5 Ιουν 2008

Το παιδί της αγάπης έγινε Best Seller!


Δε θα μπορούσα παρά να μοιραστώ μαζί σας αυτό το τόσο ευχάριστο νέο που έμαθα σήμερα το πρωί! Μπαίνοντας στη σελίδα του Ψυχογιού είδα το Παιδί της Αγάπης να συγκαταλέγεται επίσημα στη λίστα των Best Sellers! Κι οι ανατυπώσεις του συνεχίζονται...

Στο μυαλό και στην καρδιά μου ο χαρακτηρισμός best seller μεταφράζεται ως best loved και η συγκίνηση που νιώθω είναι τεράστια... Για κάποιους άλλους ομότεχνους ίσως να είναι μια τυπική διαδικασία, για μένα όμως είναι πρωτόγνωρα τα συναισθήματα που με πλημμυρίζουν αυτή τη στιγμή, σε τέτοιο βαθμό που χάνω και την εκφραστική μου ικανότητα! Είναι αδύνατον να σας τα περιγράψω...

Το Παιδί της Αγάπης, ο Στέλιος, μπορεί να μην υιοθετήθηκε ως παιδί, όμως υιοθετήθηκε η ιστορία του από όλους εσάς και αυτό με κάνει περήφανη. Του το χρωστούσα κι ο λόγος που χαίρομαι τόσο πολύ είναι γιατί νιώθω ότι έστω και εκ των υστέρων δικαιώθηκε. Δεν ήρθε άδικα σε αυτόν τον κόσμο, δεν ξεχάστηκε και ναι, τελικά αγαπήθηκε...

Σας ευχαριστώ μέσα απ'την καρδιά μου όλους εσάς που ανοίξατε την αγκαλιά σας και του δώσατε όλα εκείνα που η ζωή του στέρησε. Ευχαριστώ τον εκδοτικό μου οίκο Ψυχογιό που απ'την αρχή πίστεψε στην ιστορία του Στέλιου και στήριξε τόσο πολύ αυτό το βιβλίο. Δεν είναι τυχαίο που σε όποιο βιβλιοπωλείο πηγαίνω, το πρώτο που μου λένε είναι το πόσο τυχερή είμαι που με ανέλαβε ο Ψυχογιός...

Κι επίσης θέλω να ευχαριστήσω κι επίσημα τον κύριο Νίκο Ψάλτη για τα λόγια αυτά που έγραψε για το Παιδί της Αγάπης. Ειλικρινά, δε μπορώ να γράψω κάτι άλλο αυτή τη στιγμή, οι λέξεις μου χάνουν τη δύναμή τους μπροστά στα συναισθήματά μου...

Εξαιρετική και προσεγμένη δουλειά, με άριστο τρόπο γραφής, που έντεχνα δίνει έμφαση σε «λεπτομέρειες», χωρίς να χρησιμοποιεί «κραυγαλέες» επικεφαλίδες. Τριακόσιες εβδομήντα σελίδες, που συγκλονίζουν. Γεμάτες συναίσθημα, καθηλώνουν και προβληματίζουν ιδιαίτερα, τον αναγνώστη. Δεν πρόκειται για μια απλή εξιστόρηση μιας πραγματικής ιστορίας, με σκοπό να συγκινήσει. Αντίθετα, μέσα από το επιστημονικό πρίσμα της συγγραφέως-ψυχολόγου, αναδεικνύονται κρυφές πτυχές των διανθρώπινων σχέσεων της σύγχρονης κοινωνίας, όπου κάθε ώριμος άνθρωπος, θα μπορούσε να αναγνωρίσει κάποια «απόκρυφα» της ζωής του, που προσπέρασαν και ίσως λησμονήθηκαν. Κάποια γεγονότα, κάποιες επιλογές ζωής, που πραγματοποιήθηκαν αβασάνιστα, γιατί έτσι έπρεπε, χωρίς να υπάρξει μια δεύτερη ευκαιρία. Μέσα από τη διαδρομή του μικρού Στέλιου, η συγγραφέας βρίσκει την ευκαιρία, με πολύ επιδέξιο τρόπο, να θίξει σοβαρά κοινωνικά θέματα, όπως τα προβλήματα που δημιουργεί η «κλειστή» κοινωνία της επαρχιακής πόλης, ο καθορισμός της ζωής του διαζευγμένου γονιού από το ανήλικο τέκνο, η απόρριψη του ομοφυλόφιλου γιου, οι εύκολες επιλογές προς την επιτυχία και αναγνώριση, η απόρριψη του εαυτού και η παραίτηση από τη ζωή… και τόσα άλλα. Κάπου όμως υπάρχει και η ελπίδα. Και δεν έχει ημερομηνία λήξης. Έστω για μια ύστατη προσπάθεια. Το «θεριό» οφείλουμε να μην το αποδεχθούμε. Πρέπει να μπούμε «μέσα» του και να το αντιμετωπίσουμε, έστω και με ένα μικρό μαχαίρι. Κάθε μέρα λίγο-λίγο. Με μόνο εφόδιο λίγο «ψωμί και νερό» για να μας δίνουν δύναμη. «Αγαπάμε έναν άνθρωπο και τον επιλέγουμε για αυτό που είναι, όχι για να τον κάνουμε αυτό που εμείς θέλουμε...» «Όλοι οι άνθρωποι ζουν έχοντας κάτι να περιμένουν. Τελικά, αυτό είναι που μας κρατάει ζωντανούς.» «Ο πόνος δε δόθηκε τυχαία στους ανθρώπους. Όπως ακριβώς πονάς κάπου στο σώμα σου κι αυτό σε προειδοποιεί ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι έχει αρρωστήσει και πρέπει να το γιατρέψεις, έτσι ακριβώς και ο πόνος της ψυχής σε προτρέπει να ασχοληθείς μαζί της. Κι ενδεχομένως να τη γιατρέψεις. Αν τον αγνοήσεις, αν τον προσπεράσεις, κοροϊδεύεις τον εαυτό σου - ο πόνος θα είναι πάντα εκεί.»
Αγαπητή Μαρία, δεν θέλω απλά να σε συγχαρώ για το δημιούργημά σου, αλλά και να σε ευχαριστήσω, γιατί με έκανες να νοιώσω περισσότερο «Άνθρωπος». Το «Παιδί της Αγάπης» είναι ένα βιβλίο, που προορίζεται για όσους επιθυμούν να προβληματιστούν και όχι για εκείνους που θέλουν να περάσουν μερικές ευχάριστες ώρες. Δεν πρέπει να λείψει από τη βιβλιοθήκη κάθε βιβλιόφιλου και είμαι σίγουρος, πως όποιος το διαβάσει, θα νοιώσει τα ίδια συναισθήματα με εμένα.
Νίκος Ψάλτης, οδοντίατρος

