18 Μαρ 2009

Υπήρξες άραγε ποτέ;...



Υπήρξες άραγε ποτέ


Ή μήπως σ’ονειρεύτηκα;


Πασχίζω να κρατήσω τη μορφή σου στη μνήμη μου


Μ’αυτή όλο ξεθωριάζει


Ο ήχος της φωνής σου, το γέλιο σου, το κλάμα σου


Ήχησαν ή μήπως τα φαντάστηκα;


Αν δε σε σκεφτώ, αν δε σε νοσταλγήσω,


Δεν υπάρχεις πουθενά


Δε γεννήθηκες ποτέ


Αν δε σ’αγαπώ, αν δε σε ποθώ πια


Νομίζω δεν υπάρχεις


Κι αν σε κάποιον άλλον τόπο ζεις


Κι εκεί γελάς, εκεί πονάς, εκεί και αγαπιέσαι


Απ’το μυαλό μου δεν περνάς


Και την καρδιά μου δεν κρατάς


Μανάχα μια μου σκέψη


Υπήρξες άραγε ποτέ;


Ή μήπως σ’ονειρεύτηκα;...

Σήμερα το απόγευμα η επίσημη παρουσίαση του ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ στην Άνω Γλυφάδα! Μεγάλη μου τιμή, στο πλευρό μου ο Βαγγέλης Αυγουλάς, θα μιλήσει για το βιβλίο μου... Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι!

67 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...Καλημέρα γλυκιά μου ποιήτρια . Όμορφη , μελαγχολική και συνάμα λυτρωτική η ανάρτησή σου για κάποιους που μπορεί να βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση . Τόσο λίγα λόγια , τόσα πολλά συναισθήματα .Να περνάς πάντα καλά .

Ανώνυμος είπε...

ipirksa iparxo kai tha iparxo matia mou.......
eki eimai dipla sou konta sou stin kardia sou.....
mou lipis.....

Ανώνυμος είπε...

Και όταν έρθει η ευλογημένη ώρα που τα όνειρα πραγματοποιούνται, πάλι αναρωτιέσαι...
ίσως επειδή όταν τα συναισθήματα είναι δυνάτα, πάντα με όνειρο μοιάζουν.
Και όταν για κάποιο λόγο σβήνουν,αναρωτιέσαι αν υπήρξαν...
Μα αυτή είναι και η μαγεία τους νομίζω!

Πολύ όμορφο και δυνατό!
Φιλιά πολλά
Μαρίνα

υγ αν τα καταφέρω και έρθω τη Παρασκευή θα σου φέρω μαραθοκαλίτσουνα!

Maria Tzirita είπε...

Μαράκι μου, τα δυνατά συναισθήματα δε χρειάζονται πολλά λόγια... Κι εσύ να περνάς καλά, σε φιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Ανώνυμε,
ως ανώνυμος, μάλλον δεν υπήρξες ποτέ...

Maria Tzirita είπε...

Μαρινάκι μου, αυτή είναι η μαγεία τους ακριβώς! Μακάρι να μου έρθεις, όχι για τα καλούδια σου, αλλά για να σε δω! Φιλιά πολλά!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Μαράκι μου,
πολύ έντονα τα συναισθήματα που αναβλύζουν από αυτό το ποιήμα σου!!
Είναι εύκολο άραγε να "σβήσουμε" τα πάντα από την σκέψη, το μυαλό και την καρδιά μας?? Κι αν είναι τόσο εύκολο, σίγουρα αυτό το κάτι που υπήρξε δεν ήταν τόσο δυνατό όσο νομίζαμε.

Εχω ξεκινήσει ήδη το βιβλίο σου, στη μέση είμαι περίπου, ανυπομονώ όπως σου είπα να το τελειώσω.
Είναι ακριβώς όπως το περίμενα.
Το ίδιο γνωστό υπέροχο στυλ γραφής της Μαρία!!!
Φιλάκια πολλά:))

Adamantia είπε...

Yπήρξε ή όχι σημασία έχει να μη πονάει πια τίποτα..
Φιλιά πολλά!

Mafalda είπε...

Giati o,ti den agapame... den uparxei!!

Polu omorfo...

Kalhmera sas :)

βασίλης είπε...

