26 Ιουν 2008

Η Χριστίνα μου...


Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που είχε μανία με τις κούκλες. Είχε πολλές κούκλες και τις αγαπούσε όλες πάρα πολύ. Τις φρόντιζε, τις πρόσεχε, τους μιλούσε, σα να ήταν ζωντανές. Απ'όλες ξεχώριζε μια, με μακριά μαύρα μαλλιά: τη φώναζε Χριστίνα. Ήταν πανέμορφη η κούκλα αυτή κι ήταν η αγαπημένη της. Όπου πήγαινε την είχε μαζί της. Μόνο στο σχολείο δεν την έπαιρνε μαζί. Όταν το κοριτσάκι αυτό έγινε 12 χρονών, η μητέρα της τής είπε ότι έπρεπε πια να πάψει να παίζει με κούκλες γιατί είχε μεγαλώσει πολύ. Ήταν και ψηλό παιδί κι έμοιαζε ακόμα μεγαλύτερη από 12 χρονών. Η μαμά της ντρεπόταν να κυκλοφορούν έξω με την κούκλα, έλεγε πως την κορόιδευε ο κόσμος. Έτσι μια μέρα, το κοριτσάκι ξύπνησε και δε βρήκε καμιά κούκλα δίπλα της. Ακόμα κι η Χριστίνα έλειπε. Η μαμά της είχε χαρίσει όλες τις κούκλες σ'ένα άλλο κοριτσάκι, πιο μικρό. Έκλαψε, έκλαψε και στο τέλος πείσμωσε. Στάθηκε μπροστά στη μαμά της και της είπε θαρραλέα: "όταν μεγαλώσω θα κάνω ένα δικό μου μωρό, ένα κοριτσάκι που θα το λένε Χριστίνα κι αυτό δε θα μπορεί να μου το πάρει κανείς!"....



Τα χρόνια πέρασαν και το όνειρό μου πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του Θεού. Θα ήθελα να είχα κάνει κι άλλα παιδιά, τα λατρεύω τα παιδιά, αλλά δεν ήταν γραφτό. Είμαι ευγνώμων όμως γιατί ο Θεός μου χάρισε τη δική μου Χριστίνα, την μονάκριβη κόρη μου. Το βιβλίο της ζωής μου θα είχε σίγουρα ως τίτλο τ'όνομά της...




Κι αφού λοιπόν τόσο καιρό που γνωριζόμαστε εδώ στην μπλογκόσφαιρα σας έχω παρουσιάσει πολλάκις το άλλο μου παιδί, το παιδί της αγάπης, νομίζω πως ήρθε η ώρα να σας παρουσιάσω και την κόρη μου, η οποία είναι πράγματι μια κούκλα όπως την ονερευόμουν, αλλά και πολύ πολύ καλό παιδί...



Η Χριστίνα μου γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου του 1992 κι εγώ ήμουν μόλις 24 χρονών τότε. Την λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που την ένιωσα στα σπλάχνα μου και πέρασα ώρες ατέλειωτες να της τραγουδώ (και όσο την είχα στην κοιλιά μου κι αργότερα στην αγκαλιά μου) τ' αγαπημένο μου τραγούδι: Δώδεκα αγόρια του σχολιού κι η Χριστινιώ μια τάξη, μη βρέξει και μη στάξει...

Σαν κούκλα την είχα και δεν την αποχωριζόμουν ποτέ, παρά μόνο όταν ήμουν αναγκασμένη. Χωρίσαμε με τον πατέρα της όταν ήταν μόλις 2 χρονών και μετά ξεκίνησα να δουλεύω και να μου λείπει όλο και περισσότερο. Όσο χρόνο είχα τον περνούσα μαζί της. Στα πάρκα, στις κούνιες, στο σπίτι. Παντού και συνέχεια μαζί. Ξαναέγινα παιδί με το παιδί μου και πολύ το χάρηκα! Έπαιξα ξανά με μπάρμπι, ζωγράφιζα, απίθανα πέρασα!

Μεγαλώνοντας έμενα να την θαυμάζω για την ομορφιά και την εξυπνάδα της. Παντού άκουγα κολακευτικά σχόλια για το παιδί μου κι ένιωθα τόσο περήφανη. Έτσι μεγαλώσαμε οι δυο μας, σα μάνα και κόρη, αλλά και σαν αδελφές που κάνανε σκανδαλιές παρέα - σκανδαλιές που κρύβαμε από τη γιαγιά και τον παππού μη μας "μαλώσουν"!...



Η Χριστίνα πάντα ήταν πιο ώριμη από την ηλικία της, ξεχώριζε από τα άλλα παιδιά. Ίσως επειδή αναγκάστηκε να ωριμάσει λόγω των συνθηκών, επειδή έμενε αρκετά μόνη της κι ανέλαβε ευθύνες από πολύ μικρή. Τώρα πια, στα 17 της, την νιώθω σαν μια φίλη με την οποία ζούμε μαζί και μοιραζόμαστε τη ζωή μας. Άλλες φορές την συμβουλεύω εγώ κι άλλες φορές εκείνη. Την αγαπώ και μ'αγαπάει με μια αγάπη όχι εξάρτησης, αλλά σεβασμού. Την στηρίζω και την σέβομαι και το ίδιο κάνει κι εκείνη. Όποτε τη ρωτάω τη γνώμη της για μια απόφασή μου, η απάντηση είναι πάντα η ίδια: "Ό,τι σε κάνει ευτυχισμένη μαμά μου, αυτό να κάνεις".

Δε μπορώ να πω ότι κουράστηκα να τη μεγαλώσω, σα νερό έτρεξαν τα χρόνια. Όμορφα χρόνια, αξέχαστα. Το μόνο που ήθελα ήταν να μ'εμπιστεύεται και να συζητάμε τα πάντα. Το κατάφερα. Κράτησα τις ισορροπίες ακριβώς εκεί που έπρεπε - πρώτα απ'όλα είμαι μητέρα της κι αυτός είναι ο ρόλος που υπερασπίζομαι. Φίλες έχει πολλές εξάλλου...