71 σχόλια:

"ζαχαρούλα.." είπε...

Μαράκι μου... είμαι απίστευτα χαρούμενη!! Ειλικρινά..βούρκωσα!!!

Να σου πω όμως κάτι ??? το άξιζε και το βιβλίο σου.. και εσύ.. αλλά και ο Στέλιος........

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, να έχεις πάντα τέτοιες και μεγαλύτερες επιτυχίες.. Αυτήν την θέση που επάξια και με την πένα σου, κατέκτησες στις καρδιές μας, να μην την αποχωριστείς ποτέ!!!!!!

Περιμένω εναγωνίως την συνέχεια!!!!!!

ΥΓ:.. πάρε και κανά χαπάκι για την πίεση, για την καρδιά.. μην μας πάθεις και τίποτα!!!!!!!!!!

Κ. είπε...

Καλημέρα Μαρία μου!

Πάντα αυθόρμητη, πάντα εκδηλωτική, πάντα συναισθηματική.

Είμαστε πολύ χαρούμενοι που σε φιλοξενούμε στον "οίκο" μας

Να είσαι καλά και πάντα επιτυχίες!

clementine είπε...

Μπράβο κορίτσι μου.........! Θυμάσαι τί σου είχα πει?? Ο Στέλιος θα μείνει πάντα στις καρδιές μας!

Καλές εμπνεύσεις, λοιπόν και πολλές επιτυχίες!!!
Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Διποδίτσα από την καρδιά μου ένα τεράστιο μπράβο και μια πελώρια ευχή.... Να αισθάνεσαι το ίδιο γεμάτη, να λάμπεις όπως και σήμερα και στο επόμενο... στο επόμενο... στο επόμενο... βιβλίο!!! Και η ευχή δεν είναι μόνο να γίνουν κι εκείνα best seller (γιατί αυτό ξέρεις κι εσύ, ότι δεν είναι πάντα το σημαντικότερο), αλλά να τα αγαπήσεις κι αυτά πραγματικά όπως και τον ...Στέλιο, όπως το Γιάννο... όπως εσύ και το χαμόγελό σου ξέρουν να αγαπούν.....
Για το βιβλίο ακόμα δεν λέω κάτι, γιατί το βρίσκω υποκριτικό αφού δεν το έχω τελειώσει αλλά κάτι μου λέει ότι φτάνοντας στη τελευταία σελίδα, θα έχω να σου πω πολλά.....
Να είσαι πάντα καλά... λαμπερή και ευτυχισμένη όπως σήμερα... Μέσα στο "συννεφάκι" μιας ευτυχίας που μάλλον κι εσύ ακόμα δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πως είναι αληθινή... Κι όμως είναι.... Είναι εδώ επειδή το αξίζεις... Επειδή σου το χρωστούσαν όλα εκείνα τα "μαύρα" σύννεφα που είμαι σίγουρος πως διέσχισες με πείσμα και υπομονή μέχρι να βρεθείς εδώ... Που το ξέρω;;; Μα διποδίτσα το δικό μου ένστικτο είναι πολύ πιο δυνατό από των δίποδων αναγνωστών σου.... Πολλά πολλά φιλιά..........

