22 Ιουν 2008

10+1 άχρηστες πληροφορίες για μένα!

Πριν ξεκινήσω το μπλογκοπαίχνιδο στο οποίο με κάλεσε η Κοπέλα με το Καναρινί Φόρεμα, θα ήθελα να αναφερθώ για λίγο στη χθεσινή βραδιά, στην Έκθεση Βιβλίου στο Πασαλιμάνι.
Και πάλι η ανάγκη μου είναι ν'απευθύνω ευχαριστίες.
Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη, προς έκπληξή μου ομολογώ! Πολλοί άγνωστοι σε μένα μέχρι πριν, με πλησίασαν και θέλησαν να μου μιλήσουν για το Παιδί της Αγάπης, να μοιραστούν μαζί μου τα συναισθήματα και τη συγκίνηση που ένιωσαν διαβάζοντας το βιβλίο. Άλλοι το αγόρασαν εκείνη τη στιγμή και ζήτησαν την αφιέρωσή μου στην πρώτη του σελίδα. Θα ευχαριστήσω μέσα απ'την καρδιά μου όλον αυτόν τον κόσμο, αλλά και τον φίλο μου Θοδωρή (Theogr) που ήρθε στην έκθεση με τη σύζυγό του (γειά σου Γεωργία!) και κάθησε μαζί μου και με τη Λένα Μαντά κουβεντιάζοντας γι αρκετή ώρα. Γνωριστήκαμε καλύτερα, γνώρισα και τα πανέμορφα παιδιά του από φωτογραφίες και μιλήσαμε βέβαια και για το νέο εγχείρημά μας, το blog Ταξιδεύοντας μ'ένα βιβλίο κι ένα τραγούδι. Πρόκειται για ένα ιστολόγιο το οποίο βέβαια θα διαχειρίζεται ο Θοδωρής και θα συμμετέχω κι εγώ με κάποιες κριτικές βιβλίων - κυρίως. Θα φιλοξενεί εκδηλώσεις που έχουν σχέση με την Λογοτεχνία, τη Μουσική και την Τέχνη γενικότερα, καθώς και κριτικές διαφόρων έργων. Ακόμα βρίσκεται σε "πειραματικό στάδιο", θα λειτουργήσει κανονικά από Σεπτέμβρη, οπότε και θα ενημερωθείτε σχετικά. Θοδωρή σ'ευχαριστώ για όλα, καλό ταξίδι σε σένα και τη Γεωργία, να περάσετε τέλεια εύχομαι!

Με τον Theogr

Η Λίλυ δυστυχώς δεν τα κατάφερε να έρθει να γνωριστούμε από κοντά, αλλά μου τηλεφώνησε η γλυκιά μου και την ευχαριστώ πολύ γι αυτό! Λίλυ μου, κάποια άλλη φορά θα κανονίσουμε να το πιούμε το καφεδάκι σίγουρα! Μένουμε αρκετά κοντά εξάλλου.

Αυτή όμως που τα κατάφερε και με εξέπληξε ευχάριστα ήταν η φίλη μου η γλυκιά η Μαρία Έλενα! Ήρθε με τον άντρα της και τη γλυκύτατη κόρη της και γνωριστήκαμε επιτέλους από κοντά! Πόσο πολύ χάρηκα, ήταν ήδη σα να την ήξερα από καιρό! Πολλά φιλιά Μαράκι μου, σε σένα και την όμορφη οικογένειά σου! Σ'ευχαριστώ για όλα!

