Όταν όλα γύρω σκοτεινιάζουν
Και τα χρώματα όλα με το μαύρο μοιάζουν
Όταν η καρδιά σου σε πονάει
Και τη χαρά δε βρίσκει που ζητάει
Όταν η θλίψη σε τυλίγει
Κι η πόρτα της ελπίδας δεν ανοίγει
Τότε κοίτα προς τα πάνω
Εγώ πάντα έτσι κάνω
Κοίτα τον ήλιο που σαλπάρει
Κοίτα τ'ολόγιομο φεγγάρι
Κοίτα τ'αστέρια, λαμπιρίζουν
Κοίτα τα σύννεφα, αχνίζουν
Ρίξε επάνω τους τη λύπη
Δώστους να πάρουνε τη θλίψη
Δώστους μαζί τα δάκρυά σου
Ζήτα να φέρουν τη χαρά σου
Πες πως τα θες όλα δικά σου
Κοίτα καλά και θα το δεις
Θ'ακούσουν τι έχεις να τους πεις
Κι ευθύς θα τρέξουν βοηθοί σου
Να εκπληρώσουν την ευχή σου...
Αφιερωμένο σε δυό μάτια που έκλαψαν χθες...
Και τα χρώματα όλα με το μαύρο μοιάζουν
Όταν η καρδιά σου σε πονάει
Και τη χαρά δε βρίσκει που ζητάει
Όταν η θλίψη σε τυλίγει
Κι η πόρτα της ελπίδας δεν ανοίγει
Τότε κοίτα προς τα πάνω
Εγώ πάντα έτσι κάνω
Κοίτα τον ήλιο που σαλπάρει
Κοίτα τ'ολόγιομο φεγγάρι
Κοίτα τ'αστέρια, λαμπιρίζουν
Κοίτα τα σύννεφα, αχνίζουν
Ρίξε επάνω τους τη λύπη
Δώστους να πάρουνε τη θλίψη
Δώστους μαζί τα δάκρυά σου
Ζήτα να φέρουν τη χαρά σου
Πες πως τα θες όλα δικά σου
Κοίτα καλά και θα το δεις
Θ'ακούσουν τι έχεις να τους πεις
Κι ευθύς θα τρέξουν βοηθοί σου
Να εκπληρώσουν την ευχή σου...
68 σχόλια:
Εγώ Μαρία θα τα πω, αλλά το τι θα γίνει...
Καλημέρααααα!
..Καλημέρα Μαράκι μου, φιλάκια!
Σοφάκι, ρίξτα εσύ πάνω τους και μη σε νοιάζει τίποτα! Καλημέρα γλυκιά!
Καλημέρα και σε σένα Ροντούλα μου!...
καλημέρα καλημέρα
δεν θα ακολουθήσω τις συμβουλές...
αν κοιτάξω πάνω θα δω μια θέση αστεριού που θα γεμίσει με τον πατέρα μου σύντομα... ΚΑΙ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ...
Σε ποιητική διάθεση σε βρίσκω πάλι Μαράκι,μπράβο!
Καλημέρα!
Μου άρεσε πολύ το αισιόδοξο μήνυμα που στέλνεις Μαρία μου. Πιστεύω ότι θα βοηθήσει τα ματάκια που έκλαψαν χτες.
Να 'σαι καλά και καλό μεσημέρι!
Μου βγάζει απίστευτη αισιοδοξία αυτό το ποιήμα σου Μαράκι μου!!
Και οτιδήποτε αισιόδοξο μου αρέσει!
Πολλά φιλιά:))
Αυτή η σιωπή με θλιβει,
με συντρίβει, με ωθεί
σε ένα τέλοσ αναγκαστικό
χωρίς γυρισμό.
Αν βρώ την δύναμη να το κρατήσω
δεν ξέρω πόσο ακόμα
θα αντέξω να κάνω υπομονή.
Μαράκι μου καλό μεσημέρι και καλό μήνα. Παρά το αισιόδοξο του δικού σου ποιήματος αυτό που έγραψα βρήκε από μέσα μου τελείως αυθόρμητα.