Ανώνυμος είπε...

Πολυ χαρηκα Μαρακι μου!!!! Σίγουρα το αξιζει κι ο Στελιος και το βιβλίο κι εσύ όμως!
Αυτο που σε κάνει κατά τη γνώμη μου να ξεχωριζεις είναι το γεγονος οτι εσυ δεν εχεις αποκτήσει απλως αναγνώστες, αλλά φιλους - εγώ έτσι σε νοιωθω κι ας μην εχουμε γνωριστει από κοντά!
Συχαρητήρια και πάλι Μαράκι μου και θα το ξαναπω: ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!!!

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο και πάλι μπράβο! Ήμουν σίγουρη για την επιτυχία αυτού του βιβλίου, στο έλεγα, ξεχωρίζει! Έχω μπλέξει κι εγώ με τη δουλειά τώρα που αρχίζει η σεζόν και δεν προλαβαίνω να σου γράψω, μπαίνω όμως και διαβάζω. Μου άρεσε πολύ και το προηγούμενο με την Έλλη και τον Νίκο, πολύ γέλασα! Πολύπλευρη συγγραφέας είσαι, άλλοτε μας κάνεις να κλαίμε κι άλλοτε να γελάμε! Ό,τι και να γράφεις όμως το γράφεις υπέροχα! Φιλιά πολλά!
Νέλλυ

Ανώνυμος είπε...

Εύγε έυγε εύγε και πάλι εύγε!
Αχ χαίρομαι τόσο πολύ για ΄σενα Μαράκι μου και ακόμα πιο πολύ μιας που είμαι από τις πρώτες αναγνώστριές σου, και ξέρεις την γνώμη μου για την ιστορία.

Πάντα τέτοια :D

Ανώνυμος είπε...

Στη βεράντα του κοχυλόσπιτου... θα βρεις ένα μικρό δώρο για την μεγάλη σου επιτυχία....

Alkmini είπε...

Tζιριτακι ημουν σιγουρη οτι θα γινει μπεστ το βιβλιο σου γιατι ειναι Best, οπως και εσυ.

Σου ευχομαι στη ζωη σου παντα BEST και πρωτα απ ολα ΥΓΕΙΑ.
φιλακια κοχυλενια

Yiannos Savva είπε...

Το πίστευα το πίστευα το πίστευα …..
BEST SELLER !!!!!!
Ίσος είμαι ο τελευταίος του πλανήτη για να το σχολιάσω.
Δεν μπορώ όμως να κρύψω την ευτυχία μου…..

Που να διαβάσετε το επόμενο……..

Τα χαιρετίσματα μου σε όλους από την Κύπρο.

Maria Tzirita είπε...

Ζαχαρούλα μου, είσαι το πιο γλυκό πλάσμα στον κόσμο! Το ήξερα πως θα χαρείς, είσαι τέτοιος γνήσιος άνθρωπος και πολύ σ'αγαπάω να το ξέρεις - στο απέδειξα άλλωστε πόσο σε ξεχωρίζω...

Maria Tzirita είπε...

Το Κ. να υποθέσω ότι είναι η αγαπημένη μου Κλειώ υπεύθυνη Μάρκετινκ του Ψυχογιού, σωστά; Εγώ να δεις πόσο χαίρομαι Κλειώ μου γι αυτή τη σχέση συνεργασίας και αγάπης μεταξύ μας! Όλοι ξέρουμε πως ένα καλό βιβλίο μπορεί να χαντακωθεί αν πέσει σε λάθος χέρια (βλ. εκδοτικό οίκο). Η σπουδαία δουλειά που κάνετε εσείς όλοι εκεί συνετέλεσε σε πολύ μεγάλο ποσοστό στην επιτυχία αυτού του βιβλίου κι όπως συχνά λέμε: τίποτα δεν είναι τυχαίο...

Maria Tzirita είπε...

Κλημεντίνη μου, κι ο Στέλιος θα μείνει στις καρδιές μας, αλλά ξέρεις και τι άλλο θα μείνει, ακόμα πιο σημαντικό; Φιλίες σαν τη δική μας που ξεκίνησαν με αφορμή τη συγγραφή αυτού του βιβλίου...Γι αυτό και μόνο θα είμαι για πάντα ευγνώμων στη μνήμη του...

Maria Tzirita είπε...

