Στον 103o όροφο του πιο ψηλού ουρανοξύστη, στο Sears Tower στο Σικάγο, 412 μέτρα πάνω από τη γη, μέσα σ'ένα γυάλινο εξωτερικό ασανσέρ...εσείς θα το τολμούσατε;....!!!!
Περισσότερες πληροφορίες για το Sears Tower και τις γυάλινες κατασκευές, θα βρείτε εδώ κι εδώ!
35 σχόλια:
mariak
είπε...
...Καλημέρα γλυκιά μου....Το γεγονός ότι κοιτώ από τον πέμπτο όροφο στο σπίτι μου αρκεί...Θα αρκεστώ να θαυμάσω τη θέα από τις φωτογραφίες σου....τίποτε περισσότερο...Φιλάκια...Καλή εβδομάδα....
Ουάου, εγώ φοβάμαι γενικώς το ύψος, αλλά αν είναι να το ξεπεράσω..., το κάνω!!! Κανείς να μου πληρώσει τα έξοδα μετάβασης;;;) Καλημέρα και καλή βδομάδα...
εγω ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ - τόσο μεγάλο σαν του Μεταξά ένα πράγμα !!!! χιχιιχιχι!! ΔΕΝ νομίζω ότι θα το τολμούσα ποτέ, θα ήθελα όμως να ήμουν σαν τους αλλους που θα το αποφάσιζαν, θα είναι εκπληκτικό !!!
Καλημέρα και καλή βδομάδα!!!! Μαρακι μου γλυκό ούτε και που θα περνούσε απτο μυαλό μου να αντέξω να κάνω κάτι τέτοιο. Θα τρελαινόμουνα. Φιλιά πολλά. Λουίζα
παρόμοια γέφυρα αυτή τη φορά κι όχι ανελκυστήρας, υπάρχει στο γκραντ-κάνυον, 150 μέτρων νομίζω, όπου περπατάς πάνω από το χάος και βλέπεις τη χαράδρα κάτω από τα πόδια σου, φοράνε προστατευτικά καλτσάκια χειρουργείου να μη λερώνεται η επιφάνεια και χάνεται η θέα, είναι φανταστικό, κρίμα που πέφτουν κάπως μακριά!!!!!
Πριν από όλα, να σου γράψω πως οι φωτογραφίες είναι εντυπωσιακές και τις απόλαυσα. Όχι, δεν θα το τολμούσα, έχω βλέπεις μία αίσθηση ακροφοβίας και λιγότερο υψοφοβίας. Δεν ξέρω αν χρειάζεται γενναιότητα, άγνοια κινδύνου ή ψυχραιμία. Ίσως και φαντασία για να είσαι αλλού – πώς γίνεται βέβαια να αγνοήσεις τέτοιο περίγυρό; Ένα μικρό παιδί ίσως να τα κατάφερνε καλύτερα ειδικά αν δεν έχει αναπτυγμένη ακόμα την αίσθηση του κινδύνου!
Γειά σου Μαράκι ο μισός μου εαυτός φωνάζει: ναι, ναι!!! ο άλλος μισός λέει "είσαι τρελή?" δεν ξέρω τελικά τι θα έκανα, ανάλογα την τρέλα της στιγμής... οι φωτογραφίες όμως είναι φοβερές. καλή, δημιουργική εβδομάδα!!
Ναι, μα δεν είναι τόσο ...τραγικό το ύψος, διότι υπάρχει αρκετή "άπλα" εκεί πάνω... Μόνον αν το βλέπεις από φωτογραφίες κυριολεκτείς την...ζαλάδα... Υεια σου, Υιώτα αστοριανή, ΝΥ
Μάλλον, φαίνεται πάντως πιο ασφαλές από την βαρκούλα με γυάλινο πάτο που μπήκα η χαζή εγώ για να θαυμάσω τα κοράλλια , στην Πατάγια και έπιασε θαλασσοταραχή και κόντεψα να πέσω στη θάλασσα (θα έβλεπα από πιό κοντά τα κοράλλια τότε). φιλάκια
Μαρία μου καλημέρα!Εαν έπρεπε ν'ανέβω δεν θα είχα πρόβλημα,πάντως η φιλενάδα σου ούτε τις φωτογραφίες δεν θα μπορούσε να δει.Της έδειξε η κόρη μας βίντεο που πέφτει απο ψηλά,από το γερανό με τον ιμάντα και πήγε να πάθει εγκεφαλικό!
Σας ευχαριστώ όλους που περνάτε από δω και μου αφήνετε τα σχόλιά σας! Βλέπω πως οι περισσότεροι, σε συντριπτική πλειοψηφία δε θα το τολμούσατε! Εγώ πάλι ναι, θα το τολμούσα και θα μου άρεσε κιόλας! Δεν το φοβάμαι το ύψος, με συναρπάζει, με μαγεύει - αρκεί να έχω ασφάλεια και η συγκεκριμένη κατασκευή με πείθει ότι είναι ασφαλής. Να μου είστε όλοι καλά, θα τα πούμε στα μπλογκάκια σας, σας φιλώ γλυκά!
35 σχόλια:
...Καλημέρα γλυκιά μου....Το γεγονός ότι κοιτώ από τον πέμπτο όροφο στο σπίτι μου αρκεί...Θα αρκεστώ να θαυμάσω τη θέα από τις φωτογραφίες σου....τίποτε περισσότερο...Φιλάκια...Καλή εβδομάδα....
Γιατι καλέ να μήν το τολμούσαμε?Εδω ανεβαίνουμε στα αεροπλάνα και τον 103ο οροφο θα φοβηθούμε?Καλημέρες!
Καλημερούδια Μαράκι
Ναι, ναι, θα το τολμούσα. Μια χαρά μου φαίνεται!
Kαλημέρα Μαράκι μου,εγώ θα το τολμούσα!
Δεν ακούγεται και τόσο τρομερό,σίγουρα η θέα από εκεί πάνω θα ήταν φανταστική!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Ουάου, εγώ φοβάμαι γενικώς το ύψος, αλλά αν είναι να το ξεπεράσω..., το κάνω!!!
Κανείς να μου πληρώσει τα έξοδα μετάβασης;;;)
Καλημέρα και καλή βδομάδα...
Απαπα! Και να ηθελα να το τολμησω, τα απανωτα εγκεφαλικα και εμφραγματα που θα παθαινα λογω υψοφοβιας, δεν θα με αφηναν!
Καλημερα!
Τι κακό έκανα για να με τιμωρήσω τόσο...
Καλή σου μέρα κι' όμορφη ,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Με τίποτα!
Ήδη ζαλίζομαι που το βλέπω...
Η υψοφοβία μου, με συγκρατεί σε χαμηλότερα κτήρια!
Καλημέρα
μα τι λες παιδί μου????????????
άσε τους μουρλούς να κάνουν χαζομάρες...
μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ
Τρια μετρα μπαλκονοκάγκελα θάθελα για να νιώθω σιγουριά:))
Καλημέρα,Μαρία,σούστειλα email,το είδες;
Καλημέρα Μαράκι μου....
Με κλειστά τα μάτια σίγουρα...
Με ανοιχτά...ούτε με όλο το χρυσάφι του κόσμου...
Σε φιλώ.....
ΥΓ. Μου έχεις λείψει....
εγω ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ - τόσο μεγάλο σαν του Μεταξά ένα πράγμα !!!! χιχιιχιχι!! ΔΕΝ νομίζω ότι θα το τολμούσα ποτέ, θα ήθελα όμως να ήμουν σαν τους αλλους που θα το αποφάσιζαν, θα είναι εκπληκτικό !!!
καλή εβδομάδα Μαράκι μου !!!
Καλημέρα και καλή βδομάδα!!!! Μαρακι μου γλυκό ούτε και που θα περνούσε απτο μυαλό μου να αντέξω να κάνω κάτι τέτοιο. Θα τρελαινόμουνα. Φιλιά πολλά. Λουίζα
Νομίζω ότι θα το τολμούσα!
Νομίζω, λέω! :)))
Φιλιά και καλή βδομάδα!
και βέβαια θα το τολμούσα!!!!!!!!! η ζωή είναι μια συναρπαστική περιπέτεια.
φιλάκια
Σμαραγδένια
Απαπα με τίποτα .Ουτε απο την ταρατσα του σπιτιου μου! Αφου να φανταστεις οτι πιάστηκα απ την καρεκλα μου κοιτωντας τις φωτο!
Απαπαπαπαπα!!!!! Με τίποτα!!!!! Δε λέω πολύ ωραία θέα αλλά την προτιμώ από τις φωτογραφίες :P
Καλό μεσημέρι φιλενάδα και καλή βδομάδα σε όλους μας!!!! ΟΧΙ δεν θα το τολμούσα! Και μόνο που το σκέφτομαι....μου κόβεται η ανάσα!!!
ναίιιιιιιιιι!!!!!!!