Φιλιά πολλά
Λουίζα
Να την και η ποιητική συλλογή, την βλέπω να καταφθάνει :))
Από το γαλάζιο τα μάτια έχουν μάθει να παίρνουν δύναμη. Πίσω από εκείνο, νιώθουμε μάτια να μας προστατεύουν, έστω κι αν δεν είναι έτσι
..πιστη στους "βοηθους" και κατι θα γινει..
φιλακια Μαρια :)
Όταν τα γήϊνα ...
την ψυχή μας πλακώνουν
να θυμόμαστε την ιδιότητά μας
σαν " Άνω θρώσκοντες " !!!
Την καλησπέρα μου ...
Ακρατ, είναι συγκλονιστικό το σχόλιό σου και δεν ξέρω τι να σου απαντήσω σ'αυτό... Καλό κουράγιο, ο πόνος είναι αναπόφευκτος σε αυτές τις περιπτώσεις... Έχεις την αγάπη μου και τη συμπαράστασή μου, αν θες να μιλήσουμε έχεις και το μέιλ μου...
Αδαμαντία μου, η ποιητική διάθεση δε μ'εγκαταλείπει ποτέ! Φιλιά πολλά!
Μαργαρίτα μου, ελπίζω κι εγώ το ίδιο. Εμένα πάντως με βοηθάει πολύ! Σ'ευχαριστώ, φιλάκια!
Έλενά μου, αυτός ήταν και ο σκοπός για τον οποίον γράφτηκε! Χαίρομαι που σου άρεσε, σε φιλώ!
Λουίζα μου, σε άλλη διάθεση σε βρίσκω... Δε βαριέσαι, όλα στη ζωή είναι και το άσπρο και το μαύρο... Πάντως πολύ όμορφο αυτό που έγραψες κορίτσι μου... Φιλιά!
Φριντούλα μου, πρέπει να πιστέψουμε ότι είναι έτσι, αλλιώς δε γίνεται τίποτα... Χαίρομαι που σε βλέπω καλή μου, να μου είσαι καλα, χίλια φιλιά!
Ηλία μου, η πίστη είναι το παν! Είδες που έμαθα κι εγώ να "μιλάω" με την ποίηση; Να'σαι καλά, φιλιά!
Καλησπέρα Side21, υπέροχο το σχόλιό σου και τόσο εύστοχο...
καλά που υπάρχει όλη αυτή η ομορφιά γύρω μας να μας παρηγορεί και να μας υπενθυμίζει ότι και μεις ανήκουμε σ'αυτό το δημιούργημα, διαφορετικά πολλοί από μας θα 'χαμε ήδη "σαλτάρει"
Μαράκι μου σε ευχαριστώ πολύ για το αισιόδοξο ποιήμα...Ήταν το καλύτερο...
Φιλιά
"Ωσσανά εν τοις υψίστοις"!Μαρία μου καλησπέρα.Πόσο δίκιο έχεις!Πάντα υπάρχει μια ελπίδα,είτε ψηλά,είτε χαμηλά,πολλές φορές και δίπλα μας.Να 'σαι καλά και να γράφεις ποιητικά!
Καλό βράδυ φιλενάδα
Θα αφήσω ασχολίαστο το ποίημα (κάτι σε μελαγχολικό μου βγαίνει) και θα σχολιάσω τα σύννεφα...που είναι η δουλειά μου άλλωστε!!! Τριών ειδών σύννεφα χαμηλά, μεσαία και ψηλά. Η φώτο ...απίθανη πάντως!!!!
Φιλάκια
Υ.Γ. Ελπίζω να μην ήταν τα δικά σου μάτια που δάκρυσαν
Πολύ όμορφο Μαρία!
Πολλά φιλιά από τη συννεφιασμένη Ρώμη.
Το έγραψες για δύο μάτια, όμως το διάβασαν πολύ περισσότερα και σε ευχαριστούν (για άλλη μια φορά) για την αισιοδοξία που τους χαρίζεις :).
....δεν μπορώ να καταλάβω!
Γιατί τόση μελαγχολία ?
Καλημέρα Μαράκι!!!
Και εγώ έτσι κάνω!!! Και λειτουργεί...Άλλωστε όλα αυτά, πως στέκονται εκεί τόσο τέλεια και αρμονικά; Γιατί όχι και τα δικά μας εδώ;
Φιλάκια πολλά πολλά!!!
ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ, είναι κι αυτό μια άποψη αισιόδοξη... Σε φιλώ!
Ελενάκι μου, να το έχεις πάντα στο μυαλό σου αγάπη μου... Φιλάκια πολλά!
Δημήτρη, σ'ευχαριστώ, όσο είστε εδώ να με διαβάζετε, θα γράφω! Φιλιά!
Γιάννα μου, το ποίημα δεν είναι μελαγχολικό, είναι φως στο βάθος του τούνελ! Και όχι καλή μου, δεν είναι τα δικά μου μάτια που δάκρυσαν....
Φιλιά πολλά μετερεωλόγα μου εσύ!
Γιάννη, σ'ευχαριστώ, φιλιά και σε σένα από την εξίσου συννεφιασμένη Αθήνα...
Λίλιθ μου, ευχαριστώ από μένα στα μάτια σας που με διαβάζουν και στα χέρια σας που μου στέλνουν τα όμορφα σχόλιά τους... Σε φιλώ γλυκά!
Φτερωτέ μου, δεν υπάρχει κάτι να καταλάβεις, ούτε καν μελαγχολία υπάρχει, παρά μόνο γλυκά λόγια παρηγοριάς σε κάποιον-α που πονάει...
Λίλυ μου και βέβαια λειτουργεί! Όλα για λογαριασμό μας δουλεύουν, αρκεί να το πιστέψουμε πως είναι έτσι! Πάντα να μου είσαι καλά, φιλιά κορίτσι μου!
Αχ αυτά τα ματάκια που δάκρυσαν… Ελπίζω να ακούσουν τις συμβουλές σου!
Φιλιά πολλά!
Όπως το είπες Μαρία μου φως στο τούνελ...
Ευχαριστούμε για το υπέροχο και αισιόδοξο ποίημα σου είναι πανέμορφο...
Πολύ όμορφο ποίημα.
Πραγματικά, μερικές φορές αρκεί μια τέτοια στιγμή για να γυρίσει ο διακόπτης στην αισιοδοξία.
όταν όλα γύρω σκοτεινιάζουν αρκεί (και) ένα χαμόγελο να φέρει λίγο φως. καλό σου βράδυ! πάντα φωτεινό!
Ασπούλα μου, το ελπίζω κι εγώ... Καλημέρες!
Παυλίνα μου, να το θυμάσαι κάθε φορά που πάει να σε πάρει από κάτω.... Καλημέρα καρδούλα μου, να είσαι καλά και να χαμογελάς!
Ερατώ μου, όσο καταφέρνουμε να χειριζόμαστε αυτόν τον "διακόπτη", είμαστε πολύ τυχεροί! Σε γλυκοφιλώ και σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου...
Basnia, χαιρομαι πολύ που σε βλέπω στα μέρη μου! Το χαμόγελο έχει μαγική επίδραση, θα συμφωνήσω μαζί σου, γι αυτό κι εγώ το συστήνω σε όλους και στον εαυτό μου φυσικά! Σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη, καλή σου μέρα!
...Μαράκι μου καλημέρα . Διακρίνω μια μελαγχολία στους πανέμορφους στίχους σου....ελπίζω να υπάρχει μόνο εκεί και όχι στα δικάσου πανέμορφα μάτια ....Φιλιά
MARIA MOU KLIMERA. FTIAXNONTAS TO BLOG MOU SE VRIKA KAI SENA. PRAGMATIKA AUTA POU GRAFEIS EINAI POLI ORAIA ALLA THA SIMFONISO OTI EINAI KAI POLI MELAGXOLIKA. OMOS KATALAMVAINO AFOU EINAI VGALMENA APO TI ZOI TI ALLO THA MPOROUSAME NA LEGAME DILADI NA EGRAFES? DEN TO LEO AUTO APO KAKIA.
SE FILO GLIKA MARIA.
Νομίζω ότι με το ποιήμα που του/της έγραψες θα περάσει κάθε στεναχώρια! Πολύ όμορφα λόγια!!!
