14 Ιουν 2010

Αυτή δεν ήταν παρουσίαση, ήτανε γιορτή!...



Μια γιορτή αγάπης, φιλίας και χαράς, με πυρήνα την αγαπημένη μας Ρίκη. Ο τίτλος "αγαπημένη" δικαιώθηκε, καθώς όλος αυτός ο κόσμος χθες απέδειξε την αγάπη του στο πρόσωπό της.Ο τόπος μοναδικός, πρωτότυπος, παρεϊστικος - τέλεια επιλογή και μπράβο στην Όλγα που οργάνωσε με τόση επιτυχία αυτή τη γιορτή.

Ο κόσμος πολύς, χαμογελαστός, ζεστός - οι αγκαλιές και τα γέλια έδιναν κι έπαιρναν!


Η μπλογκόσφαιρα έδειξε γι άλλη μια φορά το ανθρώπινό της πρόσωπο, αποστομώνοντας αυτούς που ισχυρίζονται πως το διαδίκτυο απομακρύνει τους ανθρώπους - τουναντίον! Εμάς όλους μας ένωσε χθες βράδυ με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου της Ρικης Ματαλιωτάκη, "Στων Μελτεμιών τις Ράχες".

Στο μπλογκ της Ρίκης, όταν κάνει τη σχετική ανάρτηση, θα δείτε περισσότερα ονόματα - εμένα να με συγχωρέσετε αλλά δεν τους θυμάμαι όλους που γνώρισα! Θα σας αναφέρω ενδεικτικά, εκτός από την Όλγα, τον πανταχού παρόντα Σκρουτζάκο, τη Δέσποινα, τη Νατάσσα, τη Ματρίγκα, τη Μαριάννα, τον Βέλβετ, τον Τρελό του χωριού με τη Σαββίνα...αχ και πόσοι άλλοι που δε συγκράτησα τα μπλογκ τους...

Περίμενα και τον Κηπουρό, που έκανε λάθος και πήγε και μ'έψαχνε στο Πασαλιμάνι στην έκθεση βιβλίου (!) και τον Δημήτρη Ζειδώρον που είχε πει θα ερχόταν αλλά...Δεν πειράζει όμως, τέτοιες αφορμές πάντα θα βρίσκονται κι ελπίζω την επόμενη φορά να μαζευτούμε ακόμα περισσότεροι!
Τι να σας πρωτοπώ γι αυτή τη βραδιά... Το τόσο συγκλονιστικό βιβλίο της Ρίκης λες και μας επηρέασε όλους και μας έκανε πιο ανθρώπινους, πιο ειλικρινείς, πιο αυθόρμητους. Τίποτα δεν ήταν στημένο, όλα τα λόγια βγήκαν από καρδιάς και οι ώρες κύλισαν χωρίς να το καταλάβουμε...σαν ένα πάρτυ που δε θέλεις να τελειώσει.
Κι όταν ολοκληρώθηκαν οι ομιλίες των παρουσιαστών και η ανάγνωση του ηθοποιού, η Ρίκη πήρε το μικρόφωνο και με μάτια που έλαμπαν από συγκίνηση αλλά και ευτυχία, μας ευχαρίστησε όλους με μια μαντινάδα! Ελπίζω να την αναδημοσιεύσει στο μπλογκ της!

Ο Μανώλης με την κιθάρα του έκλεισε τη βραδιά με το "Ας αρχίσουν οι χοροί", κάτω από καταιγισμό χειροκροτημάτων!

Δεν ξέρω αν κατάφερα να σας μεταφέρω το κλίμα, πάντως πραγματικά ήταν μια αξέχαστη βραδιά και χαίρομαι τόσο πολύ που η Ρίκη πήρε όλη την αγάπη και την εκτίμηση που της αξίζει. Γιατί είναι μια εξαιρετική συγγραφέας, αλλά και ένας γλυκύτατος άνθρωπος συνάμα. Και αυτό είναι ακόμα πιο σπουδαίο!

