Αγάπησέ τον, μην τον φοβάσαι, μη του θυμώνεις, μην τον λυπάσαι
Ποτέ του μόνο δε θα σ'αφήσει, μίλα μαζί του, θα σε φροντίσει....
Μείνε μαζί του, δώσε του χρόνο, μοιράσου μαζί του το γέλιο, τον πόνο....
Συγχώρεσέ τον, μην τον μαλώνεις, αυτός σε είδε να μεγαλώνεις....
Και μη μου πεις δεν έχεις χρόνο...και μη μου πεις δεν ξέρεις τον τρόπο...
Αρκεί μια στιγμή τα μάτια να κλείσεις και επιτέλους να τον γνωρίσεις...
Δες στον καθρέφτη και γέλασέ του, αγάπησέ τον και μίλησέ του...
Πολλά θα κερδίσεις και θα ευτυχήσεις
αν καταφέρεις...
αυτόν ν'αγαπήσεις....
58 σχόλια:
...Γλυκιά μου καλημέρα ...τί όμορφα λόγια ...πόσο δίκιο έχεις . Ύπόσχομαι να προσπαθήσω ....εκτυπώνω το κείμενό σου και θα το κολλήσω στον καθρέφτη μου...Ίσως τα καταφέρω.....Φιλάκια
Τόσο απλό αλλά και τόσο δύσκολο!
Σωστά!
Είναι ή πρέπει να είναι ο πιο καλός μας φίλος!
Πραγματικά δύσκολο για αρκετές από μας...
Καλημέρα Μαρία μου...
O εαυτός μας....
ο πιο μεγάλος εχθρος...
και συνάμα ο πιο μεγάλος φίλος...
ποσο δύσκολο να συνδυαστουν τούτα τα δυο...
χαρας όμως ΄σ εκείνον που θα τα καταφέρει
Σε φιλώ Μαριώ μου
Συγνωμη για το Μαριω, αλλα έτσι λέω την αγαπημενη μου ανηψια κι ειναι δείγμα μεγάλης τρυφερότητας για μενα
Δυσκολο...πολυ δυσκολο αν δεν σε αγαπησανε αυτοι που επρεπε οταν επρεπε...
Φιλια Μαρακι!
Η αλήθεια είναι ότι αν δεν θες ούτε να τον βλέπεις, γίνεται λίγο δύσκολη η "συγκατοίκηση". :)))
Ξέρω όμως και κάποιους που τον έχουν κάνει Θεό!
Μπορούμε να τον αγαπήσουμε όσο του αξίζει;
Αυτό θα ήταν, πιστεύω, το καλύτερο και για μας αλλά και για τους άλλους γύρω μας.
Φιλιά πολλά Μαρία μου!
σαν να συγκατοικείς με κάποιον που μπορείς να συννεοηθείς ή με κάποιον που δεν. το να είμαστε οι εαυτοί μας στον εαυτό μας ίσως είναι και το πιο αληθινό.
καλημέρα σου!
Αν δεν αγαπησουμε εμεις τον εαυτο μας οσο του αξιζει, δεν θα το κανει
κανενας ποτε....
Ειναι ομολογω δυσκολο καποιες φορες αλλα οχι ακατορθωτο..
Αλλωστε, για δυσκολα γεννηθηκαμε..
καλημερα...
Υπέροχα λόγια,σοφά!
Ο εαυτός μας πράγματι θα έπρεπε να είναι ο καλύτερος φίλος μας,ούτε θεοποιημένος,ούτε υποτιμημένος,στην πραγματική του διάσταση.
Προαπαιτείται όμως αυτογνωσία!
Μαρία καλό μεσημέρι και να μας βάζεις τέτοιους προβληματισμούς τακτικά.
Αυτό πρέπει να το μάθουμε απο μικρά παιδιά! γιαυτο οι γονείς πρέπει να μαθούν τα παιδιά τους να εχουν αυτοεκτίμηση - όχι εγωϊσμό- και να αγαπουν τον εαυτό τους με τα καλά και με τα ασχημα που έχουν οι χαρακτήρες των ανθρώπων. Πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης !!!
φιλια πολλά
Μαρία πολύ ωραία ανάρτηση και με υπέροχο νόημα.
Αν δεν αγαπήσουμε τον εαυτό μας, είναι δύσκολο να αγαπήσουμε και τους άλλους.
Βρήκα και αυτό :
http://www.summerpierre.com/uploaded_images/I-love-myself-764180.jpg
Καλό μεσημέρι:)
Πολύ ωραίο ποιημα που κρύβει μεγάλες αλήθειες. Αν δεν αγαπάμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας, πώς περιμένουμε, αλήθεια, να μας αγαπήσουν οι άλλοι; Αν εμείς έχουμε μια εικόνα υποτιμητική για εμάς, γιατί να περιμένουμε οι αλλοι να μας δούν διαφορετικά; Πάνω απ' όλα να είμαστε ο εαυτός μας. Να τον δεχόμαστε γι' αυτό που είναι, να προσπαθούμε να διορθώνουμε τα ελαττώματα μας, χωρίς όμως να αυτοκαταδικαζόμαστε.
