9 Σεπ 2008

"Ιρίνα" του Κων/νου Κοτάκη, εκδόσεις Ωκεανίδα



«Δώσε μια λίρα, αγόρι με τα χρυσά μαλλιά, να σου πω τη μοίρα σου... Κρίμα...»


Το «κρίμα» που ξεστόμισε η τσιγγάνα στην Πόλη, ο Δωρόθεος το κατάλαβε πολύ αργά στη ζωή του. Μια ζωή που την πέρασε στον αστερισμό του κοσμοπολιτισμού, μια ζωή που τη σημάδεψε η γλώσσα της αγάπης.


Η μοίρα του Δωρόθεου, το «κρίμα» της, ήταν η τελευταία πράξη του δράματος που ξεκίνησε το 1923, σ’ ένα βαγόνι του Οριάν Εξπρές, λίγο πριν η παλλακίδα του Σουλτάνου Ιρίνα αφήσει την τελευτάια της πνοή.


Τα πρόσωπα αλλάζουν, οι γενιές διαδέχονται η μία την άλλη, το καμίνι της Ιστορίας καταπίνει τις ζωές των ανθρώπων όμως η γλώσσα της αγάπης μένει πάντα η ίδια. Αυτήν ακούει ο Δωρόθεος όταν μαθαίνει την ιστορία της Ιρίνας, κι ας μην τη γνώρισε ποτέ, κι αυτήν αναζητά μια ζωή, χωρίς όμως να καταφέρει ποτέ να την αγγίξει. Κρίμα!




Ο Κωνσταντίνος Ι. Κοτάκης, με τη χειμαρρώδη του βιωματική αφήγηση, μας ταξιδεύει από την Κωνσταντινούπολη στη Νέα Υόρκη, στη Γενεύη, στο Παρίσι, στην Κυανή Ακτή και στο Λονδίνο, απ’ τον 20ο αιώνα στα χρόνια του 21ου, πλάθοντας το χρονικό μιας οικογένειας που αναζήτησε τη μοίρα της στο όνομα της αγάπης.


Αυτά διάβασα στο οπισθόφυλλο του πρώτου βιβλίου του Κων/νου Κοτάκη, "Ιρίνα" κι αποφάσισα να το αγοράσω για τις διακοπές μου. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν ήμουν προετοιμασμένη για τα όσα θα διάβαζα μέσα στο βιβλίο αυτό...


Με ξάφνιασε. Σε πολλά σημεία με σόκαρε. Σίγουρα με προβλημάτισε. Στα μέσα του βιβλίου δεν μπορούσα ν'αποφασίσω αν μου άρεσε, με πονούσε ο τρόπος που παρουσιάζει την αλήθεια κι ήθελα να το αφήσω, να το αποφύγω, αλλά κάτι με τραβούσε και το άνοιγα και πάλι. Μετά από μερικές σελίδες το λάτρευα κι αργότερα πάλι του θύμωνα, γιατί ένιωσα πως ξεγυμνώνει την ψυχή μου. Με λίγα λόγια, δεν έχω διαβάσει πιο παράξενο βιβλίο στη ζωή μου, όχι ως προς το περιεχόμενο και την πλοκή, αλλά ως προς τα συναισθήματα που σου ξυπνά. 600 σελίδες που σε πάνε από την Κόλαση στον Παράδεισο με απίστευτη ταχύτητα!


Τελειώνοντάς το, κατέληξα στο ότι πραγματικά είναι ένα εκπληκτικό και πανέξυπνο βιβλίο. Τα μηνύματα που σου περνάει με τόσο αριστουργηματικό τρόπο είναι πάμπολλα και απαιτούν κεραίες ανοιχτές για να τα συλλάβεις. Αν δεν τα συλλάβεις, απλά θα σου φανεί ένα πολύ ωραίο μυθιστόρημα. Η Ιρίνα, όπως την έζησα εγώ, είναι η ίδια η Θεά Αγάπη. Αν την λατρέψεις με λάθος τρόπο είσαι χαμένος...