Είναι ένα παιδί που πάντα γελάει. Το χαμόγελό της είναι ικανό να φωτίσει ολόκληρη αίθουσα! Κοινωνική, ευαίσθητη, γενναιόδωρη, πονόψυχη αλλά και δυναμική, φοβερός "τσαμπουκάς" και υπερασπίστρια των αδυνάτων. Δεν κολλάει πουθενά, ώρες ώρες την θαυμάζω κι αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να είναι δικό μου παιδί! Είναι ευγενέστατη αλλά δε χαρίζεται. Το δίκιο της θα το διεκδικήσει. Λατρεύει το χορό κι έχει τρελή αδυναμία στα μωρά, ειδικά στα μαυράκια και τα κινεζάκια! Έχει άπειρες φίλες και φίλους, αλλά μια κολλητή από το δημοτικό ακόμα - τη Δήμητρα. Σαν παιδί μου τη νιώθω και την Δημητρούλα πλέον. Είναι η κοπέλα που βλέπετε μαζί της στη φωτογραφία. Οι δυο τους αυτοαποκαλούνται "Κολλητου-bitches"! Ευφάνταστο, μη μου πείτε....!!!



Μη νομίζετε ότι δεν έχει κι ελαττώματα όμως... Είναι πεισματάρα κι αντιδραστική και πολλές φορές μιλάει απότομα - σε μένα τουλάχιστον! Αλλά αυτά είναι της εφηβείας, το γνωρίζω και πάλι καλά λέω! Όταν τσακωνόμαστε (σπάνια) γράφουμε γράμματα η μια στην άλλη, τα οποία τα διαβάζουμε μετά και κλαίμε αγκαλιασμένες! Μετά που χώρισα μου έλεγε να μην στεναχωριέμαι κι αγχώνομαι για το μέλλον - θα παντρευόταν, έλεγε, εκείνη και θα με έπαιρνε μαζί της στο σπίτι της. Τη ρωτούσα τότε: κι αν ο άντρας σου δε με θέλει; Και μου έλεγε: τότε δε θα τον παντρευτώ!

Η Χριστίνα θέλει να γίνει αισθητικός. Φέτος τελείωσε την πρώτη λυκείου κι αυτό το επάγγελμα έχει αποφασίσει να το ακολουθήσει ήδη από την ηλικία των 10 ετών! Έχει πολύ ταλέντο ομολογουμένως. Εδώ και χρόνια μου φτιάχνει τα νύχια, μου κάνει μακιγιάζ, σε μένα και σε όλες τις φίλες της και στις μαμάδες τους! Πλέον είναι η προσωπική μου στυλίστρια...



Αυτή είναι η κόρη μου, η Χριστίνα μου, το σπουδαιότερο επίτευγμα της ζωής μου. Και τίποτε άλλο να μην είχα καταφέρει σ'αυτή τη ζωή, το γεγονός ότι έφερα στον κόσμο αυτό το πλάσμα, θα ήταν από μόνο του αρκετό για να νιώθω πως υπήρχε λόγος να γεννηθώ. Με κάνει περήφανη κι είμαι σίγουρη πως θα πετύχει στη ζωή της και θ'αγαπηθεί πολύ.

Γιατί το αξίζει...

59 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

mamaka mou C'agapaw para para polu...na ksereis pws otikai an kaneis me kaneis perifani mono kai mono pou eisai mama mou..!! se euxaristw pou me exeis megalwsei me auton ton tropo gt me exeis kanei na sevomai tous anthrwpous..!! thelw na ksereis pws mporei na mn pername polles wres mazi alla egw panta se skeftomai kai einai san na eimai dipla sou...thelw panta na eisai eutuxismeni kai tha kanw oti pernaei apo to xeri mou na se kanw kai egw oso mporw...me auto to vivlio mou edeikses posa pragmata kruveis mesa sou...tha ithela polu na ta moirasteis mazi mou alla kserw pws dn to ekanes gia na mn me epivaruneis..!!eisai ta panta gia ena kai to ksereis..xwris esena dn tha imoun auti pou eimai...esu me eftiakses etsi..sou xrwstaw oli mou tin zwi...panta tha eimai dipla sou oti kai an simvei..eimaste mazi kai sta eukola kai sta diskola..na ksereis pws oso kai na mou fwnazeis se katalavainw alla thelw na antidrasw kai egw giati eimai stin efiveia opws les kai esy..an kai pisteuw pws dn exoume polu diafora stin ilikia..i mallon dn to katalavainw giati se niwthw san tin kaliteri mou fili...C'agapaw manoula m kai dn mas exei dwthei i eukairia na ta poume apokonta oxi giati dn exoume xrono apla epeidi tha mas epairnan ta zoumia kai ksereis dn thelw na sou xalaw to makigiaz...xaxaxa...manoOla m esy..!! C'agapaw kai tha eimai gia panta i koroola pou oneireuosoun...

Yiannos Savva είπε...

Το Χριστινάκι μου!!!!!
Πιστέψτε το είναι ένα σπάνιο παιδί. Η ωριμότητα της πολλές φορές με ξαφνιάζει.
Ένα παιδί που το αγάπησα και εγώ σαν δικό μου. Πανέξυπνη, ώριμη, και κουκλάρα. Σαν την μάνα της δηλαδή.
Μαράκι μου όλα αυτά τα ήξερα για την μονάκριβη σου. Τα διαβάζω ώμος και με έχεις συγκινήσει αφάνταστα. Όπως λένε και οι αναγνώστες σου πετυχαίνεις πάντα με τα γραφόμενα σου να συγκινείς όλους μας.

Εύχομαι στο Χριστινάκι μου να πετύχει ότι έχει ονειρευτή.
Κλίνοντας θέλω να της πω ότι είναι πολύ τυχερή που έχει μια τέτοια μάνα.

Τα φιλιά μου Χριστινάκι μου!

Nagini είπε...

Βρε Μαρία, πες μου κάτι... Έφτυσες και την έκανες?!?!?!?! Ίδιες είστε!!! =Ο

Φτου να μην τη ματιάσω (ορίστε, έφτασα να ακούγομαι και σαν τη γιαγιά μου από το σοκ!. Εύχομαι τα καλύτερα στη Χριστίνα και στη σχέση σας εξίσου. =))

Yiannos Savva είπε...

@Nagini
Της το λέω ότι είναι οι ίδιες και δεν με πιστεύει.
Που να δεις ακόμα, τις κινήσεις τους το βλέμμα, το ύφος, ακόμα και όταν θυμώνουν οι ίδιες είναι! Photo-copy σας λέω!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Καλή μου,

να το χαίρεσαι το Χριστινιώ σου που είναι και κουκλάρα παρεπιπτόντως!!!