Η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς όμως ήταν η συνάντηση με την Σταματίνα! Την μικρή αναγνώστριά μου, η οποία είχε την καλοσύνη κατά καιρούς να μου στέλνει κείμενά της να δημοσιεύω εδώ στο μπλογκ μου. Η Σταματίνα, που ενώ ορκιζόταν το κορίτσι στα γραπτά της ότι είναι μόλις 13 χρονών, αν δεν την έβλεπα δε θα το πίστευα! Κι όσοι δεν ξέρετε, διαβάστε τα κείμενα της Σταματίνας εδώ κι εδώ και θα με καταλάβετε...
Σταματίνα μου γλυκιά, σ'ευχαριστώ για την όμορφη έκπληξη που μου έκανες, να είσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι τη μανούλα σου την όμορφη! Περιμένω σύντομα να έχω νέα σου και πάλι. Να έχεις ένα πολύ πολύ όμορφο καλοκαίρι!

Και πάμε τώρα στο παιχνιδάκι μας! Νομίζω πως η Καναρινένια με κάλεσε στο πρώτο, με τις αλήθειες και τα ψέμματα, αλλά αφού αυτό το έχω ήδη παίξει στα Κοχύλια, θα παίξω εδώ το δεύτερο παιχνίδι, το "10+1 άχρηστες πληροφορίες για μένα"! Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον, γιατί όσο κι αν αυτές οι πληροφορίες μοιάζουν άχρηστες, θεωρώ ότι μας βοηθούν να γνωρίσουμε καλύτερα τους ανθρώπους... Κι επειδή δεν ξέρω ποιοί από τους φίλους το έχουν ήδη παίξει, αφήνω την πρόσκληση ανοιχτή σε όποιον το επιθυμεί να συμμετάσχει!

1. Όταν ήμουν μικρή με φώναζαν "σκουντούφλω", επειδή συνέχεια έπεφτα όταν περπατούσα!
2. Η νονά μου είναι η αδελφή της γιαγιάς μου κι επειδή στη βάφτισή μου έλειπε στην Αγγλία, με βάφτισε η ίδια η γιαγιά μου!
3. Έχω μια αδελφή 3 χρόνια μεγαλύτερη η οποία είναι καθηγήτρια αγγλικών κι έχει καταπληκτική φωνή στο τραγούδι!
4. Από μικρή ό,τι αδέσποτο έβρισκα στο δρόμο, το μάζευα στο σπίτι! Η μαμά μου ακόμα φοβάται μην της πάω κάποια γάτα ή σκύλο που δεν μπορώ εγώ να υιοθετήσω στο σπίτι μου!
5. Στο γυμνάσιο η έκθεσή μου με θέμα "αποταμίευση" κέρδισε το πρώτο βραβείο στον πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό. Το έπαθλο ήταν ένας κουμπαράς από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Η πλάκα είναι πως προσωπικά δεν έχω κάνει αποταμίευση στη ζωή μου ποτέ!
6. Στα 12 μου χρόνια, έγινα μάρτυρας του θανάτου του σκύλου μας, που τον χτύπησε αυτοκίνητο, ενώ τον είχα βγάλει βόλτα χωρίς λουρί. Καθώς ξεψυχούσε πήγα να τον σηκώσω αγκαλιά κι έχωσε τα δόντια του στον καρπό μου κι εκεί πέθανε. Για πολύ ώρα προσπαθούσαν οι περαστικοί να απεγλωβίσουν το χέρι μου απ'το στόμα του. Το σημάδι το έχω ακόμα...
7. Την αγαπημένη μου κούκλα την φώναζα Χριστίνα, στην ηλικία των 6 ετών. Όποιος με ρωτούσε έλεγα ότι όταν μεγάλωνα θα έκανα ένα κοριτσάκι που θα το ονόμαζα Χριστίνα. Έτσι κι έγινε...
8. Σ'όλη τη διάρκεια των σχολικών χρόνων ήμουν ψηλότερη απ'όλα τ'αγόρια της τάξης, με αποτέλεσμα στα πάρτυ να μη μου ζητάει κανείς να χορέψουμε μπλουζ!
9. Πριν λίγα χρόνια είχα στο σπίτι μου 13 χάμστερ! (όχι, δεν έκανα πειράματα, απλά τα δυο που είχα γέννησαν!)
10. Κάποτε ήμουν υπέρβαρη και με δική μου απόφαση και προσπάθεια κατάφερα κι έχασα 20 κιλά μέσα σε έξη μήνες.

