28 Νοε 2010

Κάτι πολύ προσωπικό...

Σήμερα αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάτι πολύ προσωπικό και ο λόγος που το κάνω είναι γιατί θέλω δημόσια να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που με βοήθησε να το ξεπεράσω.
Εδώ και περίπου δυο χρόνια είχα έναν περίεργο πόνο στο στήθος που ανέβαινε μέχρι το λαιμό και με έπνιγε. Η αίσθηση ήταν πόνος κάτω ακριβώς από το στήθος, μετά στο διάφραγμα και τέλος πνίξιμο στο λαιμό που μου προκαλούσε δύσπνοια. Αυτός ο πόνος με έπιανε περίπου δυο με τρεις φορές το μήνα, κάποια διαστήματα είχε εξαφανιστεί και τον τελευταίο καιρό με έπιανε πάλι, με μεγαλύτερη συχνότητα.
Προσωπικά δεν είχα ανησυχήσει, αλλά η κόρη μου που κάποιες φορές ήταν μπροστά σε αυτή την "κρίση", με παρακαλούσε εδώ και καιρό να πάω να κοιτάξω την καρδιά μου. Όπου έτυχε να το συζητήσω, όλοι μου έλεγαν ότι τέτοιοι πόνοι σχετίζονται με καρδιακά προβλήματα και δεδομένης της κληρονομικότητας από τον πατέρα μου, αποφάσισα πράγματι να το κοιτάξω.
Έκανα λοιπόν τις απαιτούμενες εξετάσεις που μου έγραψε ο γιατρός, ο οποίος στην επίσκεψη που του έκανα έδειξε κι εκείνος να ανησυχεί με τα συμπτώματα που του περιέγραψα. Τρίπλεξ καρδιάς και τεστ κοπώσεως. Και οι εξετάσεις αυτές βγήκαν άριστες. Κανένα απολύτως πρόβλημα με την καρδιά μου.
Ησυχάσαμε λοιπόν κι από αυτό, αλλά δεν έπαψα να αναρωτιέμαι τι είναι αυτός ο πόνος και γιατί με πιάνει. Προσπάθησα να καταλάβω αν συνδέεται με άγχος, αν με πιάνει δηλαδή σε περιπτώσεις που στρεσσάρομαι, αλλά όχι. Μου ερχόταν σε άσχετες στιγμές, όταν έβλεπα για παράδειγμα τηλεόραση ή όταν ήμουν για καφέ με τις φίλες μου. Καμία εξήγηση δε μπορούσα να δώσω λοιπόν κι έπαψα να το σκέφτομαι, όμως η ενόχληση αυτή επέστρεφε ύπουλα πάντα εκεί που δεν το περίμενα. Και τότε γνώρισα τον Κώστα.
Ο Κώστας Λαμπρόπουλος είναι υπνοθεραπευτής. Ήμουν τόσο άσχετη με το θέμα αυτό που όταν άκουγα τη λέξη υπνοθεραπεία, νόμιζα ότι είναι αυτό που μαθαίνουμε στον ύπνο μας (ξέρετε εκείνο με τις κασσέτες!) Συζητώντας μαζί του έμαθα πάρα πολλά πράγματα και είδα ότι όλα συνδέονται με την ψυχολογία, που ήδη γνώριζα σαν επιστήμη. Κατά την θεραπεία αυτή δεν κοιμάσαι (όπως πίστευα), απλά έρχεσαι σε μια κατάσταση απόλυτης χαλάρωσης (in trance) και τον έλεγχο πια παίρνει το υποσυνείδητό σου. Βγαίνουν πράγματα από μέσα σου, με την κατάλληλη και ασφαλή καθοδήγηση του θεραπευτή φυσικά, που ούτε φανταζόσουν ότι υπήρχαν. Και μετά, με ένα τρόπο μαγικό, ξαφνικά όλα εξηγούνται.
Πριν τον εμπιστευτώ διάβασα πάρα πολλά στο ίντερνετ σχετικά. Στην Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη είναι κάτι πολύ διαδεδομένο και πλέον περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν στους υπνοθεραπευτές παρά στους ψυχολόγους - ανάλογα βέβαια και το πρόβλημα που αντιμετωπίζει κανείς. Στην υπνοθεραπεία τα αποτελέσματα είναι άμεσα και δεν απαιτείται η χρονοβόρα διαδικασία της ψυχανάλυσης. Κατά συνέπεια είναι και πιο οικονομική λύση. Ο λόγος που δεν απαιτείται ο ίδιος χρόνος όπως στην ψυχανάλυση για να λύσεις κάποιο σύμπλεγμα, να ξεπεράσεις μια φοβία ή ένα παιδικό τραύμα, είναι απλός: Στην υπνοθεραπεία ο θεραπευτής δουλεύει με το υποσυνείδητό μας κι όχι με το συνειδητό.