Βα μην στεναχωριέται και να μην κλάιει, να του/της πεις, κι όλα θα πάνε καλά...
καλησπέρα απο ΝΖ...
Μαράκι από την Ξάνθη, δεν υπάρχει μελαγχολία στα μάτια μου, μην ανησυχείς... Έχω μάθει να τη δίνω στα σύννεφα να την παίρνουν μακριά! Αυτό προσπαθώ να μεταδώσω και σε σας... Σε γλυκοφιλώ!
Μαράκι από την πολυαγαπημένη μου Κύπρο, διάβασα την συγκλονιστική ιστορία σου και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ευχηθώ να έχει αίσιο τέλος κι εσύ μέχρι τότε να κρατάς γερά! Και ρίχνε και καμιά ματιά εκεί πάνω, ποτέ δεν ξέρεις... Να είσαι όσο καλύτερα μπορείς, το χρωστάς στον εαυτό σου. Σε φιλώ και σου εύχζομαι το καλύτερο!
Ειρήνη μου μακάρι... σ'ευχαριστώ κορίτσι μου, φιλιά πολλά!
Αρτάνις μου, το είπα με τον τρόπο μου, ποιητικά... Φιλιά και σε σένα από την καλοκαιρινή Αθήνα!
Όμορφο...
Γειά σου Κική μου, ευχαριστώ!
iperoxo..makari oi euxes oles na pragmatopoii8oun!kalispera!!kalo weekend!
καλημερα μαρία μου... και να δεις ότι διαβάζοντας το ποίημα μπήκα στην ψυχολογία της ποιησης,καθώς αναχωρώ για τη δεύτερη μερα της Ποιησης στην ΕΣΗΕΑ, ξέρεις τώρα, στη μνημη Τάσου Λειβαδίτη...οπότε είμαι οργανωμένη....σε φιλω ριτς
πολύ όμορφο Μαράκι.
Αισιόδοξο και με γεμίζει δύναμη.
Θα το έχω σαν οδηγώ.
Καλό σαββατοκύριακο
Κι έχει και Πανσέληνο μου φαίνεται αυτές τις ημέρες???
Θα κοιτάξω τ΄ολόγιομο φεγγάρι
και θα του πω πως τα θέλω όλες τις χαρές δικές μου για να τις μοιραστώ με ανθρώπους που τόχουν ανάγκη...
Πολύ τρυφερές οι σκέψεις σου Μαράκι μου
Η αισιοδοξια ειναι κατι που μόνιμα σε διακατέχει... πως ηταν δυνατόν να μην την μεταφέρεις και στο ποίημά σου.
Χρονια πολλά σ εσένα Μαρία μου και σ όλες τις μανούλες του κόσμου .
Αρης
Εχω ένα ελάττωμα.
Πριν σχολιάσω σε κάποιο πόστ, διαβάζω πρώτα όλα τα σχόλια των άλλων.
Και τώρα είδα εκείνο του Akrat...
Καλή δύναμη.
Καλό κουράγιο.
Πες το ψέμματα...
Γειά σου Λεβιάθαν και σ'ευχαριστώ - ξέρεις εσύ! Φιλιά!
Γειά σου Ρίτσα μου, σε θαυμάζω που αγαπάς τόσο την ποίηση και σ'ευχαριστώ και που με επισκέφτεσαι. Φιλιά πολλά, καλή βδομάδα!
Κλωστούλα μου, χαίρομαι που βρήκε ανταπόσκριση στην ψυχούλα σου, πολλά φιλιά και σε σένα καλή μου!
Δυοσμαράκι μου, ναι, και με το φεγγάρι δουλεύει μια χαρά! Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου, χίλια φιλιά!
Άρη μου, σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου, η αισιοδοξία πράγματι είναι το "σήμα κατατεθέν" μου! Σε φιλώ!
Πατσιούρι μου, αυτό δεν είναι ελάττωμα, είναι κάτι που όλοι θα πρέπει πάντα να κάνουμε! εύχομαι κι εγώ ό,τι καλύτερο για τον φίλο μας, ό,τι καλύτερο πραγματικά... Σε γλυκοφιλώ!
Κάβειρε, αλήθεια το λέω, όχι ψέματα! Να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου