22 Μαρ 2008

Κάθε άλλο είναι δήθεν...

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τα όμορφα λόγια που μου έστειλε η αναγνώστρια, και φίλη μου πλέον, Κλημεντίνη. Αυτή η αυθόρμητη έκφραση αγάπης είναι που κάνει την καρδιά μου να χαμογελά. Αυτή η ιδιαίτερη σχέση που αρχίζει δειλά ν'αναπτύσσεται ανάμεσα σε μένα και σε σας. Ανάμεσα στον συγγραφέα και τον αναγνώστη. Αυτή η σχέση που γίνεται δεσμός με το πέρασμα του χρόνου και σημαδεύει για πάντα τις ζωές μας. Πόση χαρά μου έδωσες Κλημεντίνη με λίγες γνήσιες λέξεις, που πήγασαν κατευθείαν απ'την ψυχή σου και δρόσισαν τη δική μου...

Καλημέρα Μαρία,

Με συγχωρείς για τον ενικό, αλλά νιώθω πλέον τόσο κοντά σου που νομίζω ότι κάθε άλλο είναι δήθεν. Κι εσύ δεν είσαι σίγουρα.

Σε γνώρισα μέσα από το ιστολόγιο της Λένας Μαντά και φυσικά αμέσως επισκέφθηκα και τη δική σου γωνιά η οποία με μάγεψε...Το παιδί της αγάπης το αγόρασα αμέσως, μα μόλις χθες κατάφερα να το ξεκινήσω. Βέβαια είμαι σίγουρη ότι θα το αγαπήσω, μετά τα τόσο καλά σχόλια όλων (ειδικά του φίλου Περικλή ), αλλά γιατί η γραφή σου είναι στρωτή και με κάνει να μπαίνω μέσα στην ιστορία και να τη βιώνω. Έχει δίκιο η Λένα για σένα. Διάβασα όλα τα κείμενά σου στο ιστολόγιό σου και δε σου κρύβω ότι με συνεπήραν. Ασε που εψαξα στο internet για τα χρυσόψαρα!!

Με μαγεύει τόσο πολύ ο κόσμος της λογοτεχνίας, διαβάζω τα βιβλία θεατρικά και πολλές φορές γίνομαι ηρωίδα τους. Ξεφεύγω από την μονοτονία και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, με ξεκουράζουν. Από τις αγαπημένες μου η Πασχαλία Τραυλού, και ελπίζω να μπορέσω να είμαι στον Ελευθερουδάκη την άλλη Τετάρτη στην παρουσιάση του νέου βιβλίου της. Η Λένα Μαντά και η Ελένη Τσαμαδού είναι οι νέες μου φίλες εδώ και ένα χρόνο, αφού το ποτάμι της Λένας με συνεπήρε τόσο που δεν έχω σταματήσει να διαβάζω.
Δεν μπορώ βέβαια να μην αναφέρω τον αγαπημένο μου κ.Γιώργο Πολυράκη, τον οποίο θεωρώ κορυφαίο συγγραφέα.

Τώρα προστέθηκες κι εσύ στη λίστα, αφού από τα κείμενά σου φαίνεται η αγνότητα του χαρακτήρα σου. Σου εύχομαι ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου, που σίγουρα θα μιλήσει στις καρδιές όλων μας, και να μας χαρίζεις τέτοια αριστουργήματα (και μέσα από το ιστολόγιό σου).

Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Κλημεντίνη

13 σχόλια:

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ είπε...

Γλυκιά μου Κλημεντίνη, είμαι πραγματικά περήφανη για τις φίλες που απόκτησα από τα βιβλία μου!Την άλλη Τετάρτη θα είμαι και εγώ στην παρουσίαση της Πασχαλίας κι έτσι θα τα πούμε και πάλι από κοντά! χίλια φιλιά!

Πασχαλία Τραυλού είπε...