Με την υπνοθεραπεία μπορεί κάποιος να ξεπεράσει το στρες, διάφορες φοβίες, να καταπολεμήσει τη βουλιμία και να κόψει το τσιγάρο. Αυτά είναι τα πιο απλά. Όμως δεν είναι τα μόνα. Τελικά με την υπνοθεραπεία καταφέρνεις να ξαπεράσεις οποιοδήποτε απωθημένο του παρελθόντος που έχει αφήσει στην ψυχή σου μια πληγή ανοιχτή. Γυρνάς εκεί, την κλείνεις, την γιατρεύεις και επιστρέφεις στη ζωή σου απαλλαγμένος από τέτοιου είδους φαντάσματα.
Εγώ που σας γράφω όλα αυτά, ήμουν η πλέον καχύποπτη και σκεπτική με αυτά τα πράγματα. Πήγα να δω τον Κώστα, αφού είχα πάρει τις καλύτερες συστάσεις κι αφού είχα βεβαιωθεί πως οι σπουδές που έχει κάνει στο αντικείμενο, σε Αγγλία και σε Αμερική, ήταν παραπάνω κι από εντυπωσιακές! Και πάλι όμως, όταν κάθισα στην πολυθρόνα δίπλα του ήμουν βέβαιη πως με μένα δε θα δουλέψει αυτή η μέθοδος και πως όλα αυτά είναι βλακείες...
Την πρώτη φορά μου έκανε απλή χαλάρωση, με έκανε να νιώσω χαρά, έδειξε τρόπους στο υποσυνείδητό μου να χαλαρώνει και να νιώθει όμορφα, κάθε φορά που αντιμετωπίζω στρεσσογόνες καταστάσεις. Μη με ρωτήσετε πώς το έκανε, δεν ξέρω. Θυμάμαι ότι μου μιλούσε, ακολουθούσα τη φωνή του, άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο και μετά έγιναν όλα μόνα τους.  Αυτή η πρώτη επίσκεψη με έπεισε πως αυτός ο άνθρωπος πραγματικά μπορεί να με βοηθήσει και πως αν υπάρχει κάτι μέσα στην ψυχή μου που το έχω μπλοκάρει και μου εκδηλώνεται στην καθημερινότητά μου με ψυχοσωματικά προβλήματα, με αυτή τη μέθοδο θα μπορούσα να το βρω.
Ο Κώστας μου εξήγησε πως ήμουν τελικά πολύ δεκτική στην θεραπεία αυτή, γιατί έχω δουλέψει πολύ με το υποσυνείδητό μου και το κάνω ακόμα κι όταν γράφω τα βιβλία μου - κάτι που δεν το ήξερα ή τουλάχιστον δεν το είχα καταλάβει. Μου έδωσε να διαβάσω διάφορα άρθρα και έμαθα πάρα πολλά πράγματα για τη δύναμη του μυαλού μας και πόσα πραγματικά μπορούμε να καταφέρουμε αν το θελήσουμε με την ψυχή μας. Κι αυτό που λέει ο λαός "το θέλω με την ψυχή μου ή εμπιστεύομαι το ένστικτό μου", δεν είναι τελικά τίποτε άλλο από το να βρεις τι υπάρχει στο υποσυνείδητό σου και με την κατάλληλη καθοδήγηση να το ελέγξεις, Και μετά από όλα αυτά, ήμουν έτοιμη για την επόμενη θεραπεία, την πιο δύσκολη.
Η εμπειρία που έζησα είναι δύσκολο να περιγραφεί με λόγια. Ίσως κι εγώ να μην το πίστευα αν μου το έλεγε κάποιος άλλος και δεν το ζούσα η ίδια. Όμως το έζησα και σας το εξομολογούμαι, χωρίς να φοβάμαι μήπως εκτεθώ μιλώντας για τόσο προσωπικά πράγματα. Τουναντίον, νιώθω πως έχω χρέος να το μοιραστώ, γιατί πιθανόν και κάποιος άλλος που θα διαβάσει αυτές τις γραμμές, να μπορέσει να βοηθηθεί όπως εγώ.
