6 Ιαν 2009

Σεφέρης - πάντα διαχρονικός!

Βρισκόμαστε σ’ένα σταυροδρόμι. Δεν ήμασταν ποτέ απομονωμένοι. Μείναμε πάντα ανοιχτοί σ’όλα τα ρεύματα – Ανατολή και Δύση και τ’αφομοιώναμε θαυμάσια τις ώρες που λειτουργούσαμε σαν εύρωστος οργανισμός. (.........)
Συνταραζόμαστε κι εμείς, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, από διαδοχικές κρίσεις, αποκαλυπτικές εφευρέσεις και φόβους, που δεν αφήνουν τον ανθρώπινο νου να ηρεμήσει – σαν την καλαμιά στον κάμπο. Μπροστά σ’αυτά, τι μας μένει για να βαστάξουμε αν απαρνηθούμε τον εαυτό μας; Δε μένω τυφλός στα ψεγάδια μας, αλλά έχω την ιδιοτροπία να πιστεύω στον εαυτό μας; Σας παρακαλώ νε με συγχωρήσετε που μνημονεύω εδώ προσωπικές εμπειρίες – δεν έχω άλλο πειραματόζωο από εμένα. Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοούμενου, αλλά η πίστη κι η προσήλωσή μου σ’έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων. Στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχυρο στ’αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάζουν.

(......................)

Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση, που την ακούμε κάποτε ψυχρά και μας φαίνεται υπόδικη. Αλήθεια, υπάρχουν ροπές που νομίζουν πως η παράδοση μας στρέφει σε έργα παρωχημένα και ανθρώπους παρωχημένους. Πως είναι ένα πράγμα τελειωμένο και άχρηστο για τις σημερινές μας ανάγκες. Πως δε μπορεί να βοηθήσει σε τίποτε τον σημερινό τεχνοκρατικό άνθρωπο που γνώρισε φρικτούς πολέμους και φριχτότερα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Αυτόν τον άνθρωπο που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην κατάσταση του θηρίου και την κατάσταση του ανδροειδούς. Η παράδοση είναι λοιπόν ένα περιττό βάρος που πρέπει να εξοβελιστεί. Μου φαίνεται πως αυτές οι ροπές εκπορεύονται από την σύγχρονη απελπισία για την αξία του ανθρώπου. Είναι τα συμπτώματα ενός πανικού, που εν ονόματι του ανθρώπου τείνουν να κατακερματίσουν την ψυχή του ανθρώπου.
Όμως, τι απομένει αν βγάλουμε από τη μέση τον άνθρωπο;....

Γ. Σεφέρη, Δοκιμές, τ.2, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1974, σς. 175-177

44 σχόλια:

Μίλτος Γήτας είπε...

Σεφέρης... Μοναδικός, επίκαιρος και αγαπημένος. Μαρία μου συνέχισε να σηκώνεις όμορφα πράγματα στο blog σου...μακάρι η χρονιά να είναι άκρως ποιητική!!!

eirini είπε...

Ότι γράφει, συμβαίνει σήμερα! Αλίμονο αν ξεχάσουμε τις παραδόσεις μας...
Καλησπέρα Μαρία μου!

Sophia Kollia είπε...

Ποιητική και όμορφη διαδικτυακή χρονιά, με παράδοση και το βλέμμα στο μέλλον.
καληνύχτα

Maria Tzirita είπε...

Μίλτο μου καλή χρονιά, δεν τα έχουμε πει! Πολύ ποιητική τη βλέπω αυτή τη χρονιά, μου κόλλησες το μικρόβιο! Αν σου πω τι ποιήματα έχω γράψει το τελευταίο διάστημα, θ'αρχίσεις να με βλέπεις ανταγωνιστικά! Είναι πολύ προσωπικά όμως, δεν ειναι για δημοσίευση... Σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου, σε φιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Ειρηνούλα μου, έτσι είναι. Το βρήκα τρομερά επίκαιρο το συγκεκριμένο κείμενο και νομίζω πως είναι παρηγοριά για όλους μας, ειδικά σε επίπεδο κοινωνίας. Πολλά φιλιά καλή μου!