Τετραποδάκι μου για σένα τι να πω; Μ'έχεις σκλαβώσει με την αγάπη σου κι η ανάρτησή σου με συγκίνησε πολύ. Μου φαίνεται όλοι σας σήμερα βαλθήκατε να με κάνετε να δακρύζω συνέχεια!
Φιλιά πολλά, από τα δικά σου τα σαλιωμένα!

Maria Tzirita είπε...

Χριστινούλα μου - αχ αυτή η Θεσσαλονίκη! Σίγουρα θα γίνει κι αυτό κάποια στιγμή, το είπαμε. Όλα με τον καιρό τους. Το ότι απέκτησα φίλους όπως είπες είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί, πραγματικά. Από τότε που γνώρισα όλους εσάς αισθάνομαι ότι ανήκω σε μια μεγάλη παρέα με ανθρώπους που με αγαπούν πραγματικά και τους αγαπώ κι εγώ με όλη μου την καρδιά! Φιλάκια καλή μου!

Maria Tzirita είπε...

Νέλλυ μου, γράφω έτσι ακριβώς όπως είναι κι η ίδια η ζωή... Πότε γέλιο, πότε κλάμα... Πότε χαρά, πότε λύπη... Σ'ευχαριστώ για την αγάπη σου και τα καλά σου λόγια, καλή δουλίτσα και καλή δύναμη - εμείς δε χανόμαστε!

Maria Tzirita είπε...

Έμιλυ, καλή μου φιλενάδα, σ'ευχαριστώ! Από την πρώτη μέρα, από την πρώτη στιγμή ήσουν κοντά μου και ποτέ δε θα το ξεχάσω αυτό! Με μέιλ σου το έστελνα το παιδί της αγάπης και το διάβαζες από τη δουλειά... Ποιός να μας το'λεγε,ε; Για σένα έχω πολλά να πω, αλλά θα το κάνω στο δεύτερο βιβλίο. Σου χρωστάω μια ηρωίδα του εξάλλου...

Maria Tzirita είπε...

Αλικάκι συμπατριωτάκι! Σούπερ είσαι εσύ και τα γλυκά σου λόγια! Πολύ χάρηκα που σε γνώρισα κι είσαι και στην πατρίδα μου και θα τα λέμε συχνά! Πολύ σ'αγαπάω κοριτσάκι μου γλυκό!

Maria Tzirita είπε...

Άντρα μου όμορφε, γιατί είσαι ο τελευταίος στον πλανήτη που θα το σχολιάσει; Ξέρεις πως έχω ανάγκη πάντα την καλή σου (ή την αυστηρή σου)κριτική και σου χρωστάω πολλά, πάρα πολλά. Πέρα από τα πρακτικά και τον απίστευτο αγώνα που έχεις κάνει στην Κύπρο για να γνωρίσουν οι συμπολίτες σου το βιβλίο μου και να το αγαπήσουν, έχεις κάνει το σπουδαιότερο: Μου έχεις δώσει με την αγάπη σου την έμπνευση να δημιουργώ...
Να είσαι πάντα δίπλα μου καλέ μου...

Dimitra Andritsiou είπε...

Πρέπει να είναι εξαιρετικό το βιβλίο σου. Ο τίτλος ήδη λέει πολλά, και η κριτική με επιβεβαιώνει. Θα το ψάξω στα βιβλιοπωλεία...

Καλημέρα

Maria Kat είπε...

Συγχαρητήρια Μαράκι μου
πάντα τέτοια!!!!!!

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Δήμητρα! Χαίρομαι που σε βλέπω κι από δω! Θα περιμένω την κριτική σου μόλις το διαβάσεις! Σ'ευχαριστώ πολύ, φιλιά!

Μαρία Έλενα είπε...

Μαρία
Το βιβλίο σου το άξιζε όχι μια φορά αλλά πάρα πολλές φορές να γίνει best seller για δύο λόγους:
1. Το έχεις γράψει ΕΣΥ που ήταν η πιο γλυκιά κοπέλα που έχω συναντήσει (ακόμα όζι από κοντά αλλά που θα πάει θα αλλάξει αυτό) και
2. Η ιστορία του Στέλιου όλους μας έκανε να αγαπήσουμε αυτό το παιδί.
Φιλάκια αλλά πολλά ...

ΕΛΕΝΑ είπε...

Συγχαρητήρια!!!
Ολα όσα ήθελα να πω, πρόλαβαν και τα είπαν οι άλλοι!
Πάντα επιτυχίες λαμπερές εύχομαι:))

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο και πάλι μπράβο. Σε καιρούς άξενους και "απάνθρωπους" όπως πάνε να μας κάνουν να πιστ΄΄εψουμε, υπάρχει ο κόσμος που διψάει για τέτοιες ιστορίες. Εύχομαι κι ακόμη ψηλότερα.

Maria Tzirita είπε...