Φιλάκια πολλά
Σμαράγδα/Σμαραγδένια
Αν δεν αγαπήσουμε πρωτα τον εαυτό μας, δύσκολα θα βρούμε την δύναμη και τον τρόπο ν αγαπήσουμε τους άλλους.
Αρης
Έλεγα και γω ..τι έχει καιρό να δω στο blog της φιλενάδας......το βρήκα, ποιηματάκια!!! Αυτό όμως φιλενάδα το κατάλαβα απόλυτα, μένει τώρα να το εφαρμόσω. Το τύπωσα και το έβαλα στο γραφείο μου, το ξανατύπωσα και το έδωσα και στην Άντρεα, νομίζω εκείνη το χρειάζεται πιο πολύ.
Δύσκολο Μαρία, αλλά όχι ακατόρθωτό...πώς ξέρεις πάντως να αγγίζεις τις ψυχές μας...ευχαριστούμε πολύ που υπάρχεις!
Καλημέρα Μαράκι,
εφόσον είμαστε μαζί του συνέχεια, θα είμαστε ευτυχισμένοι μόνο αν τον αγαπάμε.
Για φαντάσου να κουβαλάς μαζί σου κάποιον μέρα - νύχτα, και να μην μπορείς να τον δεις φιλικά, τρυφερά, με αγάπη;
Φιλάκια
Μαράκι μου, ό,τι θελει ο άνθρωπος το μπορεί μην ξεχνάς... Θα το καταφέρεις, φιλάκια και σε σένα!
Λίλα μου ναι, αν δεν στο έχουν εμφυσήσει είναι δύσκολο... Πρόκληση όμως! Και μας αρέσουν οι προκλήσεις! Σε φιλώ!
Ερατώ μου, ίσως κι ο μόνος μας φίλος... Να μου είσαι καλά!
Αρτάνις μου, εύκολο ή δύσκολο, είναι ο μόνος δρόμος προς την πραγματική ευτυχία και τη γαλήνη της ψυχής μας... Χίλια φιλιά!
Ρίκη μου, Μαριώ να με λες, είναι πολύ αγαπημένο μου! Όπως κι εσύ άλλωστε - πώς μαγικά έγινε αυτό;...
Φιλιά κι από μένα!
Αδαμαντία μου, μεγάλο θέμα ανοίγεις... Ας κρατήσουμε το "η ψυχή μας πρέπει να είναι πιο βαθιά από την πληγή μας" κι έτσι έχεις τη δύναμη όλα να τα φτιάξεις... Φιλιά!
Λίλιθ μου, όταν βλέπεις ανθρώπους να υπεραγαπάνε τον εαυτό τους, με την κακή έννοια του άκρατου εγωκεντρισμού, τότε να ξέρεις είναι από ανασφάλεια κι αυτοί είναι οι πιο δυστυχισμένοι. Αυτοί στην ουσία, καθόλου δεν αγαπάνε τον εαυτό τους τελικά κι ούτε καν ξέρουν ν'αγαπήσουν... Φιλιά κούκλα μου!
Καστρινή μου, καλώς όρισες! Ισχύει αυτό που λες, αν εμείς δεν πιστεύουμε πως αξίζουμε, πώς θα το πιστέψουν οι άλλοι; Σε φιλώ, να μας έρχεσαι!
Δημήτρη μου, δεν το έγραψα για προβληματισμό, μου προέκυψε σαν συμπέρασμα απ'όσα εγώ έχω ζήσει και μου βγήκε ποιητικά! Χαίρομαι που σου άρεσε, να είσαι καλά! Φιλιά σε σένα και τη φιλενάδα μου!
Μαράκι μου, έτσι είναι, όπως τα λες. Κι όσοι δεν είχαν την τύχη να το διδαχτούν οι ίδιοι, ας το διδάξουν στα παιδιά τους... Φιλάκια πολλά!
Βασίλη σ'ευχαριστώ για το λινκ, είναι πράγματι υπέροχο. Να είσαι καλά, φιλιά!
Σωστή!
Τι ωραία που τα λες Σμαραγδένια μου... Γι αυτό ταιριάξαμε οι δυό μας, καταλαβαινόμαστε! Φιλιά γλυκά!
Άρη μου, πολύ δύσκολα, πράγματι... Φιλιά, θα σε περιμένω!
