29 Οκτ 2008

Το Νησί της Victoria Hislop



"Ήταν η έκπληξη της χρονιάς στα εκδοτικά πράγματα της Αγγλίας. Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Το Νησί» έμεινε για καιρό στην πρώτη θέση των πωλήσεων, ξεπερνώντας τα 800.000 αντίτυπα. To 2006 η Βικτόρια Χίσλοπ, που γράφει σε περιοδικά άρθρα με τις περιπέτειές της από τα ταξίδια που πραγματοποιεί μανιωδώς, κέρδισε το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα στα Βρετανικά Βραβεία Βιβλίου, γνωστότερα ως Nibbies, ένας θεσμός που είναι για τη βρετανική βιομηχανία βιβλίου ό,τι είναι τα Όσκαρ για τον αμερικανικό κινηματογράφο. Όλα αυτά με ένα μυθιστόρημα που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα, και μάλιστα όχι σε τουριστικό θέρετρο, αλλά στο νησάκι της Σπιναλόγκα στην Κρήτη, μια αποικία λεπρών μέχρι τα μέσα του περασμένου αιώνα. "

Δημήτρης Αγγελίδης, περιοδικό Έψιλον


Η Βικτόρια Χίσλοπ είναι δημοσιογράφος και συνεργάζεται με τις εφημερίδες Sunday Telegraph και Daily Telegraph, όπως και με το περιοδικό Woman & Home. Ζει στο Κεντ, της Αγγλίας, μαζί με το σύζυγό της και τα δυο παιδιά της. Το Νησί, κυριάρχησε για 24 βδομάδες στο Βρετανικό τοπ 10 και οι πωλήσεις του ξεπέρασαν ήδη τα 850.000 αντίτυπα Τα δικαιώματα του βιβλίου πουλήθηκαν σε 17 χώρες!



Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:

Η Αλέξις λαχταρά να μάθει για παρελθόν της μητέρας της, Σοφίας, που εκείνη τόσα χρόνια έκρυβε. Ξέρει μόνο ότι η μητέρα της μεγάλωσε σ’ ένα μικρό χωριό της Κρήτης προτού φύγει οριστικά για το Λονδίνο. Όταν η Αλέξις αποφασίζει να επισκεφθεί την Κρήτη, η Σοφία της δίνει ένα γράμμα για μια παλιά της φίλη και της υπόσχεται πως απ’ αυτήν θα μάθει την αλήθεια.
Έκπληκτη η Αλέξις, ανακαλύπτει πως η ζωή της οικογένειάς της συνδέεται άμεσα με το μικρό και εγκαταλελειμμένο νησί της Σπιναλόγκας - την πρώην αποικία των λεπρών.
Μαθαίνει την ιστορία της γιαγιάς της και της μητέρας της, όπως και τη διάλυση της οικογένειάς της από την τραγωδία, τον πόλεμο και τα πάθη.


Νομίζω πως όλοι θα έχετε ακούσει για το περιβόητο αυτό βιβλίο και πιθανόν οι περισσότεροι θα το έχετε ήδη διαβάσει. Το διάβασα πρόσφατα κι ομολογώ εντυπωσιάστηκα. Όχι επειδή είναι πολύ καλογραμμένο (που είναι) ή επειδή έχει την τρομερή πλοκή και αγωνία (που δεν έχει) και που εγώ εκτιμώ πολύ σ'ένα μυθιστόρημα. Αλλά εντυπωσιάστηκα επειδή είναι γραμμένο από μια αγγλίδα που σου είναι αδύνατον να πιστέψεις ότι δεν έχει ζήσει όλη της τη ζωή στην Κρήτη!

Χαίρομαι που το διάβασα, γιατί έμαθα πράγματα που δεν ήξερα για την εποχή εκείνη και την ιστορία της Σπιναλόγκα, την οποία μάλιστα έχω επισκεφτεί. Πολύ διαφωτιστικά τα όσα μας μαθαίνει η συγγραφέας γι αυτή την αρρώστια, τη λέπρα, γύρω από την οποία υπάρχει τεράστια προκατάληψη ακόμα και στις μέρες μας. Οι περιγραφές της ακριβείς, λεπτομερείς, η γραφή της απλή αλλά και γλαφυρή, σίγουρα είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται μ'ενδιαφέρον, πατά τις 500 σελίδες του!

