5 Μαΐ 2009

Οι βοηθοί σου...


Όταν όλα γύρω σκοτεινιάζουν
Και τα χρώματα όλα με το μαύρο μοιάζουν
Όταν η καρδιά σου σε πονάει
Και τη χαρά δε βρίσκει που ζητάει
Όταν η θλίψη σε τυλίγει
Κι η πόρτα της ελπίδας δεν ανοίγει
Τότε κοίτα προς τα πάνω
Εγώ πάντα έτσι κάνω
Κοίτα τον ήλιο που σαλπάρει
Κοίτα τ'ολόγιομο φεγγάρι
Κοίτα τ'αστέρια, λαμπιρίζουν
Κοίτα τα σύννεφα, αχνίζουν
Ρίξε επάνω τους τη λύπη
Δώστους να πάρουνε τη θλίψη
Δώστους μαζί τα δάκρυά σου
Ζήτα να φέρουν τη χαρά σου
Πες πως τα θες όλα δικά σου
Κοίτα καλά και θα το δεις
Θ'ακούσουν τι έχεις να τους πεις
Κι ευθύς θα τρέξουν βοηθοί σου
Να εκπληρώσουν την ευχή σου...

Αφιερωμένο σε δυό μάτια που έκλαψαν χθες...

68 σχόλια:

Sophia Kollia είπε...

Εγώ Μαρία θα τα πω, αλλά το τι θα γίνει...
Καλημέρααααα!

Roadartist είπε...

..Καλημέρα Μαράκι μου, φιλάκια!

Maria Tzirita είπε...

Σοφάκι, ρίξτα εσύ πάνω τους και μη σε νοιάζει τίποτα! Καλημέρα γλυκιά!

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα και σε σένα Ροντούλα μου!...

akrat είπε...

καλημέρα καλημέρα
δεν θα ακολουθήσω τις συμβουλές...
αν κοιτάξω πάνω θα δω μια θέση αστεριού που θα γεμίσει με τον πατέρα μου σύντομα... ΚΑΙ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ...

Adamantia είπε...

Σε ποιητική διάθεση σε βρίσκω πάλι Μαράκι,μπράβο!
Καλημέρα!

Μαργαρίτα Πάσχου είπε...

Μου άρεσε πολύ το αισιόδοξο μήνυμα που στέλνεις Μαρία μου. Πιστεύω ότι θα βοηθήσει τα ματάκια που έκλαψαν χτες.
Να 'σαι καλά και καλό μεσημέρι!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Μου βγάζει απίστευτη αισιοδοξία αυτό το ποιήμα σου Μαράκι μου!!
Και οτιδήποτε αισιόδοξο μου αρέσει!
Πολλά φιλιά:))

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η σιωπή με θλιβει,
με συντρίβει, με ωθεί
σε ένα τέλοσ αναγκαστικό
χωρίς γυρισμό.
Αν βρώ την δύναμη να το κρατήσω
δεν ξέρω πόσο ακόμα
θα αντέξω να κάνω υπομονή.

Μαράκι μου καλό μεσημέρι και καλό μήνα. Παρά το αισιόδοξο του δικού σου ποιήματος αυτό που έγραψα βρήκε από μέσα μου τελείως αυθόρμητα.
Φιλιά πολλά

Λουίζα

Ανώνυμος είπε...

Να την και η ποιητική συλλογή, την βλέπω να καταφθάνει :))

Από το γαλάζιο τα μάτια έχουν μάθει να παίρνουν δύναμη. Πίσω από εκείνο, νιώθουμε μάτια να μας προστατεύουν, έστω κι αν δεν είναι έτσι

iLiAs είπε...

..πιστη στους "βοηθους" και κατι θα γινει..
φιλακια Μαρια :)

Side21 είπε...

Όταν τα γήϊνα ...
την ψυχή μας πλακώνουν
να θυμόμαστε την ιδιότητά μας
σαν " Άνω θρώσκοντες " !!!
Την καλησπέρα μου ...

Maria Tzirita είπε...

Ακρατ, είναι συγκλονιστικό το σχόλιό σου και δεν ξέρω τι να σου απαντήσω σ'αυτό... Καλό κουράγιο, ο πόνος είναι αναπόφευκτος σε αυτές τις περιπτώσεις... Έχεις την αγάπη μου και τη συμπαράστασή μου, αν θες να μιλήσουμε έχεις και το μέιλ μου...