Maria Tzirita είπε...

Καληνύχτα από τώρα Σοφάκι μου; Μη μας τρελαίνεις! Φιλάκια πολλά!

VAD είπε...

Aπό την παράδοση κρατάμε απαραιτήτως ό,τι ταιριάζει στην εποχή μας και εκει επάνω πατάμε και δημιουργούμε,αυτό κάνει κι ο Σεφέρης.
Δε θα μπορούσαμε βεβαίως στο όνομα της παράδοσης να φοράμε ακόμα φουστανέλες!

Ανώνυμος είπε...

Φιλενάδα σε χαιρετώ!!!
Εγώ πιστεύω πως η παράδοση ενός λαού αποτελεί το παρελθών , το παρών και το μέλλον του.

Φιλιά
Γιάννα

Ανώνυμος είπε...

" άνθρωπος έχει ρίζες κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάζουν".
-----------------------------------
Ειδικά οι άνθρωποι που εκδιώχνονται με τη βία από τον τόπο τους, νομίζω ότι δεν συνέρχονται ποτέ.
Και οι απόγονοί τους, που δεν γνώρισαν "ρίζες", πάντα θα νιώθουν ότι δεν ανήκουν πουθενά.
Καλησπέρα Μαρία μου :)

Aspa είπε...

Πω,πω, πράγματι, θα μπορούσε να έχει γραφτεί σήμερα… Καλά που έκανες και μας το θύμισες… Καλό βράδυ Μαρία μου…

zeidoron dtsoukas είπε...

Μαρια μου καλησπερα.Των Θεοφανειων σημερα και μας πετας στα βαθια!"...τις ωρες που λειτουργουσαμε σαν ευρωστος οργανισμος..." και "...τα συμπτωματα ενος πανικου,που εν ονοματι του ανθρωπου τεινουν να κατακερματισουν την ψυχη του ανθρωπου...".Παντα μπροστα σ'ενα ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ.
Η διαφορα εσας των λογοτεχνων απο εμας τους απλους γραφιαδες ειναι η διαχρονικοτητα και η στοχευση στην καρδια.
Ο μεγαλος Σεφερης επισης εχει γραψει στο "Χειρογραφο οκτωβρης του 68",δηλαδη μεσα στη χουντα,τα εξης συγκλονιστικα:"Ελλας-Πυρ!Ελληνων-Πυρ!Χριστιανων-Πυρ!Τρεις λεξεις νεκρες.Γιατι τις σκοτωσατε;"Ποσο επικαιρα ειναι καποια γραπτα!Μαρια σε κουρασα αλλα,αν εχεις λιγο χρονο πατα στο google "SKEFTOMASTEELLHNIKA.GR:ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ".
Προς θεου μην κανεις συγκριση με το Σεφερη,θα ειναι ιεροσυλια.

ΕΛΕΝΑ είπε...

Η λέξη ξεριζωμός ακούγεται άσχημα, έτσι δεν είναι?? Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι λέξη που πονάει.
Ξεριζωμός είναι να σε αποκόπτουν βίαια από τις ρίζες σου, από τις παραδόσεις σου. Κι αυτό πονάει πραγματικά πολύ.
Κανείς δεν αρνείται την πρόοδο, με όλα τα θετικά και τα αρνητικά της. Ομως τι μένει αν αρνηθούμε τις ρίζες μας??

marianaonice είπε...

Πρώτος ο Σεφέρης!
Και ναι πάντα επίκαιρος!
Συμφωνώ απόλυτα!

Καλή χρονιά!
Χρόνια Πολλά Μαρία!!

Mariela είπε...

....τίποτα δεν μένει μάλλον!
Μεγάλος ο Σεφέρης ες αεί!
Καλή χρονιά Τζιριτάκι, να είσαι πάντα καλά!