Η δική μου παρουσίαση του βιβλίου:

Πριν διαβάσω το βιβλίο αυτό, ήμουν απλά η φίλη της Ρίκης, η ομότεχνη συγγραφέας, που κλήθηκε να παρουσιάσει το έργο της. Τώρα που έχω διαβάσει το βιβλίο και στέκομαι εδώ απέναντί σας νιώθω σαν τη φίλη του Δημήτρη που κλήθηκα να μιλήσω για τη ζωή του. Γιατί τη ζωή του Δημήτρη Σταυρινίδη την έζησα δίπλα του, μέσα από τη γραφή της Ρίκης. Τόσο ζωντανά και τόσο συγκλονιστικά. Να μιλήσω γι αυτόν θέλω λοιπόν κι όχι για το βιβλίο, όχι για το μυθιστόρημα. Γιατί αυτό εδώ δε μπορεί και δεν είναι μυθιστόρημα, αρνούμαι να το δεχτώ. Είναι η ζωή. Αυτή η ζωή που κυλάει δίπλα μας αθόρυβα πολλές φορές ή και με πάταγο άλλες, αλλά εμείς είτε έτσι είτε αλλιώς αγνοούμε την ύπαρξή της. Θέλουμε να την αγνοούμε γιατί η αλήθεια της είναι τόσο σκληρή που μπορεί και να μας ξεβολέψει. Αν έγραφα όλα όσα θα ήθελα να πω για των Μελτεμιών τις ράχες, είμαι σίγουρη πως θα ξεπερνούσα τις σελίδες του βιβλίου. Μου έλειψαν οι σελίδες του βιβλίου. Θα ήθελα να ήταν πολλές, περισσότερες, ατέλειωτες. Να με ταράξουν κι άλλο, να με ταρακουνήσουν περισσότερο, να διασφαλίσω ότι θα με προστατέψουν από οποιονδήποτε λήθαργο καθωσπρεπισμού. Στη ζωή του Δημήτρη θαρρώ πως πρέπει όλοι να γίνουμε μάρτυρες και μας τη δίνει άριστα η Ρίκη την ευκαιρία αυτή. Μας τα εξηγεί όλα. Δεν αφήνει απορίες, τίποτα αναπάντητο. Και ο τρόπος που μας μιλάει είναι γλυκός αλλά και σκληρός συνάμα. Είναι κοφτός, αληθινός αλλά και τόσο λογοτεχνικός. Η Ρίκη χειρίζεται άριστα την ελληνική γλώσσα, όπως άριστα χειρίζεται και τα συναισθήματά μας μέσα σε αυτές τις σελίδες. Ποιός ήταν ο Δημήτρης Σταυρινίδης; Ένα χαμένο κορμί, ένας πότης, ένας χασικλής, ένας τζογαδόρος και το χειρότερο; Ένας ομοφυλόφιλος. Και μάλιστα όλα τα πρώτα εξ αιτίας του τελευταίου. Μια τραγική φιγούρα που ψυχαναλύεται μπροστά στα μάτια μας, όπως ξεδιπλώνει τη ζωή του μέσα από μια εξομολόγηση φωτιά. Ο πρωταγωνιστής στη ζωή του Δημήτρη δεν είναι ο ίδιος. Ο ίδιος μοιάζει μάλλον να απουσιάζει από τη ζωή του. Πρωταγωνιστής και μάλιστα σε ρόλο-κλειδί είναι η μητέρα του. Μια μάνα κέρβερος. Μια στρίγκλα από εκείνες που ευνουχίζουν τους γιους. Έτσι εξηγείται – ή μήπως όχι; Όλοι οι άντρες που έχουν τέτοιες μάνες γίνονται ομοφυλόφιλοι; Στο μεγαλύτερο ποσοστό ναι, λέει η επιστήμη. Αλλά πότε η επιστήμη στάθηκε ικανή να αγκαλιάσει, να κατανοήσει και να εξηγήσει την ίδια τη ζωή; Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, εκεί που η Ρίκη μας διηγείται τη ζωή του Δημήτρη, βλέπουμε τη σχέση μάνας και γιου στο σήμερα, στα 35 χρόνια του Δημήτρη και φανταζόμαστε λίγα από τα όσα έχουν προηγηθεί στο παρελθόν. Πολύ περισσότερα μαθαίνουμε στο δεύτερο μέρος, στη εξομολόγηση κι εκεί πια λύνονται όλες μας οι απορίες. Εδώ ο Δημήτρης δε μιλά δεν αντιδρά, το βουλώνει. Σαπίζει η ψυχή του, υποφέρει, τιμωρεί το κορμί του με τις καταχρήσεις – αλλά στη μάνα δεν αντιμιλά. Εκείνη τον χειρίζεται όπως έκανε πάντα, τον εκβιάζει, τον βιάζει ψυχολογικά όπως χρόνια τώρα κάνει. Κι ο Δημητρης σιωπά γιατί κατά βάθος νιώθει ότι αυτό του αξίζει.... Και κάπου εκεί ο Δημήτρης αποφασίζει να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι, να φύγει στο εξωτερικό, να βρει τον εαυτό του. Αντιμετωπίζει το πρόβλημά του σαν ...πρόβλημα. Ή χειρότερα σαν ασθένεια. Και θέλει να θεραπευτεί. Λαχταρά να γίνει φυσιολογικός, σαν όλους τους άλλους. Κι ο γολγοθάς του ξεκινά ακριβώς από εκεί: επειδή ποτέ δεν δέχτηκε, δεν αγάπησε τον ίδιο του τον εαυτό γι αυτό που ήταν. Το τι συμβαίνει στο ταξίδι δεν το μαθαίνουμε στη φάση αυτή. Το μαθαίνουμε αργότερα που ο ίδιος ο Δημήτρης διηγείται το στραβό δρόμο της ζωής του στη Μαρίνα. Πέντε χρόνια μετά τον βρίσκουμε να την έχει μόλις γνωρίσει. Να είναι πια αυτή η μοναδική του ελπίδα να σωθεί, καθώς γραπώνεται με απελπισία από το σωσίβιο της αγάπης της. Κι ένα βράδυ την καλεί στο σπίτι του, στην τρώγλη όπου ζούσε, αποφασισμένος να της πει την αλήθεια. Για να τον δεχτεί όπως είναι, γι αυτό που είναι κι έτσι να τον λυτρώσει. Να καταφέρει εκείνη να κάνει αυτό που εκείνος δεν μπόρεσε: να τον αγαπήσει.
Εντωμεταξύ η τρυφερή, γυναικεία του πλευρά, τον οδηγεί στην ποίηση. Του ξυπνά μια καλλιτεχνική φλέβα. Κι ο Δημήτρης γράφει ποιήματα, εδώ και πολλά χρόνια. Το βράδυ εκείνο, λίγα λεπτά πριν έρθει η Μαρίνα στο καταφύγιό του, αρνείται γι άλλη μια φορά τη γυναικεία φύση του, τη μισεί και σκίζει τα ποιήματά του... Κι έπειτα, αρχίζει η συγκλονιστική διήγηση. Σε τρίτο ενικό πρόσωπο. Έτσι μιλάει ο Δημήτρης για τον εαυτό του. Καθόλου τυχαίο, βαθιά ψυχολογικό, όπως και κάθε σημείο του βιβλίου άλλωστε. Θα μπορούσε να το έχει γράψει ψυχολόγος αυτό το βιβλίο. Τόσο άριστα ψυχογραφικό είναι. Και μέσα από τα αφιλτράριστα πια λόγια του Δημήτρη, μαθαίνουμε, ανακαλύπτουμε, σοκαριζόμαστε, ξυπνάμε. Και δε λυπόμαστε γι αυτόν. Λυπόμαστε για μας και τη σοβαροφανή μας κοινωνία που δημιουργεί συνεχώς θύματα. Ο ρατσισμός έτσι οπως δεν τον είχαμε σκεφτεί. Έτσι όπως λίγο πολύ μας ακουμπάει όλους.... Κι επειτα η Μαρίνα... Η Μαρίνα στο βιβλίο ίσως αντιπροσωπεύει όλους εμάς. Ναι, είμαι σίγουρη πως εμείς είμαστε η Μαρίνα. Οι ακροατές, οι θεατές μιας ξένης ζωής. Που έχουμε όλη την καλή διάθεση, τ’ανοιχτά μυαλά, την καλή καρδιά, αλλά είμαστε πάντα απέξω... Ο Δημήτρης βρίσκει για πρώτη φορά στη ζωή του ακροατήριο. Τη Μαρίνα κι εμένα που διάβασα το βιβλίο. Και κάθε έναν από σας που είτε το διαβάσατε είτε πρόκειται να το κάνετε. Και ξεδιπλώνει όλη του τη ζωή, τα πώς και τα γιατί. Πάνω απ’όλα: η σχέση με τη μάνα. Αιτία ή αφορμή; Κανείς δεν ξέρει κι ούτε θα μάθει ποτέ. Και τελικά; Τι περιμένουμε όλοι να διαβάσουμε καθώς οι σελίδες μικραίνουν επικίνδυνα και συνειδητοποιούμε ότι κάπου εδώ παραμονεύει ένας επίλογος; Έγινε η Μαρίνα ο πρίγκηπας του παραμυθιού σε ανάποδο ρόλο; Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα; Θα ανακουφιστούμε επιτέλους από όλη αυτή τη φόρτιση των 150 σελίδων, που-τι ειρωνία- θα θέλαμε με ένα μαζοχιστικό τρόπο να ήταν περισσότερες; Μα τι περιμένουμε; Αφού happy end έχουν μόνο τα μυθιστορήματα, όχι η ζωή... Κι εμείς όλοι, στη ζωή, μια Μαρίνα είμαστε...