Ο συγγραφέας σαφώς είναι χαρισματικός, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά ως προς τη μελέτη τόσο των γεωγραφικών τόπων όσο και των ιστορικών στοιχείων και η πένα του είναι ταυτόχρονα ρεαλιστική αλλά και ρομαντική. Σε ταξιδεύει το γράψιμό του, σε παρασύρει κι εκεί που σε νανουρίζει, σε ξυπνά απότομα και σε τρομάζει! Απαιτείται τεράστιο ταλέντο για να το κάνεις αυτό κι ο Κων/νος Κοτάκης το διαθέτει!


Δε θα το παρουσίαζα στο ιστολόγιό μου, αν δεν πίστευα ότι αξίζει να το διαβάσετε. Σας προειδοποιώ πως είναι γι απαιτητικούς αναγνώστες. Για σας που θέλετε τα "δύσκολα", τα πιο βαθιά αναγνώσματα, που δεν ικανοποιείστε με απλά μυθιστορήματα αγάπης. Και να είστε προετοιμασμένοι: θα σας σοκάρει! Παραθέτω ένα απόσπασμα για να σας δώσω μια γεύση της γραφής. Να ευχηθώ στον ομότεχνό μου Κων/νο Κοτάκη καλή επιτυχία και να του πω πως περιμένω το επόμενο αριστούργημά του με ανυπομονησία. Θερμά συγχαρητήρια!


- Σώπα...μη λες τίποτα.


- Όχι...πρέπει να σου πω.


- Τίποτα μην πεις... αν νιώθεις κάτι. Δε θέλω ν'ακούσω εξομολογήσεις... όχι άλλες, παρελθόν όλοι έχουμε. Μπορούμε να γεννηθούμε τώρα!


- Είσαι σαν παιδί με αφέλεια... εγώ...


- Σου λέω ότι θα μπορούσα να ξέρω, δεν έχει όμως την παραμικρή σημασία. Γνωρίζεις τι έχω κάνει εγώ στη ζωή μου;


- Πέρασες με κόκκινο τη διασταύρωση του Λαιμού;


- Σκότωσα.


Τον κοίταζε δίχως καμιά έκφραση, δεν είχε ακούσει;


- Σκότωσα αυτόν που ήθελα για εραστή μου, έναν άντρα... που αγαπούσα από μικρός.


Την κορόιδευε, τη δοκίμαζε, δε μπορεί.


- Με δουλεύεις Δωρόθεε; Σε παρακαλώ...γιατί; Δε σε πιστεύω... με δοκιμάζεις και παιδιαρίζεις αυτή τη στιγμή...


- Αν ήταν αλήθεια... θα μπορούσες να μ'αγαπήσεις;


- Μα σ'αγαπώ εδώ και τρία χρόνια... απ'το κυριακάτικο μεσημέρι που σε συνάντησα να τρέχεις στο δρόμο. Ήσουν τόσο όμορφος... δεν ήξερα τότε ποιός είσαι.


- Σκέψου και πες μου... θα μπορούσες να συνεχίζεις ν'αγαπάς έναν δολοφόνο υποκριτή;


Η φωνή του είχε αγωνία, περίμενε. Την ελπίδα. Η απάντηση ήρθε αργά, καθυστερημένα. Δεν ήταν αυτή που θα τον λύτρωνε.


Δεν ήταν η απόλυτη αγάπη, η χωρίς όρια, με πίστη.


Δεν ήταν με αυτοθυσία, με αυταπάρνηση, με αγνότητα παιδιού.


Παράλογη, τυφλή, με πόνο.


Γυμνή στο άπειρο.


Πιο δυνατή κι απ'τον θάνατο.


Ήταν λογική, ώριμου ανθρώπου με πείρα, με αυτοπροστασία, με απαιτήσεις και όρους. Αγάπη περιορισμένη, χειροπιαστή, με γλύκα και προτεραιότητες.


Αργοπορημένη και ντυμένη κομψά.

42 σχόλια:

Nagini είπε...

Λυπητερό απόσπασμα. Αλλά μ' αρέσει πολύ!

Καλημέρες. =)

"ζαχαρούλα.." είπε...

Αχ φιλεναδίτσα μου...

Το έχω προσθέσει στην λίστα με τα βιβλία που θέλω να αγοράσω!!! Τώρα απλά θα συντομεύσω τις διαδικασίες!!!!!!!!!!!!