Σίγουρα υπήρξε Μαρία μου κι ακριβώς αυτό το γλυκό μελαγχολικό ποίημα αυτό ομολογεί... Πιστεύω ότι υπήρξε σαν κομμάτι ηχηρό της ζωής σου και υπάρχει σαν άηχο κομμάτι των αναμνήσεων σου. Θετικές ή αρνητικές οι αναμνήσεις?...σίγουρα θα υπήρξαν και οι δυο πλευρές του φεγγαριού, αλλιώς δεν θα ήσουν εκεί και δεν θα έγραφες γι αυτό εδώ.
Η διαφορά είναι ότι κοιτάς μπροστά και έχεις ζωγραφίσει ένα αύριο -το δικό σου- με τα ζωηρότερα χρώματα. Αυτά της ψυχής,της σκέψης σου και της δημιουργίας. Φιλιά πολλά

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Οι ερωτευμένες καρδιές μένουν πάντοτε με ερωτηματικά αναπάντητα..

Καλό σου μεσημέρι,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Φιλενάδα .....ποιήτρια και συγγραφέα, καλό μεσημέρι.
Αυτά τα ποιήματα σου....με δυσκολεύουν!!!!!! Τι θέλει να πει άραγε η ποιήτρια φιλενάδα;; ΄Οτι και να θέλει να πει.....νάναι πάντα καλά!!!

Φιλάκια Γιάννα

ΥΓ. Γράφε ρε παιδί μου κάτι πιο απλό να καταλαμβάινουμε και μεις!!!

venceremos είπε...

και αν ύπήρξε τι...
και αν υπάρχει τι..???
αν ονειρεύτηκα η αν ήταν αληθινό???
Αφού την καρδιά μου δεν κρατάς πιά..
έτσι δεν γίνεται πάντα?
τ' όνειρο με την αλήθεια
φτιάχνουν τα παραμύθια...

Ανώνυμος είπε...

Μαρία μου, πολύ όμορφο αυτό που έγραψες.
Είναι μεγάλη αλήθεια αυτό που λες... Πολλές φορές, πράγματι νιώθουμε ότι το ονειρευτήκαμε!
Δεν το ονειρευτήκαμε όμως.
Το ζήσαμε. Και ήταν όμορφο όσο κράτησε...
Και προσπαθούμε να κρατήσουμε στη μνήμη μας εικόνες, μυρωδιές, ήχους... και καθώς περνά ο καιρός, δυσκολευόμαστε όλο και περισσότερο και νιώθουμε ότι προδώσαμε την ανάμνηση.

"Κι αν σε κάποιον άλλον τόπο ζεις
Κι εκεί γελάς, εκεί πονάς, εκεί και αγαπιέσαι"

Η αγάπη όλα τα μπορεί Μαρία μου.
Φτάνει να είναι πρώτη προτεραιότητα. Δεν της αρέσει να έρχεται δεύτερη :).
Φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Έλενά μου, δεν τα σβήνουμε ποτέ. Σίγουρα όμως οι μνήμες ξεθωριάζουν με τον χρόνο. Κι αυτό το μαγικό που δε σε πονάει πια.... τι θαύμα! Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, θα περιμένω να μου πεις εντυπώσεις όταν το τελειώσεις! Φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Αδαμαντία μου, ακριβώς αυτό είπα παραπάνω στην Έλενα! Αυτό είναι το θαύμα που κάνει ο χρόνος, ο καλύτερος γιατρός όλων των εποχών! Φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Μαφάλντα μου, μπορεί και να υπάρχει, απλά δε μας αφορά. Σ'ευχαριστω για την επίσκεψη, φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Βασίλη, έχεις απόλυτο δίκιο! Δε θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα, με κάλυψες απόλυτα! Σ'ευχαριστώ και σε φιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Γλαρένια μου, δεν έχω πλέον ερωτηματικά. Ξέρω ακριβώς πού βρίσκομαι και πού θέλω να πάω. Ποιητική αδεία είναι το ερωτηματικό που διάβασες, και μόνο. Σε φιλώ γλυκιά μου!

Maria Tzirita είπε...

Γιάννα μου, δεν είναι και τόσο δύσκολο δα! Εξάλλου, είπαμε, τα ποιήματα δεν τα εξηγείς, απλά τα αισθάνεσαι... Φιλιά πολλά και .... διάβαζε!!!

Maria Tzirita είπε...

Venceremos μου, πολύ όμορφα το είπες, το κρατάω αυτό... Έτσι φτιάχνονται τα παραμύθια φίλη μου, έτσι ακριβώς! Σε γλυκοφιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Λίλιθ, αν ήξερες τι φλέβα χτύπησες με το σχόλιό σου! Μέσα στο μυαλό μου είσαι πια; έλεος! Φιλιά κορίτσι μου όμορφο, σ'ευχαριστώ!

lena_zip είπε...

Γενικά με δυσκολεύουν τα ποιήματα. Δεν μου πάνε σαν στυλ και δύσκολα τα αγαπώ. Αλλά αυτό το συγκεκριμένο είναι τόσο απλό και οικείο που μου άρεσε, που δε χρειάστηκε να το διαβάσω 2η φορά. Με έβαλες μέσα κατ'ευθείαν.

Καλό απόγευμα και ελπίζω να τα καταφέρω αύριο. Αλλιώς σε κάποια επόμενη παρουσίαση.

EKT είπε...

Μπράβο Μαρία, πολύ ωραίο..συνέχισε έτσι.
ΕΚΤ Ελένη

Meropi είπε...

Μ' άρεσε το ποίημα σου Μαρία μου. Δεν τον διαγράφεις τον παλιό σου έρωτα, απλώς αναρωτιέσαι αν υπήρξε. Ναι υπήρξε είναι η απάντηση. Δυνατός κι ωραίος τότε. Αδύναμος και ξεθωριασμένος τώρα. Σαν ένα όνειρο.
Καλό βράδυ σου εύχομαι.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑΜΕ.Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΟΝΕΙΡΟ.
ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΓΡΑΜΜΕΝΟ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.

Maria Tzirita είπε...

Λένα μου σ'ευχαριστώ, είναι μεγάλη μου τιμή που ενώ δεν συμπαθείς την ποίηση σου άρεσε το δικό μου! Ελπίζω κι εγώ να τα καταφέρεις, καλό σου βράδυ!

zeidoron dtsoukas είπε...

Μαρία μου καλησπέρα.Ο,τι άγγιξε την καρδιά μας,όποτε κι αν συνέβη έχει καταχωρηθεί στο σκληρό δίσκο της μνήμης μας.Και σε δεδομένη στιγμή προβάλλεται τρισδιάστατο είτε μας πονάει είτε μας γλυκαίνει.Τα όνειρα μπορεί να 'ναι πιο ευχάριστα,είναι όμως στιγμιαία,χάνονται.Να είσαι πάντα καλά να μας ταξιδεύεις!Εχεις πολλά φιλιά από τη σύζυγό μου.

Maria Tzirita είπε...

Ελένη μου, σ'ευχαριστώ! Κάπου κάπου με πιάνει μια ποιητική διάθεση! Χαίρομαι που σε "βλέπω", φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Ναι Μερόπη μου, σαν όνειρο... ή μήπως εφιάλτης;... Καλό βράδυ και σε σένα καλή μου!

Maria Tzirita είπε...

Σκρουτζάκο μου σ'ευχαριστώ! Μπροστά από το όνειρό, ή μέσα σε αυτό;... Καλό σου βράδυ και καλή συνέχεια στο διάβασμα Μάτια μου!

Maria Tzirita είπε...

Δημήτρη, κάτι ξέρεις εσύ από ποιήματα! Να της δώσεις και τα δικά μου, καλό βράδυ και στους δυό σας!

pavlina είπε...

Μαρία μου ονειρεμένο το ποιήμα σου, με άγγιξε πολύ.
Καλό σου βράδυ...
Φιλιά...

Aspa είπε...

Ξέρεις πόσο πολύ μου αρέσουν και τα ποιήματά σου… Υπέροχο, φιλάκια πολλά!

Aristodimos είπε...

Αχ ....Ματια μου , μ αυτην την γραφή σου πια... μια με την απλότητα των βιβλίων σου τωρα με την αμεσότητα των στίχων σου συνέχεια μας κρατας στην ... τσιτα για το επόμενο πόνημά σου...

Νασαι παντα καλά

Αρης

Maria Tzirita είπε...

Παυλίνα μου, καλή σου μέρα, χαίρομαι που σου άρεσε, μάλλον κάτι θα σου θυμίζει... Φιλιά και σε σένα!

Maria Tzirita είπε...

Άσπα μου, μικρές καταθέσεις ψυχής είναι, τίποτα παραπάνω κι είναι σπουδαίο να τα μοιράζομαι μαζί σας και να με νιώθετε. Καλημέρες και φιλιά σε όλη την οικογένεια!

Maria Tzirita είπε...

Άρη μου, μιλάς κι εσύ; Τα δικά σου ποιήματα χτυπάνε κατευθείαν στην καρδιά μου, δεν πιάνεσαι! Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σε γλυκοφιλώ!

Ανώνυμος είπε...