Παραδέχομαι πως ίσως είναι πιο ενδιαφέρον για τους Βρετανούς ή τους άλλους λαούς, παρά τους έλληνες κι αυτό γιατί το βιβλίο περιέχει λεπτομερείς περιγραφές ελληνικού γάμου, κηδείας και διάφορων ελληνικών εθίμων, τα οποία εμάς μας είναι πολύ γνωστά αλλά σαφώς εντυπωσιάζουν τους ξένους. Σε ορισμένα σημεία με κούρασε η αναλυτική περιγραφή και θα προτιμούσα περισσότερους διαλόγους και "ζωντάνια".

Όπως και να'χει το βιβλίο μου άρεσε, διαφορετικά δε θα το παρουσίαζα εδώ. Με απογοήτευσε λίγο το τέλος του, που το περίμενα πιο συγκλονιστικό, σε γενικές γραμμές όμως θα έλεγα πως είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε.


Απόσπασμα:
Πλάκα, Κρήτη, 1953

Μια ψυχρή ριπή ανέμου διέσχισε τα στενά δρομάκια της Πλάκας και η παγωνιά του φθινοπωρινού αέρα αγκάλιασε τη γυναίκα, παραλύοντας το κορμί και το νου της, προκαλώντας της ένα μούδιασμα που σχεδόν εκμηδένισε τις αισθήσεις της, αλλά δε μπορούσε να κάνει τίποτα για να της απαλύνει τη θλίψη. Καθώς περπατούσε με δυσκολία τα τελευταία λίγα μέτρα μέχρι την αποβάθρα, έγειρε βαριά στον πατέρα της. Το βάδισμά της έμοιαζε με ταλαιπωρημένης γριάς, που κάθε βήμα τής προκαλεί διαπεραστικό πόνο. Αλλά ο δικός της πόνος δεν ήταν σωματικός. Το κορμί της ήταν τόσο δυνατό όσο και οποιασδήποτε νεαρής γυναίκας που έχει περάσει τη ζωή της αναπνέοντας τον καθαρό κρητικό αέρα, η επιδερμίδα της τόσο νεανική και τα μάτια της τόσο έντονα καστανά και λαμπερά όσο κι εκείνα οποιουδήποτε κοριτσιού πάνω σε αυτό το νησί.
Η μικρή βάρκα, φορτωμένη άτακτα με μπόγους που είχαν περίεργο σχήμα και ήταν δεμένοι με σκοινί, χόρευε στο θαλασσινό νερό. Ο ηλικιωμένος άντρας, σκυφτός, ανέβηκε πάνω της αργά, και προσπαθώντας με το ένα χέρι του να κρατιέται σφιχτά από την κουπαστή, άπλωσε το άλλο για να βοηθήσει την κόρη του. Μόλις εκείνη επιβιβάστηκε με ασφάλεια, την τύλιξε προστατευτικά με μια κουβέρτα για να την προφυλάξει από τα στοιχεία της φύσης. Τότε, η μόνη ορατή ένδειξη ότι το κορίτσι δεν αποτελούσε απλώς μέρος του φορτίου ήταν οι μακριές, μαύρες πλεξούδες των μαλλιών του, που τινάζονταν εδώ κι εκεί απ'τον αέρα. Ο άντρας έλυσε ποροσεχτικά τον κάβο - δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο να ειπωθεί ή να γίνει - και το ταξίδι τους άρχισε. Δεν ήταν η αρχή μιας σύντομης διαδρομής για την παράδοση προμηθειών. Ήταν η αρχή ενός ταξιδιού χωρίς επιστροφή, με προορισμό το ξεκίνημα μιας καινούργιας ζωής. Μια ζωής σε αποικία λεπρών. Της ζωής στη Σπιναλόγκα.