Ο Κώστας με τη μέθοδό του με γύρισε εκεί απ'όπου ξεκίνησαν όλα. Κι όταν μου είπε να βρεθώ εκεί όπου για πρώτη φορά ένιωσα αυτόν τον πόνο, είδα τον εαυτό μου σε ένα αεροπλάνο να επιστρέφω στην Ελλάδα, συντετριμένη, σοκαρισμένη, μόνη. Ήμουν μέσα στο αεροπλάνο και δε μπορούσα να κλάψω όταν συνέβη αυτό, δεν επέτρεψα στον εαυτό μου καν να βιώσει τον πόνο που έσκιζε την καρδιά μου. Έβαλα τον εγωισμό μπροστά, την περηφάνια μου, σήκωσα το κεφάλι ψηλά κι απλά γύρισα σπίτι μου και στη ζωή μου. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Το μόνο που έκανα ήταν να δημιουργήσω ένα φάντασμα που με καταδίωκε.
Χωρίς καν να το σκεφτώ λοιπόν, βρέθηκα εκεί, με ξαναείδα εκεί κι άρχισα να κλαίω τόσο πολύ που μου κόπηκε η ανάσα. Ο πόνος ξαναγύρισε πάρα πολύ έντονος, εκεί στην πολυθρόνα του θεραπευτή κι εγώ δε μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου, δε μπορούσα να σηκωθω, ούτε να το σταματήσω. Ήθελα να του πω να με βγάλει από αυτή την εικόνα, αλλά δε μπορούσα. Πονούσα πολύ αλλά δε μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, παρά να το βιώσω τελικά. Κι έτσι άφησα τον πόνο να βγει, κλαίγοντας εκεί γοερά, όντας σε αυτή την κατάσταση ύπνωσης. Με ρώτησε την ακριβή ημερομηνία και του την είπα αμέσως. Αν με ρωτούσε λίγο νωρίτερα, πριν την ύπνωση, θα έκανα λίγη ώρα να την θυμηθώ. Δεν ξέρω καν πώς μπόρεσα να απαντήσω έτσι γρήγορα και να απαντήσω και σωστά. Στη συνέχεια ο θεραπευτής μιλώντας μου, κατάφερε να μειώσει τον πόνο, να μου δημιουργήσει ταυτίσεις στο υποσυνείδητο με άλλες εικόνες που μου έφερναν ευχάριστα συναισθήματα και τέλος να με κάνει να σηκωθώ από αυτή την πολυθρόνα με ένα τεράστιο χαμόγελο. Και ο πόνος στο στήθος δεν ξαναγύρισε ποτέ.
Αυτό που εγώ περιγράφω έτσι απλά, σίγουρα έχει πολλά χρόνια μελέτης πίσω του. Δεν είναι εύκολο, όμως γίνεται. Καταγράφεται στο υποσυνείδητο κι εγώ από εκείνη τη μέρα είμαι σε θέση να περιγράψω με κάθε λεπτομέρεια εκείνο το ταξίδι και τα συναισθήματά μου, χωρίς πια να βιώνω τον πόνο, σα να αφορά κάποιον άλλον. Κάτι για το οποίο όχι απλά δεν τολμούσα να μιλήσω εδώ και δυο χρόνια, αλλά ούτε καν να το σκεφτώ. Τόσο πολύ με πονούσε. Ακόμα κι αφού είχα ξεπεράσει τα αισθήματα που ένιωθα τότε, η πληγή παρέμενε ανοιχτή. Κι από τότε ειλικρινά αισθάνομαι ελεύθερη κι ευτυχισμένη. Πραγματικά ευτυχισμένη. Σα να ξαναβρήκα τον εαυτό μου.
Ξέρω πως θα σας έχουν γεννηθεί πολλά ερωτήματα κι είναι φυσικό. Πέρασα κι εγώ από όλες αυτές τις διαδικασίες όταν άλλοι άνθρωποι μου διηγήθηκαν τη δική τους αντίστοιχη εμπειρία. Ρωτήστε με ελεύθερα ό,τι θέλετε, θα σας απαντήσω. Και φυσικά αν χρειαστείτε τη βοήθεια του Κώστα Λαμπρόπουλου για οποιοδήποτε πρόβλημά σας, το μέιλ του είναι costas_lambros@hotmail.com.
Σας τον συστήνω πραγματικά ανεπιφύλακτα!