Ποιον έμοιασε άραγε;;;

Μάλλον εμένα...χα!

Κι η καλλιέργεια της ψυχής διδάσκεται γι' αυτό να είσαι περήφανη και για τον εαυτό σου!!!

Γλυκιά καληνύχτα!

Ανώνυμος είπε...

sas euxaristw ara polu...me timaei na mou lete oti moiazw me tin mama mou gt einai eksairetikos anthrwpos... =] =] =] yanno mou kksereis pws kai egw C'agapaw para polu..kai emeis exoume polu kali sxesi kai se euxaristw pou kaneis etuxismeni tin manoula mou..afoukaneis ekeini kaneis kai emena..C'agapaw para polu..<3

Theogr ο κηπουρός είπε...

Πάω στοίχημα πως όταν βγαίνετε στον δρόμο σας περνάνε για δίδυμες. Να την χαίρεσαι και εκείνη εσένα. Σε 2 ώρες πετάω. Θα τα πούμε την άλλη εβδομάδα. Α ναι το πρώτο παραμύθι πήρε την θέση του.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Μαρία μου,

εκτός από κούκλα στον υπερθετικό βαθμό έχεις καταφέρει να την κάνεις και υπέροχο άνθρωπο, κι αυτό είναι κάτι τόσο αξιοζήλευτο όσο και σπάνιο!
Το ότι έγινες παιδί μαζί της, δεν έδινε μόνο σε σένα ικανοποίηση, γέμιζε στάλα στάλα την ψυχούλα της με το απόσταγμα από τα όνειρά σου!

Είστε ολόιδιες, είναι πραγματικα εντυπωσιακό, για πες μας πώς τα κατάφερες, γιατί εγώ με την δική μου, όσον αφορά την εξωτερική της εμφάνιση μάλλον πιάστηκα στον ύπνο! Αλλά, ως προς τα άλλα, μου θυμίζουμε πάρα πολύ εσάς σε πολλά, κι η δική μου είναι μοναχοπαίδι!
Χμ, πεισματάρα΄; (μ'αρέσει που το παρουσιάζεις και για αρνητικό!) Ποιον άραγε έμοιασε; Μήπως ένα κοριτσάκι που πάτησε πόδι και είπε στη μαμά του: "εγώ θα κάνω ένα κοριτσάκι που θα το ονομάσω Χριστίνα!";
Να είστε πάντα καλά και οι δυο σας και να απολαμβάνετε η μία την παρουσία της άλλης!
Κορίτσι μου, Χριστίνα, τα λόγια σου για τη μανούλα συγκινητικά, ο σεβασμός και η λατρεία κρύβονται στις λεξούλες σου, με συγκινήσατε και οι δυο!
Σας φιλώ και τις δυο σήμερα,
χαίρομαι που σε "γνώρισα" Χριστίνα!

Unknown είπε...

Αχ κουκλάρες μαμά και κόρη! Αυτή η φράση σου Μαράκι τα λέει όλα "Και τίποτε άλλο να μην είχα καταφέρει σ'αυτή τη ζωή, το γεγονός ότι έφερα στον κόσμο αυτό το πλάσμα, θα ήταν από μόνο του αρκετό για να νιώθω πως υπήρχε λόγος να γεννηθώ."
Νομίζω αυτός είναι ο βασικός λόγος που έχουμε γεννηθεί, όσοι έχουμε την τύχη να έχουμε παιδιά! Όλα τα άλλα που έχουμε καταφέρει είναι απλά η γαρνιτούρα...
Να σου ζήσει Μαράκι μου, να είστε πάντα ευτυχισμένες και όλα σας τα όνειρα να πραγματοποιηθούν!

Maria Tzirita είπε...

Σταματίνα μου, Καναρινένια μου, Λίλυ μου, Ομπρελίτσα μου, Θοδωρή μου, σας ευχαριστώ όλους μέσα απ'την καρδιά μου! Όλοι όσοι είστε γονείς με καταλαβαίνετε, είμαι σίγουρη. Να χαίρεστε κι εσείς τα παιδάκια σας και να τα καμαρώνετε πάντα. Το βασικό συστατικό είναι η αγάπη, άλλα μυστικά δεν υπάρχουν!
Δοξάζω τον Θεό που μας δίνει υγεία κι όλα τ'άλλα τα φτιάχνουμε μόνοι μας. Νιώθω ιδιαίτερα τυχερή και πολύ ευτυχισμένη σε αυτή τη φάση της ζωής μου, το ομολογώ. Το σαβ/κο θα είμαι στην Κύπρο και θα διαβάζω τα σχόλιά σας παρέα με τον αγαπημένο μου!
Να είστε όλοι καλά και να περάσετε όμορφα ό,τι κι αν κάνετε, όπου κι αν είστε! Καλημέρα!
Υ.Γ. Θοδωρή, καλό ταξίδι και σε σένα...

xaos είπε...

Τι ωραία σχέση?Και τι ωραία κόρη?Εχω κόρη και γιο και ξέρω πως είναι.Ευχομαι να έχει καλή τύχη στη ζωή της και να είστε πάντα έτσι.

mirela είπε...

Θα συμφωνίσω ότι είστε ίδιες και μ'αρέσει η αντίθεση στο χρώμα μαλιών.Αλλά πέρα από αυτό είστε ίδιες .Να τη χαίρεσαι ,και αυτό που μου άρεσε είναι ότι έδωσες το όνομα της κούκλας σου.Φαντάζομαι χαρά η πεθερά!!

clementine είπε...

Μαράκι μου, τί άλλο από καταπληκτικό παιδί θα μπορούσε να γίνει από μία τόσο καταπληκτική μαμά......Να χαίρεστε η μία την άλλη και να νιώθετε έτσι παντοτινά.
Χριστίνα μπράβο σου

ΕΛΕΝΑ είπε...

Τι να πω?? Είπες όλα όσα βγαίνουν μέσα από την καρδιά μιας μανούλας!
Το Χριστινάκι σου είναι μια κούκλα, δεν το συζητώ βέβαια! Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι αυτό. Είναι μια κούκλα η καρδούλα της, με πολύ ζεστά συναισθήματα, με πολλή αγάπη και τρυφερότητα.
Της εύχομαι ολόψυχα, να συναντήσει τους σωστούς ανθρώπους στον δρόμο της, ώστε να μην πάει χαμένος όλος αυτός ο πλούτος της καρδούλας της:)

Smaragdenia είπε...