Maria Tzirita είπε...

Αδαμαντία μου, η ποιητική διάθεση δε μ'εγκαταλείπει ποτέ! Φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Μαργαρίτα μου, ελπίζω κι εγώ το ίδιο. Εμένα πάντως με βοηθάει πολύ! Σ'ευχαριστώ, φιλάκια!

Maria Tzirita είπε...

Έλενά μου, αυτός ήταν και ο σκοπός για τον οποίον γράφτηκε! Χαίρομαι που σου άρεσε, σε φιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Λουίζα μου, σε άλλη διάθεση σε βρίσκω... Δε βαριέσαι, όλα στη ζωή είναι και το άσπρο και το μαύρο... Πάντως πολύ όμορφο αυτό που έγραψες κορίτσι μου... Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Φριντούλα μου, πρέπει να πιστέψουμε ότι είναι έτσι, αλλιώς δε γίνεται τίποτα... Χαίρομαι που σε βλέπω καλή μου, να μου είσαι καλα, χίλια φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Ηλία μου, η πίστη είναι το παν! Είδες που έμαθα κι εγώ να "μιλάω" με την ποίηση; Να'σαι καλά, φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Καλησπέρα Side21, υπέροχο το σχόλιό σου και τόσο εύστοχο...

ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ είπε...

καλά που υπάρχει όλη αυτή η ομορφιά γύρω μας να μας παρηγορεί και να μας υπενθυμίζει ότι και μεις ανήκουμε σ'αυτό το δημιούργημα, διαφορετικά πολλοί από μας θα 'χαμε ήδη "σαλτάρει"

~~Εμμέλεια~~ είπε...

Μαράκι μου σε ευχαριστώ πολύ για το αισιόδοξο ποιήμα...Ήταν το καλύτερο...
Φιλιά

zeidoron dtsoukas είπε...

"Ωσσανά εν τοις υψίστοις"!Μαρία μου καλησπέρα.Πόσο δίκιο έχεις!Πάντα υπάρχει μια ελπίδα,είτε ψηλά,είτε χαμηλά,πολλές φορές και δίπλα μας.Να 'σαι καλά και να γράφεις ποιητικά!

Yianna είπε...

Καλό βράδυ φιλενάδα
Θα αφήσω ασχολίαστο το ποίημα (κάτι σε μελαγχολικό μου βγαίνει) και θα σχολιάσω τα σύννεφα...που είναι η δουλειά μου άλλωστε!!! Τριών ειδών σύννεφα χαμηλά, μεσαία και ψηλά. Η φώτο ...απίθανη πάντως!!!!
Φιλάκια
Υ.Γ. Ελπίζω να μην ήταν τα δικά σου μάτια που δάκρυσαν

Yannis Kapnidis είπε...

Πολύ όμορφο Μαρία!

Πολλά φιλιά από τη συννεφιασμένη Ρώμη.

Lilith είπε...

Το έγραψες για δύο μάτια, όμως το διάβασαν πολύ περισσότερα και σε ευχαριστούν (για άλλη μια φορά) για την αισιοδοξία που τους χαρίζεις :).

Manos είπε...

....δεν μπορώ να καταλάβω!

Γιατί τόση μελαγχολία ?

Unknown είπε...

Καλημέρα Μαράκι!!!

Και εγώ έτσι κάνω!!! Και λειτουργεί...Άλλωστε όλα αυτά, πως στέκονται εκεί τόσο τέλεια και αρμονικά; Γιατί όχι και τα δικά μας εδώ;

Φιλάκια πολλά πολλά!!!

Maria Tzirita είπε...

ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ, είναι κι αυτό μια άποψη αισιόδοξη... Σε φιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Ελενάκι μου, να το έχεις πάντα στο μυαλό σου αγάπη μου... Φιλάκια πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Δημήτρη, σ'ευχαριστώ, όσο είστε εδώ να με διαβάζετε, θα γράφω! Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Γιάννα μου, το ποίημα δεν είναι μελαγχολικό, είναι φως στο βάθος του τούνελ! Και όχι καλή μου, δεν είναι τα δικά μου μάτια που δάκρυσαν....
Φιλιά πολλά μετερεωλόγα μου εσύ!