Γιάννα μου, καιρό είχα,ε; Τώρα που φθινοπωριάζει μου έρχεται κι η ποιητική έμπνευση, έννοια σου! Χαίρομαι που σου άρεσε φιλενάδα μου, να'σαι καλά! Φιλιά σε όλους σας!
Βάσω μου, καλωσόρισες και σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Εγώ ευχαριστώ που υπάρχετε όλοι εσείς να με διαβάζετε! Φιλιά!
Λίλυ, πολύ σωστά το έθεσες! Ζωή κόλαση, γι αυτό αγάπησέ τον, δεν έχεις άλλη επιλογή! Φιλιά κούκλα!
Κική μου, ευχαριστώ! Φιλί!
Basnia, τώρα σε βρήκα, κάπου είχε παραπέσει το σχόλιό σου! Χαίρομαι που συμφωνείς, είναι πράγματι ανυπόφορο να μην είσαι ο εαυτός σου, ούτε με τον εαυτό σου! Φιλιά!
ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ ΜΟΝΑΧΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ.ΑΝ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΠΩΣ ΘΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ;
ΑΠΟΨΕ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΑΝ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΨΥΧΗΣ.ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΩ ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ.ΤΟ ΕΧΩ ΔΙΠΛΑ ΔΕΞΙΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.
Σκρουτζάκο μου, το λουλούδι σου είναι εδώ δίπλα, συντροφιά μου... Σ'ευχαριστώ, καλό σου βράδυ!
Μαράκι το σωστό λουλούδι της ψυχής είναι αυτό που έχει τώρα ο Σκρουτζάκος, προέκυψε ένα μικρό μπέρδεμα :)
Το λουλούδακι της ψυχής είναι αυτό στο blog μου, μέσα στο γυάλινο κουτάκι. Το σκρουτζάκι μπερδεύτηκε πάλι. :)
ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΕΛΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΟΥΤΑΚΙ ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΕ ΛΑΘΟΣ.ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ.ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΓΕΡΟΣ ΒΛΕΠΕΙΣ.ΧΕ ΧΕ!!!!
Μη μου αγχώνεστε, το αντικατέστησα!
Καλημέρα Μαρία μου,
Πολύ όμορφα λόγια, μακάρι να μπορούσε ο καθένας μας να το κάνει και όλα θα ήταν καλύτερα.
Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!!!
Καλως σας βρηκα Μαρια....
θα σας ερχομαι....
Καλημερα σε ολους σας..
Και να χαμογελατε..
Η ζωη ειναι ωραια..
Φιλια...Κ.
Τόσο όμορφο, τόσο απλό αλλά και τόσο δύσκολο κα΄ποιες φορές....
Σε φιλώ πολύ
Φιλιά κι από μένα Παυλίνα μου! Αυτή η κούκλα στη φώτο είναι η κόρη σου;
Καλημέρα Καστρινή μου! Είμαι κι εγώ της ίδιας άποψης: η ζωή είναι ωραία αν ξέρεις να τη ζήσεις! Φιλιά!
Η μεγαλύτερη αλήθεια της ζωής....
Εσύ και αυτός, δε μπορεί, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να είστε ξένοι...
Καλησπέρα Μαράκι μου! Είναι στ'αλήθεια ευτυχισμένος όποιος αγαπάει και σέβεται τον εαυτό του.
Τότε μπορεί πιο ευκολα να αγαπήσει και τους άλλους.
Φιλάκια!
Και όμως αυτός είναι που θα έχουμε μια ζωή μαζί μας...
Μαρία απλά υπέροχο.
Όταν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, ούτε ν΄αγαπήσουμε μπορούμε ούτε ν΄αγαπηθούμε.Είναι ένα συναίσθημα που εάν δεν το βιώσουμε από μικροί δεν το "μαθαίνουμε", γι΄αυτό και παιδική ηλικία είναι η βάση όλων.Όμως πιστεύω οτι ποτέ δεν είναι αργά για την αγάπη...
Όλο παράπονα είσαι και είπα να σου πω μια καλησπέρα. Θα τα ξαναπούμε σύντομα. Φιλιά
Patsioyri μου, that's the biggest truth! Φιλιά!
Μαριελάκι, φιλιά κούκλα μου, εμείς θα τα πούμε από κοντά!
Μεταξία μου, χαίρομαι πάντα όταν σε βλέπω! Τα μηνύματα τα περνάμε, ακόμα και με την ποίηση... Φιλιά κορίτσι μου!
Ναι Κίτσο μου αυτός... Φαντάζσαινα μην τον αγαπάμε; Δεν παλεύεται! Σε φιλώ!
Κατερίνα μου, κι εγώ το πιστεύω αυτό. Ποτέ δεν είναι αργά για την αγάπη μου... Φιλιά πολλά!
Θοδωρή μου, έτσι είμαι εγώ, παραπονιάρα! Περιμένω τις φωτογραφίες, φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου