24 Ιουν 2008

Το τέλος της ιστορίας "Και μετά;"

Ήρθε η ώρα να δημοσιεύσουμε το τέλος της ιστορίας "Και μετά;", όπως δόθηκε από την νικήτρια του διαγωνισμού ο οποίος διεξήχθη στον "κήπο του Theo"!
And the winner is..... η Αχτίδα μας!!!

Και ιδού η ιστορία μας ολοκληρωμένη με τη φαντασία της μοναδικής και ταλαντούχας Αχτιδούλας!

Η Άννα κλείδωσε το αυτοκίνητό της και κατευθύνθηκε προς την είσοδο της πολυκατοικίας. Ήταν τόσο κουρασμένη που δεν έβλεπε την ώρα ν'ανεβεί στο διαμέρισμά της, να πετάξει τα ρούχα και τα παπούτσια της που φορούσε απ'το πρωί και να χωθεί μέσα στη μπανιέρα με το αφρόλουτρο. Σε όλη τη διαδρομή μέχρι το σπίτι της το στομάχι της διαμαρτυρόταν απ'την πείνα, αλλά τώρα πια η κούραση είχε νικήσει μέχρι κι αυτή της την ανάγκη για φαγητό. Μόνο ύπνο χρειαζόταν - οτιδήποτε άλλο θα ήταν χάσιμο χρόνου. Ίσως τελικά να παρέλειπε και το ευεργετικό μπάνιο και να έπεφτε κατευθείαν στο κρεβάτι της.Με το που έβαλε το κλειδί στην κλειδαριά, ένιωσε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Της φάνηκε πως άκουσε έναν θόρυβο μέσα απ'το σπίτι, ο οποίος στάτησε απότομα με το που ακούμπησε το κλειδί της στην πόρτα. Ίσως η κούραση να την είχε κάνει να είχε και παραισθήσεις τελικά.Ανοίγοντας και μπαίνοντας στο σκοτεινό διαμέρισμα, πάλι η ίδια αίσθηση. Ένας κρύος αέρας - από πού να ερχόταν; Εκείνη ήταν σίγουρη πως είχε κλείσει καλά όλα τα παράθυρα το πρωί πριν φύγει. Κι ο Φέλιξ; Πού ήταν ο γάτος της που ερχόταν πάντα να την καλωσορίσει;

Και τότε τον είδε… καθισμένος στην πολυθρόνα.. αφημένος θα έλεγε με τον Φελιξ στην αγκαλιά του- τον προδότη- και δεν μπορούσε να καταλάβει για ποιόν από τους δυο το έλεγε . Το παράθυρο ορθάνοιχτο με τη κουρτίνα να ανεμίζει και το φεγγάρι να ρίχνει τις αχτίδες του ανελέητα φωτεινές στο αγαπημένο σχήμα του προσώπου του.
Τον αγαπούσε ακόμα.. Θεέ μου πόσο τον αγαπούσε και πόσο τον μισούσε συγχρόνως.. στεκότανε αμίλητη με τα κλειδιά στο χέρι.. αλήθεια πως κατάφερε να μπει μέσα; Όχι ,δεν της τα είχε επιστρέψει ποτέ ,σαν κλέφτης έφυγε χτυπώντας πίσω την πόρτα. Κλέφτης της ευτυχίας της ,στυλητής της ψυχής της ,την άφησε διαλυμένη να μαζεύει τα κομμάτια της για να συνεχίσει τη ζωή της χωρίς αυτόν.
-Γιατί γύρισες; Ήθελε να του φωνάξει.. ήθελε να του ξεσκίσει τη ψυχή όπως της ξέσκισε τη καρδιά όταν της είπε :- δεν μπορώ να ζήσω άλλο μαζί σου.. αγαπώ μια άλλη.. φεύγω.. δεν σε ποθώ πια.... την λένε Μαρία..
Αυτό μίσησε περισσότερο σ' αυτόν ,ότι έδωσε μορφή στο μυαλό της αυτήν που τον πήρε μακριά της.. μίσησε και τον εαυτό της στους μήνες που περνούσαν γιατί δεν έφευγε από το μυαλό της η μορφή του , γιατί όποτε άκουγε το όνομα του έψαχνε τη φιγούρα του στο πλήθος, γιατί προσπαθούσε να βρει δικαιολογία να τον περιμένει.
Νάτος τώρα εδώ μπροστά της λες και δεν πέρασε ούτε μια ώρα από τότε που έφυγε, να κάθεται στη πολυθρόνα της , να χαϊδεύει το γάτο της λες και του ανήκει κι αυτός ο προδότης να γουργουρίζει στην αγκαλιά του.
-Άννα.. τον άκουσε να ψελλίζει δειλά το όνομα της.. όχι ..όχι ξανά ..τον αγαπούσε ακόμα μα δεν της άφησε καρδιά για να την γεμίσει ξανά με τη παρουσία του.
Έκλεισε τη πόρτα πίσω της και έφυγε ακριβώς όπως εκείνος τότε…μπορούσε χωρίς αυτόν πια ,είχε μάθει…

Συγχαρητήρια Αχτίδα μου, έσκισες!!!!

15 σχόλια:

neni είπε...

Αχτιδούλα μου,έσκισες πραγματικά!Πολλά συγχαρητήρια καρδιά μου και πάντα να γράφεις έτσι μοναδικά!!Όπως ακριβώς είσαι και εσύ..ΜΟΝΑΔΙΚΗ!Θέλω να διαβάσω και τα παραμυθάκια σου!
Μαράκι μου πραγματικά πολύ όμορφο τέλος με νόημα..πολύ καλή επιλογή..Σας φιλώ και τις δυο!!!

Theogr ο κηπουρός είπε...

