Συνέντευξη στο μαθητικό τύπο της Κύπρου

Πριν μερικούς μήνες επικοινώνησε μαζί μου η Δήμητρα Κυπριανού, μαθήτρια της Β λυκείου του Αγ.Γεωργίου Λακατάμειας Κύπρου ζητώντας μου μια συνέντευξη για την εφημερίδα του σχολείου τους. Με χαρά της απάντησα ότι ήταν τιμή μου να φιλοξενηθώ σε αυτή την όμορφη προσπάθεια των παιδιών κι έτσι έγινε η συνέντευξή μας, η οποία όπως θα διαπιστώσετε δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μια επαγγελματική δημοσιογραφική συνέντευξη!
Άλλωστε η εφημερίδα των μαθητών είναι εξαιρετική στο σύνολό της και με την ανάρτησή μου αυτή θέλω τόσο να ευχαριστήσω τη Δήμητρα και τους συμμαθητές της, όσο και να τους συγχαρώ για τη δουλειά τους. Σας παραθέτω ορισμένες φωτογραφίες και το κείμενο της συνέντευξης αναλυτικά.



1. Καταρχήν, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μας παραχωρήσετε αυτή τη συνέντευξη! Θα θέλαμε να μάθουμε πώς προέκυψε ο τίτλος "ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ" για το νέο σας μυθιστόρημα;
Η αλήθεια είναι πως πρώτα προέκυψε ο τίτλος και μετά το μυθιστόρημα! Στον τόπο απ'όπου κατάγομαι, στο Τολό, είχα γνωρίσει μια τυφλή γυναίκα, συγχωριανή κι έκανα παρέα από παιδί με τον γιο της. Εκείνος πάντα χρησιμοποιούσε την έκφραση "μάτια μου" στο λόγο του κι όταν τον ρώτησα γιατί, μου είπε πως το είχε κολλήσει από τη μητέρα του που τον φώναζε πάντα έτσι, αφού εκείνος, ο μοναχογιός της ήταν τα μάτια της... Το θεώρησα συγκλονιστικό αυτό το στοιχείο κι από εκεί εμπνεύστηκα όλο το βιβλίο.
2. Τι σας έκανε να χρησιμοποιήσετε σαν ηρωίδα στο βιβλίο σας μια κοπελα τυφλή;
Όπως είπα και παραπάνω, ήταν η επαφή μου με αυτή τη γυναίκα που με προέτρεψε να γράψω μια ιστορία για τη ζωή ενός τυφλού ανθρώπου. Ήθελα να γνωρίσει ο κόσμος πώς νιώθουν, πώς σκέφτονται αυτοί οι άνθρωποι, που πολλές φορές αντιμετωπίζουμε, αδίκως, με προκατάληψη.
3. Υπάρχουν πραγματικά στοιχεία/γεγονότα στο βιβλίο ή είναι όλα φανταστικά;
Υπάρχουν πολλά πραγματικά στοιχεία, κυρίως ο τόπος όπου εξελίσσεται η ιστορία και είναι ο τόπος καταγωγής μου, το Τολό Αργολίδας. Ουσιαστικά έπλασα ένα μύθο γύρω από τη ζωή της Λένας, κρατώντας κάποια αληθινά στοιχεία σαν βάση της ιστορίας. Η επιθυμία του γιου της όμως και παιδικού μου φίλου, είναι να μην αποκαλύψω ποιά είναι αυτά και οφείλω να την σεβαστώ.
4. Μέσα από το βιβλίο σας φαίνεται να έχετε πολλές γνώσεις για τη ζωή των τυφλών, καθώς και την ψυχολογία τους... Θα θέλαμε να μάθουμε πώς εξηγείται αυτό!
Κατά ένα μέρος προέρχεται από την γνωριμία μου με τη συγκεκριμένη γυναίκα, από πληροφορίες που μου έδωσε ο γιος της, αλλά και από έρευνες που έκανα μέσω διαδικτύου, διαβάζοντας πολλά κείμενα γύρω από τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Από κει και πέρα με οδήγησε το ένστικτό μου, αφού γράφοντας το βιβλίο ένιωθα σα να ήμουν εγώ η Λένα και σκεφτόμουν πάντα πώς θα ένιωθα και πώς θ'αντιδρούσα στη θέση της.
7. Ξέρω ότι έχετε σπουδάσει ψυχολογία, αλλά και πως ασχολείστε με το μάρκετιγκ! Πώς συνδυάζονται αυτά με τη συγγραφή;
Τα πάντα συνδυάζονται με τη συγγραφή! Το να γράφεις δεν είναι τίποτε άλλο από το να παρατηρείς την ίδια τη ζωή και να την καταγράφεις. Δεν παίζει κανένα ρόλο το βιοποριστικό σου επάγγελμα.