47 σχόλια:

thumbelina είπε...

στενοχωρήθηκα πολύ που δεν μπόρεσα να έρθω, μέχρι τελευταία στιγμή ήλπιζα ότι θα μπορούσα...
και τώρα ζηλεύω που ήσασταν όλοι οι καλοί φίλοι εκεί και εγώ έλειπα....
εύχομαι τα καλύτερα για τη Ρίκη και το βιβλίο της, για σένα που μίλησες γι'αυτό, για την Όλγα που τα διοργάνωσε όλα τόσο όμορφα, μπράβο σε όλους...
πολλά φιλιά!!!!!

Ευρύνοος είπε...

Μαρία φίλη μου (μπορώ να σε προσφωνώ έτσι) χάρηκα πολύ που γνώρισα τόσους γνήσιους Ανθρώπους!

χάρηκα που όλοι ανταποδώσαμε την αγκαλιά που άξιζε στην Ρίκη..

άλλωστε κάνω αναφορά και στο ιστολόγιο μου για την παρουσίαση..

να είμαστε καλά πάντα να ανταμώνουμε που λέει και το τραγούδι :)

Unknown είπε...

Όλα ήταν τέλεια Μαράκι μου! Εύχομαι τέτοιου είδους παρουσιάσεις να γίνονται πιο συχνά από 'δω και πέρα!
Ξέρεις τι κατάλαβα χθες; Οτι τελικά όλους εμ'άς εδώ μέσα μας δένει αγάπη, μια ιδιαίτερη αγάπη που τελικά ίσως να είναι πολύ πιο σημαντική από άλλες που τις θεωρούμε δεδομένες!

Φιλιά καλή μου φίλη και να σαι πάντα καλά!

Τσιρίτα Μαρία-Γεωργία είπε...

Πολύ όμορφη η παρουσίαση σου, για το βιβλίο και την παρουσίασή του. Μας εγκλιμάτισες τέλεια.

Sophia Kollia είπε...

Γεια σου Μαρία με τα ωραία σου!
Καταπληκτικό κλίμα!! Πολύ του γούστου μου αλλά φευ....
Καληνύχτα Μαράκι!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΟΛΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗ ΡΙΚΗ

Velvet είπε...

Όταν κάποιος έχει
μια γλυκύτητα στην ψυχή
την μεταφέρει και στο χαμόγελο του
Αυτό κράτησα από την χθεσινή
συνάντηση που είχαμε
με την κυρία Τζιριτα
Την συγγραφέα Μαρία Τζιριτα
στην παρουσίαση του βιβλίου
της καλής φίλης Ρικης Ματαλλιωτακη
Χαίρομαι που σας γνώρισα κυρία μου
Ήταν τιμή μου
Βελβετ
...

zeidoron dtsoukas είπε...

Μαρία μου το ήθελα πάρα πολύ να ήμουν εκεί αλλά δεν γίνοταν.
Διαβάζοντας τη δική σου ανάρτηση και της κυρίας Ολγας ένιωσα σαν να ήμουν παρών.Πολύ χάρηκα για την επιτυχία της εκδήλωσης,εύχομαι τα καλύτερα στη φίλη Ρίκη.Θα ήθελα να συμπληρώσω πως και η δική σου παρουσίαση και παρουσία είναι εντυπωσιακή!
Πάντα τέτοια.

matriga είπε...

Μαρία μου, παρότι δεν μπορέσαμε να τα πούμε, χάρηκα που άκουσα την παρουσίαση σου. Δεν μένει παρά να διαβάσω το βιβλίο που μας παρουσίασες όμορφα!

Φιλάκια πολλά :)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ:))
ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΑΨΟΓΑ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ Η ΡΙΚΗ.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αν το 'ξερα πως θα τρώγαμε 4 γκολάκια, θα 'ρχόμουν κι εγώ...

Yianna είπε...

Καλό βραδάκι φιλενάδα και καλή μς βδομάδα! Φαίνεται ότι περάσατε πάρα πολύ ωραία ...πάντα τέτοια!!!! Καλοτάξιδο και πάλι το βιβλίο της Ρίκη Φιλάκια ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Φευγω απο την Αθηνα οπως ακριβως το ήλπιζα και μέσα μου, κατα βάθος , ήμουν σιγουρη

Με την καρδια μου πλημμυρισμένη απο την αγαπη που δεχτηκα και τα προσωπα σας αποτυπωμενα στη μνημη μου
Ξερω πως αρκετους απο εσάς πιθανόν και να μην σας ξαναδω ποτε-πιθανόν λεω- όπως και να εχει ομως οι ζωές όλων μας το βραδυ αυτο ενωθηκαν στο απειρο της αιωνιότητας, εστω ακομα και ενός δευτερολέπτου, που χαριζει η αγάπη, όπως γράφω και στο βιβλίο μου Γλυκο βυσσινο
Και θεωρω πως κι αυτο δεν ειναι καθολου μα καθολου λίγο......
Εσενα ομως Μαρια μου θελω να πιστευω πως θα σε δω, και θα σε ξαναδω, και θα σε ξαναματαδωωωωω.......


Φιλια

Νίκος Διακογιάννης είπε...

Μπράβο στην Όλγα, μπράβο και σε σένα που ανοίχτηκες τόσο σε μια συγγραφέα που ζει στην επαρχία και της έδωσες τη χαρά να προβάλει το έργο της τόσο σε εκείνη τη βραδιά όσο και μέσα από το φιλόξενο ιστολόγιό σου. Εύχομαι κάθε επιτυχία. Καλοτάξιδο! Φιλιά από τη Νίσυρο.

akrat είπε...

μπράβο σου για την περίσεια καλοσύνης ... μπράβο στην Ρίκη μπράβο σε όλες και όλους...

προσωπικά θα ερχόμουν πλην όμως μια τρομερή γαστρεντερίτηδα με άφησε στα μέρη τα ιδιαίτερα....

άλλη φορά..

55fm είπε...

Μαράκι μου,χάρηκα πολύ που σε γνώρισα!
Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!
Ισχύς εν τη ενώσει...
Εύχομαι τα ομορφότερα για σένα!
Εύστοχος ο χαρακτηρισμός σου,ήταν γιορτή!
Φιλιά πολλά!
Υ.Γ.Συγνώμη για χθες,αλλά σου είπε η Ρίκη.

KitsosMitsos είπε...

Καλοπέραση δηλαδή! Πάντα τέτοια σας εύχομαι!

Καλυψώ είπε...

Μακαρι να ημουν εκει..
στο τσακ δεν τα καταφερα..
χαιρομαι πολυ για την Ρικη..
πραγματικα το βιβλιο της το αξιζει
αλλα και εκεινη το αξιζει
για αυτο που τολμησε να γραψει..
οσοι δεν το διαβασαν ακομα
να σπευσουν!!

την καλησπερα μου..!

Maria Tzirita είπε...

Thumbelina μου κι εμείς λυπόμαστε που δεν είχαμε τη χαρά να σε γνωρίσουμε κι εσένα, αλλά ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό! Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Νατάσσα μου, χάρηκα πολύ που σε ξαναείδα! Ήταν πράγματι πρωτότυπη παρουσίαση και πολύ ουσιαστική - πιο πολύ σαν συγκέντρωση φίλων. Πάντα τέτοια λοιπόν, σε φιλώ γλυκά, όμορφη!

Maria Tzirita είπε...

Τάσο μου κι εγώ χάρηκα που επιτέλους σε γνώρισα! Το Σαββινάκι το βλέπω πολύ συχνά, καιρός ήταν να γνωρίσω και τον άντρα που την φροντίζει! Να είστε πάντα καλά κι οι δυό σας, φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Μαράκι μου είναι ένα βιβλίο που αξίζει όλοι να διαβάσουν. Αν δυσκολεύεσαι να το βρεις δες στο μπλογκ της Ρίκης πώς μπορείς να το παραγγείλεις. Να μου είσαι καλά, σε φιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Σοφία μου ήμουν σίγουρη πως θα περνούσες καταπληκτικά αν ήσουν μαζί μας! Μακάρι κάποτε ν'ανταμώσουμε κι εμείς και να ξεφαντώσουμε! Φιλάκια!