Κλημεντίνη μου, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για έναν συγγραφέα απ' το να διαπιστώνει ότι το γέννημα της ψυχής του βρίσκει αποδοχή από άλλες ψυχές γιατί γι' αυτό το λόγο μπαίνει στην επίπονη διαδικασία της γραφής. Θα χαρώ ιδιαίτερα να σε γνωρίσω και δια ζώσης. Φιλιά χιλιάδες και αγκαλιές αμέτρητες!

Smaragdenia είπε...

Εύχομαι καλά ταξίδια στη μαγικη θάλασσα της έμπνευσης

Σμαραγδή

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Μαρία,
Εγώ το διάβασα το παιδί της αγάπης κι εντυπωσιάστηκα ειλικρινά. Πάρα πολύ ωραίο βιβλίο, φανταστικό! Είμαι επίσης φαν της Λένας Μαντά (αυτό το βαλς αξέχαστο θα μου μείνει!) και της Πασχαλίας Τραυλού και πραγματικά χαίρομαι που προστέθηκες κι εσύ στην αξιόλογη λογοτεχνική αυτή παρέα του Ψυχογιού. Τελικά όντως ο Ψυχογιός διαλέγει τους καλύτερους, δεν είναι τυχαίο! Συγχαρητήρια σε όλες σας λοιπόν και καλή συνέχεια!

EKT είπε...

Να λοιπόν ένα πράγμα που μας γεμίζει με χαρά η επικοινωνία με ανθρώπους που μέχρι πριν λίγο αγνοούσες την ύπαρξη τους. Να γίνεσαι φίλος, να ανοίγουν καρδιές μέσα από την κατά τ΄άλλα ψυχρή τεχνολογία. Ναι αγαπητή Μαρία, Λένα, Πασχαλία και Κλημεντίνη, όλες μου είσαστε πολύ αγαπητές και φίλες και ελπίζω να είμαι και εγώ το ίδιο για σας. Πασχαλία μου, δυστυχώς δεν θα είμαι στη παρουσίαση σου, την ίδια μέρα θα ταξιδεύω για Κύπρο. Μη ζηλεύεις Μαρία, εσύ πας κάθε τρεις και δύο εκεί, έτσι δεν είναι; Εύχομαι όμως σε όλες σας να έχετε πάντα μεγάλες επιτυχίες. ΄Ενα βιβλίο είναι δώρο ψυχής και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους αναγνώστες. Με όλη μου την αγάπη
Ελένη

Maria Tzirita είπε...

Έτσι είναι αγαπημένη μας Ελένη! Χαίρομαι που με το γράμμα της η Κλημεντίνη μας έδωσε την ευκαιρία να δώσουμε το παρόν όλες μαζί, σα μια οικογένεια που είμαστε! Να σου δώσω κι από δω τα συγχαρητήριά μου για τον Χορό των Μυστικών που έχει εξαιρετική απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.
Μαριλένα, έχεις δίκιο, ο Ψυχογιός είναι ο καλύτερος εκδοτικός οίκος, είναι το σπίτι μας και αυτός που έδωσε σε όλους μας την ευκαιρία να είμαστε τώρα εδώ και να μιλάμε μαζί σας. Αφού πρώτα βέβαια μιλήσαμε στις καρδιές σας...

Ανώνυμος είπε...

Το είπα και στη Μαρία ήδη:

Το ευχαριστώ πρέπει να το πώ εγώ, σε όλες σας που υπάρχετε και μας κάνετε ξεχωριστούς και με αυτά που διαβάζουμε και με την επικοινωνία μας. Μου έχετε δώσει πραγματικά πολλά....
clementine

Μαρία (Τρίπολη) είπε...

Να συμφωνήσω κι εγώ με την Κλημεντίνη που την ξέρω από το bog της Λένας, και να αφήσω κι εγώ τα καλά μου λόγια, πρώτα για τη Λένα μου που είναι η μεγάλη μου αδυναμία, σαν άνθρωπος και σαν συγγραφέας και που είμαι τυχερή που είμαι πια φίλη της, για την Πασχαλία που τη γνώρισα προσφατα από κοντά και την συμπάθησα με όλη μου τη καρδιά και τέλος φυσικά για εσένα Μαρία μου που μιλάμε κυρίως μέσω facebook και εύχομαι σύντομα να τα πούμε κι από κοντά. Το βιβλίο σου κοντεύω να το τελειώσω και με έχει συνεπάρει πραγματικά!!! Κυρία Τσαμαδού το βιβλίο σας είναι το επόμενο στη λίστα μου;) Πολλά φιλάκια σε όλες!!!