Καλημέρα. Για να μην έχεις αγωνία διάβασα το βιβλίο και σου γράφω την γνώμη μου. Που αλλού στο “Ταξιδεύοντας”.

xaos είπε...

Ε καλά η Αχτίδα μας δεν πιάνεται με τίποτα.Συγχαρητήρια.

Ivy είπε...

Συγχαρητήρια στην Αχτίδα. Πολύ ωραίο πραγματικά.

dromaki είπε...

Εμεινα άφωνη!!!
Μιλάμε καθημερινά στο τηλέφωνο επί ώρες, πολλές φορές δυο και τρεις φορές.Τα λέμε μεταξύ μας.Ηξερα ότι έγραψε.Αυτό όμως δεν το περίμενα!!!
Οτι είχε τέτοια φαντασία η αχτιδούλα μου δεν το περίμενα.
Νοιώθω έκπληξη αλλά και χαρά για το νέο ταλεντάκι μας.Νιώθω συγκίνησα γιατί είναι αυτή που κέρδισε.Και νιώθω ότι την αγαπώ διπλά γιατί είναι ταπεινή.
ΜΠΡΑΒΟ Γεωργία μου,μπράβο κούκλα μου.

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα σε όλους! Πραγματικά εντυπωσιακή η Αχτιδούλα μας και πολυτάλαντη! Να είναι πάντα καλά και πάντα κοντά μας! Είμαι κι εγώ πολύ περήφανη που είναι φίλη μου...

ΕΛΕΝΑ είπε...

Συγχαρητήρια,πραγματικά πολύ όμορφο!!
Μαράκι μου ελπίζω να είσαι καλά, ψιλοχάθηκα αυτές τις μέρες γιατί έδινα ... εξετάσεις. Ο γιόκας μου δηλαδή και κατά συνέπεια κι εγώ:P

Σπύρος είπε...

Συγχαρητήρια στην Αχτίδα!!
Μου άρεσε το τέλος... (δυναμική η ηρωίδα...)


Ελπίζω να είστε όλοι καλά!

Εγώ Μαρία μου είμαι εξοδούχος.Σήμερα έχει απίστευτη ζέστη!!! Ούτε για καφέ δε μπορούμε να καθήσουμε έξω!
Το μεσημέρι έστειλα μήνυμα και στον κουμπάρο.
Χαίρομαι που είστε καλά!!

Φιλιά πολλά!!
(και όποιος πάει παραλία..ας κάνει μια βουτιά και για μένα!!)

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Έλενά μου! Αισθητή η απουσία σου! Έδινες εξετάσεις με το γιο σου λοιπόν,ε; Εγώ πάλι... καμία σχέση! Η κόρη μου είναι εντελώς ανεξάρτητο άτομο! Μμμμ... μου ήρθε και ιδέα για επόμενη ανάρτηση...
Ελπίζω να πήγε καλά και τώρα να ξεκουραστείτε και ν'απολαύσετε το καλοκαίρι σας μάνα και γιος!
Φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Σπύρο! Άμα σου λέω εγώ ότι ο στρατός είναι χαλαρά... Όλο έξω μου είσαι! Καλά κάνεις, να χαίρεσαι τα νειάτα σου, έτσι πρέπει! Είδες ταλέντο η Αχτίδα μας; Το μόνο που δε μ'άρεσε είναι ότι έδωσε το όνομά μου στην "κακιά" της υπόθεσης, αλλά δεν το σχολίασα! Άντε να'σαι καλά και να περνάς όποτε μπορείς! Κι όποιος ρίξει τη βουτιά για σένα, ας την ρίξει και για μένα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Μαρία μου καταρχάς ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια κι εσένα για τη .. φιλοξενεία.Κάποτε όταν ήμουν μικρή έγραφα χρονογραφήματα στο περιοδικό " Πάνθεον" μου αρέσει το γράψιμο και εκτός απο παραμύθια έχω γράψει 2 μυθιστορήματα όμως ..στο συρτάρι γιατί ντρέπομαι να τα δει άνθρωπος, να τα διαβάσει.Τα παραμύθια είναι κάτι άλλο, τα έφιαξα με το μυαλό μου όταν σκαρφιζώμουν ιστορίες τα βράδυα για την εγγονή μου που τη κοίμιζα( μέχρι τώρα )με ένα παραμύθι που έπρεπε συγχρόνως να της περάσω κάτι, να μάθει απο αυτά ότι ήθελα να της πω!Σας ευχαριστώ!

Yiannos Savva είπε...

@αχτίδα Συγχαρητήρια και από εμένα. Πολύ ωραίο το τέλος της ιστορίας….. Μπράβο!!
@Σπύρο Σε ευχαριστώ που δεν με ξεχνάς….

Χαιρετίσματα σε όλη την υπόλοιπη παρέα από Κύπρο!

Smaragdenia είπε...

συγχαρητήρια αχτιδούλα, συνέχισε καλή μου και για το Θεό! μη ντρέπεσαι να δείχνεις τη δουλειά σου! Φιλιά πολλά εύχομαι τα καλύτερα
Σμαραγδή

Smaragdenia είπε...

συγχαρητήρια αχτιδούλα, συνέχισε καλή μου και για το Θεό! μη ντρέπεσαι να δείχνεις τη δουλειά σου! Φιλιά πολλά εύχομαι τα καλύτερα
Σμαραγδή

Ανώνυμος είπε...

:) geia sas :) eimai 17 xronon..diavasa to vivlio TO paidi tis agapis ..eilikrinaa e3eretiko :):) me siginise :D TO DIAVASA SE MIAMISI MERA ..Hthela na to diavasw na mathw tin synexeia ...!apla teleio :)