Μαράκι, να τη χαίρεσαι την πριγκηπέσσα σου.
Σμαραγδή

kostas είπε...

αγαπητή κ. Τζιρίτα, πρώτη φορά μπήκα σήμερα στο ιστολόγιο αυτό. έχω διαβάσει το βιβλίο σας΄. θα ήθελα να εκφράσω μια απορία. τι θέση έχουν στο ιστολόγιο ,ιας συγγραφέως τα θέματα αυτά που παρουσιάζετε. τάπερ, συνταγές, έρωτες καισαχλαμαρίτσες τέτοιου είδους. Ομολογώ ότι η σημερινή αναφορά στη Χριστίνα είναι καλή και αναμφίβολα ανθρώπινη. από κει και μετά όμως; μήπως ο συγγραφέας θα έπρεπε να ασχολείται με πιο σοβαρά θέματα, να προτείνει κάτι και όχι να αναλίσκεταιτόσο πολύ για να γίνει δημοφιλής;
πρόσφατα διάβασα εξαιρετικές καταχωρήσεις σε μπλογκ άλλης συναδέλφου σας του Ψυχογιού πάλι και θα σταθώ σε αυτό με την ποίηση, ένα κομμάτι άριστο,με άποψη.
περιμένω μια απάντησή σας χωρίς καμιά διάθεση να σας προσβάλλω αφου πιστεύω ότι ο συγγραφέας πρέπει να είναι κοντά σε μας τους υπόλοιπους. αναρωτιέμαι όμως ως που;
ευχαριστώ εκ των προτέρων
Κώστας Μαρίδης

Maria Tzirita είπε...

Χελωνίτσα μου σ'ευχαριστώ, να χαίρεσαι κι εσύ τη δική σου κορούλα και να είστε ευτυχισμένες! Φιλάκια πολλά, καλό σαβ/κο!

Maria Tzirita είπε...

Μιρελάκι, εγώ δεν την βλέπω αυτή την ομοιότητα, το πιστεύεις; Αλλά για να το λέτε τόσοι άνθρωποι, έτσι θα είναι! Πάντως τα δικά μου τα μαλλιά και το δέρμα δεν είναι τόσο σκούρα όσο της μικρής (για το φυσικό τους μιλάω!)
Όσο για το όνομα κι εδώ στάθηκα τυχερή. Το όνομα της πεθεράς είχε βγει σε άλλη εγγόνα και για καλή μου τύχη τον πεθερό τον λένε Χρήστο! Έτσι πέρασε η επιθυμία μου "ανώδυνα", αφού είπαμε πως βγάζουμε το παιδί Χριστίνα από το Χρήστος του πεθερού!
Φιλιά πολλά, σ'ευχαριστώ!

Maria Tzirita είπε...

Κλημεντίνη μου γλυκιά, κρίμα που δεν την έχεις γνωρίσει ακόμα. Όταν την γνωρίσεις κι από κοντά να δεις πόσο θα την λατρέψεις! Τελικά θα πάμε το άλλο σαβ/κο στο Τολό, μήπως να το ξανασκεφτείς; Θα ήταν ωραία ευκαιρία! Φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Ελενάκι μου, οι άνθρωποι που αξίζουν δε χάνουν και δε χάνονται ποτέ - το πιστεύω αυτό. Είμαι σίγουρη πως θα κάνει τις σωστές επιλογές. Να χαίρεσαι κι εσύ το παλικάρι σου (δεν ξέρω αν έχεις κι άλλο παιδάκι) και πάνω απ'όλα υγεία! Σ'ευχαριστώ για όλα γλυκιά μου, φιλιά! Καλό σαβ/κο!

Maria Tzirita είπε...

Σμαραγδένια μου σ'ευχαριστώ - και στα δικά σου να πω; Χίλια φιλιά!

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

να είσαι πάντα ευτυχισμένη μαζί της και να την καμαρώσεις όπως επιθυμείς!

Ivy είπε...

Μαρία μου να τη χαίρεσαι την κουκίτσα σου. Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει. Είναι δυο μήνες μεγαλύτερη από την κόρη μου, αλλά τη βρίσκω πολύ πιο ώριμη. Η δική μου θα με σκότωνε εάν έβαζα φωτογραφία της στο ιντερνέτ.

Ανώνυμος είπε...

Προλαβαίνω να πω ότι ζήλεψα και θα θελα κάποτε να μιλάω έτσι για το δικό μου παιδί. Είστε υπέροχες. Φωτεινούς δρόμους να έχει πάντα η ζωή σας.

Σε φιλώ

Maria Tzirita είπε...