28 σχόλια:

ElenaG είπε...

Χαίρομαι Μαράκι μου που είσαι καλά
Να πω την αλήθεια αναρωτήθηκα που δεν έβλεπα νέα ανάρτηση και θα σου έστελνα mail.
Εντυπωσιακό πάντως σε μονο δυο επισκεψεις τόσο θετικά αποτελέσματα.
Να το βάλουμε στα υποψιν !
φιλωσε σβουριχτά!:-)

Sofia Voikou είπε...

Μαρία μου,
βίωνες τις περίφημες πλέον κρίσεις πανικού. Όποιος δεν τις έχει βιώσει, δεν μπορεί να καταλάβει πόσο δυσάρεστες είναι!!!
Το ξέρω, τις έχω βιώσει απίστευτα επάνω μου, υπήρξαν στιγμές που νόμιζα ότι πεθαίνω. Ήμουν σίγουρη ότι παθαίνω έμφραγμα, ότι έχω κάποια σοβαρή καρδιοπάθεια και οι γιατροί δεν μπορούν να την ανακαλύψουν.
Τα πάντα όμως βρίσκονται μέσα μας. Πρέπει να κάνουμε το επώδυνο ταξίδι προς την αυτογνωσία και να αφήνουμε τα συναισθήματα μας να τα βιώσουμε αβίαστα (θετικά κι αρνητικά).
Σημασία έχει που βρήκες την άκρη και γλύτωσες από αυτό το θηρίο!!!
Υ.Γ. Μην αφήνετε τα "πρέπει" να υπερσκελίζουν τα "θέλω" σας!!!

zeidoron dtsoukas είπε...

Μαρία μου ειλικρινά χαίρομαι που κατάφερες να ξεπεράσεις αυτό το σκόπελο και αισθάνεσαι πια ελεύθερη κι ευτυχισμένη.Πιστεύω στο υποσυνείδητο κι ότι εκεί είναι καταγεγραμμένα πράγματα που μας επηρεάζουν άμεσα.Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως καταφέρνει ο θεραπευτής να ξεκλειδώσει την ψυχή ουσιαστικά ενός ανθρώπου,όπου είναι καταχωνιασμένα πράγματα που οι ίδιοι αγνοούμε.
Είμαι Αγρίνιο,όταν γυρίσω πάνω θα το δείξω στη Σταυρούλα.
Να είσαι καλά,καλή εβδομάδα!

Unknown είπε...

Καλημέρα Μαράκι μου και καλή εβδομάδα!

Χαίρομαι πάρα πολύ που βοηθήθηκες και βρήκες την χαρά και την ειρήνη σου. Τελικά τα πάντα είναι θέμα πίστης. Αυτός που θα καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη μας και να αφεθούμε ελεύθερα πάνω του σαν τα μικρά παιδιά, αυτός έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να μας θεραπεύσει και να βρούμε κοντά του την γαλήνη. Και μακάρι να είναι κάποιος που θα βρίσκεται ανιδιοτελώς παντοτινά κοντά μας!

Φιλάκια πολλά και να είσαι καλά!

Lilith είπε...

Δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ, αλλά πάντα πίστευα πολύ στη συγκεκριμένη τεχνική.
Μου άρεσε πολύ που είπες ότι ο θεραπευτής κατάφερε να σου δημιουργήσει "ταυτίσεις στο υποσυνείδητο με άλλες εικόνες" που σου έφερναν ευχάριστα συναισθήματα.
Είναι ωραίο να 'τακτοποιούμε' το υποσυνείδητό μας. Τις περισσότερες φορές είναι σαν ντουλάπα φοιτητή!
Ρούχα πλυμμένα, άπλυτα, τσαλακωμένα, βρώμικες κάλτσες, όλα μαζί! Άντε τώρα να βγάλεις άκρη! :)
Μπράβο σου που το τόλμησες και μπράβο και στον θεραπευτή σου για την καλή δουλειά!