43 σχόλια:

Σπύρος είπε...

Γεια σου Μαράκι!!
Το Νησί είναι ενα απο τα αγαπημένα μου βιβλία! Τη Δευτέρα αγόρασα το δεύτερο βιβλίο της Hislop! Έχει τίτλο The return..., "ο γυρισμός" και ανυπομονώ να το ξεκινήσω!!!!
Φιλιά πολλά!!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Σπύρο! Άντε,και στα δικά μου...!!! Να είσαι καλά, φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Καλό απόγευμα εύχομαι σε όλους σας. Το βιβλιο το αγόρασα πέρσυ (2007) στην Κρήτη που είχαμε πάει για διακοπές γιατί έκανε ....πάταγο και το διάβασα όταν επιστρέψαμε. Το διάβασα και το βρήκα ....ενδιαφέρον. Συμφωνώ και γω με την Μαρία για το τέλος του βιβλίου. Με ενθουσίασε η παραστατική και γεμάτη χρώματα περιγραφή της Σπιναλόγκας. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε.

Γιάννα/Κύπρος

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Το έχει διαβάσει η κόρη μου ανα δεν κάνω λάθος και της άρεσε πολύ.Δυστυχώς αυτό το καιρό δεν ευκαιρώ να διαβάσω κάτι..

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

πραγματικά είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο τόσο για τα ιστορικά στοιχεία που έχει όσο και για την ιστοριά. μου γέμισε τις διακοπές και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους να το διαβάσουν

Artanis είπε...

Δεν το έχω διαβάσει(επειδή γενικώς δεν διαβάζω)...Πέρυσι όμως που ήμουν Κρήτη, είδα απίστευτα μεγάλο αριθμό Άγγλων τουριστών, που πήγαιναν στην Σπιναλόγκα, με το βιβλίο αναχείρας...
Πάντως οι ντόπιοι στην Πλάκα, απέναντι από το νησί, έχουν τις αντιρρήσεις τους με ορισμένα σημεία του βιβλίου...

eirini είπε...

Μαράκι μου το έχω διαβάσει και ένα μόνο θα πω...απίστευτο!!!!!!
Είναι από τα καλύτερα βιβλία που έχω πάρει, πολύ όμορφη και συγκινητική ιστορία καθώς και τέλεια γραφή.
Όσοι δεν το έχουν διαβάσει... να σπεύσουν!
Ένα πολύ γλυκό φιλί από μένα για σένα!

Aspa είπε...

Μαρία μου, εύχομαι το επόμενο βιβλίο σου να ξεπεράσει τα 850.000 αντίτυπα... Το Νησί θα το διαβάσω! Καλό σου βράδυ…

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Μαράκι μου σ ευχαριστώ για τις προτάσεις σου ,ενδιαφέρον βιβλίο φαίνεται, αλλά τώρα , με το PC, που να φτάσει ο χρόνος μου για ζωγραφική, φωτογραφία και διάβασμα !!! Πρέπει να αφήσω λίγο το σερφάρισμα, ειδάλλως δεν βλέπω να κάνω τίποτα άλλο !! Τι κόλλημα!! Καμιά ιδέα να ξεκολλήσω , έχεις????
Έχω αφήσει στην μέση "την Γη των Λησμονημένων" και δεν προβλέπω να την τελειώνω!
φιλάκια

"ζαχαρούλα.." είπε...

από τα πιο ωραία βιβλία που έχω διαβάσει!!!!

έμαθα όσα δεν ήξερα.. συγκινήθηκα αρκετά!!

φιλάκια Μαράκι!!!!!!!!

Sophia Kollia είπε...

Μαράκι καλώς ήλθες. Μακάρι να πάνε όλα τα βιβλία καλά. Τόσο κόπο κάνουν να τα γράψουν.
καληνύχτα

Theogr ο κηπουρός είπε...

