ατμόσφαιρα, το αεράκι που σαλεύει τις κουρτίνες φέρνει δροσιά αγάπης και μου αρέσει αυτή η δροσούλα!
Χαίρομαι πολύ που ήσουν ανάμεσα σε αγαπημένα πρόσωπα, χαίρομαι για την ανταπόκριση που έχει το βιβλίο σου, χαίρομαι που παίρνεις το μήνυμα ότι ΠΡΕΠΕΙ να συνεχίσεις να γράφεις! Έχουμε τόσο πολλή ανάγκη από δυνατές πένες!
Το βιβλίο σου βρίσκεται ήδη κρατημένο για μένα από τον αγαπημένο μου βιβλιοπώλη, αύριο το ξεκινάω με μεγάλο ενδιαφέρον και χαρά!
Να σαι καλά και σε περιμένουμε και στην πόλη μας σύντομα!
Φιλιά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Υ.Γ. Το προηγούμενο βιβλίο της Λένας Μαντά το σπίτι δίπλα στο ποτάμι το διάβασα μονορούφι τα Χριστούγεννα, ενώ το περσινό μου καλοκαίρι το σφράγισε ο Κ. Καρακάσης με την Αθηνά και τον Ικαρό του.Είσαι τυχερή, όπως λες, που τους έχεις δίπλα σου

Maria Tzirita είπε...

Το ίδιο συναίσθημα ένιωσα κι εγώ στο δικό σου σπιτικό ομπρελίτσα μου! Όσο για το "δυνατή πένα", ήδη σου έχω πει ότι εσύ συναγωνίζεσαι πολύ μεγάλους συγγραφείς και δεν είναι υπερβολή.
Είμαι πράγματι τυχερή, το αναγνωρίζω και ευχαριστώ τον Θεό γι αυτό. Ο εκδοτικός οίκος που με ανέλαβε είναι ο καλύτερος στην ελλάδα αυτή τη στιγμή, οι ήδη καταξιωμένοι συγγραφείς με αγκάλιασαν με ανιδιοτελή αγάπη κι έχω κοντά μου όλους εσάς, μαζί με την οικογένειά μου και τον σύντροφό μου, να μου δίνετε αγάπη, δύναμη και κουράγιο να συνεχίσω.
Σ'ευχαριστώ πολύ φίλη μου κι εσένα και την καλή μου τύχη που σε γνώρισα!
Υ.Γ. Που να διαβάσεις το καινούργιο της Λένας, την άλλη πλευρά του νομίσματος....Θα ξετρελαθείς!

Ανώνυμος είπε...

Πρώτη φορά στο ιστολόγιό σας κι ομολογώ μου άρεσε πολύ, γράφετε πολύ όμορφα. Συγχαρητήρια για το βιβλίο σας, δεν το έχω διαβάσει ακόμα, αλλά είναι σίγουρα στα υπόψιν! Μου έχει κινήσει την περιέργεια και το θέμα του αλλά και τα θετικά σχόλια που έχετε λάβει. Εύχομαι τα καλύτερα!