10+1. Δεν είμαι φυσική ξανθιά - λες και δεν το ξέρατε!!!

42 σχόλια:

Theogr ο κηπουρός είπε...

Καλημέρα και από την Γεωργία και από μένα. Όπως θα είδες ήμουν εργατικός σήμερα. Νομίζω ότι γίνεται καλό το blog άλλα έχει αρκετή δουλειά ακόμα. Καλή Κυριακή και θα τα πούμε.

Yiannos Savva είπε...

Καλημέρα κι από μένα!
Θοδωρή χάρηκα που γνωριστήκαμε έστω και τηλεφωνικώς χθες βράδυ! Εύχομαι καλή επιτυχία στο νέο σας ιστολόγιο με τη Μαρία κι ό,τι χρειαστείτε εδώ είμαι εγώ!
Όσο για το παιχνίδι Μαράκι, ομολογώ ότι κάποια απ'αυτά δεν τα γνώριζα ούτε εγώ!
Χαιρετισμούς σε όλους απ'την Κύπρο!

Ανώνυμος είπε...

Α, με κολακεύεις πιο πολύ απ' ότι θα έπρεπε! Και η μαμά μου κι εγώ χαρήκαμε που σε γνωρίσαμε, είσαι πολύ συμπαθητική και ενθουσιώδης. =) Επίσης μ' όλα αυτά που είπες για μένα η μαμά μου ψήλωσε τριάντα πόντους και είναι πολύ περήφανη για μένα (προσγειωμένη μητέρα λέει, άκου κει! :P).

Τώρα για τις 10+1 άχρηστες πληροφορίες, θα το συνεχίσω εγώ στο μπλογκ, αλλά πες μου ότι αστειεύεσαι σ' αυτό με τη νονά και σ' αυτό με το σκύλο!....

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Θοδωρή! Είδα, ναι! Είπαμε, θέλει δουλειά ακόμα, αλλά ας κάνουμε τις διακοπές μας προς το παρόν! Ευχαριστώ και για τη φωτογραφία, χαιρετίσματα στην οικογένεια!

Maria Tzirita είπε...

Γιάννο μου, πολύ θα ήθελα να σε είχα δίπλα μου χθες... Ήσουν όμως μαζί μου, δίπλα μου όπως πάντα νοητά. Τώρα για τις "άχρηστες" πληροφορίες...κάποια ναι όντως, μου είχαν διαφύγει να στα πω, ακριβώς επειδή είναι άχρηστα!
Φιλάκια καρδούλα μου!

Maria Tzirita είπε...

Σταματίνα κορίτσι μου γλυκό, πότε θα σταματήσεις να με εκπλήσσεις εσύ τελικά; Έχεις μπλογκ κι εγώ δεν ήξερα τίποτα; Μ'αρέσει αυτό το προφίλ της "κακίστρως" που θέλεις να βγάλεις για τον εαυτό σου, έρχεται σε τραγική αντίθεση με τη μορφή σου κουκλίτσα μου!
Την ιστορία σου την έλαβα, σ'ευχαριστώ, θα την δημοσιεύσω άμεσα. Φιλάκια πολλά (και να πεις στη μαμά ότι πολύ καλά κάνει και καμαρώνει, έχει κάθε λόγο!)

Maria Tzirita είπε...

Α! Και δεν αστειεύομαι για κανένα απ'όσα έχω γράψει, είναι όλα απόλυτα αληθινά...

Ανώνυμος είπε...

