17 Οκτ 2008

Άξιον αγάπης

Έλαβα την παρακάτω πρόσκληση από το Χαμομηλάκι:

Αγαπητοί μας φίλοι, στα πρότυπα των Ιδιογράφων του autographcollectors.blogspot.com σας καλούμε να συμπληρώσετε τη Συλλογή «Άξιον Αγάπης». Βρείτε την πιο όμορφη στιγμή της ζωής σας: με το παιδάκι σας, το ανηψάκι σας, ένα παιδάκι, μια παιδική ζωγραφιά, μια παλιά φωτογραφία σας, όταν ήσασταν παιδάκι, ένα βίντεο με ένα παιδάκι, ό,τι αξίζει να αγαπηθεί και προσθέστε το στη Συλλογή «Άξιον Αγάπης». Αναρτήστε το στο blog σας, με την υπογραφή: Για το http://hamomilaki.blogspot.com/ Ενημερώστε μας για να προσθέσουμε το κόσμημά σας στη Συλλογή «Άξιον Αγάπης» Προσέξτε, να προστατεύσετε τα προσωπικά σας δεδομένα. Με αγάπη Το χαμομηλάκι.

Τους ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση και την τιμή που μου έκαναν να γνωρίσω το μπλογκ τους και την υπέροχη δουλειά που έχουν κάνει. Ένα μπλογκ αφιερωμένο στα παδιά, δε θα μπορούσε παρά να είναι ένας τόπος παραδεισένιος, γεμάτος φως, αγάπη ,χαρά και ελπίδα. Γιατί μόνο μια παιδική καρδιά ξέρει ν'αγαπάει ανιδιοτελώς, μόνο ένα παιδικό μυαλό μπορεί να εκτιμήσει χωρίς νούμερα και μόνο μια παιδική ψυχή μπορεί ν'απολαύσει το σήμερα, αγνοώντας το αύριο. Αυτό το πολύτιμο μυστικό της ευτυχίας το κατέχουν μόνο τα παιδιά και δυστυχώς όλοι εμείς οι μεγάλοι το ξεχάσαμε περνώντας στη φάση της ενήλικης ζωής.

Η προσωπική μου αφιέρωση στο "Άξιον Αγάπης" είναι οι παρακάτω φωτογραφίες κι ό,τι αυτές αντιπροσωπεύουν. Για να θυμίσω στους μεγάλους πως υπάρχουν κι άλλα παιδιά εκεί έξω, εκτός από τα δικά μας, τα υγιή, τα όμορφα - που είναι δεδομένο ότι είναι άξια αγάπης - παιδιά που αξίζει ν'αγαπηθούν για ένα λόγο παραπάνω: επειδή έχουν το άγγιγμα του Θεού.
Εκείνος τα ξεχώρισε και τα έστειλε κοντά μας σαν αγγέλους με ιερή αποστολή. Να μας αποδείξουν ότι αξιαγάπητα δεν είναι μόνο τα όμορφα παιδιά, αλλά εκείνα που η ψυχή τους είναι πιο βαθιά από την πληγή τους....

Για το http://hamomilaki.blogspot.com

34 σχόλια:

eirini είπε...

Πολύ όμορφες φωτογραφίες επέλεξες Μαρία για μια τόσο αξιέπαινη κίνηση. Μίλησες πολύ σωστά για τα παιδιά αυτά και θα ήθελα να προσθέσω κάτι ακόμα αν μου επιτρέπεις. Στο βιβλίο του γέροντα Παϊσιου αναφέρεται από τον ίδιο, ότι αυτά τα παιδιά όχι μόνο δεν πρέπει να τα λυπόμαστε και να δείχνουμε οίκτο, αλλά πρέπει να τα ζηλεύουμε διότι αυτά έχουν εξασφαλισμένη την μεταθανάτια ζωή στον παράδεισο ενώ εμείς πρέπει να μοχθήσουμε για να την αποκτήσουμε. Εμείς είμαστε για "λύπηση", όχι αυτά. Καλησπέρα Μαράκι μου, σε φιλώ γλυκά!

Aspa είπε...