Maria Tzirita είπε...

Σκρουτζάκο μου πολύ όμορφα κι εσύ πάντα εκεί, δίπλα μας! Σ'ευχαριστώ για όλα, πολλά φιλιά και καλή σου βδομάδα!

Maria Tzirita είπε...

Βέλβετ, η τιμή δική μου κι η χαρά επίσης! Να'σαι πάντα καλά!

Matriga είπε...

Μαρία μου, μα το έχω ήδη στο σπίτι, αλλά πρώτα έχω να διαβάσω, το δικό σου ;)

Πολλά φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Δημήτρη μου απόρησα πραγματικά, αλλά μετά διάβασα για τη μητέρα σου και κατάλαβα. Ελπίζω να είναι καλύτερα και να καταφέρουμε να βρεθούμε στο Πασαλιμάνι και φέτος! Φιλιά πολλά και περαστικά!

Maria Tzirita είπε...

Ματριγκάκι μου να το διαβάσεις και να μου πεις αν είχα δίκιο που ενθουσιάστηκα τόσο πολύ! Εμείς θα τα πούμε σύντομα, δε χανόμαστε! Σε γλυκοφιλώ!

Maria Tzirita είπε...

Άσκαρ όλα στη ζωή είναι ένα ρίσκο... Παίξαμε, χάσαμε...κι άλλοι παίξαμε και κερδίσαμε! Την επόμενη φορά ελπίζω να ποντάρεις σωστά! Φιλί!

Maria Tzirita είπε...

Γιάννα μου, καλή βδομάδα και σε σένα καλή μου κι υπομονή με τις ζέστες! Εμείς εδώ ψηνόμαστε, φαντάζομαι εκεί τι γίνεται! Θα ζηλέψεις πολύ αν σου πω ότι είχε έρθει η Έλενα από την Κύπρο στην παρουσίαση και άλλες συμπατριώτισσές σου;...
Φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Ρικούλα μου και βέβαια θα με ξαναδείς, θα έρθω να σε βρω στην κοινή μας πατρίδα, να είσαι σίγουρη! Τα άξιζες όλα και με το παραπάνω καλή μου, ο Δημήτρης μας σημάδεψε ανεξίτηλα - και ευτυχώς...
Καλό σου ταξίδι και χίλια φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Νίκο μου, εμείς ήδη έχουμε μιλήσει για τη Ρίκη κι επειδή ξέρω πως εσύ εκτιμάς τις δυνατές πένες, σου έχω ένα βιβλίο με αφιέρωση από τη συγγραφέα να σου στείλω! Θα σου τηλεφωνήσω για τις λεπτομέρειες, να μου είσαι καλά, φιλιά πολλά!

Maria Tzirita είπε...

Ακρατ, σε περιμέναμε! Λυπάμαι που αρρώστησες κι ελπίζω να είσαι ήδη καλύτερα. Επίσης ελπίζω κάποια άλλη στιγμή να μας δοθεί η ευκαιρία να γνωριστούμε κι εμείς. Να είσαι καλά, φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Όλγα μου πανέμορφη (και το εννοώ!), μου είπε και λυπάμαι τόσο πολύ... Εμείς δε θα χαθούμε όμως, δεν ανησυχώ γι αυτό, θα τα ξαναπούμε σίγουρα και σύντομα! Φιλιά πολλά γλυκιά μου κι ευχαριστούμε για όλα!

Maria Tzirita είπε...

Κίτσο σ'ευχαριστούμε, ελπίζω να καλοπεράσεις κι εσύ κάποτε μαζί μας! Να'σαι καλά!

Maria Tzirita είπε...

Καλυψώ, χαίρομαι που η Ρίκη στάθηκε αφορμή να μ'επισκεφτείς κι έχεις απόλυτο δίκιο, αυτό το βιβλίο πρέπει να το διαβάσουν όλοι... Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου, να'σαι καλά!

Smaragdenia είπε...

Ναναι καλοτάξιδο το βιβλίο της Ρίκης μας κι ευλογημένο, Μαράκι μου.
φιλιά πολά και στις δυο σας
Σμαραγδένια

Side21 είπε...