Αγαπητέ κύριε Μαρίδη,
σας ευχαριστώ για την επίσκεψή σας στο χώρο μου και για τον χρόνο που διαθέσατε νε με "διαβάσετε". Θα σας δώσω την απάντηση που περιμένετε, χωρίς καμιά διάθεση να απολογηθώ γι αυτό που είμαι.
Οι συνταγές, τα τάπερ, οι έρωτες κι οι λοιπές "σαχλαμαρίτσες", όπως τις χαρακτηρίσατε, έχουν τη θέση ακριβώς που τους πρέπει στο ιστολόγιό μου, όπως έχουν και τη θέση που τους πρέπει στη ζωή μου. Λυπάμαι, αλλά δε γνώριζα ότι αν εκδόσω ένα βιβλίο κι άρα γίνω συγγραφέας κι επισήμως, θα πρέπει να πάψω να είμαι γυναίκα και νοικοκυρά. Ό,τι διαβάζετε εδώ μέσα είμαι εγώ κύριε Μαρίδη. Γράφω ιστορίες ναι. Αλλά ερωτεύομαι κιόλας, μαγειρεύω, γελάω και παίζω και μπλογκοπαίχνιδα. Έχω κάνει φίλους εδώ, φίλους πραγματικούς που μιλάμε κάθε μέρα, νοιάζεται ο ένας για τον άλλον και μοιραζόμαστε. Μοιραζόμαστε τις σαχλαμάρες με την ίδια χαρά που μοιραζόμαστε και τα σοβαρά θέματα που μας απασχολούν. Ποτέ μου δεν έκανα κάτι με σκοπό τη δημοσιότητα - είναι αστείο και μόνο που το λέμε άλλωστε. Υπάρχουν παιδιά στη μπλογκόσφαιρα που είναι απείρως πιο δημοφιλή από μένα και δεν είναι στγγραφείς βεβαίως. Αυτοί που αποσκοπούν; Να πουλήσουν τι;...
Τον εαυτό μας εκθέτουμε ο καθένας εδώ μέσα και μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να γίνεις αγαπητός και δημοφιλής - χωρίς να προσπαθήσεις καθόλου: να είσαι αληθινός.
Για να μη σας κουράζω άλλο, αυτό το ιστολόγιο με όλα του τα θέματα, είμαι εγώ, η Μαρία Τζιρίτα. Κάνω παρουσιάσεις βιβλίων, μιλάω για τον αλκοολισμό, για τα κακοποιημένα παιδιά, για τα άτομα με ιδιαίτερες ανάγκες ΚΑΙ μιλάω για τον έρωτα όπως τον βιώνω, καμαρώνω για το παιδί μου, μοιράζομαι τα νέα για το βιβλίο μου, παίζω μπλογκοπαίχνιδα, παρουσιάζω ιστολόγια αγαπημένων φίλων και βάζω και συνταγές (βασικά μια έχω βάλει μέχρι τώρα).
Έτσι είμαι και στη ζωή μου εκεί έξω και δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει εδώ να φτιάξω ένα "προσωπείο" σοβαροφάνειας. Για να ικανοποιήσω ποιόν;
Αν διαβάσατε το βιβλίο μου όπως λέτε, περιμένω τα σχόλιά σας επ'αυτού. Το έργο μου εκτίθεται προς κριτική κύριε Μαρίδη, όχι η προσωπική μου ζωή και οι επιλογές των θεμάτων του ιστολογίου μου.

Με εκτίμηση,
Μαρία Τζιρίτα

Maria Tzirita είπε...

Κλωστούλα μου γλυκιά, χαίρομαι που σε βλέπω εδώ! Σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου, τις οποίες κι ανταποδίδω στο πολλαπλάσιο! Η ζωή να σου δώσει όσα σου χρωστάει καλή μου....Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Ήβη μου! Δεν το ήξερα ότι έχουμε κόρες συνομήλικες! Να τη χαίρεσαι μάτια μου και να την καμαρώνεις! Κι η δική μου έτσι ήταν παλιά, αλλά τώρα το ξεπέρασε! Βγάλτην μια φορά και να δεις που θα της αρέσει μετά και θα καμαρώνει κι αυτή όπως η δικιά μου!... Φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Φριντούλα μου, σ'έχασα! Έχω κι εγώ καιρό να περάσω, θα έρθω τώρα από σένα να τα πούμε! Και βέβαια θα καμαρώνεις έτσι, δεν υπάρχει λόγος να ζηλεύεις, είσαι θαυμάσιος άνθρωπος και το ίδιο θαυμάσια θα είναι και τα παιδιά σου! Σε γλυκοφιλώ!

kostas είπε...

ευχαριστώ για την απάντησή σας.
το έργο σας είναι καλό
φιλικά
Κώστας Μαρίδης

iLiAs είπε...

..να είστε πάντα καλά &
αγαπημένοι! :)

Καλο σαββατοκυριακο Μαρία :)

Nagini είπε...

@kostas: Laugh Out Loud. Δε συνηθίζω να γίνομαι σαρκαστική σε άτομα που σέβομαι βαθιά ενώ δεν με γνωρίζουν πλήρως -όπως η Μαρία- για να μην δημιουργήσω λάθος εντύπωση και χάσω και τις λιγοστές ελπίδες που έχω να κερδίσω και το δικό τους σεβασμό ή χάσω τον λίγο σεβασμό που ίσως να έχω ήδη κερδίσει. Παρόλ' αυτά δεν μπορώ να μην παρατηρήσω πως η απάντηση της Μαρίας, που εσείς αποκαλέσατε κυρία Τζιρίτα και της μιλήσατε στον πληθυντικό από φόβο μήπως φανείτε ακόμα πιο αγενής απ' ότι ήδη είστε, σας έφερε στη θέση σας και σας κανονικότατα κάνοντάς σας να μην τολμήσετε να εκφράσετε ούτε μια εμπεριστατωμένη κριτική για το βιβλίο που διαβάσατε. θα ήθελα να σημειώσω ότι ένας συγγραφέας δεν είναι ανώτερος από τους άλλους ανθρώπους, τους δημόσιους υπάλληλους, τους καθηγητές και τους λοιπούς βιοπαλαιστές κι ακόμα κι αν κάποιος μπορεί να θεωρηθεί ανώτερος δεν είναι λόγω του επαγγέλματός του. Αν ο οποιοσδήποτε συγγραφέας αποζητά την αναγνώριση και την υπόκλιση των άλλων παντού, τότε πολύ απλά χαρακτηρίζεται αυτάρεσκος και ματαιόδοξος. Και όχι μόνο επειδή αποζητά την επιβράβευση αλλά κι επειδή φαίνεται πως δε γράφει για να ακούσουν οι άλλοι τι έχει να πει, αλλά για να πάρει συχαρητήρια! Αυτό δεν είναι συγγραφη, αυτό είναι καθαρή υποκρισία! Τώρα αν εσείς έχετε στο μυαλό σας συγγραφείς που βλέπουν παντού τη δουλειά τους και απομονώνονται για καιρό για να τελειώσουν τα βιβλία τους και που είναι πολύ διαφορετικοί από τους κοινούς ανθρώπους, τότε σας προτείνω να διαβάσετε Πάτρικ Ζίσκιντ, έναν συγγραφέα που έχει δηλώσει ότι τον τρομοκρατεί να γνωρίζει νέους ανθρώπους και που κάθε βιβλίο του θέλει δυο αναγνώσεις για να εμπεδώσει κανείς αυτό που λέει. Διαβάστε αυτόν, ΟΧΙ τη Μαρία Τζιρίτα, η οποία ΕΤΥΧΕ να είναι άνθρωπος!