Μαρία μου, καταπληκτική η αφιέρωσή σου…
Έχεις διαβάσει για την ιστορία του πατέρα και γιου Hoyt? Αξίζει πραγματικά! Είχα γράψει παλαιότερα στο blog μου, σε αυτήν εδώ τη σελίδα… Τα 2 βίντεο είναι μοναδικά γιατί δείχνουν τη μεγαλοπρέπεια της ψυχής τους...

"ζαχαρούλα.." είπε...

Μαράκι... ανατρίχιασα.. και ξέρεις γιατί? γιατί θυμήθηκα την κύρια στο 2ο τλφ στο "κοιτάω μπροστά"... τα λόγια της , μαχαιριές στην καρδιά μου που ακόμα αιμορραγούν!!!!!

Unknown είπε...

Καλησπέρα Μαράκι μου. Είναι αγγελούδια όλα τα παιδάκια που διάλεξες. Μπράβο!!!

witchofdaffodils είπε...

Αξιότατο αγάπης!
Σε ευχαριστώ γιάυτό το ποστ Μαρία.

Kaveiros είπε...

Τίποτα λιγότερο από από το σεβασμό μου!

Phivos Nicolaides είπε...

Ότι καλύτερο οι ανθρώπινες ευαισθησίες. Μαρία μπράβο σου!

Maria Tzirita είπε...

Ειρήνη μου, μίλησες πολύ όμορφα, κι εγώ το ίδιο ακριβώς πιστεύω. Γι αυτό και επανέλαβα και στην εκπομπή τα λόγια της Λυγερής, ότι είναι ευλογία να έχεις ένα τέτοιο παιδί, τόσο ξεχωριστό, τόσο διαφορετικό... Σε φιλώ καλή μου, καλό σαβ/κο!

Maria Tzirita είπε...

Άσπα μου γειά σου και σένα! Δεν το έχω διαβάσει, αλλά σ'ευχαριστώ που το αναφέρεις, θα το δω οπωσδήποτε. Να μου είσαι καλά, φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Ζαχαρούλα μου, ίσως κι εγώ επηρεάστηκα από αυτήν για να κάνω αυτή την ανάρτηση. Όπως είπα κι εκεί: παράδειγμα προς αποφυγήν... Σε γλυκοφιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Ναι Λίλυ μου, αγγελούδια που κατέβηκαν στη γη για να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους! Φιλάκια, καλό σαβ/κο!

Maria Tzirita είπε...

Μαγισσούλα, εγώ σ'ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου! Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Τίποτε περισσότερο από ένα ταπεινό ευχαριστώ Κάβειρε...

Maria Tzirita είπε...

Μπράβο σε σένα και όσους τις νιώθουν Φοίβο. Καλό σου σαβ/κο!

iLiAs είπε...

..μπράβο Μαρία για τις φωτογραφίες που διάλεξες! :)

Sophia Kollia είπε...

Καλησπέρα Μαράκι,
καλά είναι τα λόγια, αλλά σαν μάννα ,αν πάθει τίποτα το παιδί μου θα πεθάνω αμέσως. Θαυμάζω απεριόριστα όσους γονείς και παιδιά αντιμετωπίζουν αυτές ρις καταστάσεις. Τι χειρότερο είναι το μετά. Το μετά που θα φύγει ο γονιός πρώτος, που θα μείνει , ποιός υα τα φροντίζει, ,,άντε να ακουμπήσεις μετά στο μαξιλάρι..ούτε να το σκεφτώ δεν μπορώ.
καλη Κυριακή

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Tζιριτάκι μου έχεις δίκιο , υπέροχα πλάσματα και όλα τους χαμογελούν όμορφα και λάμπουν !!
Ανάρτηση που αγγίζει και αφυπνίζει !!
Τα φιλιά μου

Nobilis είπε...

Μαρία,
σ' ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.
Το παιδί της ιστοσελίδας μας έκλαψε από συγκίνηση.

Έκλαψε και για το Άξιον Αγάπης σου, επειδή "... η ψυχή τους είναι πιο βαθιά από την πληγή τους"

Σ' ευχαριστούμε.

Άξιον Αγάπης

Χριστίνα Γεωργαλλή είπε...