Παρεάκι μου σ'ευχαριστώ! Υπόσχομαι να μη σ'απογοητεύσω ποτέ!

Maria Tzirita είπε...

Μαρία Έλενα, είσαι κι εσύ από τους πρώτους αναγνώστες μου και με είχε τιμήσει πολύ η ανάρτησή σου τότε στο ξεκίνημά μου (Λες και τώρα πέρασαν τα χρόνια, τέλος πάντων...!!!) Έχουμε δρόμο πολύ ακόμα, πάντως σίγουρα είναι μια πάρα πολύ καλή αρχή! Πολλά πολλά φιλιά κι από μένα!

Maria Tzirita είπε...

Ελενάκι, δε χρειάζεται να λέμε πολλά, πράγματι. Μια ζεστή κουβέντα από ένα φιλικό πρόσωπο, έστω και διαδικτυακά, μου είναι αρκετή για να ζεστάνει την καρδιά μου. Σ'ευχαριστώ κοριτσάκι μου, φιλάκια!

Maria Tzirita είπε...

Σε κόσμους άξενους και παράξενους Νίκο; Μα εγώ θα επιμένω: εμείς είμαστε ο κόσμος κι απ'ότι έχω δει εδώ τουλάχιστον, σε αυτόν τον κόσμο της μπλογκόσφαιρας, είναι τουναντίον φιλόξενος και αγαπησιάρικος! Ανθρώπινος και ζεστός! Πραγματικά συγκινητικός κόσμος... Σ'ευχαριστώ Νίκο κι ανταποδίδω τις ευχές!

Θάλεια Ψαρρά είπε...

Μαρία μου συγχαρητήρια!!! Ο Στέλιος και η ιστορία του σου κάναν εξαίσιο ποδαρικό!!Ευχόμαι πάντα τέτοια και να εξακολουιείς να μας χαρίζεις...ταξίδια αγάπης!!
Πολλά πολλά φιλάκια!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Μαρια μου συχαρητήρια, είμαι στην 85η σελίδα και αυτό το βιβλίο που κρατώ είναι η 3η έκδοση, πολύ τρυφερό και σε κάνει πράγματι να κλαίς.Μόλις γύρισα απο το Δρομάκι, πέρασα υπέροχα και θα σας τα πω αύριο γιατί είμαι πτώμα ,έχω μόλις μισή ώρα που ήρθα.

Maria Tzirita είπε...

Σ'ευχαριστώ Θάλεια μου, εσείς μου κάνατε ποδαρικό! Και πολύ καλό μάλιστα! Άντε να τα λέμε συχνότερα τώρα που θα "μπλογκάρεις"! Φιλάκια, καλό βράδυ!

Maria Tzirita είπε...

Αχτίδα μου γλυκιά, θα περιμένω με αγωνία να το τελειώσεις! Ξεκουράσου τώρα κι αύριο περιμένουμε τα νέα σου, φιλιά!

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

μπράβο μαράκι μου. και εις ανώτερα. πραγματικά είναι ό,τι πιο ευχάριστω έχω ακούσει το τελευταίο καιρό. περιμένω με αγωνία να το διαβάσω κι εγω! να μου έχεις γράψει και αφιέρωση....

Aristodimos είπε...

Μαρία μου ,
Συγχαρητήρια... Παντα οι επιτυχίες να πλαισιώνουν την πορεία σου γιατί όαση ειν ο λόγος και η γραφή σου

Καλή συνέχεια για το επόμενο

Αρης

Theogr ο κηπουρός είπε...

Γι’ αυτό έχετε εξαφανιστεί οι κοχυλένιες, κάνετε πάρτι στη βεράντα. Αν και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί για κάτι αναμενόμενο. Αστειεύομαι. Χάρηκα πολύ, για μένα όντως ηταν αναμενόμενο γιατί μιλάει εκεί που πρέπει, στα συναισθήματα. Πότε θα μου υπογράψεις το δικό μου, πότε θα βγάλεις το επόμενο; Περιμένω και έχεις την Αγάπη μου για όσα κάνεις.

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα κλωστούλα μου, σ'ευχαριστώ πολύ! φυσικά θα σου έχω κι αφιέρωση, Δευτέρα λογικά θα το έχεις στα χέρια σου! Φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Άρη σ'ευχαριστώ κι εύχομαι κι εσύ να συνεχίσεις τον αγώνα σου με τον τρόπο που το κάνεις. Έχεις πολλούς φίλους και χαίρομαι που είμαι ανάμεσα σ'αυτούς... Την καλημέρα μου!

Maria Tzirita είπε...