σχεδόν φιλικά,
Σταματίνα Ρουπαλιώτη

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Κοριτσάκι μου με συγκίνησες, εμείς λέμε: της καλομάνας το παιδί το πρώτο νάν κορίτσι..Σου εύχομαι να το βλέπεις πάντα ευτυχισμένο, όσο για σένα..συνέχισε το δικό σου δρόμο μη κάνεις τη ζωή σου ζωή του , φαίνεται οτι πέτυχες τους στόχους σου και έκανες ένα σωστό και ανεξάρτητο παιδί..αυτό πρέπει να κάνει μια σωστή μάνα...και μη ξεχνάς να είσαι πάντα ΠΡΩΤΑ η μαμά της και μετά η φίλη της, γιατί φίλες θα έχει στη ζωή της πολλές ,ΜΑΝΑ όμως μόνον μια και είναι τυχερή που είσαι εσύ!

Maria Kat είπε...

Μαράκι μου μια κούκλα είναι το Χριστινάκι σου!! Να τη χαίρεσαι!!!
Πολλά πολλά φιλάκια από την Τρίπολη πυ βρίσκομαι αφού (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) τελειωσα!!!!!!!!!

neni είπε...

Αγαπημένη μου Μαρία,είσαι πολύ τυχερή που έχεις μια τέτοια κόρη και τυχερή η Χριστίνα σου που έχει μια τέτοια μαμά.Δεν θα πω πολλά δηλαδή αυτά που λένε όλοι πόσο ευγενικός καλός και εξαιρετικός άνθρωπος είναι η κόρη σου,εσύ ξέρεις καλύτερα όπως και κάθε γονιός για τα παιδιά του.Θα ευχηθώ μόνο να έχετε την ίδια αρμονική σχέση για τα επόμενα χρόνια και να είσαστε η μια δίπλα στην άλλη.Μόνο αυτό.Σας φιλώ και τις δύο.

Υ.Γ.Τελικά έπαιξα το παιχνίδι που είχα υποσχεθεί.

Ra Ma είπε...

Να την χαίρεσαι, να την καμαρώνεις και να την δεις όπως επιθυμείς, ή το πιο σωστό όπως επιθυμεί η ίδια, αφού νοιώθω ότι έχει μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που βοηθά στη καλλιέργεια της σωστής κρίσης. Εκτίμησα ότι την άφησες να επιλέξει το επάγγελμα που επιθυμεί, χωρίς να την οδηγήσεις εκεί που θα ήθελες εσύ.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε!!!

Smaragdenia είπε...

thanks για τις ευχές, Μαράκι! Να την προσέχεις την πριγκηπέσσα, είναι όμορφη μη στην κλέψουν!!
Σμαραγδένια

Smaragdenia είπε...

προς kostas: ο Πλάτων, ο μεγαλύτερος φιλόσοφος όλων των εποχών, ήταν ένας άνθρωπος κοινωνικός, επικοινωνιακός που μάζευε γύρω του μαθητές για να μάθουν απ' αυτόν και να μάθει απ΄ αυτούς!
Ο Ναγκιμπ Μαχφούζ, ο μεγάλος αυτός Άραβας συγγραφέας και νομπελίστας, πήγαινε κι έπινε το καφεδάκι του σέ καφενεία που σύχναζαν απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, πολλοί δε απ' αυτούς υπήρξαν και οι καλύτεροι φίλοι του.
Αυτά!
Υ.Γ. Καλά δεν τα'πα, Μαράκι;

kostas είπε...

θα μπορούσα να σας απαντησω το ίδιο υβριστικά αγαπητή nagini, σέβομαι όμως τη φιλοξενία της κ. Τζιρίτα, την οποία εκτιμώ και γι αυτό επιμένω να την αποκαλώ κυρία, κάτι φαίνεται απαράδεκτο στις μέρες τούτες.
φιλικά
Κώστας Μαρίδης

Ανώνυμος είπε...

να χαιρεσαι την κορακλα σου.
Η δικη μου κορη ειναι 4 χρονων και ηδη με εχει του χεριου της. ο γιος μου στα 7 και θεωρω επιτευγμα που με θεωρει τον καλυτερο φιλο του.

"""Και τίποτε άλλο να μην είχα καταφέρει σ'αυτή τη ζωή, το γεγονός ότι έφερα στον κόσμο αυτό το πλάσμα, θα ήταν από μόνο του αρκετό για να νιώθω πως υπήρχε λόγος να γεννηθώ.""""

Τοσο πολυ αληθεια σε τοσο λιγες λεξεις...

Nagini είπε...

@kostas: Γι' αυτό υπάρχουν και τα e-mail φίλτατε. Αναμένω απάντηση, εφ' όσον ισχυρίζεσαι ότι έχεις μία.

cineparmenh@yahoo.gr

Nagini είπε...

Α, Μαρία, δες λίγο εδώ: http://cineparmenhkaiskula.blogspot.com/2008/06/blog-post_28.html

Όπως βλέπεις, αποτελείς έμπνευση!! =)

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Ξαναήρθα κάποιες φορές, αλλά δεν σχολίασα ( είμαι ντροπαλή ας μη φαίνεται...) Αυτό που με έκανε να ...βγάλω το... κόσκινο, είναι αυτά που έγραψε η Χριστίνα, και που μου θύμισαν αυτά που μου έλεγαν οι κόρες μου όταν ήταν πιο μικρές.(όχι ότι τώρα δεν μου λένε, αλλά...το συνήθισα) Η μεγάλη ειδικά, έτσι ακριβώς,τρυφερό ευαίσθητο και εκδηλωτικό πλάσμα.
Τις ίδιες εκφράσεις χρησιμοποιούσε. Έτσι λοιπόν, καταλαβαίνω απόλυτα την περηφάνια σου σα μάνα.
Πως να μην είσαι περήφανη και ευτυχισμένη όταν το παιδί σου σου λέει τόσο όμορφα λόγια; Και φυσικά... Αυτό δεν έγινε από μόνο του.
Είναι αυτό που λέω πάντα, τι περιμένει μια μάνα να πάρει από τα παιδιά της; Ακριβώς αυτό! και τότε λες...! Χαλάλι όλοι οι κόποι.

Να την χαίρεσαι, να την καμαρώνεις και να είσαι περήφανη για κείνη είναι εξαιρετικό παιδί.

Χριστινιώ... Με έκανες και μένα να νοιώσω περήφανη κοριτσάκι μου.