Maria Tzirita είπε...

Γιάννη, σ'ευχαριστώ, φιλιά και σε σένα από την εξίσου συννεφιασμένη Αθήνα...

Maria Tzirita είπε...

Λίλιθ μου, ευχαριστώ από μένα στα μάτια σας που με διαβάζουν και στα χέρια σας που μου στέλνουν τα όμορφα σχόλιά τους... Σε φιλώ γλυκά!

Maria Tzirita είπε...

Φτερωτέ μου, δεν υπάρχει κάτι να καταλάβεις, ούτε καν μελαγχολία υπάρχει, παρά μόνο γλυκά λόγια παρηγοριάς σε κάποιον-α που πονάει...

Maria Tzirita είπε...

Λίλυ μου και βέβαια λειτουργεί! Όλα για λογαριασμό μας δουλεύουν, αρκεί να το πιστέψουμε πως είναι έτσι! Πάντα να μου είσαι καλά, φιλιά κορίτσι μου!

Aspa είπε...

Αχ αυτά τα ματάκια που δάκρυσαν… Ελπίζω να ακούσουν τις συμβουλές σου!
Φιλιά πολλά!

pavlina είπε...

Όπως το είπες Μαρία μου φως στο τούνελ...
Ευχαριστούμε για το υπέροχο και αισιόδοξο ποίημα σου είναι πανέμορφο...

Ερατώ είπε...

Πολύ όμορφο ποίημα.
Πραγματικά, μερικές φορές αρκεί μια τέτοια στιγμή για να γυρίσει ο διακόπτης στην αισιοδοξία.

b|a|s|n\i/a είπε...

όταν όλα γύρω σκοτεινιάζουν αρκεί (και) ένα χαμόγελο να φέρει λίγο φως. καλό σου βράδυ! πάντα φωτεινό!

Maria Tzirita είπε...

Ασπούλα μου, το ελπίζω κι εγώ... Καλημέρες!

Maria Tzirita είπε...

Παυλίνα μου, να το θυμάσαι κάθε φορά που πάει να σε πάρει από κάτω.... Καλημέρα καρδούλα μου, να είσαι καλά και να χαμογελάς!

Maria Tzirita είπε...

Ερατώ μου, όσο καταφέρνουμε να χειριζόμαστε αυτόν τον "διακόπτη", είμαστε πολύ τυχεροί! Σε γλυκοφιλώ και σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου...

Maria Tzirita είπε...

Basnia, χαιρομαι πολύ που σε βλέπω στα μέρη μου! Το χαμόγελο έχει μαγική επίδραση, θα συμφωνήσω μαζί σου, γι αυτό κι εγώ το συστήνω σε όλους και στον εαυτό μου φυσικά! Σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη, καλή σου μέρα!

mariak71 είπε...

...Μαράκι μου καλημέρα . Διακρίνω μια μελαγχολία στους πανέμορφους στίχους σου....ελπίζω να υπάρχει μόνο εκεί και όχι στα δικάσου πανέμορφα μάτια ....Φιλιά

Maria Nefeli D είπε...

MARIA MOU KLIMERA. FTIAXNONTAS TO BLOG MOU SE VRIKA KAI SENA. PRAGMATIKA AUTA POU GRAFEIS EINAI POLI ORAIA ALLA THA SIMFONISO OTI EINAI KAI POLI MELAGXOLIKA. OMOS KATALAMVAINO AFOU EINAI VGALMENA APO TI ZOI TI ALLO THA MPOROUSAME NA LEGAME DILADI NA EGRAFES? DEN TO LEO AUTO APO KAKIA.
SE FILO GLIKA MARIA.

eirini είπε...

Νομίζω ότι με το ποιήμα που του/της έγραψες θα περάσει κάθε στεναχώρια! Πολύ όμορφα λόγια!!!

Artanis είπε...

Βα μην στεναχωριέται και να μην κλάιει, να του/της πεις, κι όλα θα πάνε καλά...
καλησπέρα απο ΝΖ...

Maria Tzirita είπε...