Φιλιά πολλά!

Unknown είπε...

Πολλές φορές με πιάνει κι εμένα ένας περίεργος πόνος στο στήθος. Κάτι σαν βάρος στην καρδιά!
Με εμποδίζει να αναπνεύσω ελεύθερα κι έχω την αίσθηση του άγχους χωρίς όμως να υπάρχει κάτι στην πραγματικότητα που με αγχώνει! Το έχω σκεφτεί κ εγώ πως υποσυνείδητα μου συμβαίνει κάτι, αλλά ποιός ξέρει;
Ίσως να πρέπει να κάνω κ εγώ την εν λόγω θεραπεία κ να συμβουλευτώ ένα γιατρό!

Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτσή σου Μαράκι μου!
Εύχομαι να σαι καλά!
Πολλά φιλιά!

Unknown είπε...

Καλημέρα και από εδώ.
Πρίν και μετά το τηλεφώνημα, μπήκα ξανά στο blog, Μαρία, για να ξαναθυμηθώ και την παρουσίαση του βιβλίου της Ρίκης και τα δικά σου.
Ομολογώ, πως διαβάζοντας αυτήν την ανάρτηση, με τις προσωπικές σου εμπειρείες, ένιωσα την ανάγκη να ψάξω και παλιότερες και θα το κάνω σε πρώτη ευκαιρία.
Λίγο-πολύ, έχομε όλοι μας ζήσει καταστάσεις παρόμοιες με την δική σου, εκεί που η "συμβατική" ιατρική σηκώνει τα χέρια ψηλά και δεν μπορεί να δώσει εξήγηση ή να επέμβει.
Την μή "συμβατική" αντιμετώπιση κάποιου προβλήματος την βλέπαμε μέχρι τώρα με καχυποψία και προσπαθούσαμε να την αποφύγουμε. Αλλά τώρα ξανοιγόμαστε και στους χώρους αυτούς με περισσότερη άνεση απ' ότι παλιότερα.
Δεν ξέρω άν τα μη "συμβατικά" που εφάρμοζαν παλιότερα οι γιαγιάδες μας για "θεραπεία" παρόμοιων καταστάσεων είχαν καθόλου σχέση με τις σύγχρονες μεθόδους σαν κι αυτήν που περιγράφεις εδώ, αλλά δεν θα σταθώ εκεί. Για μένα σημασία έχει το αποτέλεσμα και αυτό μετράει.
Ευχαριστώ για την πληροφόρηση και θα επανέλθω σύντομα.
Καλή σου βδομάδα.
Κωστής

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Αφού κρίνεις από το αποτέλεσμα, άσε με εμένα να "δυσπιστώ" σε κάτι τέτοια.
Είμαι υπερβολικά ρεαλιστής, γα να δεχθώ αυτές τις μη συμβατικές θεραπείες.
Σε κάθε περίπτωση όμως, καλά έκανες και το δοκίμασες.
Καλή Εβδομάδα και φιλιά και από την "Σία".

Side21 είπε...

Τέλος καλό ...
Όλα Καλά !!!
Εύχομαι φίλη μου
νά 'χεις στο εξής μόνο
ευχάριστα αποθηκευμένα
στο υποσυνείδητό σου !!!
Καλή βδομάδα ...

BUTTERFLY είπε...

Τι σου ειναι το υποσυνειδητο!
Μπραβο που το εκανες και που παρολες τις επιφυλαξεις σου σταθηκες ανοιχτομυαλη!
Τωρα ολα θα ειναι καλυτερα!

Sophia Kollia είπε...

Αχ βρε Μαρία μου...Ευτυχώς πέρασε και να μη σε ξαναπιάσει ποτέ...
Εγώ πάλι δεν τολμώ..είναι πολλά και τα ξέρω κιόλας..
Δύσκολα πράγματα, αλλά τουλάχιστον χαίρομαι για σένα.
Πολλά φιλιά.