Κυρία Τζιρίτα καλημέρα σας. Γράφω πρώτη φορά στο blog σας αν και το διαβάζω πολύ καιρό. Γερό δείγμα γραφής σας πήρα ομώς μόλις τις δύο προηγούμενες μέρες που διάβασα το καινούριο σας βιβλίο. Μου άρεσε πάρα πολύ και η αλήθεια είναι ότι καταφέρατε να με ξενυχτήσετε. Καταρχήν θίξατε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, προσεγγίζοντας το με ιδιαίτερη ευαισθησιά, και δεύτερον μια μάστιγα, τον αλκοολισμό, καταφέρνοντας κι εκεί να το αποδόσετε πολύ σωστά.
Οι ήρωεες ανθρώπινοι, ένιωσα πολύ οικία μάζι τους, σαν να τους γνώριζα πραγματικά. Ακόμη κι εκεί αφήσατε ενεργό μέρος στον αναγνώστη. Άνθρωποι με πάθη, αδυναμίες, αισθήματα βαθιά και όμορφα όσο και ρηχά, πότε ταυτιζόμουν, πότε πονούσα και εγώ μαζί τους. Συγχαρητήρια και να είστε πάντα καλά να σύνεχιζετε να γράφετε και να μας χαρίζετε ουσιαστική ψυχαγωγία.

Παναγοπούλου Μαρία

witchofdaffodils είπε...

Mαρία, το σκεφτόμουν παλιά (αιώνες πριν) αυτό..
Τελικά η λήθη μερικές φορές είναι πιο επώδυνη από την απώλεια.

Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ!

island είπε...

Υπάρχει άραγε το υπάρχει;

Yianna είπε...

Μαρία μου έφτιαξα λογαριασμό στο gmail και είπα να είσαι η πρώτη που θα το δοκιμάσω!!!
Ευχήσου μου .....Καλή Επιτυχία!!!!

Φιλιά Γιάννα

iLiAs είπε...

Ωραιες οι παρουσιασεις σου Μαρια στη Βορεια Ελλαδα...ωραιο ποιημα..υπηρξε και υπαρχει θα έλεγα :)

xaroylita είπε...

Όνειρο ήταν μάτια μου
γλυκό κι αγαπημένο
πως ήμουν πάντοτε εκεί
εσένα να προσμένω

Να περπατήσουμε μαζί
πιασμένοι χέρι χέρι
Να ταξιδέψουμε ξανά
στου ονείρου μου τα μέρη..

Μαρία μου, πολύ όμορφοι οι στίχοι σου...

Σου χαρίζω τους δικούς μου που βγήκαν αυθόρμητα μόλις τελείωσα την τελευταία σου στροφή..

Θέλω πολύ να σε γνωρίσω απο κοντά.. Οπότε θα τα πούμε αύριο. Φιλί στα Πολύχρωμα όνειρα μου..

Καλό βράδυ.

Sophia Kollia είπε...

Καλησπέρα Μαρία,
με το ωραίο ποίημα!
Υπήρξε καλέ! Πως δεν υπήρξε! Βαθιά συναισθήματα, που επειδή καμιά φορά πονάνε, τα βάζουμε στην άκρη, και προχωράμε!
καληνύχτα

Artanis είπε...

πανέμορφη ανάρτηση Μαρία μου...Πολύ ωράιο και τρθφερό το ποίημά σου...
Καλημέρα και καλό Σ/Κ να έχεις...

Maria Tzirita είπε...

Μαρία Παναγοπούλου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ, το σχόλιό σου εδώ ήταν μια μεγάλη κι ευχάριστη έκπληξη! Ελπίζω τώρα που "γνωριστήκαμε" να μου έρχεσαι συχνότερα και να μου γράφεις! Τα λόγια σου με συγκίνησαν πολύ, να είσαι πάντα καλά! Πολλά φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Μαγισσούλα μου, πόσο δίκιο έχεις... Καλημέρα και φιλί γλυκό!

Maria Tzirita είπε...

Island, ποιός μπορεί στ'αλήθεια να στο απαντήσει αυτό;... Καλημέρα σου!

Maria Tzirita είπε...

Γιάννα μου, καλορίζικη! Πήρα και το μέιλ σου, σ'ευχαριστώ για όλα, να μου στέλνεις τη θετική σου ενέργεια! Φιλιά στον Κώστα και τα παιδιά!

Maria Tzirita είπε...