Κυρία Μαρία, σας έστειλα και e-mail αλλά θα το πω κι εδώ. Αφορά μία δική μου προσπάθεια που απλά θα ήθελα να δω την πορεία της και να νιώσω μία υπερηφάνεια ότι κάνω κάτι. Θα ήθελα όποιος θέλει να επισκεφθεί το μλοκ μου, νομίζω πως έχω κάτι ενδιαφέρον να κάνετε σε σχέση με την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού. Ελπίζω να με στηρίξετε και σας ευχαριστώ. Επίσης έχω κάποια στοιχεία σχετικά με τον σύλλογο "'Αλμα Ζωής" στον οποίο έγινα αρωγό μέλος και προτείνω και για εσάς το ίδιο.

marianaonice είπε...

Παιδιά του ίδιου Θεού κι αυτά δικαιούνται να ζήσουν ανθρώπινα!
Μπράβο που το επισημαίνεις Μαρία!!
Το ξεχνάμε τις περισσότερες φορές!

xaos είπε...

Μαρια μου εδειξες για άλλη μια φορα την ευαισθητη ψυχουλα που εχεις.

Maria Tzirita είπε...

Ηλία καλημέρα σου! Χαίρομαι να σε βλέπω στη γειτονιά μου, σ'ευχαριστώ που δε με ξεχνάς!

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Σοφάκι μου. Για κάθε άνθρωπο μια τέτοια εμπειρία ζωής μοιάζει εφιαλτική, αλλά υπάρχουν κι εκείνοι που μας αποδεικνύουν ότι τελικά ο Θεός μας στέλνει μόνο όσα μπορούμε ν'αντέξουμε, γιατί "τα πάντα εν σοφία εποίησε"... Καλή βδομάδα καλή μου!

Maria Tzirita είπε...

Αθηνά μου, σ'ευχαριστώ γιατί εσύ με προέτρεψες στην ανάρτηση αυτή. Να'σαι καλά, φιλάκια και καλή βδομάδα!

Maria Tzirita είπε...

Χαμομηλάκι, η χαρά και η τιμή ήταν δική μου, πίστεψέ με. Η υπέροχη αυτή φράση ανήκει στην καταξιωμένη συγγραφέα και ψυχολόγο Μάρω Βαμβουνάκη, για την οποία θα μιλήσω στην επόμενή μου ανάρτηση. Ευχαριστώ για όλα, φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Χριστίνα μου γλυκιά, ένα μεγάλο μπράβο για την προσπάθειά σου - αν και νομίζω πως είναι λίγο! Θα το δω σύντομα και θα κάνω κι εγώ ό,τι μπορώ απ'την πλευρά μου. Να'σαι καλά κοριτσάκι μου, μακάρι να υπήρχαν πολλές Χριστίνες σ'αυτόν τον κόσμο...

Maria Tzirita είπε...

Μαριάννα μου, ναι, το ξεχνάμε, γιατί πιστεύουμε πως δε μας αφορά. Μέχρι να μας χτυπήσει την πόρτα. Φιλιά πολλά, καλή βδομάδα!

Maria Tzirita είπε...

Χελώνα μου γλυκιά, μόνο όσοι έχουν την ίδια ευαίσθητη ψυχούλα το καταλαβαίνουν, μια ψυχούλα σαν τη δική σου. Φιλάκια, καλή βδομάδα!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Μαρία!!!
Συγκινητική η ανάρτηση σου. Αυτές τις μέρες έχουμε και μεις εδώ κάτω στην Κύπρο τον Ραδιομαραθώνιο, μια μαραθώνια εκστρατεία προσφοράς και αγάπης στα παιδιά με ειδικές ικανότητες.Ελπίζω και φέτος να τα πάμε πολύ καλά.

Φιλιά
Γιάννα/Κύπρος

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Επιτέλους!
Ναι, δεν υπάρχουν μόνο τα παιδιά που βλέπουμε στις διαφημίσεις!
Υπάρχουν και παιδιά που η ζωή τους έχει φερθεί σκληρά, από τα τόσο μικράτα τους!
Έχουν ακριβώς τις ίδιες ανάγκες,εκτιμούν όμως πολύ περισσότερο, δημιουργούν, χαμογελάνε και μας δίνουν μαθήματα ζωής!
Μπράβο Μαρία μου!
Έχεις προσκλησούλα.
Τα φιλιά μου!
Καλή εβδομάδα καλή μου φίλη!