Χαχαχαχαχαχ...! Βασικά, δεν ήταν δική μου ιδέα το προφίλ της κακίστρως. Ένας ιντερνετικός φίλος μια φορά είπε για μένα τη γνωστή ατάκα "Όταν είμαι καλή είμαι πολή καλή αλλά όταν είμαι κακιά είμαι ακόμα καλύτερη", επειδή πολλές φορές η γλώσσα μου κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει. Δυστυχώς ήταν πολλοί αυτοί που συμφώνησαν, οπότε και αποφάσισα να τους εκδικηθώ, εντείνοντάς το (αν και τελευταία το έχω παρακάνει). Φυσικά το μετάνιωσαν όλοι τους...

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Είμαι κάπου μια ώρα χαμένη εδώ μέσα... δεν ξέρω τι να πρωτοπώ!

Εν αρχή λοιπόν, εύχομαι τα καλύτερα για το βιβλίο!!! Και δεν παίζω... θέλω κι εγώ αφιέρωση! Ελπίζω κάπως να τα καταφέρουμε!

Χθες ήσουν μια κούκλα στο Πασαλιμάνι! Όχι δυστυχώς δεν ήμουν κάπου εκεί κοντά... βλέπω όμως τη φωτογραφία που τα λέει όλα!

Διάβασα και τα κείμενα της Σταματίνας, ενθουσιάστηκα!

Όσο για το παιχνίδι με τιμάς που δέχτηκες την πρόσκληση!!! (και σε ευχαριστώ που σκέφτηκες να παίξεις το άλλο, γιατί δεν ήξερα ότι το είχες παίξει ήδη στα Κοχύλια, θα ψάξω να το δω)

Χμ... κι όσο για το "σκουντούφλου" σου λέω πως είμαι κι εγώ. Οπότε αν καμιά φορά "σκουντουφλιάσουμε" τυχαία θα το χαρώ πολύ!!!

Unknown είπε...

Μαράκι μου στεναχωρήθηκα πολύ που δεν τα κατάφερα :(. Δώδεκα και μισή που βρέθηκα εκεί, ε. είναι και λίγο απίθανο να βρω κάποιον. Αλλά θέλω να βρεθούμε και θα το κανονίσουμε σύντομα αν θέλεις και εσύ. Καφεδάκι, καφεδάκι γρήγορα...
Φιλάκια πολλά πολλά...

Maria Tzirita είπε...

Αχ Σταματίνα, δεν παίζεσαι!....

Λίλυ μου, έχουμε και τα τηλέφωνα τώρα, το κανονίζουμε για το επόμενο σ.κ. αν θες, εγώ εδώ θα είμαι πάντως. Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου Μαρακι! Πολυ ωραια κι η σελιδα, την είδα! Άντε σε καμιά έκθεση βιβλίου δε θα συμετεχεις στην συμπρωτεύουσα να σε δουμε κι εμείς; Καλε πολυ συγκινηθηκα μ'αυτη την ιστορία με τον σκύλο! Φαντάζομαι σε δαγκωσε χωρίς να καταλαβαίνει, απ'τον πόνο ε; Τρομερα τραυματικό για τοσο μικρό κοριτσακι που ησουν μωρε... Τα κατάφερες και με συγκίνησες πάλι, φιλάκια!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Χριστινάκι! Με δάγκωσε γιατί πονούσε πολύ, λειτουργούσε με το ένστικτο εκείνη την ώρα, έψαχνε κάτι απ'το οποίο να πιαστεί, δεν καταλάβαινε καν ότι ήταν το χέρι μου. Ήταν όντως πολύ τραυματικό και θα έχω πάντα το σημαδάκι του στον καρπό μου να μου τον θυμίζει τον μπούμπη μου...

Ivy είπε...