παρόμοια γέφυρα αυτή τη φορά κι όχι ανελκυστήρας, υπάρχει στο
γκραντ-κάνυον, 150 μέτρων νομίζω, όπου περπατάς πάνω από το χάος και βλέπεις τη χαράδρα κάτω από τα πόδια σου, φοράνε προστατευτικά καλτσάκια χειρουργείου να μη λερώνεται η επιφάνεια και χάνεται η θέα, είναι φανταστικό, κρίμα που πέφτουν κάπως μακριά!!!!!
Γεια σου Μαρία,
Πριν από όλα, να σου γράψω πως οι φωτογραφίες είναι εντυπωσιακές και τις απόλαυσα. Όχι, δεν θα το τολμούσα, έχω βλέπεις μία αίσθηση ακροφοβίας και λιγότερο υψοφοβίας. Δεν ξέρω αν χρειάζεται γενναιότητα, άγνοια κινδύνου ή ψυχραιμία. Ίσως και φαντασία για να είσαι αλλού – πώς γίνεται βέβαια να αγνοήσεις τέτοιο περίγυρό; Ένα μικρό παιδί ίσως να τα κατάφερνε καλύτερα ειδικά αν δεν έχει αναπτυγμένη ακόμα την αίσθηση του κινδύνου!
Καλό σου απόγευμα!
OOOOOOOOOOOOXIIIIIIIIIIIIIIIIII.
Φιλούθκια.
Μπααααααααα
εχω υψοφοβία,
σοβαρά λέμε τώρα, μη γελάς
Φιλάρες
Πλάκα μου κάνεις??
Εχω και υψοφοβία!!!
Καλή βδομάδα Μαράκι μου, φιλιά!
Ναι, και το έχω κάνει!
Γειά σου Μαράκι
ο μισός μου εαυτός φωνάζει: ναι, ναι!!! ο άλλος μισός λέει "είσαι τρελή?" δεν ξέρω τελικά τι θα έκανα, ανάλογα την τρέλα της στιγμής... οι φωτογραφίες όμως είναι φοβερές.
καλή, δημιουργική εβδομάδα!!
Ναι, μα δεν είναι τόσο ...τραγικό το ύψος, διότι υπάρχει αρκετή "άπλα" εκεί πάνω...
Μόνον αν το βλέπεις από φωτογραφίες κυριολεκτείς την...ζαλάδα...
Υεια σου,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Δεν θα ελεγα οχι.... Φανταστικη εμπειρία θα ειναι !!!!!
Καλή εβδομάδα
Την αγάπη μου
Αρης
Μαρία μου με τίποτα! Έχω ακροφοβία!μόνο που τι βλέπω παθαίνω!
ΟΟΟΟΟΟΧΧΧΧΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!
Μάλλον, φαίνεται πάντως πιο ασφαλές από την βαρκούλα με γυάλινο πάτο που μπήκα η χαζή εγώ για να θαυμάσω τα κοράλλια , στην Πατάγια και έπιασε θαλασσοταραχή και κόντεψα να πέσω στη θάλασσα (θα έβλεπα από πιό κοντά τα κοράλλια τότε). φιλάκια
Μαρία μου καλημέρα!Εαν έπρεπε ν'ανέβω δεν θα είχα πρόβλημα,πάντως η φιλενάδα σου ούτε τις φωτογραφίες δεν θα μπορούσε να δει.Της έδειξε η κόρη μας βίντεο που πέφτει απο ψηλά,από το γερανό με τον ιμάντα και πήγε να πάθει εγκεφαλικό!
Όχι.
Μια λέξη μόνο φτανει, ψέμματα να σου πω;
Τα τελευταία χρόνια, δυσκολεύομαι να πατήσω σε διάφανα ή διατρητα πατώματα, οπότε....μπρρρ...
Πω πω!!
Απίστευτο!!
Ζαλίστηκααα ήδη!!
Καλό ξημέρωμα Μαρία μου!
:)))
Καλή επιτυχία στην παρουσίαση στο Τολό, το Σάββατο!!
Σας ευχαριστώ όλους που περνάτε από δω και μου αφήνετε τα σχόλιά σας! Βλέπω πως οι περισσότεροι, σε συντριπτική πλειοψηφία δε θα το τολμούσατε! Εγώ πάλι ναι, θα το τολμούσα και θα μου άρεσε κιόλας! Δεν το φοβάμαι το ύψος, με συναρπάζει, με μαγεύει - αρκεί να έχω ασφάλεια και η συγκεκριμένη κατασκευή με πείθει ότι είναι ασφαλής.
Να μου είστε όλοι καλά, θα τα πούμε στα μπλογκάκια σας, σας φιλώ γλυκά!
Δημοσίευση σχολίου