Theo, πλάκα έχεις! Τι πάρτυ βρε, την έκαναν όλες για τις παραλίες! Πρέπει να τις ξαναμαζέψω στα Κοχύλια μου φαίνεται! Σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου, είσαι από τους ανθρώπους που χαίρομαι που έχω γνωρίσει μέσα απ'τα μπλογκς, ειλικρινά. Το δικό σου βιβλίο θα το υπογράψω όταν βρεθούμε κάποια στιγμή κι όσο για το δεύτερο... υπομονή μέχρι του χρόνου!

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ είπε...

Μαράκι, η επιτυχία θέλει γερό καπετάνιο. Μετά από όλα τα μπράβο που άκουσες και που σου αξίζουν, μια συμβουλή από την...παλιά: Τα πόδια γερά στη γη και το μυαλό σου όχι στην επιτυχία, αλλά στα βιβλία σου! πολλά φιλάκια κούκλα μου και εις ανώτερα! (Πολλά ανώτερα όμως!!!)

Maria Tzirita είπε...

Γι αυτό σ'αγαπάω και σε πάω Λένα Μαντά! Γι αυτό σ'αγαπάνε και σε πάνε κι οι χιλιάδες αναγνώστες σου άλλωστε! Γιατί το καλάμι για σένα είναι έννοια άγνωστη κι έτσι θα είναι και για μένα, να είσαι σίγουρη. Έχω καλή δασκάλα βλέπεις... Για άλλη μια φορά σ'ευχαριστώ για όλα, ευχαριστώ την καλή μου τύχη που τα έφερε έτσι ώστε να συναντηθούμε και να δέσουμε τόσο πολύ εμείς οι δυο! Ποτέ δε θα ξεχάσω τα λόγια σου Λένα μου: "ηρεμήστε βρε παιδιά! Δεν γράψαμε ούτε το όσα παίρνει ο άνεμος, ούτε το έγκλημα και τιμωρία! Μην τρελαθούμε κιόλας!"....
Φιλάκια, καλημέρα, σ'αγαπώ πολύ!!!!

Ra Ma είπε...

"Το καλάμι είναι άγνωστη λέξη" πολύ μου άρεσε.
Θέλω να πω μόνο ότι χαίρομαι για σένα! Όλα τα άλλα περιττεύουν.
Καλημέρα!!!

Smaragdenia είπε...

μπραβοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο!!!!
Σμαραγδή

Ιφιγένεια είπε...

Ηταν σίγουρο ότι θα γίνει best seller !!
Χίλια μπράβο !

Ivy είπε...

Μαράκι μου αυτό ήταν αναμενόμενο. Συγχαρητήρια και για όλα τα άλλα βιβλία που θα εκδόσεις στο μέλλον, και εύχομαι να είναι Πολλά.

Έψαξα να βρω e-mail στο μπλογκ σου αλλά δεν βρήκα.

Κάνω e-εγκαίνια στις 10 Ιουνίου γι' αυτό σου στέλνω πρόσκληση, ακόμη για τη μαμά, την αδελφή ή τη φίλη σου, ακόμη και για τους αναγνώστες σου.

Κοπιάστε
http://magirevo.blogspot.com/2008/06/blog-post_9374.html

Γιώτα Φώτου είπε...

Μπράβο Μαρία. Το χαίρομαι πολύ. Είναι πραγματικά μια μεγάλη επιτυχία για το πρώτο σου βιβλίο. Σου εύχομαι πάντα χαρές στη ζωή σου, σ’ όλους τους τομείς

Maria Tzirita είπε...

Σ'ευχαριστώ Πειρατή! Αυτή είναι κι η ένδειξη αληθινής φιλίας: να χαίρεσαι με τη χαρά το άλλου...

Maria Tzirita είπε...

Σμαραγδένια γλυκιά, σ'ευχαριστώ.... Πάντα κοντά μου εσύ!

Maria Tzirita είπε...

Ιφιγένειά μου, τίποτα δνε είναι σίγουρο στη ζωή αυτή! Χαίρομαι όμως που αγαπήθηκε, όπως χαίρομαι που γνώρισα κι όλους εσάς με αφορμή αυτό το βιβλίο...

Maria Tzirita είπε...

Ήβη μου, μάλλον δεν έψαξες καλά! Το μέιλ μου είναι και στη δεξιά μπάρα και στο κάτω μέρος της σελίδας στο "επικοινωνήστε μαζί μου"! Όπως και να έχει, καλύτερα που μου έγραψες εδώ τα νέα σου για να το δει όλος ο κόσμος! Ευχαριστώ για τις ευχές σου, τις οποίες ανταποδίδω για πολύ καλή επιτυχία στο "μαγαζάκι" σου! Είσαι πρωτοποριακή και μπράβο σου! Θα σου κάνω ποδαρικό στα εγκαίνεια!

Σπύρος είπε...

Και επειδή τα γραπτά μένουν... συγχαρητήρια για ακόμη μια φορά!!
Όπως είπα χθές και στον Γιάννο, ήταν αναμενόμενο το βιβλίο να γίνει best seller!!!
Το παιδί της αγάπης είναι η αρχή.. φαντάσου τη συνέχεια!!!!
Εγώ και η Θάλεια σου ευχόμαστε ολόψυχα πάντα επιτυχίες!!

Είναι πολύ σπουδαίο αυτό που μου είπες χθές..οτι δηλαδή χαίρεσαι με την επιτυχία του βιβλίου, αλλά μια ακόμη επιτυχία για σένα είναι η επικοινωνία με όλους εμάς.. κι'αυτό σε κάνει ιδιαίτερα ξεχωριστή!

Θέλω να ξέρεις οτι και εσένα και τον Γιάννο σας θεωρώ δικούς μου ανθρώπους και είμαι πολύ τυχερός που σας γνώρισα!!

Ανώνυμος είπε...

Μαρία μου, να φτάσεις τα αντίτυπα του Χάρι Πότερ σου εύχομαι. Φιλιά πολλά, Πασχαλία Τραυλού

Theogr ο κηπουρός είπε...

Σπίτι γρήγορα έχετε αφήσει έρημο το ζωντανό να φυλάει τα blog σας.

Kostas είπε...

ta kalitera maria. soy eyxome ayto na einai mia arxi gia kati akoma kalitera. Panta ygeia, eytixeia kai epitixies........

Unknown είπε...

Μαράκι μου καλημέρα! Συγχαρητηρία κούκλα μου! Πολλά πολλά φιλάκια και καλό σ/κ! (να το γιορτάσεις με τον καλύτερο τρόπο, έτσι?)

faraona είπε...

Mαρια μου
θερμα συγχαρητηρια.

Maria Tzirita είπε...

Σπυράκο! Χαίρομαι που σε άκουσα στο τηλέφωνο και χαίρομαι που σε βλέπω κι εδώ! Αυτό σημαίνει ότι μάλλον δεν περνάς και τόσο χάλια στο στρατό,ε; Σ'ευχαριστώ κι εσένα και τη Θάλεια για τις ευχές σας, το είπα και το ξαναλέω είστε σπάνια παιδιά και χαίρομαι πολύ που σας έχω γνωρίσει! Να είστε καλά!

Maria Tzirita είπε...

Πασχαλία μου, δεν έχω τέτοιες βλέψεις αλλά σ'ευχαριστώ μέσα απ'την καρδιά μου γι αυτή τη γενναιόδωρη ευχή! Φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Κώστα σ'ευχαριστώ, ευχαριστώ όλους εσάς στο radiopoint για την στήριξή σας και χαίρομαι που όλα αυτά τα όμορφα τα μοιράζομαι μαζί σας! Καλά μουσικά ταξίδια!

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα και σε σένα Λίλυ μου, ο εορτασμός με τον καλύτερο τρόπο θα περιμένει μέχρι την Τετάρτη το βράδυ που θα έρθει και πάλι ο αγαπημένος μου... Αν και η μεγαλύτερη γιορτή γίνεται ήδη μέσα στην ψυχή μου με όλους εσάς εδώ να μου δίνετε τις ευχές και την αγάπη σας. Καλό σαβ/κο κοριτσάκι!

Maria Tzirita είπε...

Φαραώνα μου σ'ευχαριστώ πολύ, να'σαι καλά! Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Όπως είπα και στην κριτική που έβαλα στην ιστοσελίδα του Ψυχογιού: "τις καλύτερες ιστορίες τις γράφει η ίδια η ζωή!"
Μπράβο και πάλι μπράβο!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Μαρία! Λοιπόν, το τελείωσα το βιβλίο, το διάβασα πάρα πολύ γρήγορα κι ένα θα σου πω: ΥΠΕΡΟΧΟ! Έκλαψα, χαμογέλασα, άνοιξε η καρδιά μου προς τον ουρανό, έτσι ένιωσα μα την αλήθεια. Τι ωραίο βιβλίο Μαρία μου, δεν έχω λόγια! Και βέβαια ήταν φυσικό να γίνει Best Seller, προσωπικά θα το συστήνω ανεπιφύλακτα ως ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει! Όλοι πρέπει να το διαβάσουν αυτό το βιβλίο, περνάει πολλά μηνύματα και τα περνάει με πολύ επιδέξιο τρόπο χωρίς να γίνεται καθόλου βαρετό. Ήταν σπουδαίο αυτό που έκανες για τον Στέλιο που τον έβαλες μέσα στις καρδιές μας κι είμαι σίγουρη πως θα έχεις την ευλογία του για πάντα. Συγχαρητήρια!

Maria Tzirita είπε...

Πραγματικά η ίδια η ζωή τις γράφει.. Ευχαριστώ και πάλι (αλήθεια, γιατί "ανώνυμος";)

Maria Tzirita είπε...