Ανώνυμος είπε...

ΣΕΦΕΡΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ!!!ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ!!
ΚΑΙ ΣΥ ΠΑΝΤΑ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΡΙΑ...

Maria Tzirita είπε...

Vad αγαπημένε, σίγουρα ούτε ο Σεφέρης εννοούσε κάτι τέτοιο! Καλημέρα σου!

Maria Tzirita είπε...

Γιάννα μου, σου στέλνω κι από δω χίλιες ευχές για τη γιορτή σου, να είσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι την όμορφη οικογένειά σου! Και να κρατάτε πάντα καλά τις παραδόσεις! Πολά πολλά φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Λίλιθ μου έχεις απόλυτο δίκιο. Το έχουμε δει πολλές φορές να συμβαίνει, δυστυχώς. Να'σαι καλά, καλημέρα γλυκιά!

Maria Tzirita είπε...

Άσπα μου, γι αυτό το επέλεξα, είναι απόλυτα εφαρμόσιμο σήμερα. Καλημέρα και φιλάκια!

Maria Tzirita είπε...

Δημήτρη καλημέρα, σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου, και βέβαια θα το κοιτάξω το λινκ που έστειλες. Όσο για το διαχωρισμό που έκανες, σε διαβεβαιώ ότι κι εγώ στους γραφιάδες συγκαταλέγομαι! Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Έλενά μου, ακριβώς αυτό. Οι ρίζες είναι η φύση μας, ο ίδιος ο άνθρωπος. Κι όπως λέει κι ο Σεφέρης, τι μένει αν βγάλουμε απ'τη μέση τον άνθρωπο; Χίλια φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Μαριαννάκι μου σ'ευχαριστώ! Να είσαι πάντα καλά, φιλάκια!

Maria Tzirita είπε...

Μαριέλα μου, ο Σεφέρης και τόσοι άλλοι αποτελούν για μας την παράδοση. Κι εσύ να'σαι καλά και να έχεις μια καλή χρονιά με όμορφες δημιουργίες! Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Παπαρούνα μου, με σεβασμό στην παράδοση και στη ζωή και στις αναρτήσεις μου! Καλημέρα και πολλά γλυκά φιλιά!

Adamantia είπε...

Kαλημερα Μαρακι, πηραμε τη ζωη μας λαθος. Και δεν αλλαξαμε ουτε ζωη ουτε μυαλα δυστυχως ορισμενοι..
Σε φιλω!

Maria Tzirita είπε...

Αχ Αδαμαντία μου, ας μαθαίναμε τουλάχιστον από τα λάθη μας, πόσο δίκιο έχεις! Σε φιλώ κι εγώ!

akrat είπε...

καλή χρονιά...
εχτές το βράδυ είχα με τον κολλητό μου φίλο αυτή την κουβέντα...
πόσο σημαντικές επιβαιβεώσεις πήρα από αυτό το κείμενο....

Maria Tzirita είπε...

Akrst, χαίρομαι πολύ που βοήθησα με τον τρόπο μου. Και χαίρομαι πάντα όταν σε βλέπω στη γειτονιά μου! Να'σαι καλά, καλημέρα!

Kaveiros είπε...

Κάτι μου θυμίζει....

ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ ΑΥΤΖΗΣ είπε...

Σεφέρης... ο ποιητής! ο άνθρωπος! Πόσο ταιριάζει η ποίησή του στις μέρες!
Επίτρεψέ μου να θυμηθώ τα λόγια ενός άλλου σημαντικού για μένα ανθρώπου, έλεγε:
"Σεριανίζοντας με το χθες δε φοβάμαι να αντικρίσω το αύριο..."

Ανώνυμος είπε...

Γι' αυτό οι μεγ΄λαοι της λογοτεχνίας είναι μεγάλοι. Το διαχρονικό είναι πάντα εκεί να χαράξει οδούς, να εμπνεύσει. Καλησπέρα, Μαρία!