Maria Tzirita είπε...

Έλενά μου κι εγώ χαίρομαι που είμαι καλά! Το γεγονός πως δεν κάνω συχνά αναρτήσεις πλέον οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχω καθόλου χρόνο, άσχετα ααπό αυτά τα τελευταία προβλήματα. Ειδικά με τα κουτάβια μέσα στο σπίτι τώρα που μεγαλώνουν επικρατεί ένας πανικός! Έχουμε και πολύ δουλειά εδώ στο γραφείο κι ο χρόνος πια είναι ελάχιστος. Περιμένω τις γιορτές που θα πάρω άδεια να ξεκουραστώ! Να μου είσαι καλά, φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Σοφία μου, καταλαβαίνω τι λες κι έχεις απόλυτο δίκιο, οι δικές μου όμως δεν ήταν κρίσεις πανικού. Δε με έπιανε σε καταστάσεις άγχους - το αντίθετο: σε καταστάσεις ηρεμίας. Εκεί που προφανώς έβγαιναν τα διάφορα από το υποσυνείδητο, όταν "κοιμόταν" το συνειδητό. Γι αυτό και απευθύνθηκα στον συγκεκριμένο θεραπευτή κι όχι σε ψυχολόγο. Έμαθα κι εγώ πολλά που δεν ήξερα... κι ακόμα μαθαίνω!
Φιλάκια Σοφία μου!

Maria Tzirita είπε...

Δημητρό μου κι εγώ δεν μπορούσα να το καταλάβω, μέχρι που το είδα να συμβαίνει! Έχει απίστευτη δύναμη το μυαλό μας, σκέψου ότι καθημερινά και συνειδητά χρησιμοποιούμε μόνο το 12% των δυνατοτήτων του! Όλα είναι μέσα μας, μέσα στην ψυχή, στο υποσυνείδητό μας. Ο θεραπευτής δεν κάνει τίποτε άλλο από το να μας βοηθά να τα βρούμε. Ουσιαστικά εμείς το κάνουμε, δεν το κάνει εκείνος. ΑΠλά μας οδηγεί, μας δείχνει τον τρόπο. Άντε, ελάτε να τα πούμε κι από κοντά! Φιλιά και στους δυο σας!

Maria Tzirita είπε...

Λίλυ μου, πολύ ωραία τα λες κοριτσάκι μου, έτσι ακριβώς είναι. Εμένα πραγματικά με κέρδισε αυτός ο άνθρωπος γι αυτό και αφέθηκα, όπως είπες. Έχει το χάρισμα να το κάνει αυτό, δεν το έχουν όλοι. Και εννοείται πως από δω και πέρα, όποτε τον χρειαστώ θα τρέξω σ'αυτόν!
Καλημέρα και φιλιά Λίλυ μου!

Maria Tzirita είπε...

Λίλιθ μου, δε νομίζω ότι χρειάζεσαι "τόλμη" για να ζητήσεις βοήθεια - δε θα έπρεπε τουλάχιστον. Όπως πάμε στον οδοντίατρο όταν πονάει το δόντι, έτσι θα πρέπει να φροντίζουμε να γιατρεύουμε και την ψυχή μας, χωρίς καμία προκατάληψη. Και κυρίως να μαθαίνουμε τον εαυτό μας, να ακούμε τις ανάγκες του και να τον αγαπάμε....
Σε φιλώ κοριτσάκι!

Maria Tzirita είπε...

Νατάσσα μου, κοίτα το πρώτα από ιατρικης άποψης, κάνε τις εξετάσεις σου κι αν δε βρεθεί τίποτα, τότε ναι και βέβαια να πας. Μην ψάχνεις μακριά, έχουμε εδώ τον κατάλληλο άνθρωπο! Τώρα απ'όσο ξέρω είναι Αγγλία πάλι, αλλά μπορείς να του στείλεις μέιλ να συνεννοηθείς για ραντεβού, όταν επιστρέψει. Πραγματικά θα σε βοηθήσει, στο λέω υπεύθυνα. Ελπίζω να σε δω κι εγώ κάποια στιγμή Νατασσούλα μου! Φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Κωστή καλημέρα, χάρηκα πολύ που τα είπαμε χθες! Τι μικρός είναι ο κόσμος τελικά,ε; Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια κι ελπίζω να τα πούμε κι από κοντά σύντομα. Να'σαι καλά και καλώς όρισες στο μπλογκ μου!

Maria Tzirita είπε...

Δύσπιστε, εσύ πρέπει να τιμήσεις το όνομά σου, δε γίνεται αλλιώς! Χαίρομαι όμως, γιατί κι εγώ έτσι ήμουν στο συγκεκριμένο θέμα και τώρα άλλαξα εντελώς άποψη! Να μου είσαι καλά, φιλιά στη Σία!

Maria Tzirita είπε...

Side21, σ'ευχαριστώ, είναι η καλύτερη ευχή αυτή! Να είσαι καλά κι εσύ, φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Πεταλουδίτσα μου, αυτό πρέπει να είμαστε: ανοιχτόμυαλοι και να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας! Ναι, όλα θα είναι καλύτερα τώρα, το ξέρω. Ελπίζω κι εσύ να είσαι καλά και να "μεγαλώνεις"! Χίλια φιλιά!

Yianna είπε...

Καλό μεσημέρι φιλενάδα μου. Δεν ήξερα ότι πέρασες τέτοια περιπέτεια ...αν και η χρονολογική περίοδος που αναφέρεις κάτι μου λέει!!! Χαίρομαι που νοιώθεις καλύτερα και που βρήκες λύση στο πρόβλημα σου! Εγώ τα φοβάμαι αυτά για να είμαι ειλικρινής! Δεν έψαξα καθόλου το θέμα, συμφωνώ όμως ότι τα πάντα ξεκινούν από το μυαλό μας και όταν εκείνο είναι καλά ....είμαστε και εμείς καλά!!! Φιλάκια πολλά ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

akrat είπε...

όλα καλά πλέον

εύγε για την εμπειρία που μας κοινοποίησες... είναι πολύ ωραία

τώρα όλα θα είναι ΜΙΑ ΧΑΡΑ

Yannis Kapnidis είπε...

Πολλά είναι αυτά που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε στην επιστήμη της ψυχοθεραπείας αλλά παρά το γεγονός αυτό, η ψυχοθεραπεία βοηθά πολλούς ανθρώπους. Στην ουσία Μαρία μου, τίποτε δεν ξέρουμε πως λειτουργεί επακριβώς. Το θέμα είναι ότι έγινες καλά και ότι δεν έχεις ενοχλήσεις. Άλλωστε εμπιστεύτηκες έναν επιστήμονα, και όχι κάποιον τυχαίο άνθρωπο.

Πολλά φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Μαρία!

Αυτό που παραθέτεις σήμερα στο blog σου είναι όντως πολύ ενδιαφέρον. Συνήθως είμαστε αρκετά καχύποπτοι κυρίως από άγνοια και παραπληροφόρηση. Τέτοιοι μέθοδοι όμως θεραπείας υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια με εξαιρετικά αποτελέσματα. Αρκεί να εμπιστευτούμε τους ειδικούς.

Σου εύχομαι να έχεις ένα πολύ όμορφο μήνα!

βασίλης είπε...

Πραγματικά πολυ σημαντικά όλα αυτά που καταθέτεις Μαρία. Πιστεύω κι εγώ ότι μερικά πράγματα που φαίνονται εξωιατρικά και "κομπογιαννίτικα", δεν είναι καθόλου έτσι.. Να σκεφτείς ότι έκοψα το τσιγάρο μέσα σε λίγα λεπτά με κάτι σαν βελονισμό. Πάντως θα σου συνιστουσα να βλέπεις και να κάνεις τα τεστ σου στους γιατρούς. Να είσαι καλά, με το καλό οι γιορτές φέτος!

KitsosMitsos είπε...

Το θέμα είναι να είσαι καλά ;-)
Τα υπόλοιπα βρίσκονται!

mystique είπε...

Mporw na pw oti mia tetoia texnikh tha me tromaze...opws k tn wra pou to diavaza....isws ftaiei i ilikia ti na pw..pantws xarika para polu pou diavasa oti eiste twra mia xara..eixa kairo na dw anartisis sas k anisuxisa...
na eisai panta kala :)