Μαρία μου. Κοίτα να δεις τι παιχνίδια παίζει η μοίρα. Ενώ σκοπεύαμε να έρθουμε στην έκθεση βιβλίου κατά τις 6 κόβεται το ρεύμα και ενώ είχα λουστεί δεν μπορούσα να φτιάξω τα μαλλιά μου. Βγαίνω έξω και κάθομαι στο μπαλκόνι που είχε φως και δροσιά παρέα με το βιβλίο σου. Το είχα ξεκινήσει πριν κανένα μήνα αλλά διάβασα λίγο στην αρχή και δεν έβρισκα το χρόνο να συνεχίσω. Ξανάρχισα να το διαβάζω από την αρχή και το τελείωσα πριν καμιά ώρα. Συγχαρητήρια. Πραγματικά είναι ένα βιβλίο που δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου. Καλογραμμένο, ωραία σύνδεση ενός κεφαλαίου με το επόμενο, γραμμένο σε ωραία γλώσσα, δεν είναι προβλέψιμο ως προς την εξέλιξη της ιστορίας, μέχρι το τέλος είχα την απορία γιατί το βιβλίο έχει σαν τίτλο "Το παιδί της Αγάπης" γιατί μόνο αυτό δεν έδειχνε η όλη ιστορία του Στέλιου, άσε το κλάμα που έριξα. Μπράβο Μαρία μου. Συγχαρητήρια και εύχομαι και είμαι σίγουρη ότι όλα τα βιβλία που θα γράψεις στο μέλλον θα είναι ακόμη καλύτερα και θα έχουν ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία.

Maria Tzirita είπε...

Ήβη μου, δεν πειράζει, αφού βρήκες την ευκαιρία και διάβασες το βιβλίο, άξιζε τον κόπο! Η γνώμη σου για μένα έχει μεγάλη σημασία κι ιδιαίτερη βαρύτητα, αφού είχες χρόνια βιβλιοπωλείο και σίγουρα έχεις διαβάσει πολλά πολλά βιβλία. Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ, χαίρομαι που σε άγγιξε η αλήθεια του κι όσο για τα επόμενα, το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ σε σένα και σε όλους είναι ότι δε θα σας απογοητεύσω. Σ'ευχαριστώ και πάλι, καλό σου βράδυ!...

iLiAs είπε...

Καλησπέρα σε ολη την παρέα :)
Καλή βδομάδα από αύριο Μαρία :)

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Mαρία μου, τελικά πρέπει να δώσουμε άλλη διάσταση στο επίθετο άχρηστες, για αυτές τις πληροφορίες. Ά-χρηστες, δηλαδή όχι σε χρήση, δηλαδή θαμμένες μέσα μας, δεν είναι υπέροχο που ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια, μερικά από αυτά που γράφουμε μας συμβαίνουν και δεν έχουμε προλάβει καν να τα συνειδητοποιήσουμε έτσι όπως τρέχουμε, άσε δε που γνωριζόμαστε καλύτερα, όπως είπες!
Τελικά ποια είναι η νονά σου; Μυθιστόρημα η ζωή σου από τότε φαινόταν...
Πολύ ακριβή η στιγμή που μοιράστηκες μαζί μας με το σκύλο σου, πώς να μη σε έχει σημαδέψει;
Και ακόμη πιο συγκινητική η ιστορία με την κουκλα και την σημερινή σου κουκλίτσα! Τη δική μου παιδική κούκλα την έλεγαν Ρηνούλα!
Μπράβο σου που έβαλες το στόχο και έχασες τα κιλά, όσο όμως για το φυσική η μη ξανθιά, το θέμα είναι ότι σου πάει πολύ. Έπρεπε να έβλεπες εμένα πριν 2 χρόνια όταν αποφάσισα να γίνω ξανθιά... Χάλι μαύρο σου λέω...
Χαίρομαι που σήμερα σε ξέρω λίγο ακόμη,χαίρομαι που αισθάνθηκες τόσο όμορφα στην έκθεση, μου άρεσε πολύ η ιδέα σας με τον Θοδωρή, και με την πρώτη ευκαιρία θα διαβάσω τα κείμενα της μικρούλας Σταματίνας!
Τα φιλιά μου, καλή εβδομάδα!