Leviathan είπε...

pragmatika latremenos!!kalispera!!!

Maria Tzirita είπε...

Τι σου θυμίζει Κάβειρε; Καλημέρα!

Maria Tzirita είπε...

Μερκούρη σε καλημερίζω και σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου. Δάσκαλος ο Σεφέρης κι άλλοι τόσοι σπουδαίοι, οδηγοί μας. Να'σαι καλά!

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Νίκο μου! Το ξέρεις καλά εσύ αυτό, είμαι σίγουρη.Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Λεβιάθαν! Χαίρομαι να βλέπω νέα παιδιά ν'αγαπούν τους κλασσικούς, μπράβο σου!

καλημέρα είπε...

καλημέρα Μαρία!
Ήθελα από μέρες να σου γράψω, μια το ένα μια το άλλο δεν πρόλαβα. Θα είμαι εκτός θέματος της συγκεκριμένης σου ανάρτησης, συγγνώμη για αυτό.
Λοιπόν, μες στις γιορτές, ήθελα να διαβάσω το βιβλιο σου. Ένα βράδυ αργά, κουρασμένη, λέω, τουλάχιστον ένα κεφάλαιο τώρα και συνεχίζω αύριο. Ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Ξέχασα και την κούραση και όλα. Κλαιγοντας με λυγμούς το τελείωσα. Με συγκίνησες πολύ. Και τα δάκρυα ήταν λυτρωτικά, από εκείνα που όλοι έχουμε ανάγκη. Πάρα πολύ σε ευχαριστώ.
Χάρηκα πολύ που γνωριστήκαμε- σήμερα το έλεγα και στην εκπομπή- και σίγουρα θα τα λέμε.
Σε φιλώ
Α.

faraona είπε...

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ
ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΣ
ΜΕΓΑΣ
ΟΛΑ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ!!!



ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ

island είπε...

Διαχρονικός.

Αν βγάλουμε από τη μέση τον άνθρωπο μένει η γης για τους άλλους ανθρώπους.\

Καλώς σε βρήκα και καλή χρονιά

Maria Tzirita είπε...

Αναστασία μου, θ'ακουστεί παράξενο να πω ότι χάρηκα που πλάνταξες στο κλάμα, όμως πράγματι χάρηκα! Γιατί σε άγγιξε το βιβλίο μου, γιατί ταξίδεψες μαζί μου στη ζωή του Στέλιου και τίμησες κι εσύ τη μνήμη του μ'αυτόν τον τρόπο. Χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και την υποστήριξή σου, ελπίζω σύντομα να τα πούμε κι απ'την εκπομπή σου. Πολλά πολλά φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Φαραωνάκι μου, ΜΕΓΑΣ, όπως το είπες! Σε γλυκοφιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Island, καλώς όρισες, ελπίζω να μπήκες με το δεξί! Χαίρομαι να υποδέχομαι νέους φίλους, ελπίζω να σε βλέπω συχνά στο μπλογκόσπιτό μου. Φιλιά!

maxforeigner είπε...

Καλημέρα. Ψάχνοντας ανακαλύπτει κανείς ...διαμάντια, όπως είναι αυτή η ιστοσελίδα !
- Πολύ ΜΕΓΑΛΟΣ βέβαια ο Σεφέρης! Διαβάζοντας τη βιογραφία του, (Ρόντρικ Μπήτον, ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, Περιμένοντας τον Άγγελο) γνώρισα τον ΑΝΘΡΩΠΟ Σεφέρη....
- Με τη πρώτη ευκαιρία θα προμηθευτώ το βιβλίο σου, φαίνεται εξαιρετικό.

Maria Tzirita είπε...

Mike, σε καλημερίζω και σ'ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου και το όμορφο σχόλιό σου. Θα περιμένω τα σχόλιά σου για το βιβλίο μου! Κι ελπίζω να σε βλέπω συχνά εδώ στο ιστολόγιό μου. Και πάλι ευχαριστώ!