Το διάβασα στο αυθημερόν ταξίδι που έκανα πρόσφατα στην Τήνο. Πραγματικά είναι καταπληκτικό. Μήπως να το προτείναμε και στο Ταξιδεύοντας;

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Κάτι μου θυμίζει νομίζω, δεν είμαι σίγουρη, είναι και το αλτσχαιμερ βλέπεις...
φιλί καλή μου

Ανώνυμος είπε...

Τζιριτάκι τι κάνεις ξανθούλα μου; Μου έλειψες βρε κάθαρμα. Το βιβλίο τέλειο, πραγματικά σε μαθαίνει συγκλονιστικά πράγματα. Οι αναρτήσεις σου υπέροχες. Η μια καλύτερη από την άλλη. Πες μας κι άλλα να μαθαίνουμε. Ενας ολόκληρος γλυκός κόσμος κρύβεται στην μοναξιά που απαιτεί η συγγραφή ενός βιβλίου και με πόση λαχτάρα έρχεται η αποδοχή!

VAD είπε...

Μαρία μου,δε διάβασα το βιβλίο,ομως διάβασα μια παρουσίαση που συμφωνεί με τη δική σου μικρή ένσταση,έγραφε ότι το βιβλίο δε διεκδικεί λογοτεχνικές δάφνες,προσθέτοντας ότι η συγγραφέας ακολουθεί πρακτική μπεστ-σελερίστικη.

Καλημέρα 'ολη μέρα...

Ανώνυμος είπε...

AN ΚΑΙ προτιμω τους Ελληνες συγγραφεις(εκτος απο τηνΙζαμπελ Αλιεντε και την Ροζαμουν Πιλτσερ) θα ειναι στα υπ οψιν...φαινεται να εχει ενα ενδιαφερον

witchofdaffodils είπε...

Mαρία,
το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, τα τελευταία χρόνια ζορίζομαι να διαλέξω λογοτεχνία...

Παρόλα αυτά, λόγω της αναφοράς στη Σπιναλόγκα, είναι μια εκλυστική πρόταση.

Καλημέρα :)

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Σπύρο! Δεν ήξερα ότι είχε και δεύτερο, αλλά δεν είμαι και σίγουρη ότι θα το διαβάσω. Το συγκεκριμένο το προτείνω περισσότερο από ιστορικής απόψεως, επειδή αφορά τη χώρα μας. Κατά τ'άλλα θυμίζει βίπερ αμερικάνικο (ή εγγλέζικο) και δεν είναι του γούστου μου. Φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Γιάννα μου, χαίρομαι που συμφωνούμε! Μόλις τελειώσω αυτό που διαβάζω τώρα, θα διαβάσω αυτό που μου χάρισες - δεν το έχω ξεχάσει! Φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Αχτιδούλα μου, δεν πειράζει, αφού δεν έχεις πολύ χρόνο να διαβάζεις μόνο τα δικά μας, τα ελληνικά! Φιλάκια και καλημέρες!

Maria Tzirita είπε...

Κλωστούλα ναι, θα συμφωνήσω ότι από ιστορικής πλευράς έχει μεγαλύτερη αξία ως βιβλίο. Φιλάκια καλή μου!

Maria Tzirita είπε...

Artanis, οι ντόπιοι στην Πλάκα απέναντι δε θα έπρεπε να έχουν καμιά αντίρρηση, γιατί βγήκαν πολύ κερδισμένοι απ'αυτό το βιβλίο! Να'σαι καλά, φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Ειρήνη μου χαίρομαι που το απόλαυσες, φαίνεται πως είσαι από τους εύκολους αναγνώστες! Καλημέρα σου και φιλί γλυκό!

Maria Tzirita είπε...

Άσπα μου, τι ευχή ήταν αυτή παιδάκι μου!!!! Να'σαι καλά, σ'ευχαριστώ, δεν είναι για τα ελληνικά δεδομένα αυτά τα νούμερα, αλλά η αγάπη σου με συγκινεί! Φιλιά καλή μου!

Maria Tzirita είπε...