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Ομπρελίτσα μου! Κι εγώ την ίδια άποψη έχω γι αυτές τις πληροφορίες, γι αυτό και δέχτηκα με χαρά να παίξω αυτό το παιχνίδι! Με βάφτισε που λες η γιαγιά μου, αλλά ως "εκπρόσωπος", ποτέ δεν την ένιωσα νονά μου, πάντα για νονά μου είχα κι έχω (ζει!) την αδελφή της!
Πολλά φιλάκια και σε σένα, σ'ευχαριστώ για τη ζεστή παρεούλα σου και καλή βδομάδα!

Maria Tzirita είπε...

Ηλία καλή βδομάδα και σε σένα! Στη θάλασσα είσαι ακόμα;....

Καλή βδομάδα σε όλους φίλοι μου!

clementine είπε...

Καλημέρα φιλενάδα μου και καλή εβδομάδα...
Χάιρομαι πολύ που πήγε καλά το Σάββατο, δυστυχώς για μένα ήταν αδύνατο να είμαι κοντά σας:(
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήσουν υπέρβαρη........
Γιάννο έχεις δεί φωτό για να το πιστέψουμε???????? χαχα
θα τα πούμε τηλεφωνικώς

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Μαράκι! Μετράω κι εγώ τις μέρες για τις διακοπές! Μακάρι να ήμουν Αθήνα να ερχόμουν στην έκθεση να σε δω, πρέπει να ήταν πολύ ωραία. Το παιχνίδι πολύ καλό, στεναχωρήθηκα με το σκυλάκι, αλλά γέλασα πολύ με τα χάμστερ! Γενικά κάτι έχεις με τα ζώα εσύ, έτσι; Το γράφει και στο βιογραφικό σου στο βιβλίο άλλωστε! Έτσι είμαι κι εγώ και πολύ σε καταλαβαίνω. Ό,τι έβρισκα στο δρόμο το κουβαλούσα σπίτι κι ακόμα το κάνω δηλαδή! Μη σε κουράζω άλλο, φιλιά πολλά και καλή βδομάδα!

Maria Tzirita είπε...

Απαντάω σε σένα Καναρινένια μου, που για κάποιο λόγο το σχόλιό σου μόλις τώρα το είδα και το δημοσίευσα, δε μου είχε έρθει ειδοποίηση! Θα χαρώ λοιπόν πολύ να "σκουντουφλίσουμε" η μια πάνω στην άλλη να σου κάνω και την αφιέρωση! Εγώ σ'ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να "παίξω", πραγματικά το ευχαριστήθηκα πολύ! Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Χαιρετώ την φιλενάδα μου την Κλημεντίνη! Δεν πειράζει που δεν ήρθες στο Πασαλιμάνι, σου έχω όμως πρόταση το σαβ/κο για Τολό - είσαι; Το Αλικάκι με περιμένει, σου το λέω για να ζηλέψεις! Σκέψου το! Κι όσο για το βάρος, και βέβαια είναι αλήθεια κι έχει δει φωτογραφίες ο Γιάννος κι έχει πει "καλύτερα που δε σε ήξερα από τότε!"....!!!! Φιλάκια!

Maria Tzirita είπε...

Ελπίδα μου καλημέρα και σε σένα; Η αλήθεια είναι ότι είμαι φιλόζωη, πάρα πολύ! Λόγω πολλών υποχρεώσεων κι έλλειψης χρόνου, αυτή τη στιγμή μόνο ένα γάτο έχω, ο οποίος ο καημένος δεν έχει πολλές απαιτήσεις από τη μαμά του! Είναι ολιγαρκής κι έτσι τα βρίσκουμε!
Χαίρομαι να σε βλέπω στο μπλογκόσπιτό μου, δε με κουράζεις ποτέ! Σε φιλώ!

clementine είπε...