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα σε όλους! Σας ευχαριστώ για το πέρασμά σας και την αγάπη σας, δυστυχώς δεν έχω χρόνο τώρα να "μιλήσω" με τον καθένα σας ξεχωριστά, κάτι όμως που το έχω ανάγκη κι οπωσδήποτε θα κάνω αύριο.
Είμαι στην Κύπρο με τον αγαπημένο μου, ετοιμαζόμαστε να πάμε για μπάνιο στον Πρωταρά και θα βγάλω πολλές πολλές φωτογραφίες να σας δείξω τα υπέροχα αυτά μέρη! Η αλήθεια είναι ότι έχει πολύ ζέστη εδώ, αλλά η μεγαλύτερη αλήθεια είναι πως είμαι τόσο ευτυχισμένη που δε μ'ενοχλεί τίποτα!
Σας στέλνω την αγάπη μου και τις ευχές μου για μια όμορφη Κυριακή. Πολλά φιλιά κι απ'τον Γιάννο σε όλους!

Αννα είπε...

Να τη χαιρεσαι τη μικρη σου!Κουκλα ειναι!!!
Καλες βουτιεςςςς

Sideras είπε...

Είναι μια κούκλα η κορούλα σου να την χαίρεσαι αλήθεια .Πέρασα να υποκλιθώ μόνο και μόνο που διάβασα το προφίλ σου.

Όπως και να έχει αφού είσαι Κύπρο έλα και καμιά Λεμεσό προς πλάστρες πλευρά ,βουνίσια δροσιά. Πιο κάτω πανέμορφο μέρος ο Μυλομέρις ,που βρίσκετε και ο νερόμυλος μου. Σου εύχομαι καλή διαμονή, ωστόσο και περιμένω να δω εντυπώσεις από τις διακοπές σου στην Κύπρο.

Σιδερένια καλησπέρα

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου Μαρία μου! Ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς τέλεια στη Κύπρο μαζί με τον κουμπάρο!! (περιμένω να δω τις φωτό απο τον Πρωταρά!!)

Με την Χριστίνα μοιάζεται πάρα πολύ!! Μπορώ να φανταστώ πως είναι η σχέση σας,γιατί έτσι είναι και η δική μου και της Θάλειας με τους γονείς μας...

Χριστίνα σου εύχομαι καλή επιτυχία στις σπουδές σου, αν και απο τις φωτογραφίες...το ταλέντο σου πάνω σ'αυτό που θες να σπουδάσεις φαίνεται!!

Όσο για τα σχόλια που διάβασα πριν... να ξέρεις οτι ένας απο τους λόγους που ξεχώρισα απο την αρχή και εσένα και τον Γιάννο είναι η απλότητα και η αμεσότητα που δείξατε τουλάχιστον σε μένα!!

Η επιτυχία του βιβλίου δε σε έχει αλλάξει καθόλου..κάθε άλλο μάλιστα!
Χαίρομαι που μιλάμε στο τηλ. , που στέλνουμε μηνύματα με τον Γιάννο. Χαίρομαι που δεν είστε δήθεν, χαίρομαι που δεν έχετε μπεί σε "καλούπι", χαίρομαι που σας γνώρισα!
Χαίρομαι που κάνατε το κόπο να με πάρετε τηλ. και να φτιάξετε μια ανάρτηση ,έτσι για να μου ευχηθείται καλός φαντάρος.. χαίρομαι που μπορώ να σας εμπιστευθώ και να σας πω κάτι προσωπικό μου..
Μην αλλάξετε ΠΟΤΕ!!!!!

Α.... το ξέχασα!! Με θέλετε για γαμπρό σας? (χα-χα-χα!!)

Φιλιά πολλά, να είστε καλά!!!!!


(Σπύρος Χαλκιδική)

neni είπε...

Μαρία μου,
αν βρεις λίγο χρόνο ρίξε μια ματιά στο blog μου.Σ΄ευχαριστώ.Ελπίζω να περνάς όμορφα.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πωπωπωπω...πώς φαίνεται πως την έχεις μια και μοναδική....
;-)))
ΥΓΙΗΣ να είναι και Καλή επιτυχία στη ζωή της!
Πολύ όμορφη κοπέλα και ...θα σας το έχουν πει πως μοιάζετε.
Καλή σου εβδομάδα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Maria Tzirita είπε...

@Ηλίας: Να'σαι καλά Ηλία μου και να περνάς ακόμα καλύτερα! Καλά μπάνια!

@Nagini: Γλυκό μου εμείς τα είπαμε... Όπως και να'χει σ'ευχαριστώ για την αγάπη σου και το αμαράμιλλο θάρρος με το οποίο υπερασπίζεσαι την άποψή σου! Καλή βδομάδα να'χεις, φιλιά πολλά!

@Αχτίδα: έτσι είναι φιλενάδα μου, μανούλες πάνω απ'όλα είμαστε! Να χαίρεσαι κι εσύ τις κόρες και τα εγγόνια σου - έχεις μια υπέροχη οικογένεια! Σε γλυκοφιλώ!

Maria Tzirita είπε...

@Μαρία: Παρεάκι μου! Τελείωσες επιτέλους! Περιμένω αναλυτικό μέιλ με τα νέα σου, δε θα μου ξεφύγεις έτσι εύκολα! Σ'ευχαριστώ για τις ευχές μου, να είσαι καλά κοριτσάκι μου και να έχεις ένα πολύ όμορφο καλοκαίρι! Ξεκούραστο! Φιλιά πολλά!

@Νeni: Καλημέρα κοριτσάκι όμορφο, έκανα το πέρασμά μου το πρωί από σένα κι εντυπωσιάστηκα! Σίγουρα κι η δική σου μαμά άλλο τόσο θα καμαρώνει για σένα, είσαι γλυκύτατο πλάσμα! Φιλάκια καλή μου, σ'ευχαριστώ...

Maria Tzirita είπε...

@Radio Marconi: Γειά σου Πειρατή! Χαίρομαι πάντα να σε βλέπω απ'τα λιμέρια μου. Σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου κι ανταποδίδω! Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη στο να τη δω όπως ΕΚΕΙΝΗ επιθυμεί - είναι η ευχή που δίνω πάντα στους γονείς! Κι ειναι πραγματικά τόσο καλή σ'αυτό που κάνει, που θα ήταν έγκλημα το να την εμποδίσω να το κάνει... Καλημέρα, καλή βδομάδα!

@Σμαραγδή: Καλή σου μέρα γλυκιά μου. Εγώ δε θα πω αν τα είπες καλά ή όχι, θα πω μόνο μπράβο σου που τα είπες - κι ο καθένας κρίνεται... Φιλιά!