Μαράκι από την Ξάνθη, δεν υπάρχει μελαγχολία στα μάτια μου, μην ανησυχείς... Έχω μάθει να τη δίνω στα σύννεφα να την παίρνουν μακριά! Αυτό προσπαθώ να μεταδώσω και σε σας... Σε γλυκοφιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Μαράκι από την πολυαγαπημένη μου Κύπρο, διάβασα την συγκλονιστική ιστορία σου και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ευχηθώ να έχει αίσιο τέλος κι εσύ μέχρι τότε να κρατάς γερά! Και ρίχνε και καμιά ματιά εκεί πάνω, ποτέ δεν ξέρεις... Να είσαι όσο καλύτερα μπορείς, το χρωστάς στον εαυτό σου. Σε φιλώ και σου εύχζομαι το καλύτερο!

Maria Tzirita είπε...

Ειρήνη μου μακάρι... σ'ευχαριστώ κορίτσι μου, φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Αρτάνις μου, το είπα με τον τρόπο μου, ποιητικά... Φιλιά και σε σένα από την καλοκαιρινή Αθήνα!

kiki είπε...

Όμορφο...

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Κική μου, ευχαριστώ!

Leviathan είπε...

iperoxo..makari oi euxes oles na pragmatopoii8oun!kalispera!!kalo weekend!

ritsmas είπε...

καλημερα μαρία μου... και να δεις ότι διαβάζοντας το ποίημα μπήκα στην ψυχολογία της ποιησης,καθώς αναχωρώ για τη δεύτερη μερα της Ποιησης στην ΕΣΗΕΑ, ξέρεις τώρα, στη μνημη Τάσου Λειβαδίτη...οπότε είμαι οργανωμένη....σε φιλω ριτς

Ευ Επιχειρώ είπε...

πολύ όμορφο Μαράκι.
Αισιόδοξο και με γεμίζει δύναμη.
Θα το έχω σαν οδηγώ.
Καλό σαββατοκύριακο

dyosmaraki είπε...

Κι έχει και Πανσέληνο μου φαίνεται αυτές τις ημέρες???
Θα κοιτάξω τ΄ολόγιομο φεγγάρι
και θα του πω πως τα θέλω όλες τις χαρές δικές μου για να τις μοιραστώ με ανθρώπους που τόχουν ανάγκη...
Πολύ τρυφερές οι σκέψεις σου Μαράκι μου

Aristodimos είπε...

Η αισιοδοξια ειναι κατι που μόνιμα σε διακατέχει... πως ηταν δυνατόν να μην την μεταφέρεις και στο ποίημά σου.

Χρονια πολλά σ εσένα Μαρία μου και σ όλες τις μανούλες του κόσμου .

Αρης

patsiouri είπε...

Εχω ένα ελάττωμα.
Πριν σχολιάσω σε κάποιο πόστ, διαβάζω πρώτα όλα τα σχόλια των άλλων.
Και τώρα είδα εκείνο του Akrat...
Καλή δύναμη.
Καλό κουράγιο.

Kaveiros είπε...

Πες το ψέμματα...

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Λεβιάθαν και σ'ευχαριστώ - ξέρεις εσύ! Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Ρίτσα μου, σε θαυμάζω που αγαπάς τόσο την ποίηση και σ'ευχαριστώ και που με επισκέφτεσαι. Φιλιά πολλά, καλή βδομάδα!

Maria Tzirita είπε...

Κλωστούλα μου, χαίρομαι που βρήκε ανταπόσκριση στην ψυχούλα σου, πολλά φιλιά και σε σένα καλή μου!

Maria Tzirita είπε...

Δυοσμαράκι μου, ναι, και με το φεγγάρι δουλεύει μια χαρά! Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου, χίλια φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Άρη μου, σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου, η αισιοδοξία πράγματι είναι το "σήμα κατατεθέν" μου! Σε φιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Πατσιούρι μου, αυτό δεν είναι ελάττωμα, είναι κάτι που όλοι θα πρέπει πάντα να κάνουμε! εύχομαι κι εγώ ό,τι καλύτερο για τον φίλο μας, ό,τι καλύτερο πραγματικά... Σε γλυκοφιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Κάβειρε, αλήθεια το λέω, όχι ψέματα! Να είσαι καλά!