8. Πόσο καιρό παίρνει η συγγραφή ενός μυθιστορήματος; Ποιες δυσκολίες υπάρχουν μέχρι ο αναγνώστης να πάρει στα χέρια του το βιβλίο;
Ο χρόνος είναι κάτι εντελώς σχετικό. Μπορεί να γράψω ένα βιβλίο σε 3 μήνες, μπορεί και σε 3 χρόνια. Σαφώς οι συγγραφείς που καταπιάνονται με ιστορικά μυθιστορήματα χρειάζονται περισσότερο χρόνο έρευνας και μελέτης. Εμένα μου παίρνει χρόνο να "γράψω" το βιβλίο μέσα στο μυαλό μου. Το σκέφτομαι για πολύ καιρό, χωρίς να έχω γράψει μια λέξη κι όταν αποφασίζω να γράψω, μπορεί να το ολοκληρώσω και σε ένα μήνα! Στη συνέχεια βέβαια το επεξεργάζομαι και το ρετουσάρω, μέχρι την τελική του μορφή. Από τη στιγμή που θα το παραδώσω στον εκδοτικό μου οίκο, απαιτούνται λίγοι μόνο μήνες προκειμένου να γίνει η επιμέλεια, να καταλήξουμε σε εξώφυλλο, οπισθόφυλλο κλπ.
9. Ποια προσόντα πρέπει να έχει κάποιος για να μπορέσει να ασχοληθεί με τη συγγραφή μυθιστορημάτων;
Δε νομίζω πως η λέξη "προσόντα" χαρακτηρίζει αυτό που χρειάζεται για να γράψει κάποιος. Είναι ένστικτο, είναι ανάγκη, είναι κάτι που γίνεται αυθόρμητα και που σίγουρα κανείς δε μπορεί να σου διδάξει. Σαφώς βοηθά το να έχει διαβάσει κάποιος πολλά βιβλία στη ζωή του και να μη σταματά ποτέ να διαβάζει!
10. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει η τάση για μεταφορά μυθιστορημάτων στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση. Ποια η γνώμη σας για αυτό το φαινόμενο; Εσείς είστε ανοιχτή σε μια τέτοια πρόταση;
Ναι, θα μου άρεσε πολύ να δω κάποιο από τα έργα μου στη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη. Αν είναι καλή παραγωγή και προσεγμένη δουλειά, θεωρώ ότι μπορεί να προβάλει ένα συγγραφικό έργο μια τέτοια μεταφορά και όχι να το προσβάλει.
11. Θα θέλαμε να μας πείτε αν ετοιμάζετε κατι καινούριο αυτη τη περίοδο.
Το τρίτο μου βιβλίο έχει ήδη παραδοθεί στον εκδοτικό μου οίκο Ψυχογιό και θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2010. Έχει τίτλο "Αν δεν υπήρχε αύριο" κι είναι ένα εντελώς διαφορετικό βιβλίο από τα προηγούμενα!
12.Διάβασα στο blog σας ότι επισκεφθήκατε την Κύπρο. Ποιες οι εντυπώσεις σας από τον τόπο αλλά και το αναγνωστικό κοινό; Σκοπεύετε να μας ξανάρθετε σύντομα;
Κάποτε είπα ότι πατώντας το πόδι μου στην Κύπρο ένιωσα σα στο σπίτι μου. Δε μπορώ να εξηγήσω γιατί συνέβη αυτό, ίσως είναι ένα είδος χημείας! Λάτρεψα τον τόπο αυτό και τους ανθρώπους του που ομολογουμένως είναι οι πιο ζεστοί και φιλόξενοι άνθρωποι που έχω συναντήσει! Σίγουρα θα ξανάρθω, ίσως και μέσα στην επόμενη χρονιά. Έχω αποκτήσει πολλούς φίλους στην Κύπρο που ανυπομονώ να ξανασυναντήσω!
13. Κλείνοντας, τι συμβουλή θα δίνατε σε εμάς τους έφηβους για τη ζωή αλλά και για τα βιβλία;
Αυτό που λέω και στην κόρη μου, που είναι στην εφηβεία: Η ζωή είναι σαν το βιβλίο... όταν ένα κεφάλαιο τελειώσει προχωράς στο επόμενο, έχοντας κερδίσει την εμπειρία. Μπορεί να σου έδωσε στεναχώρια και πίκρα, αλλά το επόμενο θα κρύβει τη χαρά. Το σημαντικό είναι να κλείνεις το κεφάλαιο που άφησες πίσω και να προχωράς, πιο σοφός και πιο έμπειρος. Όπως και για κάθε βιβλίο που διαβάζεις κάτι κερδίζεις και δε μετανιώνεις ποτέ που το διάβασες, έτσι και στη ζωή δεν πρέπει ποτέ να μετανιώνεις γι αυτό που έζησες...