Ελπίδα μου όνομα και πράγμα είσαι! Πολύ με συγκίνησες με τα λόγια σου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ! Νιώθω βαθιά ικανοποίηση που ως αναγνώσης το αντιλαμβάνεσαι όπως το ένιωσα κι εγώ: ότι έκανα κάτι για τον Στέλιο, στη μνήμη του, όπως γράφω και στην ανάρτησή μου. Να τον θυμόμαστε, μόνο αυτό ήθελε...

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Μαρία, δε θα σου πω και πάλι μπράβο, θα έχεις βαρεθεί να το ακούς άλλωστε, αλλά αφού δημοσίευσες κριτική από τον Ψυχογιό, επίτρεψέ μου να παραθέσω κι εγώ τη δική μου, αυτή που έστειλα τότε που διάβασα το βιβλίο:

Πρώτη φορά έκλαψα τόσο διαβάζοντας ένα βιβλίο! Την ιστορία του Στέλιου την σκεφτόμουν για μέρες αφού τέλειωσα το βιβλίο, για την ακρίβεια την σκέφτομαι συνέχεια! Άγγιξε τις πιο ευαίσθητες χορδές μου, λόγω και προσωπικής εμπειρίας. Πέρα από την ιστορία που είναι πραγματικά συγκλονιστική, μου άρεσε κι ο τρόπος που είναι γραμμένο, σε απλή και κατανοητή γλώσσα, χωρίς να κουράζει καθόλου. Τα μηνύματα όμως που περνάει είναι σαφέστατα. Ένα βιβλίο που δίνει μαθήματα ζωής, αγάπης και ψυχικής δύναμης. Ο μύθος του Μέμου στο τέλος του βιβλίου είναι βάλσαμο για όλες τις πονεμένες καρδιές. Πραγματικά αξίζει όλοι να διαβάσουν αυτό το βιβλίο!

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Σοφία μου. Σ'ευχαριστώ που δημοσίευσες την κριτική σου για το βιβλίο μου, προσωπικά έβαλα στην ανάρτηση του Νίκου Ψάλτη, ως την μεγαλύτερη και πιο αναλυτική κριτική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κι όλες οι υπόλοιπες δεν έχουν την ίδια βαρύτητα για μένα! Φυσικά όμως δε θα μπορούσα να τις δημοσιεύσω όλες, δεν υπάρχει και λόγος άλλωστε, όποιος θέλει να τις δει υπάρχουν στο site του Ψυχογιού. Χαίρομαι όμως που εσύ και κάποια άλλα παιδιά με γνωρίσατε μέσω αυτής της κριτικής που στείλατε κι εξακολουθούμε να μιλάμε τώρα κι από δω. Όπως είπα, αυτή η σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ μας είναι το καλύτερο δώρο που μου έκανε ο Στέλιος κι η ιστορία του... Σ'ευχαριστώ!

vagnes είπε...

...μα τόση αγάπη υπάρχει εδώ!
δεν άντεξα για να μη πω
τη λέξη
που σ' αξίζει

αφού με τέχνη ακουμπάς
των φίλων την ψυχή
με τη δική σου πέννα

Μαρία μου στη συγγραφή Τερέζα

Maria Tzirita είπε...

Ω, ευχαριστώ για το όμορφο ποιηματάκι! Απέκτησα άλλον έναν φίλο! Κι εσύ μια φίλη Vagnes!

iLiAs είπε...

..το αξίζεις με το παραπάνω!
Μπράβο σου Μαρία :)

Smaragdenia είπε...

Τις προάλλες που συζητούσα μ' έναν φίλο μου, μου είπε: ευχήσου στις φίλες σου, τη Μαρία και τη Λένα, να δούμε τα βιβλία τους και στην ύλη του διαγωνισμού των εκπαιδευτικών (για τους φιλόλογους). "Τι μου κάνανε καλέ τα κορίτσια;" του είπα. "Αυτό δεν είναι ευχή, είναι κατάρα. Ξέρεις τι θα πει να σε διαβάζουνε και να σε βρίζουνε;" (σημ. είναι συνήθεια όλων των καθώς πρέπει φιλολόγων, όταν διαβάζουμε την ύλη για το γνωστικό αντικείμενο, να ρίχνουμε κι ένα ελαφρύ βρίσιμο στους συγγραφείς, π.χ. πλάτωνα, αριστοτέλη, σεφέρη κτλ κτλ, αν και τι φταίνε κι αυτοί; τέλος πάντων!)
Ναι, όπως καταλαβαίνετε, σας μιλά ένας (πολύπαθος) φιλόλογος, που αφού ολοκλήρωσε πρόσφατα το "Χορό των μυστικών" τώρα χορεύει σε ρυθμούς διαγωνισμού.
Φιλάκια σε όλες τις αγάπες μου
Σμαραγδή