Maria Tzirita είπε...

Μαράκι, μας έχεις αγκαλιάσει τόσο τρυφερά με την αγάπη σου... Σ'ευχαριστώ που μ'έκανες κι εμένα μέλος αυτής της όμορφης "οικογένειας". Φιλιά!

iLiAs είπε...

..τι αγαπημένη παρέα έχετε γίνει!!

Καλή βδομάδα Μαρία :)

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Ηλία, καλή βδομάδα και σε σένα και Χρόνια Πολλά σε όλους για την εθνική μας επέτειο! Να σε διορθώσω όμως για το πρόσωπο που χρησιμοποίησες στο ρήμα σου: τι αγαπημένη παρέα ΕΧΟΥΜΕ γίνει έπρεπε να πεις!...Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή κυρία Τζιρίτα,
επισκέφθηκατο ιστολόγιο σας πρόσφατα και χαίρομαι που μοιράζομαι και με άλλους αναγνώστες τα ίδια συναισθήματα σχετικά με το βιβλίο σας. Η αλήθεια είναι ότι είχε καιρό να με αγγίξει τόσο ένα βιβλίο (διαβάζω αρκετά) ώστε κυριολεκτικά να το "ρουφήξω"! Η ιστορία του Στέλιου ήταν εντελώς συγκινητική και πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να συγκινούμαι και να αναρωτιέμαι πως μπορούν και συμπεριφέρονται έτσι κάποιοι άνθρωποι, πχ ο "θειος-γιώργης" στην βασίλω αλλά και γενικότερα τι δυσκολίες αντιμετωπίζουν στη ζωή τους τα "ορφανά".
Για να μην σας κουράζω περισσότερο, θα έλεγα ότι η ιστορία του Στέλιου ήταν μια ακόμη αφορμή να σφίξω στην αγκαλιά μου με περισσότερη δύναμη τον μόλις μερικών μηνών γιό μου και να του ψυθιρίσω "θα μαι πάντα δίπλα σου"..
Ευχαριστώ για τις υπέροχες στιγμές που μου χαρίσατε μέσα από το βιβλίο σας.Εύχομαι τα παιδιά που ζουν σε ιδρύματα να λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο..
Καλή συνέχεια και εύχομαι σύντομα να υπάρξει και επόμενο αντίστοιχης αξίας βιβλίο από σας.

Με εκτίμηση
Χ. Κοσμάτου

Ivy είπε...

Μαρία μου καλημέρα, Σ' ευχαριστώ που με βρήκες και έχω και εγώ τόσα να σου πω. Κατ' αρχήν ευχαριστώ που με έβαλες στα αγαπημένα σου και από σήμερα θα μπεις και στο δικό μου. Κρίμα που δεν έχω το βιβλιοπωλείο ακόμη θα διοργανώναμε μια ωραία παρουσίαση. Το βιβλίο ήταν στα υπόψιν μου απλώς έχω πήξει λίγο αυτό τον καιρό αλλά να είσαι σίγουρη ότι θα το διαβάσω. Ήθελα και εγώ να προσθέσω όπως μια αναγνώστριά σου, ότι και εγώ είμαι φανατική του Πολυράκη (το γράφω και το προφίλ μου). Για τη σχέση σου με την Κύπρο, αυτό το καταλαβαίνω πώς νοιώθεις γιατί εγώ νοιώθω το ίδιο σε ότι έχει σχέση με Μικρά Ασία, λες και σε προηγούμενη ζωή ζούσα εκεί.
Εύχομαι να γράψεις πολλά ακόμη βιβλία και να αποκτήσεις δόξα (αλλά γιατί όχι και χρήμα). Σε φιλώ, Ήβη