Τέλεια θα ήταν και θα ερχόμουν ευχαρίστως, αλλά έχω υποχρέωση Σάββατο βράδυ ...
Θα υπάρξει όμως σίγουρα άλλη φορά.
Φιλιά στο Αλικάκι μας

Yiannos Savva είπε...

@ clementine Έχω δει αλήθεια ήτανε…….

Σπύρος είπε...

Καλησπέρα σε όλο το παρεάκι!!!

Φαντάζομαι πόσο όμορφα θα ήταν η Έκθεση βιβλίου στο Πασαλιμάνι!

Ήθελα να ήμουν κι'εγώ εκεί!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Όπως θα έχεις καταλάβει Μαρία μου, έχουμε έξοδο κι'έτσι δε θα μπορούσα,να μη περάσω απο το internet cafe, για να μάθω τα νέα σας!!

Εδώ όλα είναι καλά κι'ελπίζω να συνεχίσουν έτσι!

Πολλά φιλιά!!

Γεια σου κουμπάρε!!! Να είσαι καλά!!!

Υ.Γ. Μόλις με πήρε τηλ. η Θάλεια και μου είπε να σας στείλω την αγάπη της!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Σπύρο μας! Αν και φανταράκι, πιο συχνά μπαίνεις εσύ από άλλους! Να'σαι καλά και να δώσεις και τη δική μας αγάπη στη Θάλεια!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Αχ "μάτια μου"...

να γίνουν δύο οι αφιερώσεις; Μία για κάθε βιβλίο;

Πολύ όμορφο το απόσπασμα της Λενιώς!

Την καληνύχτα μου!

neni είπε...

Αγαπημένη μου,
το νούμερο 6 και 7 τα λένε όλα για τον χαρακτήρα σου και την προσωπικότητα σου..μ΄αρέσανε..
(λες να παίξω και εγώ αυτό το παιχνίδι?όλο και περισσότερο το βλέπω στα blogs)
Έκανα καινούργια ανάρτηση.Μπες να δεις καινούργιες αλήθειες..!!!
Σε φιλώ
Καλό ξημέρωμα.

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Καναρινένια μου! Για τη "Λενιώ" θα περιμένεις μέχρι του χρόνου τον Φλεβάρη. Στο Παιδί της Αγάπης να σου κάνω την αφιέρωση ευχαρίστως όποτε βρεθούμε από κοντά. Φιλάκια πολλά και σ'ευχαριστώ για την αγάπη σου!

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα γλυκιά Νένη! Να παίξεις οπωσδήποτε, έχει πολύ ενδιαφέρον! Πάω τώρα να δω την ανάρτησή σου, φιλάκια!

mirela είπε...

Καλημέρα περνάω συχνά από το blog και χαίρομαι που στην παρέα των bloggerς έχουμε και μια συγγραφέα.Και άλλα παιδιά γράφουν αλλά εσύ είσαι και επίσημα.Με συγκίνησε η ιστορία του βιβλίου και θα το ψάξω στη έκθεση βιβλίου που τυχαίνει να έχουμε και στο Βόλο.Δεν συγκρίνεται βέβαια με τη δική σας αλλά κάτι κάνουμε και εμείς ,τουλάχιστον κάτι διαφορετικό φάνηκε στην πόλη.

Ανώνυμος είπε...

Έχω την ανάγκη να μιλήσω για το φαινόμενο Σταματίνα. Αυτό το κορίτσι είναι Ταλέντο. Γράφει Υ Π Ε Ρ Ο Χ Α και ο τρόπος σκέψης της με εκφράζει απόλυτα. Κάποια μέρα ο κόσμος θα μιλάει γι’ αυτό το κορίτσι και να μου το θυμηθείς. Διάβασα τα δύο κείμενα της που έχεις εδώ και έμεινα άφωνη. Θα περιμένω και επόμενη ανάρτηση δεν το συζητώ. Μαρία, ανακάλυψες σούπερ ταλέντο. Σου βγάζω το καπέλο.