Αθηνά μου, τι να σου πω κι εγώ; Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων. Προσωπικά όταν αφήνω βιβλίο στη μέση και λέω πως δε βρίσκω χρόνο να το τελειώσω, σημαίνει πως δε με τραβάει πραγματικά. Αν ένα βιβλίο με τραβήξει, παρατάω τα πάντα για να το διαβάσω! Δυστυχώς δε συμβαίνει με πολλά. Καλή σου μέρα φιλενάδα πολυάσχολη!

Maria Tzirita είπε...

Φιλάκια και σε σένα Ζαχαρένια μου ευσυγκίνητη!

Maria Tzirita είπε...

Σοφάκι μου καλημέρα! Μακάρι να διαβάζουν περισσότερα βιβλία οι έλληνες και μάλιστα βιβλία που ν'αξίζουν - θα συμφωνήσω. Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Θοδωρή ναι, θα το βάλω κι εκεί, μαζί με τις άλλες βιβλιοπαρουσιάσεις. Ευχαριστώ, καλημερούδια!

Maria Tzirita είπε...

Ξυπολυτούλα, έχει γίνει πολύς ντόρος μ'αυτό το βιβλίο, σίγουρα κάπου θα το πήρε το μάτι σου! Φιλιά ξεχασιάρα μου!

Maria Tzirita είπε...

Ελευθερία μου κι εσύ μου έλειψες! Έχω καιρό να περάσω κι από σένα, είναι αλήθεια. Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και πολύ σωστό αυτό που είπες για τη συγγραφή ενός βιβλίου. Σε γλυκοφιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Vad, το best seller αυτό καθ'αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Για να πουλάει σημαίνει ότι αρέσει. Ας το θέσουμε διαφορετικά, όπως το είπα και παραπάνω, ότι θυμίζει άρλεκιν χωρίς βαθύτερα νοήματα, αμερικάνικης κουλτούρας περισσότερο, που δεν ταιριάζει στη δική μας κουλτούρα. Βέβαια για τους συγγραφείς του είδους μια χαρά είναι, αφού οι περισσότεροι είναι πάμπλουτοι πουλώντας τέτοια βιβλία! Καλή σου μέρα!

Maria Tzirita είπε...

Παπαρούνα, ταιριάζουν τα γούστα μας στους συγγραφείς απ'ότι βλέπω! Κι εγώ πάλι πιστεύω ότι οι έλληνες μας πάνε καλύτερα, όπως και να'χει. Αν το διαβάσεις πάντως, πες μου τη γνωμη σου. Καλημέρα και φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Μαγισσούλα μου, αν έχεις διάθεση να διαβάζεις, υπάρχουν πολλές καλές προτάσεις να επιλέξεις. Ρίξε και μια ματιά στο ιστολόγιο της Λένας Μαντά, την έχω εδώ δίπλα σοτυς ομότεχνους, έχει πολλές καλές προτάσεις για βιβλία για όλα τα γούστα! Φιλάκια κοριτσάκι μου!

"ζαχαρούλα.." είπε...

εμένα πάλι αυτός ο διαχωρισμός Ελλήνων και ξένων συγγραφέων , με "ενοχλεί"... τι σημαίνει να διαβάζεις τα δικά μας , τα ελληνικά? ή διαβάζεις ένα καλό βιβλίο ή όχι!!!! σημασία έχει ποιος το γράφει ή το βιβλίο????

και ρωτάω , γιατί ξέρω Μαράκι, ότι δεν θα με παρεξηγήσεις... αλλά είδα σε πολλά απαντητικά σου σχόλια.. αυτόν τον διαχωρισμό!!!!!

Maria Tzirita είπε...