σε φιλώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Sophia Kollia είπε...

μμμμμμμμμμμμμμμ! Λίγο θλιβερό το βρήκα το απόσπασμα και αφελές, θα μπορούσα να πω. Ποτέ όμως δεν μπορεί κάποιος να στηριχθεί μόνο σε ένα απόσπασμα για να βγάλει συμπεράσματα.
Θα το διαβάσουμε. ελπίζουμε να βρούμε καιρό, και θα τα πούμε πάλι.
Καλημέρα

xaos είπε...

Εχω αφήσει ένα στη μέση, μόλις το τελειώσω.

VAD είπε...

Μαρία,καλησπέρα!Θα αποδεχτώ την πρότασή σου,αλλά στην επόμενη παραγγελία.Τώρα περιμένει στην ουρά μια δωδεκάδα νέας κυκλοφορίας!Στα υπ'όψιν...

Maria Tzirita είπε...

Καλώς την Σταματίνα μου! Αυτό το βιβλίο είμαι σίγουρη ότι θα σ'αρέσει κι ό,τι στοίχημα θες! Νομίζω ότι σε έχω "πιάσει" αρκετά καλά... διάβασέ το και πες μου αν είχα δίκιο! Φιλάκια κουκλίτσα, καλή αρχή για μεθαύριο!

Maria Tzirita είπε...

Ζαχαρούλα μου σε προειδοποιώ είναι "δύσκολο". Μπορεί να νιώσεις ότι σε κουράζει κάπου στη μέση, αλλά όταν θα το ολοκληρώσεις θα δεις πόσο αριστουργηματική είναι η πλοκή του. Φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Αφελές Σοφία μου; Άδικος χαρακτηρισμός, σε καμιά περίπτωση δε θα το χαρακτήριζα έτσι! Θλιβερό ναι ίσως, αλλά και πόσο αληθινό... Η αγάπη αργοπορημένη και ντυμένη κομψά... Προσωπικά ανατρίχιασα με την αλήθεια αυτής της φράσης. Βέβαια θα μου πεις, γούστα είναι αυτά. Αν το διαβάσεις τελικά, πες μου τη δική σου γνώμη. Φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Χελώνα μου, πολυλογία βλέπω σήμερα....!!!

Maria Tzirita είπε...

Καλησπέρα και σε σένα Vad! Ελπίζω να περνάς καλά εκεί που είσαι! Αν διαβάσεις κάτι αξιόλογο περιμένουμε και τη δική σου πρόταση! Καλή συνέχεια!

Maria Kat είπε...

Ενδιαφέρον φαίνεται. Εχω κάμποσα στα... προσεχώς μου αλλά κάποια στιγμή μάλλον θα το χτυπήσω.
Φιλάκια Μαράκι μου

Maria Tzirita είπε...

Φιλάκια και σε σένα Παρεάκι!...

eirini είπε...

Αμάν Μαράκι μου... τί ωραίο βιβλίο! Μ'αρέσουν πολύ αυτού του είδους τα βιβλία. Βέβαια σου έχω και εμπιστοσύνη οπότε θα το πάρω και θα σου πω εντυπώσεις!
Ξέρεις την τρέλλα μου με τα βιβλία... τώρα άρχισα την "άλλη πλευρά του νομίσματος" της Μαντά. Είμαι ακόμα στην αρχή αλλά ωραίο μου φαίνεται. Φιλάκια!

Ανώνυμος είπε...

....χμμμ....δεν ξερω αν θελω να το διαβασω...αν με θυμώσει ο ήρωας το βιβλιο καταντα εφιαλτης!(και απο μαζοχισμο θελω να το τελειωσω...)

Unknown είπε...

Καλημερούδια...
Ξέρω τι εννοεί...Αυτό που νοιώθει εκείνη δεν είναι ακριβώς αγάπη, είναι μια ... συμφωνία ας την πούμε ;)...
Δεν μπορώ να γίνω πιο σαφής, δυστυχώς.
Σε φιλώ, θα πρέπει να το διαβάσω.

Smaragdenia είπε...

καλό ακούγεται θα το πάρω να το διαβάσω
φιλάκια

dromaki είπε...