Ανώνυμος είπε...

Μαρία μου καλημέρα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόση δύναμη και αγάπη μπορείς να πάρεις από αυτά τα μωρά. Ζώντας καθημέρινα με ένα τέτοιο άτομο μου προσφέρει υπομονή και επιμονή και το περίεργο δεν ζητάει τίποτα σε αντάλαγμα. αν του δώσω λίγη ώρα από τον χρόνο μου για εκείνον είναι πολύ σημαντικό. αλλά και για εμένα. Νοίωθεις μιά γαλήνη και αθωότητα πού δεν μπόρεις να συναντήσεις παρά μόνο σε ένα αθώο μωρό.
Φιλιά
Λουίζα/Κύπρος

Maria Tzirita είπε...

Ομπρελίτσα μου, να ξέρεις πως τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά, ειδικά εκείνα που εμείς χαρακτηρίζουμε ως "καθυστερημένα", ζουν πολύ ευτυχισμένα στον κόσμο τους κι ούτε καν συνειδητοποιούν τον οίκτο ή τη φρίκη που εμείς νιώθουμε στο αντίκρυσμά τους. Πάω να δω την προσκλησούλα, σ'ευχαριστώ πολύ! Καλή βδομάδα γλυκιά μου!

Maria Tzirita είπε...

Αγαπημένες μου φίλες Γιάννα και Λουίζα, καταρχήν να σας ευχαριστήσω γι άλλη μια φορά για τη χαρά που μου δώσατε με τη συνάντησή μας στην Κύπρο χθες το απόγευμα! Δε θα πω περισσότερα γι αυτό, γιατί αξίζει ξεχωριστή ανάρτηση...!!! Για τον μαραθώνιο το άκουσα όσο ήμουν εκεί και χάρηκα ιδιαίτερα γι αυτή την πρωτοβουλία. Οι Κύπριοι έχουν αποδείξει ότι είναι πάντα πολύ κοντά στον άνθρωπο και τα προβλήματά του, το είδαμε και σε περιπτώσεις που συμπατριώτες μας εδώ χρειάστηκαν βοήθεια. Μπράβο σας, γι αυτό σας αγαπώ τόσο πολύ!
Φιλιά και στις δυο σας, θα τα πούμε σύντομα!
Υ.Γ. Λουιζάκι, το πήρα το μήνυμα στο κινητό, αλλά ήμουν αεροδρόμιο γι αυτό δεν απάντησα! Thanks!

Ανώνυμος είπε...

Μαρία μου είμαι σίγουρη ότι θα αποδειχθεί η αγάπη του κόσμου για ακόμα μια χρόνια με τον ραδιομαραθώνιο.
όμως εμείς οι πιο φυσιολογικοί άνθρωποι πρέπει ολόχρονα να προσπαθούμε για αυτά τα παιδιά.
Αξίζει πραγμάτικα τον κοπο να σταματήσουμε και να βρούμε λίγο χρόνο να περάσουμε ποιοτικό χρόνο μαζί με αυτά τα παιδιά. Και να μην 3εχνάμε ότι αυτά τα παιδιά νοιώθουν τα πάντα. Δηλάδη αν νοιώσουμε οίκτο για αυτά το νοίωθουν και το καταλαβαίνουν.
Εμένα ο αδελφός μου καταλαβαίνει τα πάντα. Οταν είμαι θυμωμένη στεναχωρημένη χαρούμενη. Και πάντα όταν με αγκαλιάζει είναι λες και τα πάντα διαγράφονται.

Συγνώμη αν σε ζάλισα. αλλά για το συγκεκριμένο θέμα θα μπορούσα να μιλώ ώρες.
Φιλιά
Λουίζα/Κύπρος

Υ.Γ. Μαρία μου σίγουρα θα μιλήσουμε σύντομα. Περιμένουμε και τα σχόλια σου για το βιβλίο.