@Ασημώνης: Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου. Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω καινούργιους φίλους! Να χαίρεσαι κι εσύ την δική σου την κόρη - έχεις πολλά να δεις ακόμα!... Καλημέρα και καλή βδομάδα!

Maria Tzirita είπε...

@Ξυπόλυτη: Χαίρομαι που ήρθες και που αυτή τη φορά ξεπέρασες την ντροπή και σχολίασες κιόλας! Είναι για μένα συγκλονιστικό το συναίσθημα να εισπράττω τόση αγάπη και ευχές από ανθρώπους ξένους μέχρι χθες... Νιώθω βαθιά ικανοποίηση να μοιράζομαι μαζί σας τα συναισθήματά μου και την περηφάνια μου για το παιδί μου. Κι η ικανοποίησή μου είναι ακόμα μεγαλύτερη που βλέπω πως αυτά τα συναισθήματα τα βιώνουμε από κοινού όλοι οι γονείς τελικά... Να είσαι καλά φίλη μου, να χαίρεσαι κι εσύ πάντα τις κόρες σου και να τις αγαπάς τόσο δυνατά όσο φαίνεται πως τις αγαπάς. Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα κι ελπίζω πια να μην "ντρέπεσαι" και να τα λέμε συχνότερα! Φιλιά!

@Άννα: Δασκαλίτσα μου, καλώς ήρθες! Ελπίζω να πέρασες καλά και να γέμισες μπαταρίες, θα περάσω απ'το σπιτάκι σου να τα πούμε κι από κει! Σ'ευχαριστώ για τις ευχές, να είσαι καλά! Φιλιά και καλημέρες!

@Σιδεράς: Με χαρά μου σε βλέπω και στο μπλογκόσπιτό μου! Δυστυχώς χρόνο για να έρθω απ'τον νερόμυλό σου δεν είχα, θα περάσω όμως απ'το μπλογκ σου να τα πούμε. Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, η τιμή είναι όλη δική μου. Στην Κύπρο όπως είπα ήδη, πέρασα ονειρεμένα, stay tuned για την επόμενη ανάρτηση! Καλή βδομάδα!

Maria Tzirita είπε...

Σπύρο, καλέ μου φίλε, εμείς δε χρειάζεται να εξηγούμε τα αυτονόητα! Κι εγώ κι ο Γιάννος χαιρόμαστε πολύ που σε γνωρίσαμε κι είσαι πραγματικά σπάνιο παιδί, απ'την καρδιά μου στο λέω. Ελπίζω κι εύχομαι κάποτε να έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε κι από κοντά κι όσο για το προξενιό... από μένα η ώρα η καλή! Μόνο να ρωτήσουμε και την ίδια,ε;.... Χα,χα, να είσαι καλά, σε φιλούμε - ετοιμάζω σε λίγο την ανάρτηση με φωτο από Κύπρο. Μπες να δεις, να σε δελεάσουμες να μας έρθεις καμιά βόλτα τον Αύγουστο!

Maria Tzirita είπε...

Γλαρένια μου, σ'ευχαριστώ καλή μου! Χαίρομαι τόσο πολύ όταν παίρνω τις γλαρένιες αγκαλιές σου! Να χαίρσαι κι εσύ τη μεγάλη οικογένειά σου, που είναι τόσο τυχερή που σ'έχει οδηγό και προστάτη της... Φιλιά γλυκιά μου και καλή βδομάδα!

"ζαχαρούλα.." είπε...

το μήλο πέφτει πάντα κάτω από την μηλιά...
Χριστινάκι ετοιμάσου.. σε κανά δυο χρόνια παντρεύομαι και θέλω να με κάνεις κούκλα!!!!!!!!!!!!!

σας φιλώ και τις δύο.. να βαδίζετε δίπλα, δίπλα και να κοιτάτε πάντα η μία την άλλη στα μάτια..!!

φιλάκια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Maria Tzirita είπε...

Ζαχαρένια μου! Τι κάνεις κοριτσάκι μου; Μου έλειψες πολύ! Ελπίζω να είσαι καλύτερα. Σ'ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λογάκια, εύχομαι κι εσύ γρήγορα να έχεις τα δικά σου παιδιά να καμαρώνεις! Θα τα πούμε σύντομα γλυκιά μου, φιλάκια πολλά!

Theogr ο κηπουρός είπε...

Kalispera apo Budapesti. na eisai kala kai na pernas kala.

iLiAs είπε...

..καλό μήνα σε όλη την παρέα :)

Χριστίνα Γεωργαλλή είπε...

«Η Χριστίνα πάντα ήταν πιο ώριμη από την ηλικία της, ξεχώριζε από τα άλλα παιδιά. Ίσως επειδή αναγκάστηκε να ωριμάσει λόγω των συνθηκών, επειδή έμενε αρκετά μόνη της κι ανέλαβε ευθύνες από πολύ μικρή.»

«Είναι ένα παιδί που πάντα γελάει. Το χαμόγελό της είναι ικανό να φωτίσει ολόκληρη αίθουσα! Κοινωνική, ευαίσθητη, γενναιόδωρη, πονόψυχη αλλά και δυναμική, φοβερός "τσαμπουκάς" και υπερασπίστρια των αδυνάτων. Δεν κολλάει πουθενά, ώρες ώρες την θαυμάζω κι αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να είναι δικό μου παιδί! Είναι ευγενέστατη αλλά δε χαρίζεται. Το δίκιο της θα το διεκδικήσει. Λατρεύει το χορό κι έχει τρελή αδυναμία στα μωρά, ειδικά στα μαυράκια και τα κινεζάκια!»

«Είναι πεισματάρα κι αντιδραστική και πολλές φορές μιλάει απότομα - σε μένα τουλάχιστον! Αλλά αυτά είναι της εφηβείας, το γνωρίζω και πάλι καλά λέω!»

«Έχει πολύ ταλέντο ομολογουμένως. Εδώ και χρόνια μου φτιάχνει τα νύχια, μου κάνει μακιγιάζ, σε μένα και σε όλες τις φίλες της και στις μαμάδες τους! Πλέον είναι η προσωπική μου στυλίστρια...»

Είναι σαν να τα γράφει η μαμά μου για μένα. Είμαστε τόσο ίδιες..... Να μου τη γνωρίσεις! Και είναι όντως πολύ όμορφη! Να τη χαίρεσαι!