Το "δύσκολο"το "για απαιτητικούς αναγνώστες" είναι πρόκληση για μένα.
Θα το αγοράσω και αφού το διαβάσω θα σου πω τις εντυπώσεις μου.
Καλή σου μέρα Μαρία μου

witchofdaffodils είπε...

Ένα βιβλίο που προκαλέι τόσες εναλλαγές συναισθημάτων, μάλλον ενδιαφέρον ακούγεται..

Καλή σου μέρα :)

VAD είπε...

Μαρία,αφού ζήτησες προτάσεις θα σου γράφω κάθε φορά όταν τελειώνω κάποιο καλό κατά τη γνώμη μου βιβλίο κάθε είδους.
-Μίκα Βαλτάρι(Φινλανδός,είναι περισσότερο γνωστός για τα ιστορικά μυθιστορήματά του)αστυνομικό:"Το λάθος του επιθεωρητή Πάλμου",ξεφεύγει πολύ από τα συνήθη αστυνομικά μυθιστορήματα.
-Καλημέρα...

Kaveiros είπε...

Ειναι καμποσος καιρος τωρα, που σε διαβαζω,αλλα η πρωτη φορα που σου γραφω...Βλεπεις, ωρες ωρες, πεφτει πολη περισκεψη, στο τι θα πω..
Συνεχισε να γραφεις με ομορφες κουβεντες..Ειναι αναγκαιο..Τη καλημερα μου!

"ζαχαρούλα.." είπε...

hello φιλεναδίτσα μου!!!

δύσκολο ε???είναι γεγονός ότι σπάνια αφήνω βιβλία από τα χέρια μου.. πάντα έχω μία περιέργεια για το παρακάτω!!!

σε φιλώ.......χαιρετίσματα στον Γιάννο σου και στην μικρή!!

Ανώνυμος είπε...

Μη με πλακώνεις με φιλοσοφία μόλις γύρισα...

Δώσε ένα φιλί πριν τη καληνύχτα και αύριο τα υπόλοιπα... Μου έλειψες.

Φιλί.. σαλιωμένο....

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Μαρία μου!!
Ενδιαφέρον το βιβλίο,θα είναι η επόμενη επιλογή μου.. Τώρα διαβάζω το: Απο δρυ παλιά κι'απο πέτρα και είμαι περίπου στα μισά..
Πριν απο αυτό διάβασα τα βιολιά της χαράδρας και την Μπρίντα του Coelho.

Φιλιά πολλά!!

(Σπύρος-Χαλκιδική).

Maria Tzirita είπε...

Ειρήνη μου, σίγουρα θα το απολαύσεις το νόμισμα! Όσο για το Ιρίνα, το λέω και πάλι, είναι ζόρικο, ελπίζω ότι θα σου αρέσει όμως, γιατί είσαι "ψαγμένο" άτομο! Φιλάκια πολλά, καλό σου βράδυ!

Maria Tzirita είπε...

Cook μου, δε θα θυμώσεις με τον ήρωα, αυτόν θα τον λατρέψεις! Θα θυμώσεις με τη ζωή και την ίδια την αγάπη, ειδικά όταν αυτή έρχεται αργοπορημένη και ντυμένη κομψά...

Maria Tzirita είπε...

Λίλυ μου, δε χρειάζεται να γίνεις πιο σαφής, το'πιασες το νόημα. Κάποια πράγματα δεν εξηγούνται, απλά κατανοούνται. Διάβασέ το - ποντάρω σε σένα, είναι στο στυλ σου! Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Σμαραγδή μου περιμένω την γνώμη σου - ξέρω τι βιβλιοφάγος είσαι! Φιλάκια σου!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Δρομάκι μου ηλιόλουστο! Θα σε προβληματίσει σε πολλά σημεία, θα πονέσει η ψυχή σου, το ξέρω. Αλλά θα το εκτιμήσεις. Να είσαι προετοιμασμένη - σε κάποια σημεία είναι αρκετά "σκληρό" με την έννοια του ακατάλληλου δι ανηλίκους... Καλό βράδυ γλυκειά μου!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου μαγισσούλα! Γύρισες κι εσύ με το καλό! Άντε και καλό μας φθινόπωρο! Ενδιαφέρον είναι σίγουρα, το λιγότερο! Φιλάκια πολλά, θα σε επισκεφτώ!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου και πάλι Vad! Τα αστυνομικά δεν τα προτιμώ, αλλά ευχαριστούμε για την πρόταση! Καλό σου βράδυ!

Maria Tzirita είπε...

Καλώς ήρθες Kaveiros! Μα γιατί θα πρέπει να σκέφτεσαι πριν γράψεις, εδώ όλοι λειτουργούμε αυθόρμητα, είμαστε απλά ο εαυτός μας! Και μια καλημέρα σκέτη είναι αρκετή! Ελπίζω λοιπόν να σε βλέπω συχνότερα και σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Καλό βράδυ και καλό φθινόπωρο!

Maria Tzirita είπε...

Hi και σε σένα τρελοζαχαρούλα μου! 600 σελίδες είναι το Ιρίνα, να σε δω πώς δε θα τ'αφήνεις απ'τα χέρια σου κακομοίρα μου! Φιλάκια, καλό βράδυ!

Maria Tzirita είπε...

Τετραποδάκι μου αγαπημένο!!!! Αχ εμένα να δεις πόσο μου έλειψες! Περιμένω νέα, να μου πεις πώς τα πέρασες, να μάθω τα πάντα! Και να πεις στη μαμά σου να μου στείλει μέιλ! Τα φιλιά μου και την καληνύχτα μου, ξεκουράσου και τα λέμε!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου ρε Σπύρο! Άλλος βιβλιοφάγος από δω! Ναι, είναι αλήθεια και ξέχασα να το αναφέρω, πως θεωρώ πως στους άντρες αναγνώστες θα αρέσει ακόμα περισσότερο αυτό το βιβλίο. Διάβασέ το και πες μου αν έχω δίκιο. Καλό βράδυ, ετοιμάζω την επόμενη ανάρτηση και σ'ευχαριστώ για το υλικό!

Unknown είπε...

Εχτές έκανα μια βόλτα από τα βιβλιοπωλεία και το είδα στον Ελευθερουδάκη. Αφού λες ότι είναι στο στυλ μου θα το διαβάσω όπωσδήποτε.

Φιλιά και καλή σου μέρα!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Eχω ξεκινήσει να διαβάζω το "Νησί".
Μου κίνησες την περιέργεια με το Ιρίνα, θα το διαβάσω και θα σου πω εντυπώσεις.
Φιλάκια Μαράκι:)

Maria Tzirita είπε...

Φιλιά Λίλυ μου, ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης!

Maria Tzirita είπε...

Έλενά μου θα περιμένω τις εντυπώσεις λοιπόν! Για το Νησί έχω ακούσει τόσα κι ακόμα δεν αξιώθηκα να το διαβάσω. Ενημέρωσέ με και γι αυτό όταν το τελειώσεις, οκ; Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Ό, τι έχει χαρμολύπη με έλκει. Να κάνεις συχνότερα παρουσιάσεις. Το έχουμε ανάγκη, Μαρία μου.

Maria Tzirita είπε...

Ό,τι διαβάζω και μ'αρέσει το παρουσιάζω Νίκο. Αυτό το βιβλίο θα το χαρακτήριζα "σκληρό" αλλά είμαι πολύ περίεργη να ακούσω και τη δική σου άποψη. Όταν το διαβάσεις πες μου - στείλε μέιλ! Καλό σου βράδυ!

Σπύρος είπε...

Γειά σας!!!

Το νησί της Hislop μου άρεσε Μαρία.., να το διαβάσεις!
Εγω το είχα διαβάσει το Πάσχα. Πιστεύω οτι θα αρέσει και στην Έλενα..
'Εχω έξοδο και θα καθήσω να δω την ύλη για τον ΑΣΕΠ.. (σκέφτομαι να δώσω..)

Δε χρειάζεται να με ευχαριστείς,ο,τι χρειαστείς στείλε!

Φιλιά πολλά!

Χαιρετισμούς σε όλους και ειδικά στον κουμπάρο στην Κύπρο!
Γεια σου ρε κουμπάρε, να περνάς καλά!!

Yiannos Savva είπε...

Για σου κουμπάρε Σπύρο
Να περνάς καλά…..