Να σου εξηγήσω φιλενάδα. Καταρχήν, στηρίζουμε την ελληνική λογοτεχνία με το ίδιο σκεπτικό ότι στηρίζουμε τα ελληνικά προϊόντα! Συμφωνώ ότι τα καλά βιβλία πρέπει να διαβάζονται, αλλά αυτό που επισύμανα είναι ότι τα περισσότερα ξένα δεν ταιριάζουν τόσο στη δική μας κουλτούρα και αναφέρθηκα στα "βιπερίστικα", που εμένα τουλάχιστον δε με καλύπτουν σε τίποτα. Σέβομαι και αυτούς που τα γράφουν και αυτούς που τα διαβάζουν κι εκφράζω καθαρά την προσωπική μου άποψη και προτίμηση. Αν δεις στους συνδέσμους μου, θα διαπιστώσεις τον απέραντο θαυμασμό μου για την Αλιέντε και τον Κοέλο. Οι ξένοι συγγραφείς στους οποίους υποκλίνομαι είναι λίγοι δυστυχώς.
Κι εννοείται ότι ποτέ δεν παρεξηγώ κανέναν, πόσο μάλλον εσένα, την αγαπημένη μου!

Ανώνυμος είπε...

Πόσο ζηλεύω όταν βλέπω τέτοιες προτάσεις για όμορφα βιβλία τα οποία ακόμα δεν διάβασα... Μακάρι να είχαμε χρόνο να διαβάζαμε όλη μέρα... Σίγουρα θα το διαβάσω. (Και ο κατάλογος με τα "προσεχώς" μεγαλώνει επικίνδυνα όπως κατάλαβες Μαρία μου!)

Kaveiros είπε...

Θα το έχω υπόψη μου!!!

Artanis είπε...

Καλή μου, οι απέναντι, πάντα κερδισμένοι ήταν , όχι τώρα μόνο!!!
Άσε, τους ξέρω καλά...
Απλά αισθάνθηκαν πως θίγονταν σε μερικά σημεία...

Άσχετο: Δεν ξέρω αν παίζεις μπλογκοπάιχνιδα, αλλά εγω είπα να σε καλέσω...
Πιστεύω θα σου αρέσει πολύ αυτό το παιχνίδι...
Καλό βράδυ...

clementine είπε...

καλημέρα και από μένα.....
Το νησί μου άρεσε πάαααρα πολύ, άσχετα αν μερικοί θέλησαν να το υποβιβάσουν!! Έχουμε ξαναπεί ότι το να σου αρέσει ενα βιβλίο είναι καθαρά υποκειμενικό.... Εχεις δίκιο για το τέλος, όμως γενικά σε ταξιδεύει σε μια εποχή και σ΄ένα μέρος που, κακά τα ψέματα, θέλουμε να ξεχάσουμε.
φιλάκια Μαράκι μου και καλό Σ/Κ

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Μαρία μου,

το νησί παραλίγο θα το αγόραζα το καλοκαίρι,όμως αφού δε συνέβη το έχω στο νου για τα Χριστούγεννα. Για τους λόγους που αναφέρεις!
Να είσαι καλά φιλενάδα,
περιμένουμε όμως με αγωνία και το δικό σου...
Τα φιλιά μου!
Καλό σ-κ!

Dimitra Andritsiou είπε...

Το διάβασα το βιβλίο πέρυσι Μαρία. Έπεσε πάνω μου από το ράφι ενός βιβλιοπωλείου κι εγώ που πάντα αυτό το θεωρώ καλό σημάδι, το αγόρασα.
Το ρούφηξα σε ένα βράδυ. Το πρωί με βρήκε με πρησμένα μάτια και με ανοιχτή την καρδιά. Μου θύμισε αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ. Η αγάπη είναι το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο. Όχι ο έρωτας.. η αγάπη!

Ούτε κι εγώ μπορούσα να πιστέψω πως η συγγραφέας δεν έχει καμία σχέση με την Κρήτη. Νόμιζα πως ζούσε εκεί.

Maria Kat είπε...

Απίστευτο βιβλίο πραγματικά
φοβερό!!!! Το ξέσκισα περσυ και θέλω να πάρω και το καινούριο της.
Φιλάκια

iLiAs είπε...

..πριν μερικες μερες ημουν εκει στην Πλάκα και στη Σπιναλογκα..για οποιον εχει διαβασει το βιβλιο, ανατριχιαζει εκει περα.