Μαρία Έλενα είπε...

Μαρία μου
Είχα αφήσει σχόλιο με τα ευχαριστώ μου από καρδιάς αλλά δε το βλέπω τώρα.
Τελοσπάντων σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Φιλάκια ...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Συγκινητικές οι πληροφορίες για τη ζωή σου Μαρία μου, ήταν σα να ζήσαμε τις πιο σημαντικές στιγμές της, εκείνο με το σκύλο πόνεσα γιατί το πέρασα κι εγώ πριν 4 χρόνια ,πέθανε στην αγκαλιά μου και σκίστηκε θαρρείς η καρδιά μου.Ενδιαφέρον τα νέα για το καινούργιο μπλοκ, θα φιλοξενείτε και παραμύθια που γράφω εγώ;

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Μιρέλα! Χαίρομαι ιδιαίτερα που πέρασες απ'το "σπίτι" μου και σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Η χαρά μου είναι διπλή όταν βλέπω φίλους να με επισκέπτονται για πρώτη φορά! Όσο για τις εκθέσεις βιβλίου, μάλλον στην επαρχία έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και περισσότερο κόσμο κι ας μην είναι τόσο "μεγάλες". Είσαι τυχερή που ζεις σε μια τόσο όμορφη πόλη... Φιλιά πολλά και να σε βλέπουμε!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Ελένη μου! Την ίδια αντίδραση είχα κι εγώ διαβάζοντας την Σταματίνα! Και να λέω "μα μόνο 13 χρονών"; Κι όμως είναι... Φαινόμενο, όπως το είπες. Έχει και μπλογκ, ρίξτου μια ματιά, μπορεί να σε σοκάρει αρχικώς, αλλά θα το συνηθίσεις!
Το παιχνιδάκι πώς σου φάνηκε; Θα σε παρασύρουμε λες να παίξεις;...

Maria Tzirita είπε...

Μαρία Έλενα η ευχαρίστηση ήταν και είναι όλη δική μου... Αυτό είναι το πρώτο σχόλιό σου που παίρνω, κάτι δε θα πήγε καλά, αλλά εμείς δε χανόμαστε έτσι κι αλλιώς! Σε φιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Αχτιδούλα μου! Έχω ακόμα καλύτερη ιδέα: να τα δημοειεύεις εσύ η ίδια σε ειδική κατηγορία "Τα παραμύθια της Αχτίδας" - πώς σου φαίνεται;... Να πω στον Θοδωρή να σε βάλει συνδιαχειρίστρια; Νομίζω πως μας χρειάζεται η πινελιά σου...

Theogr ο κηπουρός είπε...

Λυπάμαι που έχασα την ευκαιρία να γνωρίσω την Σταματία, το Σάββατο. Το blog της είναι έξυπνο και ωραίο. Το επόμενο κείμενο της ξέρεις που θα το κάνεις ανάρτηση.

dromaki είπε...

Σκουντουφλίτσα μου
και την δική μου εγγονή,αυτήν που μεγαλώνω Χριστίνα θα την βγάλουμε:))
Αλήθεια δεν πήρες λίγο από το χάρισμα της αδελφούλας σου?
Ηταν δυνατόν να μην πάρεις το βραβείο με τέτοια πένα?Οσο για αποταμίευση άσε...τρύπια τσέπη κι εγώ.
Υπέρβαρη είμαι κι εγώ.Κάποτε με δίαιτα έχασα τα κιλά μου και τότε όλοι μου λέγανε να τα ξαναβάλω γιατί δεν μου πήγαινε η αδύνατη Φιγούρα μου.Ε κι εγώ δεν ήθελα να τους απογοητεύσω,να μη τους ακούσω;)
Φιλάκια πολλά,καλή συνέχεια στην μέρα σου.