Ήμουνα σίγουρος για
την επιτυχία της παρουσίασης ...
Και άτυχος γιατί αναγκάστηκα να φύγω για το νησί μου δυό μέρες πριν ενώ είχα στο πρόγραμμα να παρευρεθώ ...
Βέβαια προμηθεύτηκα τα βιβλία της Ρίκης απ' τη Ζωοδόχου Πηγής κι εντρύφησα τον ψυχισμό του "τρίτου φύλου" στις ράχες των μελτεμιών !!!
Ελπίζω να τα καταφέρω την επόμενη φορά ...
Την καλημέρα μου απ' τη Σάμο ...

ElenaG είπε...

Ola itan telia kai eperasame omorfa
...telika Maraki mou eise kai poli kali parousiastria...eixa dikio telika tis proales pou to ipa!!!


...ekana mia katagelia stis Rikis!!!

Maria Tzirita είπε...

Σμαραγδένια μου σ'ευχαριστούμε, και οι δυό μας! Φιλιά πολλά και σε σένα και με το καλό να μας έρθεις!

Maria Tzirita είπε...

Φίλε μου Side, θα χαιρόμουν πολύ να σε ξανάβλεπα, τι κρίμα... Τουλάχιστον χάρηκες το βιβλίο της Ρίκης μας και ως προς αυτό ανήκεις στους τυχερούς! Φιλιά πολλά στη Σάμο κι από μας!

Maria Tzirita είπε...

Έλενά μου σ'ευχαριστώ! Πάντα το κρυφό μου όνειρο ήταν να γίνω ηθοποιός! Μην παραπονιέσαι για τη συνάντηση, δεν ήταν τίποτα κανονισμένο, εγώ ήμουν σπίτι για δυό ώρες στο διάλειμμα από τη δουλειά το μεσημέρι και ήρθε η Ρίκη να μου φέρει κάτι βιβλία ακόμα - αυτό ήταν όλο. Αν είχαμε πάρτυ σίγουρα θα σε καλούσαμε!
Φιλώ σε!

katerina είπε...

Μαρία ο τρόπος που γράφεις είναι καταπληκτικός και φυσικά μ΄εβαλες στο κλίμα πολυ λέμε..Φοβερή η παρουσίασή σου και έκανες πολύ καλά που την δημοσίευσες να διαβάσουμε και εμείς που δεν είχαμε την τιμή να παραβρεθούμε.Εχω να δηλώσω, παρουσίαση στο Ηράκλειο- παρουσίαση στην Αθήνα 0-1! Η συμπατριώτισσά μου το αξίζει πολύ..

marianaonice είπε...

Απίστευτη η Ρίκη και το βιβλίο της, απίστευτη και η δική σου παρουσίαση Μαρία μου!
Συγχαρητήρια και στις δυό σας!!!
Αναδημοσίευσα το ποστάκι σου αυτό στον Ανεμο.

Ευτυχώς που έβαλες την παρουσίασή σου και τη διάβασα κι εγώ μια και δεν σε πρόλαβα.
Φιλιά!
Πάντα τέτοια όμορφα!
:))

Yianna είπε...

Ανάβεις φωτιές φιλενάδα, πυρκαγιές!!!!!Μ΄ακούει κανείς????? Κώστα ακούς?????????

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΕΝΑ ΦΙΛΙΚΟ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ.ΑΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΜΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ:)))

Ανώνυμος είπε...

Γλυκιά μου Μαρία,
Η παρουσίαση σου για το βιβλίο της Ρίκης Ματαλιωτάκη είναι εξαιρετική. Περιγράφεις τόσο ζωντανά τη ζωή του Δημήτρη που σχεδόν μπήκε στη καρδιά μου χωρίς να τον γνωρίζω! Αυτό που μ' εντυπωσιάζει μαζί σου είναι το γέγονος πως μέσα από τα προβλήματα και τα βασανάκια της ζωής η αγάπη βγαίνει πάντα νικητής....!

Εύχομαι να είναι ευπώλητο και καλοτάξιδο το βιβλίο της αγαπημένης μας φίλης Ρίκης, ελπίζω σύντομα να πάρω το βιβλίο αυτό στα χέρια μου για να το περιποιηθώ κατάλληλα.

Είμαι σίγουρη ό,τι θα περάσεις όμορφα όπου και να βρεθείς αυτό το καλοκαίρι!

Πολλά πολλά φιλάκια με πολλή πολλή αγάπη,

Ναταλία