Ηλία, μ'έβαλες στην ποίηση για τα καλά, δάσκαλε! Σ'ευχαριστώ για όλα, φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Χαρουλίτα μου, το δικό σου ακόμα πιο όμορφο! Θα περιμένω να σε σφίξω στην αγκαλιά μου! Χίλια φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Σοφάκι μου, αφού μπορούμε και προχωράμε, αυτό έχει σημασία! Χίλια φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Αρτάνις μου, χαίρομαι που σου άρεσε! Καλό σαβ/κο και σε σένα κούκλα μου, φιλιά!

Kaveiros είπε...

Υποκλίνομαι!!!

~~Εμμέλεια~~ είπε...

Σαν όνειρο κακό,
ΕΦΙΑΛΤΗΣ, που πάει πέρασε.....
Ευτυχώς που ξύπνησες εγκαίρως....

Σου αξίζει το καλύτερο...και το έχεις ήδη βρει...!!!

Σ'αγαπώ πολύ....

Leviathan είπε...

euxomai na min itan mono ena oneiro!!!

kali epitixia sti parousiasi!!!!kalo weekend!!!

Mariela είπε...

Ήσουνα....
υπέροχη,
ζεστή,
καταπληκτική,
μοναδική,
συγκινητική,
ανθρώπινη,

δεν έχω λόγια!!!!

Εύχομαι κάθε επιτυχία από την καρδιά μου!

Aristodimos είπε...

Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να παρευρεθώ σ αυτην σου την επίσημη παρουσίαση...

Ημουν ομως νοερά εκει και ... ηταν καταπληκτικά ! ! !

Το ιδιο ομορφη και πετυχημένη ναναι η συνέχεια της πορείας σου Μαρία μου.

Αρης

Ανώνυμος είπε...

Το blog το βλέπω για πρώτη φορά, αιτία στάθηκε η παρουσίαση του βιβλίου "ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ" στο "ΕΚΦΡΑΣΗ" που προσκλήθηκα.
Να σου πώ οτι ο τρόπος έκφρασης είναι πολύ μεστός συναισθημάτων και είναι σημαντικό να μπορεί κάποιος να αγγίζει τα φύλλα της καρδιάς με τον λόγο.

Να σε ενημερώσω οτι συμπεριέλαβα το βιβλιο σου στις παρουσιάσεις βιβλίων που έχω στο site μου και μπορείς να το δείς εδώ >> http://www.tear.gr/forum/viewtopic.php?t=4735&highlight=

Maria Tzirita είπε...

Κάβειρε, τα σέβη μου!

Maria Tzirita είπε...

Έλενα, αγάπη μου, σ'ευχαριστώ... Χαίρομαι που εγκρίνεις τις επιλογές μου! (Αστείο δεν είναι που απαντάω στο σχόλιό σου, ενώ είσαι στο διπλανό δωμάτιο;χα,χα,χα!!!)

Maria Tzirita είπε...

Λεβιάθαν, και τα όνειρα χρειάζονται στη ζωή... Η παρουσίαση ήταν σούπερ, θα τα δεις όλα στην επόμενη ανάρτηση, φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Μαριέλα μου, γλυκό μου πλάσμα, γιατί μου έφυγες νωρίς, χωρίς αγκαλιά και φιλί; Σ'ευχαριστώ που ήσουν εκεί και μου έδινες κουράγιο με το χαμόγελό σου, έστω κι από μακριά! Να βρεθούμε για καφεδάκι να μου πεις τις εντυπώσεις σου και να σου δώσω εκείνο το φιλί!

Maria Tzirita είπε...

Προφανώς ήσουν Άρη μου, γιατί ήταν όντως καταπληκικά! Θα τα δεις σύντομα σε ανάρτησή μου. Σ'ευχαριστώ για όλα και πιο πολύ για την αγάπη σου!

Maria Tzirita είπε...

Ελίνα μου, τι να πω, πόσες συγκινήσεις ν'αντέξω πια; Χίλια ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανες, είσαι πραγματικά γλυκύτατος άνθρωπος! Φιλιά πολλά, ελπίζω πλέον να σε βλέπω συχνά στο μπλογκ μου!

marianaonice είπε...

Τι όμορφο ποιήμα!
Τώρα το είδα!
Ναι Μαρία μου, τα πιο δυνατά μας συναισθήματα, οι πιο μεγάλες μας αγάπες έρχεται η στιγμή που αναρωτιόμαστε αν ήταν πραγματικότητα ή υπήρξαν μόνο στη δική μας φαντασία!...

Νάσαι καλά και πάντα επιτυχίες στα αληθινά και μέσα από τα μάτια της ψυχής σου, δημιουργήματά σου!!